Zapalony joint to nie katastrofa

Tagi

Źródło

rp.pl

Odsłony

5799

Przeciwnicy liberalizacji ustawy narkotykowej zarzucają rządowi i zwolennikom nowelizacji populizm, samemu podsycając społeczne lęki i fałszywe stereotypy – piszą w Rzeczpospolitej, Karolina Walęcik i Michał Sutowski

Rząd się naraził – już niewielki ruch w stronę liberalizacji prawa narkotykowego wywołał ostre reakcje. O „kupowanie głosów" młodzieży, o promowanie szkodliwych zachowań, o brak wyobraźni oskarżają autorów nowelizacji niektórzy terapeuci, cała konserwatywna prawica, ale i część „liberałów" – nigdy dość przypominać, że horrendalne hasło „Lepiej w więzieniu niż na cmentarzu" wypromowała niegdyś Barbara Labuda. Spory racjonalne przyćmiewa demagogia, której najjaskrawszym przejawem była histeryczna mowa posłanki Beaty Kempy – z niesławną tezą o „wspieraniu mafii" przez ministra Kwiatkowskiego, a także liczne manipulacje danymi.

Poland like Holland

Argumenty przeciwników te same, co zawsze. Że odstępowanie od karania oznacza faktyczne przyzwolenie, co nie tylko burzy szacunek do prawa, ale i zachęca do sięgania po szkodliwe substancje. Że (nawet względny) brak zagrożenia karą zwiększa dostępność narkotyków, bo znika czynnik odstraszania dla dilerów, ale i samych użytkowników. Handlarze będą się tłumaczyć „niewielką ilością" na własny użytek, co utrudni policji ich ściganie.

Najbardziej sugestywna jest oczywiście wizja konsekwencji społecznych – „prognozy" wzrostu liczby uzależnionych okrasza się obrazami brudnych strzykawek, względnie opowieściami o setkach odurzonych, zalegających pokotem na ulicach holenderskich miast. O tym, czy „bezwzględne karanie" zwiększa szacunek dla prawa i faktycznie reguluje zachowania społeczne, poucza nas nieśmiertelny przykład amerykańskiej prohibicji. Jeśli prawo jest nieakceptowane społecznie, jeśli traktowane jest jako niezrozumiały wymysł (w tym wypadku konserwatywnych) elit – będzie sabotowane.

Dla większości młodych ludzi zakaz palenia trawy stwarza posmak antysystemowości (niejeden młody „radykał" zwalcza Babilon wyłącznie za pomocą jointa), a atmosfera konspiracji sprzyja raczej integracji towarzyskiej palących marihuanę niż rezygnacji z niej. O poziomie i warunkach konsumpcji narkotyków prawo decyduje tylko w niewielkim stopniu – dużo ważniejsze są wzory czerpane z popkultury, etos grupy rówieśniczej (na który posłanka Kempa działa raczej przeciwskutecznie), a także problemy społeczne.

Nie dla wszystkich bowiem narkotyki oznaczają imprezowy relaks w gronie przyjaciół – w wielu wypadkach ich kontekst stanowi społeczne wykluczenie, brak życiowych perspektyw i poczucie upokorzenia. Dostępność narkotyków to osobny rozdział – nie od dziś się mówi: „Poland like Holland". Być może udałoby się – drastycznymi środkami – znacznie ograniczyć możliwości ich zakupu, zwłaszcza przez młodych ludzi. Pojawia się tylko pytanie, czy skórka jest warta wyprawki.

Płynna granica

Konsekwentne ściganie i zamykanie do więzień za posiadanie najmniejszych ilości oznacza bowiem, po pierwsze, wykorzystanie zasobów ludzkich i materialnych policji i sądownictwa (czy „trzepanie" gimnazjalnych plecaków to najwłaściwsze zajęcie dla stróżów prawa?), po drugie, potencjalne przepełnienie więzień, po trzecie wreszcie – wepchnięcie masy (głównie młodych) ludzi w tryby aparatu ścigania ze wszystkimi tego konsekwencjami.

Od rejestru karanych i złamanych karier zawodowych w najlepszym razie po bliskie spotkania trzeciego stopnia z „prawdziwymi" przestępcami. Granica między dilerem a przygodnym użytkownikiem bywa płynna – czy kolega z klasy, pośredniczący przy zakupie grama marihuany do wspólnego wypalenia, to już hiena żerująca na czyimś uzależnieniu? Nie od rzeczy będzie przypomnieć, że słynny paragraf 62.a (będący m.in. przedmiotem nowelizacji) sami policjanci nazywają statystycznym. Hurtowe łapanie drobnych posiadaczy fenomenalnie poprawia „wykrywalność" – bo w tym wypadku przestępstwo popełnione z automatu oznacza „wykryte". Jedno jest pewne – obecne prawo nie dotyka niemal w ogóle „hurtowników" ani wielkich producentów.

Przy względnie stałym popycie zaostrzenie represji oznacza co najwyżej wzrost cen – a w efekcie zysków. Nie bez przyczyny mafia w Meksyku, swoistym narkotykowym jądrze ciemności, gwałtownie zwalcza pomysły legalizacji. A skuteczność polityki represji? Doświadczenia innych państw nie są zachęcające. Poziom konsumpcji narkotyków na głowę mieszkańca nie różni się bardzo w Holandii i w USA. Tyle że w Stanach Zjednoczonych sto tysięcy ludzi (połowa populacji skazanych!) siedzi w więzieniach za różne przestępstwa narkotykowe.

Nie wspominając o tym, że największe szkody związane z konsumpcją narkotyków (śmierć z przedawkowania, zakażenia HIV i żółtaczką, marginalizacja społeczna) spotykamy w krajach, w których polityka narkotykowa jest wyjątkowo brutalna i połączona z silnym rozwarstwieniem społecznym. Wystarczy wspomnieć Rosję, Ukrainę, Tajlandię, ale i Stany Zjednoczone tak hołubione przez naszych zwolenników „prawa i porządku".

Od piwa do wódki

A dopalacze?! – powiedzą przeciwnicy zmian. Przecież po zakazie ich sprzedaży spadła liczba ich ofiar w szpitalach! A dlaczego spadła? No właśnie, nie wiemy. Prawdopodobnie dlatego, że (w dużej mierze słuszna) świadomość związanych z nimi zagrożeń, ich stale pogarszająca się jakość i mniejsza dostępność (de facto tylko u dilera) skłoniły użytkowników do przejścia na pewniejsze, bezpieczniejsze substancje. Np. marihuanę, leki na receptę bądź alkohol. Problem represji nie polega tylko na tym, że bywa nieskuteczna albo nazbyt społecznie kosztowna. Bywa także – i to jest przykład polskiej polityki narkotykowej – efektem fałszywego rozpoznania zagrożeń.

Kilka linijek wyżej użyliśmy „drewnianego" pojęcia: przygodny użytkownik. Celowo, ponieważ w Polsce każdego palacza marihuany traktuje się jak potencjalnego „ćpuna z dworca". Wciąż pokutuje – fałszywy, bo sfalsyfikowany badaniami w wielu krajach – pogląd o „równi pochyłej". Niemal każdy „twardy" narkoman (heroinista, konsument kompotu) zaczyna od marihuany. Tak, to prawda. Podobnie jak to, że większość alkoholików zaczynała od piwa.

– Marihuana nie zabija, a niektóre leki tak – mówił niedawno Marek Balicki.

Można rozszerzyć tę tezę i przypomnieć, ile szkód zdrowotnych i społecznych (przestępczość z użyciem przemocy, wypadki drogowe) wywołuje nadużywany alkohol, jak rujnują zdrowie papierosy i ilu Polaków jest lekomanami. Nie oznacza to, że należy zamykać do więzienia za picie wódki, a za papierosy do kamieniołomów – warto jednak uczciwie przyznać, że poziom prawnych sankcji związanych z różnymi środkami ma więcej wspólnego z naszymi stereotypami i przyzwyczajeniami kulturowymi niż z realną ich szkodliwością.

Podział na alkohol „dla ludzi" i narkotyki jako absolutne zło jest arbitralny. Heroina szkodzi bardziej niż piwo i szybciej uzależnia, silniej zmienia świadomość i do tego może zabić – to jasne. Tylko czy zestawienie np. marihuany z pitą „z gwinta" wódką w bramie wypada równie jednoznacznie? Na gorzką ironię zakrawa fakt, że wśród pięciu posłów PSL, którzy głosowali przeciw nowelizacji prawa narkotykowego, jest człowiek znany z alkoholowych ekscesów.

Znieczuleni

Co najmniej jeden argument przeciwników zmian wydaje się – zwłaszcza dla lewicy – interesujący. Przyzwolenie na konsumpcję narkotyków uczy „poprawiania świata tabletką", skłania tym samym do konformizmu. To prawda, lepiej, żeby młodzi zmieniali świat, zamiast od niego uciekać. Ale większość wciąż „znieczula się" substancjami legalnymi – powszechnie dostępnym alkoholem bądź dużo mniej powszechnie dostępnymi środkami psychotropowymi na receptę.

Atmosfera paniki moralnej wokół narkotyków sprzyja niemoralnemu szantażowi – jeśli nie chcesz karania za posiadanie, pragniesz zguby naszych dzieci. Przeciwnicy zmian zarzucają rządowi i zwolennikom nowelizacji populizm, samemu podsycając społeczne lęki i fałszywe stereotypy. Kryminalizacja problemów społecznych i przekonanie, że policyjna represja ratuje ofiary przed uzależnieniem – oto populizm czystej wody. Nowelizacja ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii to mały krok w dobrym kierunku.

Szkoda, że zabrakło w niej tzw. tabeli wartości granicznych – niska „społeczna szkodliwość" czynu będzie zależała od poglądów i nastawienia policji i prokuratora. Wypada mieć jednak nadzieję, że senatorowie nie przestraszą się histerycznej kampanii przeciwników. Że Polska w przyszłości rozważy portugalski model polityki narkotykowej, w którym dekryminalizacja posiadania – na przekór obawom – od ponad dekady przynosi dobre skutki społeczne i zdrowotne. I wreszcie warto wierzyć w zdrowy rozsądek rodziców, którzy najlepiej rozumieją prostą prawdę. Że zapalony joint to jeszcze nie katastrofa. W przeciwieństwie do złamanej przez kartotekę policyjną kariery, względnie spotkania dziecka z bandytami „pod celą".

Autorzy są członkami zespołu Krytyki Politycznej

Oceń treść:

Average: 9 (1 vote)

Komentarze

Anonim (niezweryfikowany)

Widać małe kroki w stornę oświeciena ludzi o prawdziwej szkodliwości miękkich narkotyków, może gdy nasze pokolenie dojdzie do władzy nie będzie tak skorumpowane i coś się naprawdę zmieni

Anonim (niezweryfikowany)

Może zamiast tych głupich marszów wolnych konopii zrobilibyśmy Marsz Wolnego LSD?

Anonim (niezweryfikowany)

Nie wiem czy jeszcze ktos to pamieta... Nie! Jestem przekonany ze wielu z Nas jednak pamieta jak wspomniany

w tym artykule niejaki Balicki juz niejednokrotnie wystepowal w roli zwolennika legalizacji MJ. Otoz wystepowal

w tej roli jako klasyczny figurant na jakich w duzej mierze opieraja sie dzis partie polityczne. Jest to po prostu

koles oddelegowany do gloszenia pewnych pogladow, snucia pewnych planow, wysuwania pewnych propozycji.

Problem polega na tym, iz owy Balicki zawsze macha choragiewka z zielonym lisciem kiedy to SLD potrzebuje

poparcia, a przeciez bardzo dobrze pamietamy czas gdy wlasnie nie kto inny jak to jego tfu SLD bylo przy wladzy.

Coz takiego sie wtedy wydarzylo? Tak, tak... Huczne zapowiedzi, konferencje, spotkania, sondowanie... Jak tylko

skumali ze taki ruch ubije ich w sondazach sam Minister tfu Balicki stwierdzil ze taka zmiana jest nam Polakom nie

potrzebna. Nie dajmy sie im wodzic za nos. Na chwile obecna zadna z partii nie odwazy sie na taki ruch. Przy korycie

swinia kwiczy inaczej.

Pozdro

Lun

Anonim (niezweryfikowany)

"Jego SLD"? On wstąpił do SLD może rok temu, a może mniej, nigdy wcześniej do tej partii nie należał. A poglądy zawsze głosił takie same. Co dokładnie powiedział w 2005 - nie wiem, nie interesowałem się tym wtedy. Jak masz jakieś źródło, to podaj. Ale w jego projekcie ustawy znalazł się zapis o niekaraniu za małe ilości, zniknął dopiero w ostatecznym projekcie rządowym.

Anonim (niezweryfikowany)

Moze i wstapil do SLD rok temu, ale fakty sa takie ze z lewica jest zwiazany od 2001 roku. Od wtedy to startuje to z ich list wyborczych - niewazne czy to UP-SLD, SLD, SDPL czy cokolwiek innego. Sledzac polityke kazdy chyba zdaje sobie sprawe, ze to nieustanna karuzela, tyle ze bilety juz dawno wykupione i tylko dla zabawy czasem zamienia sie miejscami. Jezeli chodzi o to co sie dzialo wczesniej i zrodlo... :) heh glosna debata, ktora transmitowala nawet publiczna telewizja lokalna. Debata z udzialem roznych opcji politycznych, stowarzyszen, instytucji oraz niezaleznych interesantow. Odsylam do archiwum TVP :) Moim skromnym zdaniem jeeli kiedykolwiek ktoras z partii zdecyduje sie na legalizacje, badz tez conajmniej depenalizacje to tylko i wylacznie wtedy gdy bedzie im sie to wymiernie oplacac. Dla tych natomiast, ktorzy uwazaja iz politycy zrobia cos tylko dlatego ze jest to sluszne... heh... heh... heh... No i tyle :)

Pozdr

Lun

Anonim (niezweryfikowany)

brawo, dobrze ze niektórzy maja oczy otwarte i rozumieja o co w tymwszystkim naprawde chodzi.

nie dajcie sobie mydlic oczu.

mysleine naprawde nie boli.

nie ma szans na legalizacje mj w PL, na pewno nie za sld, w tym wypadku zasotowano klasyczny, tani chwyt marketingowy majacy przyciagnac dodatkowy elektorat.

nie ma szans na realizacje!

Anonim (niezweryfikowany)

Nie spodziewałbym się takie tekstu z Rzeczpospolitej, miłe zaskoczenie.

Anonim (niezweryfikowany)

Jestem poewien, że na bank nigdy u nas nie będzie delegalizacji.

Nie dość ze na rynku robi się syf (podpierdalaja zielone, tak aby bylo wagowe albo daja po 0,8 - de facto jedno i to amo gowno).

Chciałbym miec mozliwosc, po pracy wejsc do coffika i sobie wybrac sztuke tego i tego aby zapali po powrocie do domu (tak jak robi to z "piwkiem" jakieś 75% społeczeństwa).

Ja nie mogę zapalić, posiedzieć sobie po cichutku i porozmyślać.

Za to Oni mogą, chlać oraz robić popelinę tylko dlatego ze dana substancja jest legalna ;/

Anonim (niezweryfikowany)

4-ho-met i tyle

Anonim (niezweryfikowany)

Może już niedługo.Jak Lech przeskoczył płot to znajomy ubek otworzył sklep z bronią i kupił sierre.Fakt,że równy z niego gość był(niestety już nie żyje) i pomógł mojej rodzinie,ale fakt faktem,żeśmy wtedy głodem przymierali.Mój ojciec nie był ubekiem,nie całował generała w pierścień i moja rodzina ciężko przeszła przemiany lat 90.Nie startuję z własnym biznesem,bo nie mam plecków,a to właśnie one są podstawą przy jakichkolwiek planach.Bez tego czekają mnie długi i depresja.Może jakiś wpływowy gość "zaadoptuje" Prosiaczka?Nawet Cie w pierścień cmoknę.Będziesz moim Corleone.Wytłumaczysz mi układy i układziki.Powiesz  kogo trzeba poznać i dla kogo być miłym,a dla kogo nie trzeba.Poprowadzisz mnie za rączkę przez twardy świat znajomości i układów,a tam na końcu czeka kawałek tortu na który składają sie wszyscy Polacy.Co jak co,ale dla świni takiej jak ja żarcie działa jak narkotyk.Moje miejsce jest przy korycie!!!Mniam,mniam...

Anonim (niezweryfikowany)

Ja bym raczej powiedział, że każdy kokainista i heroinista zaczyna właśnie od piwa i fajek, a trawa jest dopiero następna.

Zajawki z NeuroGroove
  • Kodeina
  • Uzależnienie

Historia zaczęła się od momentu przepisania mi syropu z kodeiną (Pini) przez lekarza z powodu zapalenia oskrzeli. Znalazłem w internecie inne zastosowanie kodeiny niż medyczne. Z racji, że miałem i mam dużo problemów, zacząłem się nią fascynować i czytałem różne artykuły i trip raporty na jej temat. Kiedy uzbierałem trochę pieniędzy poszedłem do apteki i kupiłem za 12 zł opakowanie thiocodin 16 tab. Była wtedy jesień, więc szybko zaczęło robić się ciemno. Poszedłem do pobliskiego parku i około godziny 16:30 wziąłem pierwsze 10 tabletek.

  • Grzyby halucynogenne
  • Pierwszy raz

(tu zigzagwanderer, zapomniałam hasła i adresu email stworzonego na potrzeby konta, starość nie radość)

Wspomnienia się zacierają, a to jest stosunkowo nowe, więc postaram się je wylać póki jeszcze względnie potrafię. Zdarzenie miało miejsce zaraz po pierwszym dniu tegorocznej edycji Orange Warsaw Festival (swoją drogą olej konopny na papierosach przed koncertem Chemicznych Braci (raczej jednego brata) z ogromną ulewą i burzą współgrał wspaniale).

  • Alprazolam
  • Inne
  • Katastrofa
  • Kodeina
  • Tramadol

Kolejny dzień smutnej i żałosnej egzystencji, ciepły i słoneczny dzień w kawalerce znajomego, następnie mój dom

 Zaczeło się niewinnie tak jak każdy poprzedni opioidowy trip który miałem przyjemność przeżyć, lecz w tym momencie jeszcze nie wiedziałem co czeka mnie tego wieczoru. Kilka opakowań kodeinowego syropku oraz opakowanie Tramalu było już przygotowane do spożycia. Wiedząc, że owy tramal jest w wersji retard czyli takiej z wydłużonym działaniem a co za tym idzie z dłuższym czasem do pojawienia się pierwszych efektów ochoczo zabieram się za gorzkawe tableteczki.

 

  • Inhalanty
  • Pozytywne przeżycie

nastawienie: pozytywne miejsca: winda, pokój

Raport praktycznie "surowy", jest to scalony opis kilku przeżyć z trzech dni.

Kupiłem sobie z rana gaz, wracając do domu kirałem w windzie, kroki na klatce odbijały się mechanicznym pogłosem, przekręcanie klucza w zamku nasuwało skojarzenia z czymś o tyle mechanicznym co i owadzim, ot molibdenowy skarabeusz przebierający odnóżami. Później za dnia, były jeszcze 3 podejścia, ale prawdziwa faza zaczęła się wieczorem.

Kiram, "buchy" oporowe.
1 wdech: zaczyna się charakterystyczne pulsowanie;

2 wdech: dźwięk dostał echa, pogłosu, obrazek zaś dostał głębi;

randomness