Dym dymowi nierówny

Długotrwałe wystawienie na dym tytoniowy jest ewidentnie szkodliwe dla zdrowia. Według amerykańskiego Centrum Kontroli Chorób (Center for Disease Control, CDC), palenie tytoniu jest najczęstszą przyczyną śmierci w Stanach Zjednoczonych, a przewlekłe narażenie na dym tytoniowy wiąże się ze wzrostem zachorowań na raka oraz choroby układu naczyniowego. Wdychanie dymu tytoniowego związane jest także z różnymi dolegliwościami układu oddechowego, takimi jak POChP (przewlekła obturacyjna choroba płuc).

Czy palenie konopi stanowi podobne zagrożenie dla zdrowia płuc? Według ostatnich ustaleń naukowych dym z marihuany i dym tytoniowy różnią się znacznie pod względem wpływu na stan zdrowia. Dlaczego więc ustawodawcy w różnych stanach, takich jak Minnesota i Nowy Jork, nakładają nowe ograniczenia wyraźnie zakazujące wdychania dymu z preparatów z ziela konopi?

Dym z marihuany vs. dym tytoniowy

Na łamach numeru Harm Reduction Journal z 2005 roku, znany badacz konopi Robert Melamede wyjaśnił, że chociaż dym z tytoniu i dym z marihuany mają pewne podobne właściwości chemiczne, obie substancje dają różne efekty farmakologiczne i nie są równie rakotwórcze. W szczególności stwierdził, że dym z marihuany zawiera wiele kannabinoidów - z których wiele charakteryzuje działanie anty-kancerogenne – stąd też wywiera on działanie

ochronne przeciw pro-kancerogenom, które wymagają aktywacji". Melamede podsumowuje, że "składniki dymu marihuanowego minimalizują pewne czynniki powstawania raka, podczas gdy dym tytoniowy je wzmacnia.

Dym z marihuany i rak

W toku przeprowadzonych do tej pory badań nie udało się określić związku między ekspozycją na dym z marihuany, a podwyższonym ryzykiem wystąpienia nowotworów związanych z paleniem, takich jak nowotwory płuc i obszaru szyjnego. W istocie w największym badaniu kliniczno-kontrolnym, jakie kiedykolwiek przeprowadzono by zbadać skutki palenia marihuany dla układu oddechowego, ustalono, że używanie konopi nie było związane z nowotworami płuc, nawet wśród pacjentów, którzy zadeklarowali wypalenie ponad 22.000 jointów w ciągu swojego życia. Podsumowując wyniki badań w The Washington Post, pulmonolog dr Donald Tashkin, emerytowany profesor David Geffen School of Medicine na UCLA, stwierdził:

Zakładaliśmy, że zaobserwujemy pozytywny związek pomiędzy używaniem marihuany i rakiem płuc, oraz że związek ten będzie wyraźniejszy u intensywniejszych użytkowników. Zamiast tego odkryliśmy, że nie było żadnego związku, a nawet pojawiła się sugestia pewnego efektu ochronnego.

Metaanaliza dodatkowych badań kliniczno-kontrolnych, opublikowana w International Journal of Cancer w 2014 roku, podaje podobnie:

Wyniki naszych zbiorczych analiz dają mało dowodów na zwiększone ryzyko zachorowania na raka płuc wśród nałogowych lub długoterminowych palaczy konopi

podczas gdy badanie Brown University z roku 2009 ustaliło, że tych, którzy mieli za sobą historię palenia marihuany, charakteryzowało znacznie zmniejszone ryzyko powstania nowotworów w obszarze głowy i szyi, w porównaniu do osób nieużywających.

Dym z marihuany i funkcje płuc

Według badania z roku 2015 przeprowadzonego na Uniwersytecie Emory w Atlancie, wdychanie dymu z marihuany, nawet przez dłuższy czas, nie jest związane ze szkodliwym wpływem na czynności płuc, takie jak natężona objętość wydechowa pierwszosekundowa (FEV1) oraz natężona pojemność życiowa (FCV). Oceniając powiązanie ekspozycji na dym z marihuany ze zdrowiem płuc w dużej, reprezentatywnej próbie dorosłych Amerykanów w wieku od 18 do 59, orzekli, iż:

Wzorzec skutków palenia marihuany wydaje się wyraźnie różny w porównaniu z paleniem tytoniu.

Pacjenci wdychający równowartość jeden papierosa z marihuany codziennie przez 20 lat nie doświadczyli spadku FEV1 lub szkodliwych zmian w wartościach spirometrycznych drobnych dróg oddechowych.

Dym z marihuany i POChP

Podczas gdy palenie tytoniu jest uznawane za główny czynnik ryzyka rozwoju POChP - przewlekłego zapalenia dróg oddechowych, mogącego ostatecznie doprowadzić do przedwczesnej śmierci - ekspozycja na dym z marihuany (bez współbieżnego narażenia na dym tytoniowy) wydaje się wiązać z niewielkim ryzykiem POChP. W roku 2013 profesor Uniwersytetu McGill i lekarz Mark Ware napisali w czasopiśmie Annals of American Thoracic Society:

Palenie konopi nie wydaje się zwiększać ryzyka przewlekłej obturacyjnej choroby płuc lub nowotworów płuc... wysiłki na rzecz rozwoju czystszych systemów dostarczania kannabinoidów mogą i powinny być kontynuowane, ale przynajmniej na razie ci, którzy palą niewielkie ilości marihuany do celów medycznych lub rekreacyjnych, mogą odetchnąć głębiej.

Ograniczanie ekspozycji na dym z marihuany

Filtracja z użyciem fajnki wodnej głównie chłodzi dym marihuany, co może zmniejszyć podrażnienie gardła i kaszel. Jednak technika ta nie jest szczególnie skuteczna, jeśli chodzi o eliminowanie potencjalnie toksycznych produktów spalania lub innych potencjalnych czynników podrażniających płuca.

Natomiast waporyzacja, czyli nagrzewanie marihuany do punktu, w którym tworzą się opary kannabinoidów, ale poniżej temperatury spalania - oznacza zmniejszenie przyjmowania produktów spalania lub innych zanieczyszczeń, takich jak tlenek węgla i cząsteczki smoły. Badania obserwacyjne wskazują, że waporyzacja pozwala konsumentom szybko doświadczyć działania, przy jednoczesnym uniknięciu wielu zagrożeń dla układu oddechowego związanych z paleniem - jak kaszel, świszczący oddech, lub przewlekłe zapalenie oskrzeli. Badania kliniczne ujawniają również, że waporyzacja skutkuje powstawaniem wyższych stężeń THC (i innych kannabinoidów) w osoczu, w porównaniu z paloną marihuaną. W rezultacie, autorzy związani z Centrum Badań nad Konopiami Leczniczymi Uniwersytetu Kalifornijskiego i inni teraz przyznają obecnie, że waporyzatory zapewniają konsumentom "bezpieczną i skuteczną" metodę wdychania marihuany.

Podsumowanie

Powyższe ustalenia naukowego dowodzą, nakładanie dotyczących ziela konopi indyjskich zakazów prawnych takich jak te, które dotyczą pacjentów w Minnesocie i Nowym Jorku, a które są też obecnie proponowane w kilku innych stanach (np. w Georgii i Pensylwanii ) nie ma większego sensu. Doustne preparaty z konopi działają z opóźnieniem, w porównaniu z przyjmowaniem marihuany drogą wziewną, co czyni te opcje mniej odpowiednimi dla pacjentów pragnących szybkiej ulgi w dręczących ich objawach. Ponadto, doustne podawanie produktów z konopi wiąże się ze znacznie większą biodostępnością niż wdychanie - powodując silniejsze zmiany w reakcjach na kolejne dawki (nawet w przypadku, gdy dawka jest znormalizowana). Regulacje te niepotrzebnie ograniczają wybór pacjentów i uniemożliwiają im uzyskania szybkiej ulgi w sposób, który już dawno okazał się stosunkowo bezpieczny i skuteczny.