Uwaga: Większość informacji tu zawartych pochodzi z
1997 roku i od tego czasu nie była aktualizowana.
Dane stacjonarnego lecznictwa psychiatrycznego
DANE STACJONARNEGO LECZNICTWA PSYCHIATRYCZNEGO
W 1997 r. zaczęła obowiązywać w Polsce X Rewizja Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Przyczyn Zgonów (ICD 10) zastępując stosowaną od przełomu lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych IX Rewizję. Efektem tej zmiany jest znaczne ograniczenie porównywalności danych z latami poprzednimi. Zarówno ograniczona przekładalność kategoryzacji stosowanych w obu Rewizjach, jak trudności związane z procesem wprowadzania zmiany utrudniają śledzenie trendów i skłaniają do dużej ostrożności w dokonywaniu porównań. Rok 1998 jest drugim rokiem obowiązywania nowej klasyfikacji. Dopiero dane z kolejnych lat mogą pozwolić na dokonanie oceny wpływu zmiany w systemie zbierania danych na zachowanie się trendu.
Zanim przejdziemy do prezentacji danych za 1998 r. przypomnijmy zmiany wprowadzone przez X Rewizję oraz ich konsekwencje dla analiz epidemiologicznych. Wedle klasyfikacji obowiązującej do 1996 r. na zaburzenia bezpośrednio związane z używaniem narkotyków mieszczące się w części obejmującej zaburzenia psychiczne składały się "uzależnienie od leków" (304.0-304.9), nadużywanie leków bez uzależnienia (305.2-305.9) oraz psychozy lekowe (292). Komentarza wymaga termin "uzależnienie od leków". Termin ten w języku diagnostyki medycznej używany był na określenie nie tylko uzależnienia od leków rozumianych jako produkty przemysłu farmaceutycznego ale również wszystkich innych substancji zmieniających stan psychiczny. W tym rozumieniu uzależnienie od leków to nie tyko uzależnienie od leków uspokajających i nasennych, czy morfiny, ale również od takich substancji jak opiaty domowego wyrobu (tzw. "kompot"), marihuana, amfetamina czy nawet substancje wziewne - np. kleje. Pod tym względem wprowadzenie X Rewizji niewiele zmieniło, zamiast terminu lek wprowadzono określenie substancja psychoaktywna. Zmiany dotyczą natomiast całego porządku klasyfikacji.
Trzeba przypomnieć, że punktem wyjścia poprzedniej klasyfikacji był rodzaj zaburzenia - nadużywanie, uzależnienie lub psychoza lekowa. W przypadku uzależnienia i nadużywania dopiero następny podział (czwarta cyfra w kodzie) odnosił się do rodzaju środka, w przypadku psychoz rodzaj środka nie był w ogóle określany. W obecnie obowiązującej klasyfikacji zmieniono tę zasadę. Punktem wyjścia jest teraz rodzaj substancji, dopiero następne podziały wskazują na rodzaj zaburzeń. W konsekwencji w obecnej klasyfikacji większy nacisk kładzie się na rodzaj substancji i dane na ten temat są pełniejsze, tzn. obarczone mniejszą liczbą braków danych, a tym samym chociaż lepsze, to nie do końca porównywalne z poprzednio zbieranymi. Jednocześnie wprowadzono zmieniany do klasyfikacji substancji, co dodatkowo utrudnia porównania. Najistotniejszą z perspektywy analiz epidemiologicznych zmianą jest brak w nowej klasyfikacji kategorii "opiaty łączone z innymi środkami". W efekcie większość uzależnionych od opiatów łączonych z innymi środkami, a była to zawsze bardzo pokaźna grupa, wpada do kategorii "używanie różnych środków". Uniemożliwia to wyodrębnienie grupy osób uzależnionych od opiatów i śledzenie zmian jej wielkości. Także grupa osób używających samych opiatów jest teraz nieporównywalna z poprzednimi latami. Można się spodziewać, że część lekarzy mając do czynienia z pacjentem biorącym opiaty i inne środki w sytuacji braku kategorii "opiaty łączone z innymi środkami", zamiast "uzależnienia mieszanego", wybierze "uzależnienie od opiatów".
Przed przystąpieniem do analizy danych wypada też przypomnieć, że lecznictwo psychiatryczne ambulatoryjne i stacjonarne objęte są dwoma niezależnymi systemami sprawozdawczości statystycznej. Pierwszy z nich opiera się na indywidualnych kwestionariuszach statystycznych wypełnianych w momencie wypisu pacjenta z placówki oraz w dniu 31 grudnia każdego roku. Kwestionariusz zawiera zakodowany identyfikator umożliwiający agregowanie danych na poziomie osób, a nie tylko przypadków. Podstawą drugiego są zbiorcze zestawienia statystyczne sporządzane na poziomie poradni. Dane z lecznictwa stacjonarnego są zatem dokładniejsze - nie są one obarczone błędem wielokrotnego liczenia tych samych osób, jeśli zostały odnotowane w tym samym roku w kilku różnych placówkach. W tym komunikacie ograniczymy się do danych lecznictwa stacjonarnego, bowiem lepiej odzwierciedlają trendy epidemiologiczne.
Dane za 1998 r. przedstawimy na tle danych z 1997 r. i o ile to możliwe także lat wcześniejszych.
Do oceny trendów epidemiologicznych posłużymy się tu dwoma wskaźnikami wyliczanymi na podstawie danych lecznictwa stacjonarnego. Pierwszy, to liczba osób przyjętych w danym roku obejmująca wszystkie osoby, które podjęły leczenie w danym roku w którejś z placówek niezależnie od tego czy je w danym roku zakończyły, czy też kontynuowały w następnym roku. Drugim wskaźnikiem jest liczba pacjentów pierwszorazowych, definiowanych jako osoby, które w danym roku po raz pierwszy w życiu podjęły leczenie w placówce stacjonarnej. Ten drugi wskaźnik jest w pewnym sensie czulszym narzędziem, bowiem odzwierciedla zmiany w narastaniu liczby nowych przypadków.
Analizę danych rozpocznijmy od wskaźnika przyjętych w danym roku. W 1998 r. przyjęto do lecznictwa 6100 osób. Oznacza to wzrost o 14,3% w stosunku do 1997 r., kiedy to przyjęto 5336 osób (tabela 1). Pamiętając o niepełnej porównywalności danych z lat poprzednich trzeba wskazać na kontynuację trendu wzrostowego trwającego od początku lat dziewięćdziesiątych (grafy 1. i 2). Wskaźnik przyjętych do lecznictwa stacjonarnego liczony na 100 tys. mieszkańców wzrastał każdego roku, w sumie jeśli dane z 1998 r. odnieść do 1990 r. wzrost ponad dwukrotny.
Inaczej jest gdy analizuje się przyjęcia pierwszorazowe (tabela 2). W początkach lat dziewięćdziesiątych odsetek przyjęć pierwszorazowych malał z 45% w 1990 r. do 39,8% w 1993 r. W latach 1994-1996 odsetek pacjentów pierwszorazowych utrzymywał się na stałym poziomie 41-42%. Oznacza to, że tempo wzrostu liczby nowych przypadków było takie samo jak tempo wzrostu wszystkich leczonych. Dane za 1997 przyniosły wzrost odsetka przyjęć pierwszorazowych do poziomu blisko 46%. W 1998 r. obserwuje kolejny wzrost, w wyniku którego odsetek ten wyniósł 51,1%. Oznacza to, że ponad połowa pacjentów zgłaszających się w 1998 r. do leczenia stacjonarnego zrobiła to po raz pierwszy w życiu.
Zmiany w dynamice obu wskaźników są dobrze widoczne na wykresie (graf 2). W obliczeniach wielkości wskaźników dynamiki dane z 1990 r. przyjęto za 100, a dane z kolejnych lat przedstawiono w proporcji do tych danych wyjściowych. W ten sposób przetworzone wskaźniki pokazują, jaki procent wielkości z 1990 r. stanowią dane z kolejnych lat. Wskaźnik przyjętych ogółem przez całą dekadę wykazywał tendencję rosnącą, chociaż po 1995 r. wzrost nasilił się. Wskaźnik pacjentów pierwszorazowych po wzroście w 1991 r. przez dwa kolejne lata spadał, by od 1994 r. powrócić do tendencji wzrostowej. Warto zauważyć, że od 1996 r. linia obrazująca trend przyjęć pierwszorazowych staje się coraz bardziej stroma co oznacza przyspieszenie tempa wzrostu. W sumie dane z wykresu pokazują, że o ile ogólna liczba pacjentów w 1998 r. wzrosła w stosunku do 1990 r. niespełna 2,2 razy, to liczba pacjentów pierwszorazowych zwiększyła się w tym czasie prawie 2,5 raza.
Struktura diagnoz wg typu środka zaprezentowana w tabeli 3. unaocznia słabość aktualnej klasyfikacji chorób. Prawie jedna trzecia osób znajduje się w kategorii mieszane i nieokreślone. O środkach używanych przez tą grupę pacjentów praktycznie nic nie możemy powiedzieć. Najliczniejsza pozostaje grupa osób z problemem opiatów (42%). Następne w kolejności pod względem liczebności są grupy nadużywających substancji wziewnych (9%), leków uspokajających i nasennych (8%) i środków z grupy amfetamin (6%). Pozostałe kategorie pacjentów nie przekraczają 2%. Porównanie struktury rozpoznań w latach 1997 - 1998 (tabela 3) pokazuje na stosunkowo niewielkie zmiany. Jedyna większa zmiana to wzrost odsetka osób nadużywających środków z grupy amfetamin z 3,8% w 1997 r. do 6,0% w 1998 r.
Porównanie danych z lat 1997-1998 z wcześniejszymi napotyka wspominane już bariery porównywalności. W latach dziewięćdziesiątych do 1996 r. wśród osób leczonych stacjonarnie, podobnie jak w latach ubiegłej dekady, dominowali pacjenci uzależnieni od opiatów produkowanych domowym sposobem (tabela 4). Dla niektórych z nich opiaty były jedynym używanym środkiem, pozostali obok opiatów przyjmują również inne środki, głównie leki uspokajające i nasenne, a ostatnio coraz częściej amfetaminę. Opiaty były jednak zwykle podstawowym środkiem wyznaczającym charakter uzależnienia. Pacjenci z obu grup stanowili w 1996 r. ponad 70% leczonych. Zmiany w klasyfikacji nie pozwalają obecnie na identyfikacje wszystkich osób nadużywających opiaty. Możemy natomiast próbować analizować zmiany rozmiarów grup pacjentów nadużywających innych substancji. Jak wynika z danych zgromadzonych w tabeli 4 i na grafie 3. w latach 1990-1998 zidentyfikować możemy następujące tendencje
Tabela 1. Przyjęci do lecznictwa stacjonarnego w latach 1990-1996 z powodu uzależnienia od leków lub ich nadużywania (ICD IX: 304, 305.2-9) oraz w 1997-1998 r. z powodu zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania spowodowanych używaniem substancji psychoaktywnych (ICD X: F11-F16, F18, F19)
|
liczba osób |
wskaźnik na 100 000 mieszkańców |
1990 |
2803 |
7,34 |
1991 |
3614 |
9,42 |
1992 |
3710 |
9,66 |
1993 |
3783 |
9,82 |
1994 |
4107 |
10,65 |
1995 |
4223 |
10,94 |
1996 |
4772 |
12,35 |
1997 |
5336 |
13,81 |
1998 |
6100 |
15,78 |
Tabela 2. Przyjęci po raz pierwszy i przyjęci ogółem w latach 1990-1996 do lecznictwa stacjonarnego z powodu uzależnienia od leków lub ich nadużywania (ICD IX: 304, 305.2-9) oraz w 1997-1998 z powodu zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania spowodowanych używaniem substancji psychoaktywnych (ICD X: F11-F16, F18, F19)
|
1990 | 1991 | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 |
Pierwszorazowi |
1260 |
1593 |
1547 |
1505 |
1693 |
1759 |
1980 |
2438 |
3115 |
Wszyscy |
2803 |
3614 |
3710 |
3783 |
4107 |
4223 |
4772 |
5336 |
6100 |
% pierwszorazowych |
45,0 |
44,1 |
41,7 |
39,8 |
41,2 |
41,7 |
41,5 |
45,7 |
51,1 |
Tabela 3. Przyjęci do lecznictwa stacjonarnego w latach 1997-1998 z powodu zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania spowodowanych używaniem substancji psychoaktywnych (ICD X: F11-F16, F18, F19) wg typu nadużywanej substancji.
Typ uzależnienia | 1997 | 1998 | ||
| liczba | % | liczba | % |
Opiaty | 2313 | 42,3 | 2569 | 42,3 |
Uspakajające i nasenne | 449 | 8,4 | 509 | 8,3 |
Kokaina | 46 | 0,9 | 45 | 0,7 |
Konopie | 70 | 1,3 | 110 | 1,8 |
Amfetamina | 204 | 3,8 | 367 | 6,0 |
Halucynogeny | 70 | 1,3 | 75 | 1,2 |
Wziewne | 532 | 10,0 | 564 | 9,2 |
Mieszane i nieokreślone | 1649 | 30,9 | 1861 | 30,5 |
Ogółem | 5336 | 100,0 | 6100 | 100,0 |
Tabela 4. Przyjęci do lecznictwa stacjonarnego w latach 1990-1996 z powodu uzależnienia od leków lub ich nadużywania (ICD IX: 304, 305.2-9) oraz w 1997-1998 r. z powodu zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania spowodowanych używaniem substancji psychoaktywnych (ICD X: F11-F16, F18, F19) wg typu nadużywanej substancji
Typ uzależnienia | 1990 | 1991 | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 |
Opiaty i mieszane z opiatami |
2163 |
2821 |
2897 |
2791 |
2996 |
3083 |
3257 |
x |
x |
Uspokajające i nasenne |
99 |
188 |
103 |
130 |
82 |
67 |
81 |
449 |
509 |
Kokaina |
2 |
2 |
4 |
- |
2 |
2 |
4 |
46 |
45 |
Konopie |
1 |
5 |
1 |
6 |
14 |
19 |
18 |
70 |
110 |
Amfetamina |
14 |
2 |
20 |
39 |
65 |
92 |
97 |
204 |
367 |
Halucynogeny |
5 |
1 |
8 |
9 |
10 |
4 |
14 |
70 |
75 |
Wziewne |
199 |
222 |
201 |
228 |
321 |
317 |
435 |
535 |
564 |
Mieszane bez opiatów |
167 |
196 |
124 |
93 |
90 |
115 |
169 |
x |
x |
Nieokreślone |
137 |
159 |
128 |
135 |
147 |
110 |
209 |
x |
x |
Brak danych w czwartej cyfrze |
16 |
18 |
224 |
352 |
380 |
414 |
488 |
x |
x |
Ogółem |
2803 |
3614 |
3710 |
3783 |
4107 |
4223 |
4772 |
5336 |
6100 |
Tabela 5. Przyjęci do lecznictwa stacjonarnego w latach 1997-1998 z powodu zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania spowodowanych używaniem substancji psychoaktywnych (ICD X: F11-F16, F18, F19) wg płci
Płeć | 1997 | 1998 | ||
| liczba | % | liczba | % |
Mężczyźni | 3936 | 73,8 | 4519 | 74,1 |
Kobiety | 1400 | 26,2 | 1581 | 25,9 |
Tabela 6. Przyjęci do lecznictwa stacjonarnego w latach 1997-1998 z powodu zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania spowodowanych używaniem substancji psychoaktywnych (ICD X: F11-F16, F18, F19) wg wieku.
Struktura wieku | 1997 | 1998 | ||
| liczba | % | liczba | % |
-15 | 190 | 3,6 | 221 | 3,6 |
16-19 | 811 | 15,2 | 1130 | 18,6 |
20-24 | 1303 | 24,5 | 1649 | 27,1 |
25-29 | 969 | 18,2 | 1026 | 16,9 |
30-34 | 789 | 14,8 | 733 | 12,1 |
35-39 | 536 | 10,1 | 522 | 8,6 |
40-44 | 367 | 6,9 | 374 | 6,1 |
45+ | 357 | 6,7 | 427 | 7,0 |
Razem | 5322 | 100,0 | 6082 | 100,0 |
Brak danych | 14 | x | 18 | x |
Ogółem | 5336 | x | 6100 | x |
Tabela 7. Przyjęci do lecznictwa stacjonarnego w 1998 r. z powodu zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania spowodowanych używaniem substancji psychoaktywnych (ICD X: F11-F16, F18, F19) wg płci i rodzaju przyjmowanej substancji (odsetki badanych)
|
Opiaty | Konopie | Leki uspakajające | Kokaina | Inne stymulanty | Halucynogeny | Wziewne | Mieszane i inne |
Ogółem |
42,1 |
1,8 |
8,3 |
0,7 |
6,0 |
1,2 |
9,2 |
30,5 |
Mężczyźni |
43,3 |
2,2 |
4,5 |
0,7 |
5,8 |
1,3 |
11,0 |
31,1 |
Wszyscy |
38,8 |
0,6 |
19,2 |
0,8 |
6,5 |
0,9 |
4,2 |
28,8 |
Tabela 8. Przyjęci do lecznictwa stacjonarnego w 1998 r. z powodu zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania spowodowanych używaniem substancji psychoaktywnych (ICD X: F11-F16, F18, F19) wg wieku i typów używanych środków (odsetki badanych)
Wiek |
Opiaty | Konopie | Leki uspakajające | Kokaina | Inne stymulanty | Halucynogeny | Wziewne | Mieszane i inne |
-15 |
6,8 |
2,3 |
0,5 |
- |
1,8 |
3,6 |
64,3 |
20,8 |
16-19 |
30,4 |
3,5 |
1,9 |
0,6 |
11,2 |
2,7 |
19,1 |
30,8 |
20-24 |
52,2 |
2,4 |
2,1 |
1,0 |
9,6 |
1,0 |
6,6 |
25,0 |
25-29 |
49,3 |
0,8 |
3,1 |
0,9 |
4,9 |
1,1 |
5,7 |
34,3 |
30-34 |
50,5 |
0,5 |
6,3 |
0,5 |
1,8 |
0,5 |
2,7 |
37,1 |
35-39 |
48,9 |
1,3 |
14,4 |
0,8 |
1,0 |
0,2 |
1,1 |
32,4 |
40-44 |
37,4 |
0,5 |
24,6 |
0,8 |
1,1 |
- |
1,3 |
34,2 |
45+ |
16,6 |
1,2 |
48,7 |
0,5 |
1,2 |
0,9 |
1,4 |
29,5 |
Ogółem |
42,2 |
1,8 |
8,4 |
0,7 |
6,0 |
1,2 |
9,2 |
30,5 |
Tabela 9.Przyjęci do lecznictwa stacjonarnego w 1998 r. z powodu zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania spowodowanych używaniem substancji psychoaktywnych (ICD X: F11-F16, F18, F19) wg miejsca zamieszkania pacjenta
|
Liczba |
Wskaźnik na 100 tys. mieszkańców |
Ranga |
Zmiana wskaźnika (1997=100) |
Polska |
6100 |
15,8 |
|
114 |
Warszawskie |
919 |
38,0 |
4 |
172 |
Bialskopodlaskie |
20 |
6,5 |
35 |
181 |
Białostockie |
90 |
12,8 |
20 |
102 |
Bielskie |
124 |
13,4 |
16 |
74 |
Bydgoskie |
79 |
7,0 |
33 |
100 |
Chełmskie |
20 |
8,0 |
27 |
182 |
Ciechanowskie |
14 |
3,2 |
48 |
73 |
Częstochowskie |
72 |
9,2 |
24 |
56 |
Elbląskie |
67 |
13,5 |
15 |
81 |
Gdańskie |
236 |
16,1 |
12 |
99 |
Gorzowskie |
55 |
10,7 |
22 |
157 |
Jeleniogórskie |
210 |
40,1 |
3 |
193 |
Kaliskie |
52 |
7,2 |
32 |
91 |
Katowickie |
577 |
14,8 |
13 |
102 |
Kieleckie |
60 |
5,3 |
43 |
108 |
Konińskie |
29 |
6,0 |
39 |
120 |
Koszalińskie |
121 |
23,0 |
8 |
100 |
Krakowskie |
99 |
8,0 |
29 |
98 |
Krośnieńskie |
23 |
4,5 |
45 |
88 |
Legnickie |
120 |
22,8 |
9 |
100 |
Leszczyńskie |
37 |
9,3 |
23 |
112 |
Lubelskie |
145 |
14,1 |
14 |
66 |
Łomżyńskie |
15 |
4,2 |
47 |
88 |
Łódzkie |
146 |
13,2 |
19 |
87 |
Nowosądeckie |
33 |
4,4 |
46 |
113 |
Olsztyńskie |
271 |
34,9 |
6 |
166 |
Opolskie |
137 |
13,4 |
17 |
102 |
Ostrołęckie |
26 |
6,3 |
36 |
129 |
Pilskie |
66 |
13,3 |
18 |
185 |
Piotrkowskie |
57 |
8,9 |
25 |
102 |
Płockie |
41 |
7,9 |
30 |
130 |
Poznańskie |
171 |
12,6 |
21 |
119 |
Przemyskie |
30 |
7,2 |
31 |
67 |
Radomskie |
47 |
6,2 |
38 |
132 |
Rzeszowskie |
49 |
6,5 |
34 |
86 |
Siedleckie |
36 |
5,4 |
42 |
95 |
Sieradzkie |
33 |
8,0 |
28 |
123 |
Skierniewickie |
11 |
2,6 |
49 |
58 |
Słupskie |
27 |
6,3 |
37 |
66 |
Suwalskie |
136 |
27,8 |
7 |
113 |
Szczecińskie |
365 |
36,7 |
5 |
114 |
Tarnobrzeskie |
31 |
5,1 |
44 |
80 |
Tarnowskie |
39 |
5,6 |
41 |
122 |
Toruńskie |
116 |
17,2 |
10 |
84 |
Wałbrzyskie |
125 |
17,0 |
11 |
125 |
Włocławskie |
26 |
6,0 |
40 |
146 |
Wrocławskie |
457 |
40,2 |
2 |
137 |
Zamojskie |
42 |
8,6 |
26 |
106 |
Zielonogórskie |
295 |
43,5 |
1 |
147 |
Obcokrajowcy |
22 |
|
|
|
Brak danych |
81 |
|
|
|
Graf1.Przyjęci do lecznictwa stacjonarnego w latach 1990-1998 r. z powodu zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania spowodowanych używaniem substancji psychoaktywnych (wskaźnik na 100 000 mieszkańców)
Graf2.Dynamika wskaźników przyjętych do lecznictwa stacjonarnego z powodu zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania spowodowanych używaniem substancji psychoaktywnych
Graf3.Przyjęci do lecznictwa stacjonarnego w latach 1990-1998 r. z powodu zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania spowodowanych używaniem substancji psychoaktywnych-wybrane typy środków (liczby pacjentów)
Graf 4.Przyjęci do lecznictwa stacjonarnego z powodu zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania spowodowanych używaniem substancji psychoaktywnych wg województw zamieszkania.
Uwaga: Większość informacji tu zawartych pochodzi z
1997 roku i od tego czasu nie była aktualizowana.
Postanowilem dodac moj trip-report ze wzgledu na zaledwie 3 reporty w tym dziale.
nazwa subst. - kodeina (200 mg)
doswiadczenie - THC , alk, feta, grzyby, xtc
sposób zazycia - doustnie
doswiadczenie z ta substancja - zadne (moj pierwszy raz)
Długo wyczekiwany dzień przez nas wszystkich, nastawienie jak najbardziej pozytywne
Ten dzień był wyczekiwany długo przez nas wszystkich, zacznę od nazewnictwa. Ja jestem K. byli ze mną D. mój dobry przyjaciel, M. tak samo dobry przyjaciel i F. mój najlepszy kuzyn. Jakoś około rok temu razem z D rozmawialiśmy o LSD, że napewno chcielibyśmy tego spróbować, ale się nam nie śpieszy. Po kilku miesiącach stwierdziliśmy, że jednak chcemy spróbować szybciej, moim podejściem na początku sterowała jedynie ciekawość, jak u każdego. D jako pierwszy zaczął więcej czytać o psychodelikach, często mi o tym opowiadał, choć nie wykazywałem większego zainteresowania, do czasu.
Wiosna, starzy przyjaciele i chec doswiadczenia dysocjacyjnego odklejenia.
Trip mial miejsce dobrych kilka lat temu, jeszcze w pamietnych czasach gimbazy. Pomyslalam jednak, ze warto powspominac.
Wybralam sie z przyjacielem (nazwijmy go K.) i przyjaciolka (S.). Wtedy jeszcze wszyscy troje mieszkalismy z rodzicami (teraz juz sie wlasciwie nie widujemy). Mielismy troche kombinowania, zeby wygospodarowac sobie cala noc na trip. Jednak wszystko dopielismy na ostatni guzik i wyruszylismy nad Jezioro Nyskie - miejsce docelowej cpalni.