Warszawa 8 maja 2006 Do: Członkowie senackiej Komisji ds. Zdrowia, CC: Komisja Europejska, Prezydent RP, Ministerstwo Zdrowia oraz Sprawiedliwości, Posłowie na Sejm RP , Eurodeputowani, opinia publiczna W Środę, 10 Maja 2006 roku, zajmować się będziecie Państwo rządową ustawą o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz ustawy o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary. Po naszej interwencji, 7 Kwietnia 2006 roku Sejm RP skierował niniejszą ustawę z powrotem do sejmowych komisji zdrowia oraz sprawiedliwości i praw człowieka. Niestety, mimo szeregu wątpliwości oraz zignorowaniu wielu pytań stawianych przez posłów, Sejmowe komisje nie zdecydowały się przeprowadzić żadnych konsultacji z przedstawicielami społeczeństwa obywatelskiego.
Dzieje się to w czasie, kiedy Komisja Europejska kończy prace nad dokumentem poświęconym włączeniu społeczeństwa europejskiego w tworzenie polityk narkotykowych. Oczywiście przedstawimy Komisji wnikliwy raport na temat ignorowaniu tegoż społeczeństwa w pracach nad ustawą, która dostosować ma polską legislację do norm Unii Europejskiej. Jakość państwa pracy i otwarcie na społeczeństwo obywatelskie, przyczyni się z całą pewnością do reakcji Komisji Europejskiej na ten problem i wprowadzenia wysokich standardów tych konsultacji, zwłaszcza, iż nadużywanie decyzji ramowej Rady Europejskiej, na którą powołuje się Ministerstwo Sprawiedliwości, w takich krajach jak Bułgaria i Rumunia, wywołało ostrą krytykę Komisji Europejskiej. Jako pan-europejski ruch, współpracujących z wieloma instytucjami Unii Europejskiej (Parlament Europejski, Komisja Europejska, Grupa Pompidou Rady Europy) i reprezentująca europejczyków dotkniętych lub zaniepokojonych obecnymi politykami kontroli narkotyków (lub właściwie ich brakiem), nie negujemy celu decyzji ramowej Unii Europejskiej, jakim jest wprowadzenie maksymalnych kar od 5 do 10 lat pozbawienia wolności za czyny związane z dystrybucją narkotyków twardych bez zezwolenia. Przy czym, zalecamy możliwość dystrybucji np. heroiny przez system medyczny, co dzieje się już na poziomie eksperymentów lokalnych w takich krajach jak: Szwajcaria, Wielka Brytania, Hiszpania czy Holandia.
Pragniemy w tym miejscu zaznaczyć, iż toczący się od wielu lat dialog z społeczeństwem obywatelskim doprowadził w Republice Federalnej Niemiec do ogłoszenia w zeszłym tygodniu planów wprowadzenia kontrolowanej dystrybucji heroiny na receptę w całych Niemczech. Polska nowelizacja i podejście polskich parlamentarzystów na tym tle, pokazuje jak daleko jesteśmy w tyle w tym trudnym, lecz niezbędnym dla efektywnej polityk narkotykowej, dialogu w naszym kraju. Zgłaszamy szereg wątpliwości dotyczących polskiej implementacji decyzji ramowej, domagamy się przeprowadzenia poważnych konsultacji z ekspertami i przedstawicielami społeczeństwa obywatelskiego. Mimo naszych protestów, Sejm RP nie zdecydował się nas wysłuchać. Senat RP ma szansę naprawić ten błąd i głębiej zastanowić się nad problemem. Jest wiele spraw i uchybień związanych z tą nowelizacją, które próbowaliśmy zgłaszać w Sejmie, niestety rząd dalej twierdzi, iż rzeczona nowelizacja jest zgodna z decyzją ramową: Ministerstwo Sprawiedliwości nie jest organem odpowiedzialnym za kształtowanie polskiej polityki narkotykowej, to Minister Zdrowia pełni w Rzeczpospolitej Polskiej tą funkcję.
Obecna ustawa znowelizowana w lipcu zeszłego roku, już obecnie wypełnia normy narzucone przez Unię Europejską Decyzja ramowa wprowadza kary za czyny związane z dystrybucją narkotyków twardych w przedziale 5 do 10 lat, polska ustawa wprowadza te kary na poziomie lat 12 (według znowelizowanego kodeksu karnego, zagrożenie ustawowe wzrasta o 50% jeśli sprawca uczynił ze swojego przestępstwa stałe źródło dochodów – co jest normalne w sprawach przeciwko dilerom narkotykowym) Polska nowelizacja ustanawia minimalne kary na poziomie pół roku więzienia, co nie jest celem decyzji ramowej Decyzja ramowa wprowadza rzeczone kary tylko dla narkotyków twardych, polska nowelizacja nie wprowadziła rozróżnienia na narkotyki miękkie i twarde Strona rządowa twierdzi, iż celem art. 62 ust 2. nie są uzależnieni od narkotyków, tylko dilerzy narkotykowi, ignoruje zatem najbardziej oczywisty fakt, iż duża część drobnych dilerów narkotyków, to osoby uzależnione, których choroba, oraz wprowadzony przez państwa w 1997 roku system, zmusza do nielegalnej dystrybucji narkotyków, aby sfinansować swój nałóg Nie przedstawiono żadnych mechanizmów mających zapewnić, iż celem art. 62 ust. 2 jest zwalczanie posiadania narkotyków dla celów komercyjnych, obecny zapis nie gwarantuje, co jest wymagane decyzją ramową, iż zwykli użytkownicy narkotyków lub nawet obywatele nie mający z narkotykami nic wspólnego, nie staną się celem działań policyjnych – podrzucenie narkotyków niewygodnym osobą i donosy organom ścigania miały miejsce w przeszłości Podniesienie maksymalnej kary do lat 12-tu, odbiera możliwość stosowania art. 72 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, który jest zachętą do podejmowania leczenia dla uzależnionych, którzy weszli w konflikt z prawem. Artykuł ten można bowiem stosować, jeśli maksymalne zagrożenie pozbawienia wolności wynosi 5 a nie 12 lat! Według badań prowadzonych na całym świecie, tylko jeden, góra dwóch na dziesięciu uzależnionych od heroiny, jest w stanie skutecznie zakończyć wieloletnią terapię, jeśli podda się jej dobrowolnie. Art. 72 stanowił zachętę do podejmowania przez uzależnionych tego heroicznego wysiłku! Należy w tym miejscu nadmienić, iż rozwój alternatyw do uwięzienia uzależnionych od narkotyków przestępców, jest jednym z celów Planu Działań UE w zakresie narkotyków na lata 2005-2007. W imieniu Demokracji – żądamy przeprowadzenia przez Senat RP poważnych konsultacji z społeczeństwem obywatelskim i naprawienia rażących błędów i uchybień od decyzji ramowej Rady Europejskiej, na która powołuje się polski Rząd.
Z poważaniem, Artur Radosz (artur@kanaba.info)
Tel. +48 507 467 023 ENCOD - Europejska Koalicja dla Racjonalnych i Efektywnych Polityk Narkotykowych
Europejska Koalicja dla Racjonalnych i Efektywnych Polityk Narkotykowych, do której w Polsce należy Stowarzyszenie KANABA oraz Monar Kraków jest siecią europejskich organizacji Społeczeństwa Obywatelskiego i obywateli dotkniętych i/lub zaniepokojonych obecnymi politykami narkotykowymi, którzy chcą zastąpić je zrównoważonym i racjonalnym podejściem. Od 1993 roku promujemy bardziej racjonalne i efektywne polityki narkotykowe, które zawierają zintegrowane rozwiązanie wszystkich problemów związanych z globalnym fenomenem narkotyków.
PS. Do niniejszego listu dołączamy raport Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii dotyczący charakterystyki uzależnionych od narkotyków popełniających przestępstwa, który jest częścią oceny poprzedniej strategii narkotykowej Unii Europejskiej,wykonanym przez EMCDDA oraz Europol: http://snapshot.emcdda.eu.int
Komentarze