Ayahuaska potencjalnym lekiem na depresję - badanie pilotażowe

Psychodeliczny napój używany od wieków w ceremoniach uzdrawiających przyciąga obecnie uwagę naukowców zajmujących się biomedycyną jako potencjalny lek na depresję. Brazylijscy naukowcy opublikowali w zeszłym miesiącu wyniki pierwszego klinicznego badania, mającego określić zakres potencjalnych korzyści terapeutycznych związanych z podawaniem pacjentom ayahuaski, południowoamerykańskiego roślinego wywaru.

Tagi

Źródło

www.nature.com
Arran Frood

Tłumaczenie

pokolenie Ł.K.

Odsłony

1176

Psychodeliczny napój używany od wieków w ceremoniach uzdrawiających przyciąga obecnie uwagę naukowców zajmujących się biomedycyną jako potencjalny lek na depresję. Brazylijscy naukowcy opublikowali w zeszłym miesiącu wyniki pierwszego klinicznego badania, mającego określić zakres potencjalnych korzyści terapeutycznych związanych z podawaniem pacjentom ayahuaski, południowoamerykańskiego roślinego wywaru. Chociaż badania objęły jedynie sześciu ochotników bez grupy kontrolnej, naukowcy twierdzą, że napój zaczął redukować poziom depresji u pacjentów w ciągu kilku godzin, zaś efekt utrzymywał się wciąż po trzech tygodniach. Prowadzą obecnie szerzej zakrojone badania, dzięki którym mają nadzieję potwierdzić swoje wyniki.

Ich praca wpisuje się w nurt swoistego renesansu badań nad potencjalnymi korzyściami terapeutycznymi płynącymi z wykorzystania środków psychodelicznych, lub tych używanych jako narkotyki rekreacyjne - badań, które zostały w dużej mierze zakazane lub bardzo poważnie ograniczone na całym świecie około pół wieku temu. Ketamina, stosowana leczniczo jako środek znieczulający, wykazała obiecujące działanie jako szybko działający środek przeciwdepresyjny; psylocybina, halucynogen obecny w "magicznych grzybkach", może pomóc załagodzić niepokój odczuwany przez pacjentów w zaawansowanym stadium raka; MDMA (ecstasy) można zmniejszyć zaburzenia związane ze stresem pourazowym; pacjenci dręczeni niezwykle dotkliwymi klastrowymi bólami głowy donoszą, że LSD zdecydowanie łagodzi ich dolegliwości.

Ayahuasca, sakramentalny napój tradycyjnie warzony z kory rosnącej w dżungli winorośli Banisteriopsis caapi i liści krzewu Psychotria viridis, zawiera składniki, które są nielegalne w większości krajów. Przemysł związany z ayahuaską rozwinął się w jednak Ameryce Południowej, gdzie jej używanie jest dozwolone w kontekście religijnym, a tysiące ludzi każdego roku przybywa do lasów deszczowych, by spróbować osiagnąć psychodeliczny wgląd w siebie.

Wywar był badany przez antropologów, socjologów i teologów, ale badania kliniczne na ayahuaską ograniczały się dotąd głównie do doświadczeń na myszach i szczurach. Badania wpływu na człowieka ograniczały się jedynie do zdrowych ochotników i obejmowały obrazowanie mózgu, a także retrospektywne opisy doświadczeń.

W najnowszym badaniu naukowcy kierowani przez Jaime Hallak, neurolog z Uniwersytetu w São Paulo w Brazylii, podawali pojedynczą, niewielką dawką ayahuaski sześciu ochotnikom ze zdiagnozowanych stanami depresyjnymi (od łagodnych do ciężkich). U każdego z ochotników stwierdzono wcześniej brak reakcji na leczenie przynajmniej jednym konwencjonalnym lekiem przeciwdepresyjnym. Żaden z nich nie miał doświadczeń z ayahuaską.

Po przyjęciu napoju uczestnicy siedzieli w cichym, słabo oświetlonym pokoju. Lekarze, stosując standardowe kwestionariusze kliniczne, śledzili ich objawy depresji. Poprawę zaobserwowano po dwóch lub trzech godzinach (choć psychodeliczne efekty dawki doustnej mijają dopiero po około pięciu godzinach), podczas gdy dla zaobserwowania efektów działania konwencjonalnych leków przeciwdepresyjnych potrzeba często kilku tygodni. Istotna statystycznie poprawa, pozostawała widoczne w ocenach w ciągu kolejnych trzech tygodni.Wg. Relacji Hallaka trzech uczestników badań wymiotowało, co jest typowym efektem ubocznym zażycia ayahuaski, ale poza tym kuracja była przez nich dobrze tolerowana.

"To dowód tego, o czym tak wielu rytualnych użytkowników ayahuascki od dawna wie: ayahuaska może pomóc człowiekowi odczuć pozytywną przemianę nie tylko podczas samego doświadczenia, ale także w ciagu dni i tygodni po nim" - mówi Brian Anderson, psychiatra z Uniwersytetu of California w San Francisco, który nie brał udziału w badaniu, ale publikował raporty dotyczące potencjału napoju . "Związek między efektami psychodelicznymi ayahuaski a jej efektami terapeutycznymi musi zostać empirycznie zbadany".

James Stone, psychiatra z King College London, który badał wpływ środków psychoaktywnych na mózg, twierdzi, że badanie jest interesujące, ale należy podchodzić do wyników z ostrożnością z uwagi na brak grupy kontrolnej. "Efekt placebo jest dobrze udokumentowany w badaniach klinicznych leków przeciwdepresyjnych" - komentuje - "Jedynym wnioskiem, która może być w spośób pewny wysnuty z tego badania jest to, że ayahuaska jest tolerowana przez pacjentów z depresją, i że u osób tych nie odnotowano żadnych niepożądanych efektów po podaniu pojedynczej dawki."

Z biochemicznego punktu widzenia jest prawdopodobne, że biochemicznie ayahuaska może pomóc leczeniu depresji – wchodzące w skład wywaru rośliny zawierają związki, które zmieniają stężenia neuroprzekaźnika regulującego nastrój w mózgu - serotoniny - podobnie jak konwencjonalne leki przeciwdepresyjne. Związki te to halucynogen - N,N-dimetyltryptamina, która wiąże się z receptorami serotoniny, a także harmina, tetrahydroharmina i harmalina, których zadaniem jest zablokowanie enzymu zwany monoaminooksydazą A, i tym sposobem zapobieżenie rozkładowi serotoniny i innych neuroprzekaźników.

"Jest prawdopodobne, że ayahuasca i inne serotoninergiczne psychodeliki, takie jak psylocybina, mogą w przyszłości znaleźć zastosowanie jako leki przeciwdepresyjne odpowiednie dla pewnych grup pacjentów – konkluduje Stone - "Czekamy na wyniki dobrze zaprojektowanych, kontrolowanych prób losowych w celu określenia skuteczności klinicznej."

Dalsze badania są w toku. Draulio de Araujo, neurolog na Uniwersytecie Federalnym w Rio Grande do Norte w Natal, (Brazylia), współautor badania, mówi, że jego zespół przeprowadził już kuracje 46 (spośród przewidzianych 80) pacjentów w randomizowanym, podwójnie ślepym, obejmującym udział grupy kontrolnej badaniu relacji ayahuaski i depresji, które rozpoczęło się w styczniu 2014 roku.

"Mamy nadzieję zakończyć je przed końcem tego roku."

Oceń treść:

Average: 6.4 (5 votes)
Zajawki z NeuroGroove
  • Lorazepam

Poziom doświadczenia: spore (feta, MDMA, cała masa dziwactw z apteki)

substancje: Lorafen, Tantum Rosa, feta, i jeszcze jakieś psychotropki


  • Alkohol
  • Golden Teacher
  • Grzyby halucynogenne
  • Klonazepam
  • Pierwszy raz
  • Tytoń

Do samego tripa nastawiony byłem bardzo pozytywnie, przed zjedzeniem popytałem wielu znajomych, którzy wcześniej mieli kontakt z psychodelikami — szczególnie grzybami — o m.in. czas działania, przebieg, możliwe problemy, dawkowanie itd. Wszystkie informacje pokrywały się ze sobą, więc czułem się pewnie i zdecydowanie. Grzybki miały zostać zjedzone na terenie bardzo spokojnej dzielnicy na obrzeżach dużego miasta — kilka bloków, w większości szerokie ulice i domki jednorodzinne. Znajduje się tam niewielki park, wieczorem i w nocy praktycznie zawsze pusty, w którym często przesiadujemy paląc ziółko i nigdy nie było tam żadnego przypału, a więc idealne miejsce na początek tripa. Tamta noc była w miarę chłodna - około 10 stopni na plusie, ale byłem ciepło ubrany, miałem również plecak a w nim 3 litry wody, chusteczki do nosa i trochę jedzenia. Ulice w tej okolicy po zmroku są cały czas puste, rzadko spotyka się nawet pojedynczy samochód, a co dopiero pieszego. Jest to w miarę zielona okolica, przy prawie wszystkich ulicach rosną drzewa i krzaki, jest też kilka parków i skwerów.

Czekałem na tę chwilę od dobrych kilku dni, od kiedy kolega (dalej będzie nazywany B.), który swoją drogą zawsze bał się psychodelików, nigdy nie brał i unikał ich, po raz pierwszy przyjął u znajomego łącznie około 4 gramów nieznanego gatunku grzybów — najpierw 1,5g, a po wejściu fazy kolejno 1,5 i 1 na dorzutkę. Po tamtym wieczorze skontaktował się ze mną i oznajmił, że nigdy w życiu nie przeżył czegoś tak niezwykłego — że jest to stan nieporównywalny do MDMA, amfetaminy, koksu, zioła ani niczego innego co kiedykolwiek próbowałem.

  • Marihuana
  • Tripraport

Nastawienie na retrospekcje z całego życia wywołane depersonalizacją. Dużo czasu, wiosenny klimat pozytywne nastawienie.

11:00 

 

Siedzę na ławce na swoim osiedlu patrząc trupim wzrokiem przed siebie. Nie była niedziela ani żaden dzień wolny tylko środek tygodnia i nie powinno mnie tu być. Wcześniej zobojętniałem na przebieg tego dnia. A w zasadzie całego życia, bo to jeden dzień. Dla mnie ludzie wykonują te same zajęcia, udają się w te same miejsca, myślą tymi samymi schematami, mówią co czarne a co białe, sprowadzają wszystko do jednej praprzyczyny nosz kurwa rzygam tym wszystkim. Jak ja mogłem kiedyś chętnie żyć? To pytanie pozostało bez odpowiedzi.

11:30

  • Zolpidem

Raczej ponury. W swoim pokoju w nienajlepszym humorze. Chciałem iść spać.

 

Tabletkę Stillnoxu kładę pod językiem. Po chwili zmywa się cukrowa otoczka. Moje usta wypełnia gorzki smak. Czekam parę minut i z minuty na minutę zaczyna mi się robić lżej, jakby moje ciało pływało w cieczy. Kończę pisać jedną ważną wiadomość do przyjaciela i zamykam komunikator. Cały czas ze słuchawkami na uszach wybieram utwór (Archive – Again), by wyciszyć się przed snem.

Po chwili, ledwo powstrzymując odruch wymiotny podchodzę do umywalki. Popijam gorzkie błoto po rozpuszczonej tabletce i wracam do komputera.

randomness