Klasyfikacja podstawowa[edytuj]

Metka substancji[edytuj]

Wzór chemiczny

CN1CC[C@]23C4=C5C=CC(OC)=C4O[C@H]2[C@@H](O)C=C[C@H]3[C@H]1C5

Wikipedia[edytuj]

Na polskiej Wikipedii substancji poświęcona jest strona: https://pl.wikipedia.org/wiki/kodeina

Informacje ogólne[edytuj]

Opracowania naukowe[edytuj]

Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją[edytuj]

Otrzymywanie / pozyskiwanie[edytuj]

Kodeina z tebainy W trakcie mieszania do zimnego, o temperaturze —10°C, roztworu 2 g tebainy w 8 ml chloroformu dodano porcjami zimny, o temperaturze —10°C roztwór 1,1 g bezwodnego chlorowodoru w 9 ml kwasu octowego. Dodawanie trwało przez ponad 2 minuty do zakończenia, po czym usunięto łaźnię chłodzącą. Po 1,5 godzinnym mieszaniu wydzielił się chlorowodorek 8-chlorodwuwodorokodeinonu. Mieszanie kontynuowano przez dalsze 45 minut. Przygotowano i ochłodzono roztwór 7,5 g wodorotlenku sodowego w mieszaninie 50 ml wody i 50 ml metanolu. Do roztworu dodano 236 mg borowodorku sodowego. Zawiesinę chlorowodorku 8-chlorodwuwodorokodeinonu w powyższej zawiesinie reakcyjnej dodano powoli w trakcie energicznego mieszania do roztworu wodorotlenku sodowego (borowodorku sodowego w uwodnionym metanolu utrzymując temperaturę poniżej 0°C). Po mieszaniu przez 30 minut mieszaninę reakcyjną ekstrahowano 4-krotnie porcjami po 30 ml chloroformu a połączone ekstrakty przemyto solanką do odczynu obojętnego, osuszono (Na2SO4) i odparowano pod obniżonym ciśnieniem. Produkt wysuszono otrzymując 1,78 g związku tytułowego scharakteryzowanego chromatogramem cienkowarstwowym i w chromatografii gazowo-cieczowej. Po rekrystalizacji próbka topniała w temperaturze 151—156°C; widmo w podczerwieni było identyczne z widmem autentycznej kodeiny.

Źródło: https://hyperreal.info/talk/kodeina-tebainy-t27692.html

Zastosowanie[edytuj]

Zastosowanie medyczne[edytuj]

• przeciwbólowo, pod postacią fosforanu półwodnego - najczęściej w skojarzeniu z lekami z grupy NLPZ np. paracetamolem, w dawkach bez tolerancji - do 30mg jako dawka jednorazowa co 4-6 godzin.
• przeciwkaszlowo, pod postacią fosforanu półwodnego - w skojarzeniu z lekami wykrztuśnymi np. sulfogwajakolem, w dawkach bez tolerancji - do 30mg jako dawka jednorazowa co 4-6 godzin.

Zalecana dawka dobowa kodeiny wynosi 0,5-1mg/kg/dobę, obserwuje się jednak znaczny wzrostu tolerancji na tę substancję.

Kodeinę stosuje się również w skojarzeniu z kofeiną, kwasem acetylosalicylowym, ibuprofenem, wapniem i tymiankiem.

• • Niektóre osoby, tzw. ekstrametabolizerzy, ze względu na wzmożoną produkcję CYP2D6, intensywniej reagują na mniejsze dawki kodeiny, tak więc nie należy przyjmować kilku tabletek naraz, ponieważ kodeina w nich zawarta zostanie w większej mierze przerobiona do morfiny, z czym wiąże się także większa sedacja i euforia. Dotyczy to zarówno zastosowania medycznego, jak i rekreacyjnego, gdyż zbyt silnej reakcji na ten opiat towarzyszy również wzmożona depresja oddechowa.

tekst autorstwa usera: Blue_Berry[edytuj]

Zastosowanie rekreacyjne[edytuj]

Zastosowanie rekreacyjne w przypadku kodeiny objawia się z wzięciem dużo większej dawki, niż jest zalecana. Są dwa popularne preparaty, z których możemy skorzystać:

• Antidol 15 - 1 tabl zawiera 15 mg fosforu półwodnego kodeiny oraz 500mg paracetamolu - preparat jest stosowany przeciwbólowo, cena ok. 10zł
• Thiocodin - 1 tabl zawiera 15 mg fosforu półwodnego kodeiny oraz 300mg sulfogwajakolu - preparat jest stosowany na suchy kaszel, cena od 5zł w górę

W przypadku Antidolu 15 przed wzięciem należy wyekstrahować paracetamol, ponieważ wyższe dawki paracetamolu mogą spowodować uszkodzenie wątroby, a nawet powolną, bolesną śmierć. Popularną metodą na ekstrahowanie paracetamolu jest CWE, czyli cold water extraction. Odsyłam tutaj do linku:

http://pokazywarka.pl/antek/

Natomiast w przypadku Thiocodinu możemy śmiało zażywać tabletki bez ekstrakcji. Trzeba jednak uważać, gdyż sulfogwajakol w dużym stopniu podrażnia śluzówkę żołądka, co może prowadzić do tworzenia się stanów zapalnych, nadżerek, a nawet wrzodów w przypadku długiego zażywania. Drażniące właściwości sulfogwajakolu oraz jego smak mogą również prowadzić do odruchów wymiotnych i wymiotów.

Kodeina aby dobrze zadziałać, powinna być przyjmowana na pusty żołądek. Zaleca się aby 2-3 godziny przed aplikacją dawki nic nie jeść.

Przed pierwszym zażyciem powinno się przeprowadzić próbę uczuleniową. Zażyć pół opakowania i obserwować czy nic się nie dzieje. Jeśli nie - możemy śmiało się zabrać za całe opakowanie. Osoba, która po raz pierwszy w życiu ma kontakt z opioidami może wymagać wyrobienia receptorów opioidowych. Wyrabiają się z reguły po paru zażyciach.

Inne zastosowania[edytuj]

Sposoby przyjmowania, dawkowanie i zagrożenia[edytuj]

Drogi podania[edytuj]

• doustnie
• domięśniowo
• doodbytniczo

Dawkowanie[edytuj]

Dawki lecznicze dla osób bez tolerancji zamykają się w przedziale 8-30mg jednorazowo w odstępach 4-6h Dawki odurzające dla osób bez tolerancji mogą być różne w zależności od wydzielanego przez ich organizm enzymu CYP2D6. Standardowo za dawkę początkową uznaje się 150mg.

Zagrożenia[edytuj]

• uzależnienie psychofizyczne
• problemy żołądkowo-jelitowe (wymioty, biegunka mogące prowadzić do odwodnienia i hipoglikemii)
• zatrzymanie moczu
• skurcz oskrzeli
• spadek ciśnienia tętniczego krwi
• bradykardia
• omdlenie
• zapaść krążeniowa
• depresja oddechowa

Jednym z zagrożeń jest również silna reakcja histaminowa przy podaniu dożylnym, które może prowadzić bezpośrednio do zgonu. Dlatego też kodeiny nie powinno podawać się dożylnie, a przy podaniu domięśniowym należy zachować szczególną ostrożność.

W wyniku częstego zażywania thiocodinu mogą powstać poważne zmiany w obrębie żołądka i jelit, dotyczy to zwłaszcza śluzówki trzonu żołądka; tutaj tworzenie się nadżerek oraz wrzodów. Wysokie dawki kodeiny, a co za tym idzie również sulfogwajakolu, mogą prowadzić do krwotocznego zapalenia żołądka i przełyku.

Branie niewyekstrahowanej lub źle wyekstrahowanej kodeiny z Antidolu 15 wiąże się z jednoczesnym przyjmowaniem dużych ilości paracetamolu, które negatywnie wpływają na pracę wątroby i nerek, co ostatecznie prowadzi do problemów w obrębie tych narządów i zaburzenia homeostazy.

Objawy niepożądane towarzyszące sporadycznemu lub częstemu zażywaniu[edytuj]

• bóle głowy
• osłabienie
• anhedonia
• depresja
• wycofanie
• zanik empatii
• niechęć do podejmowania kontaktów społecznych
• bóle brzucha (przy częstym podawaniu p.o)
• problemy z wypróżnianiem i oddawaniem moczu
• mdłości
• słabość mięśni i ogólne rozleniwienie
• zanik motywacji do działania

tekst autorstwa usera: Blue_Berry[edytuj]

Funkcjonowanie na rynku lub w podziemiu[edytuj]

Kodeina występuje w lekach przeciwkaszlowych i przeciwbólowych dostępnych bez recepty, jednak od 01.07.15 dozwolony jest zakup jedynie jednego opakowania tego typu leku.

Chemia i farmakologia substancji[edytuj]

Interakcje:

• zwiększa przeciwbólowe działanie salicylanów i pochodnych pirazolonu
• potęguje działanie antykoagulacyjne doustnych leków przeciwzakrzepowych, inhibitorów MAO
• przeciwwrzodowe leki zobojętniające kwas solny nasilają depresyjne działanie kodeiny
• alkohol etylowy zażyty wraz z kodeiną wzmaga depresję ośrodkowego układu nerwowego
• leki antyhistaminowe H1 I generacji (np. hydroksyzyna, difenhydramina) zwiększają depresyjne działanie kodeiny na ośrodkowy układ nerwowy. Nie da się jednak ukryć, że antyhistaminy takie jak aviomarin przynoszą ulgę w swędzeniu i niwelują mdłości.
• neuroleptyki zwiększają depresyjne działanie kodeiny na ośrodkowy układ nerwowy
• benzodiazepiny oraz barbiturany w dużym stopniu zwiększają depresyjne działanie kodeiny na ośrodkowy układ nerwowy

Kodeina jest metabolizowana w wątrobie przez enzymy wątrobowe cytochromu P-450. Ważniejsze metabolity kodeiny:

• morfina (5-10% dawki, przykładowo jak zażyjemy 150mg, zostanie to zmetabolizowane w ok. 15mg morfiny)
• norkodeina (ok. 10% dawki)
• reszta jest sprzęgana z kwasem glukuronowym do 6-glukuronidu kodeiny

W przypadku morfiny, powstaje ona poprzez demetylację kodeiny przy udziale CYP2D6

90% zażytej kodeiny wraz z metabolitami są wydalane wraz z moczem w przeciągu 24 godzin.

Działanie kodeiny, zależne od różnorodności cytochromu P-450 2D6 (CYP2D6) jest w ogromnej mierze zależne od fenotypu tegoż enzymu, który jest odpowiedzialny za demetylację kodeiny do morfiny. Każdy z nas może mieć inaczej zbudowany ten enzym i na każdego kodeina może różnie działać. Na jednego mocniej, na innego słabiej, na innego prawie w ogóle. Istnieją substancje, które mogą nasilić działanie euforyczne jak i sedatywne kodeiny, są to:

• inhibitory CYP3A4
• inhibitory CYP2D6

Przykładami inhibitorów CYP3A4, mogą być:

diritromycyna
roksitromycyna
klarytromycyna
amentoflawon
bergamotyna (zawarta w grejpfrucie)
flukonazol
buprenorfina
kafestol 
kwercetyna

Wzrost stężenia CYP3A4 oznacza więcej transformacji kodeiny -> morfiny, a mniej do mniej aktywnych metabolitów takich jak chociażby norkodeina.

Aczkolwiek wyżej wymienione substancje mogą okazać się być trudne do zdobycia, bądź też bardziej szkodliwe niż przykładowo antyhistaminy, które działają synergicznie z opioidami, powodując zwiększoną depresję ośrodkowego układu nerwowego, dodatkowo niwelując wyrzut histaminy (który po kodeinie może być całkiem spory). Najbardziej pożądanymi z antyhistamin, są antyhistaminy I generacji, które w większości inhibitują enzym CYP2D6. Przykładami mogą być:

prometazyna (np. Diphergan, dostępny na receptę)
difenhydramina (np. Apap noc w połączeniu z paracetamolem, dostępny bez recepty)
dimenhydrynat (np. Aviomarin, dostępny bez recepty)
hydroksyzyna (np. Atarax, Hydroxizinum, dostępne na receptę)

Uzależnienie i sposoby jego leczenia[edytuj]

Uzależnienie w przypadku kodeiny występuje w postaci psychicznej jak i fizycznej. Uzależnienie psychiczne może rozwijać się bardzo szybko, biorący ma chęć powtórzenia stanu odurzenia jaki wywołuje kodeina, widzi w tym swoją ucieczkę od rzeczywistości, problemów, bądź to po prostu bardzo lubi. Rozwinięcie uzależnienia fizycznego trwa znacznie dłużej i wymaga codziennego brania całkiem sporych dawek. W przypadku kodeiny zespół abstynencyjny jest całkiem łagodny w porównaniu do mocniejszych opioidów jak np. morfina, heroina, fentanyl. Objawy występujące po długotrwałym braniu kodeiny mogą być porównywalne z przeziębieniem, mogą wystąpić biegunki, bezsenność i brak motywacji.

Status prawny w poszczególnych krajach[edytuj]

Polska[edytuj]

Kodeina w Polsce jest nielegalna i widnieje w grupie II-N w wykazie środków odurzających i substancji psychotropowych. Występuje natomiast w postaci preparatów medycznych dostępnych do nabycia w aptece.

Obecność substancji / rośliny w dziełach kultury i dyskursie społecznym[edytuj]