Zarobił miliony, aby się wycofać i palić trawkę

Andrew Lahde zasłynął niesamowitym zyskiem, jaki wypracował w swoim niewielkim funduszu hedgingowym Lahde Capital. Obstawiając kryzys hipoteczny przy pomocy instrumentów pochodnych tzw. credit default swaps w ciągu roku doszedł do … 866% zysku. Tym samym stał się jedną z największych gwiazd w branży finansowej. Takie spektakularne profity robią wrażenie, szczególnie, że rynek akcji nie był w tym czasie zbyt łaskawy dla inwestorów. Kiedy wydawało się, że w ten sposób rozpoczyna się wielka kariera nowego geniusza, Lahde ogłosił … przejście na emeryturę i wycofanie się z interesów, a przecież nawet jeszcze nie ukończył 40 lat. Co prawda w Polsce nie jest to niczym nadzwyczajnym i znajdzie się całkiem sporo takich młodych emerytów, zwłaszcza wśród służb mundurowych, ale jednak ich stopa życiowa jest nieporównywalna z luksusem jakim cieszy się ten błyskotliwy mieszkaniec Kalifornii. Kolejnym szokiem dla finansistów był pożegnalny list opublikowany w październiku 2008 roku, w którym Lahde uzasadnił powody swojego odejścia.

Na początku zaznacza, że nie napisał go, aby się chełpić swoimi wynikami, bo byłoby to nie na miejscu w momencie, kiedy tak wielu ludzi cierpi. Dalej cytuje wypowiedź kolegi po fachu, który również zamknął niedawno swój biznes rozczarowany środowiskiem, którego szczerze nienawidzi. Lahde nie oszczędza też wielkich korporacji i nazywa ludzi nimi kierującymi zwyczajnymi idiotami, którzy zostali wysłani do najlepszych szkół i uniwersytetów jak Yale czy Harvard przez swoich rodziców, a potem doszli do najwyższych stanowisk w znanych korporacjach typu AIG, Bear Stearns czy Lehman Brothers. Ich głupota stała się dla niego źródłem zysków. Jeśli owoce wiszą nisko na drzewie, nie trzeba się nawet schylać, żeby je zerwać. Dlaczego odchodzi? Jak stwierdził posiada już wystarczająco dużo pieniędzy, aby sobie pozwolić na emeryturę. Nie interesuje go dalszy wyścig szczurów. Niech inni walczą o 9,10 czy 11 cyfr na koncie. Tymczasem ich życie jest beznadziejne, zaplanowane w szczegółach na trzy miesiące naprzód, a nawet na urlopie nie mogą się uwolnić od komórki. Po co to wszystko robić? Za 50 lat i tak nikt o nich nie będzie pamiętać, tak jak o znanych obecnie menadżerach typu Steve Ballmer, Steven Cohen czy Larry Ellison. Lahde apeluje: wyrzućcie komórki i cieszcie się życiem! Następnie stwierdza, że rezygnuje z biznesu i nie będzie już odpowiadał ani na maile, ani telefony w sprawach funduszu. Co do bieżącej sytuacji na rynkach finansowych nie ma sprecyzowanego zdania, ale wie, że kryzys będzie długi i bolesny. Teraz pozostaje mu usiąść spokojnie i czekać przyglądając się z boku rozwojowi sytuacji. Jak zauważa, na tym właśnie polegało też zarabianie na kryzysie hipotecznym po zajęciu pozycji. Z tym, że kosztowało go to dużo zdrowia, tak samo zresztą jak wiele lat ciężkiej pracy i kariery, która była dla niego trudna, bo nie miał bogatych rodziców jak wielu innych finansistów. Teraz nadszedł czas, aby poprawić nie stan konta, ale własnego organizmu.

Lahde wydaje się rozczarowany także polityką rządu, który oddalił się od obywatela i zajmuje głównie realizowaniem interesów lobbystów oraz napełnianiem kiesy obu dominującym w USA partiom demokratów i republikanów. Kapitalizm w obecnej formie zżerany jest przez korupcję i wymaga reformy. Lahde postuluje, aby powołać specjalne gremium, które się zajmie naprawą, a idealnym kandydatem do kierowania nim jest według niego George Soros. Chciałby, żeby ferment myśli doprowadził do tego samego czym stało się stworzenia Linuxa w odpowiedzi na monopol Microsoftu. Końcówka listu jest naprawdę zaskakująca. Lahde występuję jako orędownik … konopi oraz marihuany. Wskazuje, że konopie są wykorzystywane od 5000 lat i nawet pierwszą konstytucję amerykańską wydrukowano na papierze z nich zrobionym. Jeszcze dalej idzie w kwestii marihuany. Twierdzi, że jest znacznie lepsza niż alkohol, który prowadzi często do agresji, bójek w barach czy przemocy w rodzinie. Natomiast zdaniem Lahde „trawka” rozluźnia, rozwesela i nie ma po niej kaca. Dlaczego jest zatem nielegalna?

Zdaniem ekscentrycznego finansisty stanowi ona potencjalną konkurencję dla alkoholu, na którym zarabia państwo czy leków takich jak Paxil, Zoloft czy Xanax, które z kolei przynoszą krocie korporacjom farmaceutycznym. W końcu domowa uprawa w doniczce nie przyniosłaby żadnych korzyści państwu czy firmom produkującym leki. Można powiedzieć, że Andrew Lahde ma wszelkie dane, aby stać się idolem także części polskiej młodzieży. Milioner - luzak, który cieszy się życiem i w dodatku otwarcie propaguje palenie jointów. Jednak niestety z tą marihuaną nie jest aż tak różowo jak się wydaje na pierwszy rzut oka, bo znamy wiele historii świetnie zapowiadających się ludzi, którzy zaczynali właśnie od niewinnego skręta, a skończyli jako regularni narkomani, którzy zagubili się we mgle anielskiego pyłu i innych trucizn współczesnego świata. Z pewnością zazdrościmy mu czego innego – wydostał się z wyścigu szczurów z okrągłą sumką, miał komfort, aby głośno powiedzieć co tylko inni skrywają w myślach o swoich kolegach z pracy czy szefach, a teraz może cieszyć się pełnią życia.