Domowa produkcja alkoholu

Poniższy txt pochodzi z PASAŻER-a, papierowego nieregularnika-pankowej biblii, nr 12jesień'98-zima'99, dział listów do redakcji, str 37/180. Publikujemy go bez zgody autora i redakcji, ale w dobrej wierze.

[...]
Z kompletnie innej beczki: w ramach zasady DIY i w obliczu zapowiadanych podwyżek cen alkoholu chciałbym podzielić się kilkoma swoimi doświadczeniami w dziedzinie domowej produkcji win. Dla mnie osobiście jest to zajęcie bardzo relaksujące, przyjemne i dające poczucie wartości. A po konsumpcji to w ogóle jestem szczęśliwy.

Najtrudniejsza sprawa jest załatwienie butli. Jeżeli ktoś jej nie ma to pech. Ale chcieć to móc. Przeszukajcie swoje strychy i piwnice, popytajcie znajomych i rodzinę, na pewno ktoś coś ma. Jeżeli nie, to załamujta się. Istnieją też 5-cio litrowe słoje do kiszonych ogórków, z jednego słoja wychodzi ok 3l wina. Dorwijcie kilka i do roboty. W zasadzie do wina nadaje się każde szklane naczynie o pojemności powyżej 5l, ale butle są najlepsze. Jeżeli nic nie znajdziecie, niech do dalszego szukania zmobilizuje was fakt, że my też nie mieliśmy butli. Tak nas przypiliło, że o 2 w nocy weszliśmy na tereny zakładów radiowych i wynieśliśmy 50-litrową butlę, która kształtem przypominała tę od wina. Niestety później okazało się, że na dnie jest jakieś chemiczne świństwo. Jednocześnie koleś załatwił typową butlę, więc zrezygnowaliśmy z tej 50-tki. Ale gdyby nie, to byśmy ją wyczyścili, albo i nie, i robilibyśmy swoje wino z chemią (nie takie rzeczy się piło!).

Kiedy macie butlę, to w zasadzie macie wino. Nie trzeba kupować korka, można kilka razy złożony plastikowy worek położyć na wlot butli, a gumką czy sznurkiem mocno obwiązać szyjkę. Butli oczywiście.

Nie trzeba też rurki, można skombinować plastikowy wężyk długości ok. 20 cm, o małej średnicy. Jeden koniec wciskamy do korka, albo do tego, co robi za korek, a drugi koniec wkładamy do butli, np. po śmietanie 0,25 litra, do połowy wypełnionej wodą. W ostateczności, gdy nie macie korka i rurki, wylot butli, o ile jest wąski, można zapchać garścią waty. Na czas tzw. burzliwej fermentacji wystarczy (to wtedy, gdy wydobywają się gazy w gwałtowny sposób), butla powinna stać w ciepłym miejscu np. na szafie z dala od okna. Wino można robić praktycznie z każdych owoców, które są słodkie. Schemat jest prosty. Woda, owoce, cukier. Owoce warto rozgnieść i ładować do butli. Można dorzucic drożdże, ale niejaki koleś Sqnx stosuje wyłącznie cukier, wodę i owoce i robi zajebiste wina. Z tym, że czeka kilka miesięcy.
Ja preferuję przepis, który dostałem od cieśli na budowie. To nie jest typowe wino, ale raczej zacier do bimbru ryżowego, ale jest niezłe.

Na butlę 12 litrów dać:

7 litrów ciepłej wody przegotowanej albo nie,
2,5-3 kg cukru,
1 kg ryżu,
10-20 dkg rodzynek,
10 dkg zwykłych chamskich drożdży spożywczych,
6 ziaren czarnego pieprzu i
10 ziaren ziela angielskiego dokładnie pokruszonych,
2 paczki cukru waniliowego,
25 goździków
2 cytryny: sok i skórkę drobno pokrojone,
pół łyżki gałki muszkatołowej, imbiru, tymianku.

Zamiast cytryn można wlać np. kompot wiśniowy, czy jakiś inny, zachęcam do eksperymentowania. Nie radzę jedynie przekraczać podanych ilości ziół, zwłaszcza gałki muszkatołowej. Wińsko wyjdzie co prawda zajebiste, ale o chujowym smaku.
Ważna jest kolejność ładowania składników do butli przy tym winie. Zwykłe drożdże mają bardzo burzliwą fermentację, więc rozpuść je w letniej wodzie i wlewajcie do końca. Ja raz wlałem ciepłą wodę, cukier, drożdże, po jakimś czasie resztę i zamieszałem. Jak srujnęło, to se musiałem rodzynki wydłubywać z nosa, a dywan śmierdzi do dzisiaj. Nie można też przepełniać butli bo stanie się to samo, zostawcie trochę miejsca, bo to wino "rośnie". Najwyżej później dolejecie wody. Po 3 tygodniach kiedy widać, że wino już nie pracuje, trzeba je przelać przez jakieś płótno (garnek, na to druszlak, na to np. stara, czysta powłoczka, ręcznik kuchenny itp, byle nie zużyta bielizna osobista), butlę wypłukać do czysta, wlać do niej przecedzone wino i dobrze uszczelnić. Po następnych 3 tygodniach wino wyklaruje się, można rozlać je do butelek (albo gardeł). Ten ostatni etap jakoś nigdy nam nie wychodził. Kiedy wińsko przestało pracować i było mętne jak sok z kiszonych ogórków, zawsze była jakaś okazja i zostawało tylko echo w butli. Jednak dla estetów lepiej jest odczekać trochę czasu, bo poprawia się smak i wygląd wina.

Polubiłem ten przepis z kilku powodów:
wino jest tanie - wychodzi ok 1.8 zł za litr,
mocne - podchodzi pod 20%
stosunkowo krótko stoi - po 4-5 tygodniach można je pić,
a składniki można dostać o każdej porze roku.

Jeszcze kilka uwag: składniki kupujcie jak najtaniej. Ostatnio wiele hurtowni spożywczych prowadzi sprzedaż detaliczną. Np. cukier w sklepie kosztuje 2,20, na rynku 1,9, a w hurtowni 1,8. I pierdolcie drożdże winne. Nie dość, że drogie (kosztują 2 zł), to jeszcze gówno dają. Jeżeli ktoś załapie bakcyla, to polecam książkę "Domowy wyrób win i wódek" mgr Jana Cieślaka i ustawę alkoholową z 1985 r. Wystarczy podskoczyć do najbliższej biblioteki sadowej. Znajomość prawa często się przydaje.

Chciałem tez przeprosić brygadę z Kcyni, czy skądś, którą spotkałem 10 X 1997, kiedy po koncercie Farben Lehre koło pubu zeppelin w Bydgoszczy podałem im w/w przepis, ale byłem trochę nawalony i zapomniałem części składników. Ten przepis dedykuję polskiemu monopolowi spirytusowemu. Niech go szlag trafi.
[...]

Buchajcie zdrowiem,
Grabol