Pozostało kilka tygodni, aby zatrzymać Wojnę z Narkotykami

Pozostało kilka tygodni, aby zatrzymać Wojnę z Narkotykami

List otwarty do:
Pana Georgeou Papandreou: Prezydenta Rady Unii Europejskiej
Pana Romano Prodi, Prezydenta Komisji Europejskiej
Pana Pat Cox, Prezydenta Parlamentu Europejskiego
Przedstawicieli Krajów Członkowskich Unii Europejskiej

Nastał czas na podjęcie śmiałych decyzji przez przywódców państw zmierzających do powstrzymania nieudanej wojny z narkotykami. Uczynić to mogą poprzez poinstruowanie swoich delegatów na Kwietniowe spotkanie Komisji Narkotykowej Organizacji Narodów Zjednoczonych do:

Przyznania, iż wojna z narkotykami okazała się porażką

Przygotowania poprawek do traktatów gwarantujących państwom możliwość przyjęcia alternatywnych polityk narkotykowych

Wojna z Narkotykami każdego roku powoduje masową liczbę zgonów, obrażeń i innych szkód. Pośrednio poprzez brutalność zorganizowanej przestępczości, powszechną korupcję, militaryzację społeczeństw oraz przestępstwa popełniane przez uzależnionych w celu zdobycia narkotyków zabronionych im przez prohibicję.

Bezpośrednio, poprzez śmierć wywołaną AIDS, przedawkowaniem, zapaleniem wątroby czy innymi chorobami. Wojna z narkotykami zapewniła finansowanie dyktatorom i terrorystom. Spowodowała także skazanie na więzienie, a czasem na śmierć wielu konsumentów substancji zdelegalizowanych poprzez trzy międzynarodowe konwencje przyjęte przez Organizację Narodów Zjednoczonych w 1961, 1971 i 1988 roku.

Między 8 a 17 Kwietnia tego roku, Komisja Narkotykowa ONZ spotka się aby ocenić pierwsze pięć lat trwającego dekadę planu który zakłada zlikwidowanie problemu narkotyków za pomocą prohibicji, plan ten oparty jest na sloganie "1998 - 2008, Świat Wolny od Narkotyków, Możemy to Zrobić!". Jest on kompletnie nierealistyczny i skazany na porażkę, podobnie jak wiele innych prohibicyjnych planów podejmowanych wciągu ostatniego stulecia, poczynając od Szanghajskiej Konwencji Opiumowej z 1909 roku.

Pomimo kompletnej porażki tego wielkiego planu, na co wskazują raporty ONZ oraz Unii Europejskiej, żaden z Krajów Członkowskich Unii, ani sama Unia Europejska, nie wyraziła głośnego sprzeciwu do obecnej strategii.

Jeśli żaden z Rządów w przeciągu następnych dni formalnie nie przedstawi alternatywnej propozycji, Kwietniowe spotkanie jedynie potwierdzi jednomyślne wsparcie dla trzech konwencji narkotykowych ONZ, które powstrzymują nowoczesne zmiany w obecnym reżimie prohibicyjnym, takie jak dekryminilizację posiadania na własny użytek jakichkolwiek nielegalnych substancji, redukcje programu redukcji szkód poprzez wprowadzenie medycznych substytutów do substancji uzależniających, medycznych zastosowań marihuany, czy tradycyjnych upraw i użytku liści koki dla milionów ludzi.

Jeśli żaden z Rządów nie będzie interweniował, szkody sprowokowane poprzez Wojnę Narkotykową dla instytucji demokratycznych mogą okazać się nieodwracalne, powstrzymując przyszłe zmiany w poszukiwaniu alternatywnej polityki narkotykowej. Legalizacja terapii, leków czy narkotyków które obecnie są zabronione, ta sama legalizacja która uwolniła Stany Zjednoczone od głupoty prohibicji alkoholowej na początku poprzedniego wieku, pozostanie niemożliwa do zrealizowania.

Jeśli żaden z Rządów nie interweniuje, kraje które stosują karę śmierci lub dożywocie za przestępstwa narkotykowe lub które przez wojnę z narkotykami dewastują swoje własne Społeczności i Środowisko dalej będą to robić, a wręcz zostaną do tego zachęcone.

Mówimy dzisiaj w imieniu setek legislatorów oraz tysięcy obywateli z ponad 70 krajów. Żądamy od Was abyście przedstawili formalną propozycję w Wiedniu otwierającą proces ewaluacji obecnych polityk narkotykowych i umożliwiającą obszerną reformę trzech Konwencji Narkotykowych Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Tekst apelu o zreformowanie Konwencji Narkotykowych oraz lista sygnatariuszy znajduję się na stronie internetowej Antiprohibitionist.org. Apel ten został opublikowany 14 Marca 2003 w europejskim wydaniu "Economist" dzięki pomocy "Open Society Institute" oraz następujących Członków Parlamentu Europejskiego: Emma Bonino, Benedetto Della Vedova, Gianfranco Dell\'Alba, Olivier Dupuis and Marco Pannella



Kanaba jest nieformalnym ruchem na rzecz legalizacji konopi w Polsce. Organizacja działa od 2000 r. i od samego początku zajmowała się zbieraniem i publicznym udostępnianiem informacji na temat zdrowotnych, naukowych, przemysłowych oraz rekreacyjnych zastosowań konopi. W 2002 r. zostały rozpoczęte przygotowania do nowelizacji obecnej ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Ruch jest skupiony wokół internetowej strony www.hyperreal.info/kanaba w chwili obecnej liczy ok. 200 członków.

ICN (The International Coalition of NGO\'s for a Just and Effective Drug Policy), czyli Międzynarodowa Koalicja dążąca do Efektywnej Polityki Narkotykowej. Skupia organizacje pozarządowe działające na rzecz zmiany obecnej polityki narkotykowej i zastąpienie prohibicji bardziej efektywnymi metodami. Obecnie zrzesza 126 organizacji z 32 państw w tym polski ruch na rzecz legalizacji konopi Kanaba. W Internecie www.vienna2003.org.