Co robić kiedy w naszej rodzinie mamy osobę uzależnioną od alkoholu?

Witam przeczytałem cały artykuł i część tekstu pokrywa się z tyn co się dzieje w mojej rodzinie.Ja mam 30 lat mam ojca alkoholika a raczej kogoś co pije i uporzykrza nam życi bo on nie zasługuje na to żeby go nazywać ojcem.Odkąd pamiętam ten człowiek wlewał w siebie alkohol czy to bimber czy tanie wino wszystko co szuni w głowie jak miałem 10 lat przykładowo podaje ten wiek bo nie pamietam wszystkich awantór tyle ich był i nadal jest, wiec w tym wieku powinienem się cieszyć życiem i młodością niestety tak nie byo za to był ciągły strach i nieprezspane noce i znęcanie się psychiczne.Nie jeden raz skakał do mamy z pięściami gdy starszy brat stawał w jej obronie to przez jakis czas był spokuj ale ten człowiek kazał wypier... bratu z domu i wyganiał go, brat musiał wchodzić po cichu przez okno bo była noc i nie mógł przecież spać na dworz,u nie raz tak sie zdażyło mama mówiła że kiedyś nas wszystkich wyrzucił z domu niestety ja tego nie pamiętam chyba byłem za młody albo wyparłem to z pamięci pijackie awantury zaczynały sie zazwyczaj wieczorem lub nocą kiedy to pijak wracał z meliny,nawet zdażały sie awantury znożem w ręku  :( ja jestem po dwuch nowotworach ale ten człowiek nic z tego chyba sobie nie robi bo nawet do szpitala potrafił przyjechać pod wpływem i jak lezałem w domu i cierpiałem po chemioterapi to i tak chlał. jak bym miał wymieniac wszystkie tego typu sytuacje to by zabrakło serwerów na tej stronie, i wcale sie nie ciesze że nie jestem sam wtych cierpieniach dlatego że nigdy nie powinno być takich sytuacji nikt nie powinien tak cierpieć zwłaszcza małe dzieci. ojciec cały czas pije i robi nam gównie mamie awantóry chyba czas coś z tym zrobić bo już wszyscy mamy nerwice i nie wiemy ile jeszcze damy rade to wytrzymywać

mam 24 lata moj brat 31 od dziecka jedyne co pamietam to pijanego ojba.

pil bil i mimo leczenia wiele sie nie zmienilo!

teraz zmienil taktyke i zneca sie psychicznie!

brat przez niego wyjechal na stale za granice,a ja zostalam,bo nie zostawie mamy samej!

teraz jeszcze moj nazeczony z nami mieszka i tez pomalu ma dosc!najgorsze jest to ze spodziewam sie dziecka i boje sie zeby nie mialo tak spier...zycia jak my!

ale ze starym nic zrobic sie nie da

najgorsze sa wypominania jak cos tam mu powiedzialysmy czy zrobilysmy 20 lat wstecz,ale tego co on nam robi to wcale nie pamieta!

stary ma padaczke na tle alkoholowym,i schizofremie paranoidalno-maniakalna!mieszanka wybuchowa!

szkoda gadac!

zycze duzo sily i zasluzinego szczescia osoba pokrzywdzonym i cierpiacym,jak to sie mowi Pan Bóg nie rychliwy ale sprawiedliwy!

Jestem matką trójki dorosłych dzieci ,jedna z córek była trudnym dzieckiem od dzieciństwa i bardzo wcześnie próbowała różnych używek-dziś wychowuje samotnie 1,5 roczną córeczkę,ale nadal popija i to już od rana tak w ciągu dnia ok.5 piwek a do tego terroryzuje wszystkich domowników .krzykiem ,wyzwiskami,ale najgorsze jest to ,że jak mam wnunie u siebie a coś nie jest po jej myśli wtedy wyrywa mi z rąk dziecko i zaczyna sie lament,płacz malutkiej-wnunia jest bardzo przywiązana do mnie -nie mogę patrzeć jak dziecko cierpi>>>>>

 moj tesc jest alkoholikiem, pewnego dnia przy sniadaniu zaatakowal mnie i pobil tak ze musielismy wzywac policje; pije caly czas, nie odstawia butelki(gl.piwo,wino)dzien i noc; boje sie o siebie i mojego meza;zwlaszcza o meza gdyz nie chce zeby wciagnal go w nalog, narazie jest ok, ale to potwor i zwierze;tyranizuje cala rodzine ,powiedzialam tesciowej ze ja za chorobe jej meza nie jestem odpowiedzialna i nie czuje sie winna musze dbac o siebie bo dosc mamy stresu;a ona powinna liczyc na pomoc 2.syna lub opieki spolecznej.

Moj ojciec tez pije. Mysle, ze przez wiele lat cala moja rodzina to bagatelizowala, bo przeciez to nic strasznego upic sie od czasu do czasu. Pamietam, jak 13 lat temu moj ojciec upil sie tak bardzo, ze nie wracal do domu przez tydzien. Ja wtedy studiowalam poza domem i jak sie o tym dowiedzialam, to przyjechalam natychmiast, zeby go odnalezc. Udalo sie. Sprowadzilam go do domu, w nocy bylo u nas pogotowie, ktore podalo ojcu leki na odtrucie. Od 2 lat moj ojciec jest na zasilku przedemerytalnym. Najgorsze sa zimy, gdy siedzi w domu i nie ma zajecia. Zawsze znajdzie sobie powod, by sie napic. Pije sam w domu, nie awanturuje sie. Zawszw gdzies ukryje alkohol, a jesli otworzy jakas butelke, to wypije pol i dolewa wode, zeby nikt sie nie poznal. W zeszlym tygdoniu pil przez 3 dni. Bo ma problemy. Ale, gdy probujemy mu pomoc zawsze twierdzi, ze nasze pomysly sa bez sensu. Bo przeciez latwiej sie nawalic. Najgorsze jest to, ze jak jest na kacu to gada glupoty. Wczoraj powiedzial, ze tylko do wigilii jest w domu. Potem sie wyprowadza. Boje sie tych swiat bardzo. Boje sie jechac do domu. Moja mama zostala tam z nim samai jest mi jej tak szkoda. Nie wiem co robic? Najbardziej szkoda mi mamy. Nawet nie chce, zeby wiedziala, ze od 3 dni rycze w poduszke, bo nie chce jej denerwowac...

Osobiście nie mam szcunku ale żadnego piajka i juz na pewno nie bede miala oni nie są ludzmi i to co ludzkie utracili podczas zapijania sie do nieprzytomności, powinnien byc lek aby można ich było zabic czy uspic...na dłuższy czas...jakos wyleczyc, bo życia z pijakiem sie nie da wytrzymać jak sie nie wyrwe z tego obłędnego koła to sama sie chyba zabije bo tak sie nie da poprostu...tragedia dla psychiki czlowieka.....nie da sie zyc niestety!!!i dlaczego nic nie można zrobic z takim nibyczłowiekiem!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Nie ma nikogo mądrego na tym świecie by coś wymyślił???????????????????????Dlaczego tak jest, dlaczego? jak ktos nie rozumie o czym pisze to albo nie wie jak to jest albo jest naiwny i wiezy że oni moga przestac pic na peno nie!!!!!!!!na pewno nie!!!!!! nikt kto jest wciagniety prawie przez wiekszosc swojego życia, ale dlaczego oni mają prawo sie nad nami znecac i nas niszczyc dlaczego?

nigdy tego nie zrozumiem.....

Mi już brak słów do tego wszystkiego, ojciec pije od 30 lat. Odkąd pamietam wiecznie jest pijany, robi dzikie awantury, przy tym wyzwiska,a do tego damski bokser. Pomocy znikąd i brak sił, bo ciagłe nerwy i stres. Nikt normalny tego nie jest w stanie wytrzymać, mi już psychika siada. Także mamy całe zycie przesrane, a jak na złość ta wódka nie może go wykończyć i szczerze nienawidzę go i życzę mu śmierci. 

Mam ojca alkoholika mam 17lat od kąd pamiętam cały czas pił , gdy miałam 10 lat dostał żółtaczki poszedł się leczyć , nie pił 6 lat , a po tem znowu zaczął stwarza nam same problemy w ogule niepracuje ,jest na mamy utrzymaniu , wiecznie nam ubliża wyzywa od "szmat,dziwek..." czasem nam grozi , nieraz udeży , rzuci czymś . Dzień w dzień to samo już niepamiętam kiedy przyszedł do domu trzeźwy

Jestem żona alkoholika.Łudziłam się 15 lat ,wybaczając kolejne tygodniówki mojego męża.Moje pomagierstwo  w zapewnieniu komfortu w piciu mojego męża doprowadziło mnie i moja rodzinę do bankructwa.Załatwianie wszystkiego , ukrywanie ,branie kolejnego kredytu aby było tak jak zawsze, następnie płacz ,żal ,i kolejne wybaczenie. Zapukałam do wszystkich drzwi , aby mu pomóc .Tak był na leczeniu .Po terapii 1 rok abstynencji .Sielanka.I powrót na dno.Ale koniec !!! Dla córki.Ma 8 lat .Kocha ojca ale boi sie go i boi się kazdego dnia czy ja do niej wrócę ,bo widzi moje czeste łzy , rozdrażnienie i znikające tabletki usypiajace.Nie warto .Dojrzałam .Wnosze pozew o rozwód i zamykam pewien etap swojego życia.

mam ojca alkoholika. odkad pamietam to ciagle pije. Moje dziecinstwo kojarzy mi sie z ciaglymi awanturami, rekoczynami w ktore wdawali sie rodzice, wzywaniem policji.. nie nawidze swojego ojca... za te wszystkie krzywdy ktore mi wyrzadzil, za to ze do dnia dzisiejszego nie mam w nim zadnego wsparcia. ciagle tylko O NIEGO trzeba sie martwic. Nigdy w zadnej sprawie nie moglam na niego liczyc, i wiem ze nigdy nie bede mogla. Zycie z nim pod jednym dachem to prawdziwy koszmar. Dopoki nie zwroci mu sie uwagi na to co robi jest ok. Kiedy wstaje jest w stanie zalatwic sie gdzie bądź... ile bylo takich sytaucji, w ktorym wylal sie poza wc... Ale jemu nie wolno zwrocic uwagi na nic... on chce byc nie tykalny i robic to na co ma ochote. Mam dosc zycia z nim pod jednym dachem. Mam juz 18lat, w tym roku koncze szkole, chcialam zrobic prawo jazdy... bez pomocy mojej mamy, ktora staje na rzesach zebysmy jakos wiazali koniec z koncem byloby to nie mozliwe. Ojciec ani centem nie dolozyl sie do mojego prawa jazdy,do moich potrzeb. Nie jest nawet w stanie zalatwic sobie pracy, wszystko trzeba robic za niego, a on i tak nie docenia naszej pomocy... Zarowno mojej mamie, jak i mi konczy sie cierpliwosc, chcemy w koncu zrobic z tym porzadek. Mamy dwie mozliwosci - wyslanie ojca na przymusowe leczenie, albo - separacja /rozwód. Napewno wybierzemy ktores z tych rozwiazan, bo dalsze zycie z tym czlowiekiem doszczetnie nas wykonczy...

witam.ja również mam ten sam poblem co wy wszyscy.mój ojciec jest pijakiem, to jest naprawde mały problem.Do tego mam mame która jest chora psychicznie i razem z ojcem pije.to juz trwa od kilku lat a nie poafie sobie z tym poradzic.doprowadza mnie to do obłedu.czuje sie bezsilna.nie wiem co robic.moze jest ktos kto moglby mi pomoc?

A   ja mam córkę alkoholiczkę. Przez pewien czas pracowała na kasie w piwialni i tam poznała kumpli którzy dla niej stali się wszystkim. Zawsze mieli rację i byli ok. Ona ma 21 lat, życie przed nią a wpadła przez swoją głupotę w taki stan że pije prawie codziennie. Nieważne z kim, czy ma 60 lat czy 25.Facet 61 letni nie pracuje ale chce wychlać więc wykorzystuje jej forsę.  Gdy była w wieku lat 16 założyłam jej konto i zbierałam na studia a ona owszem studiuje zaocznie, nie pracuje a to co ma na koncie przepija z kumplami. Sama nie wiem co mam robić moźe mi ktoś podpowie.

witam mam 20 lat, i opisze wam jak ja sobie poradziłam z choroba mojej mamy, wiec było tak na początku przyjezdzał do nas konkubent mojej mamy, wtedy z sasiadami i znajomymi były libacje to imieniny to urodziny, a potem powitania bo przyjechałi pożegnania jak miał wyjezdzac, alkohol lał sie litrami. kiedy już miałam tyle lat ze zaczynałam widziec co sie z mama dzieje zaczełam interweniowac, ale On tego nie iwdział dokupywał alkohol wkładał do lodówki a ona piła i spała, piła i spała, nie jedzac praktycznie nic, po 17 latach bycia ze soba rozstali sie Bogu dzieki ale wtedy mame to zabolało choc nie dawała tego po sobie poznac, poopijała to z przyjaciółka coraz częsciej  i zaczęła wpadac w ciągi alkoholowe, potrafiła nie pić miesiąc ale jak zaczęła tak nie potrafiła przestac. ukrywala sie przed nami wódke też ale zawsze sie znalazł ktoś życzliwy kto jeje objechał po alko, ale do sedna kiedy już straciła prace przez picie i wyglądała jak wrak, miała żółte gałki oczne, cała już żółkła wzięłam sie za nią z siostrą ostro, pilnowałam jej na każdym kroku!  szła do łazienki ja za nią zamykałam jej pokój bo mieszkamy w kamienicy a pod drzwi podkładałam metalowe pudełko z koralikami zebym słyszała jak wychodzi z domu, za kazdym razem gdy chciała wyjsc siła ja do łóża zaciagałam z siostra. zrobiłysmy jej domowy detoks, była tak słaba ze nie potrafiła kubka utrzymać w rekach, a poiłam ją mocno słodka herbata, i tym sposobem udało mi się ją przetrzymac tyle zeby alko z niej wyparowało, potem z nia pogadałyśmy na trzeżwo, i poszła na leczenie na spotkania ale uznała ze ja tam tylko dołuja i zrezygnowała z leczenia, i na właśna reke przestała pic. już rok bd w lipcu jak nie pije, miałam tyle łatwiej ze mama sie mnie bała nic jej nie robiłam nie biłam po prostu się bała, i nie zadzierała ze mna pokazałam jej ze jestem silniejsza od jej chorobyi niej. pomogłyśmy jej i jest teraz super to jest wielki skrót tego trwało to dobrych pare lat ale miałyśmy tylko ja i za bardzo ja kochałam  zeby ja stracic przez to kur***two. dałam rady ludzie upór zacisnąć pośladki i próóbować taka osoba potrzebuje wsparcia!

witam,ja mam matke ktora jak tylko pamietam pije,mieszkam z nia bo musze mam syna ktory idzie do szkoly i nie wiem co mam zrobic boje sie,mama mowi ze to wszysko moja wina ze nie jestem z nia a ja tylko chodze do pracy i zaraz ide do domu zeby nie byla sama a ja mam 32 lata i mam dosc tych awantur a zwlaszcza przy dziecku co mam zrobic o leczeniu nawet nie ma mowy,bo zostala mi tylko ona i chca nie chcac siedzi przy dziecku jak ide do pracy,prosze o jakos rade