23 lutego 2025quovadisdomine33 pisze:

Wszystkie te anegdoty brzmią fajnie w głowie, względnie w jakiejś grupie znajomych, ale chuj, zaryzykuję, może kogoś zaciekawi. W ubiegłym roku korzystałem z SSRI i "doraźnie" benzo w razie lęków, ataków paniki itd. Oczywiście mózg zawsze sobie znajdzie jakieś "doraźne" usprawiedliwienie, mam dokumentację medyczną, więc na same e-recepty udało mi się zdobyć każde ciekawe benzo (alpra, lorki, bromki, klony, midazolam, rolki, klorazepat), a na gadane to nawet fenobarbital, morfinę (nie wykupiłem bo się bałem wjebania przez stan psychiczny) i oxy80 (a to już wykupiłem i miło wspominam), oczywiście przed zmianami w prawie. No i oczywiście paranoiczna osobowość uznała, że muszę mieć lek na każdą sytuację, więc brakło mi tylko "stabilizatora humoru". Kwas walproinowy działał u mnie tak, że "równał w dół", a ja chciałem czegoś bardziej na humor i "napęd" Na wszystkie przypadłości benzodiazepinowe (i to różne, jednak każda ma odrobinę inny profil działania) byłem przygotowany, jednak one nie poprawiają mi zbytnio może ewentualnie bromki i klony, jestem podatny na działanie miorelaksacyjne; to jednak niebezpiecznie zbliżało się do korzystania rekreacyjnego. SSRI/SNRI które przyjmowałem działały tydzień dobrze, tydzień tragicznie. O ile lęki i fobie dałem radę zwalczyć, to potrzeba mi było czegoś doraźnie antydepresyjnego; prega jest fajna, ale po 3 dniu już nie odczuwam szczególnie mocno, a działanie w tle mi nie odpowiada. Od opio staram się (z różnym rezultatem) trzymać się z dala no, może oprócz paczki oksów 80 z którymi popłynąłem (bez tolerki, ale musiałem startować od połowy tabletki i za półtorej h kolejna, ryzykowałem? Czy tolerka AŻ TAK skacze) za kodą nie przepadam bo działa zbyt kapryśnie plus fluoksetyna którą wtedy brałem się średnio z nią lubi, po odstawieniu ssri dostałem prometazynę na wyciszenie (hydro działa średnio, mianseryna działa mocno w kratkę, tak samo kwetiapina, zetek nie dostałem ani nawet nie wspominałem, żeby nie wyjść na lekomana) przed snem; leczniczo działała kiepsko, ale podbita przed kodą faktycznie dobrze się komponuje tak btw. tramadolu w trakcie kuracji nie brałem bo bałem się ZS (paranoik here), a co ciekawe moi lekarze rodzinni nie wiedzieli, że z prozakiem trzeba ostrożnie łączyć. Jak tylko odstawiłem mózgotrzepy, to zgłosiłem się tam (tramadol zapisują bez najmniejszego zająknięcia, tak samo jak diklofenak,na ten ostatni jednak bardzo nieprzyjemnie reaguje mój organizm - rozwolnienie prawie jak po oksach) i myślałem, że syrop/poltram spełnią funkcję "poprawiacza nastroju" przez kilka dni. Spełniał ale sam dostrzegłem, że chęć "poprawiania nastroju" staje się podejrzanie częsta. Ostatecznie padło na baclofen (spod rynny pod kolejną), jako, że mam problem z bólem "neuropatycznym" (lekarze sami nie do końca wiedzą a do neurologa umówiłem się dopiero w marcu ostatecznie xd), to nie było problemu z recką 25mgx100. No i najpierw nieśmiałe testy, euforia, dobry nastrój, choć nie taki "sztuczny" jak po stimach, możliwość snu - no cud-lek. Po jakimś czasie, wziąłem po południu jakoś 150-200mg, wszystko pięknie, muzyczka, czas spędzony offline. No i to była moja zguba - spałem sobie elegancko chyba 12, jak nigdy, aż tu nagle walenie w drzwi. Zajebany otwieram drzwi a tam policja, straż, załoga karetki (przyjaciółka zmartwiła się, że nie daje znaków życia kilkanaście h xD), no większego stresu to mi narobił widok policjantów grzebiących mi po szafkach i robiących wielkie oczy na kolekcję leków (a była spora). Mowa i mięśnie, po części po baclo, po części ze stresu/paniki, odmówiły posłuszeństwa, więc cyk - na łóżko i na sor. Nie wspominam najlepiej ratownictwa medycznego, mam sporo tatuaży, więc oczywiście pytanie dlaczego lubię się samookaleczać, wybrnąłem udając, że śpię xD choć psychiatrów i pielęgniarki już zachwalam - zwłaszcza te ostatnie doceniły mój żart (nie żartowałem), że mogę sobię sam podłączyć kroplówkę a one niech się nie kłopoczą. Oczywiście nie posłuchały, czeski film - zapadły mi się żyły, jak udało się trafić w przegubową to z soru wyszedłem z zapaleniem żyły (?), chyba tak to się nazywa - spuchnięte zgięcie, całe czerwone, z ropą w środku. Antybiotyk + szycie + nieciekawa blizna + wierzch dłoni jak u starego grzejnika, plus jest taki, że sympatyczna pani stażystka/pielęgniarka lite nauczyła się radzić z trudniejszymi wkłuciami. Salę dalej jakas starsza pani (św. odpoczynek racz jej dać panie) chyba zmarła z powodu hiperglikemii, szaszor w środku nocy, słychać było tylko pół rozmowy więc biorę pod uwagę, że mogłem sobie dopowiedzieć część historii) Następnego dnia konsultacja psychiatryczna - czy myśli S, czy dużo biorę leków, jakie i kiedy narkotyki przyjmuje, blabla. Szło to w kierunku politoksy, uznałem, że zagram va banque i powiem wprost, że baclofen brałem rekreacyjnie na dobry humor, że nie mieszałem wtedy z benzo bojąc się depresji oddechowej (już mówiłem o osobowości paranoicznej), a kolekcja benzodiazepin jest "w razie w". Z tą kolekcją to nie wiem czy uwierzyła, ale odniosłem wrażenie, że odczułem coś w rodzaju ""zaintrygowania"" rozmiarem i różnorodnością kolekcji, ale ostatecznie na wypisce tylko zatrucie środk. psychoaktywnymi. Oczywiście przetrzepanie mojej (nie)chlubnej kolekcji leków - pech chciał, że na wszystko miałem papiery, a porównując daty realizacji recepty (czy policja ma dostęp do ikp btw? Bo nie wiem skąd wiedzieli) do "zużytych" sprawiły, że nie bardzo się mieli co przyczepić, dawkowanie poniżej receptowego. Reasumując - zalecenia: zdrowy tryb życia, detoks w warunkach ambulatoryjnych (z możliwością pójścia na oddział), kontynuacja leczenia psychiatrycznego. Oczywiście posłuchałem i zacząłem dawać znaki życia znajomym podczas seansów baclofenowych, już zdecydowanie rzadszych. Na dłuższą metę mam wrażenie jakby psuły mi się flaki + faza albo 5h albo trzyma z dwa dni. Wyśmiał mnie też psychiatra że jak już chciałem sobie pofazować to mogłem skombinować sobie coś bardziej retro jak GHB/GBL (kiedyś była ponoć plaga zatruć na jego oddziale). Btw doceniam jego realistyczne podejście - jak sobie chcę to mogę eksperymentować i się bawić ale najpierw skończmy leczenie xD

Dalsze w czasie (w sumie to było na dniach) było niekontrolowane zeżarcie zolpidemu - otóż odbudowałem zaufanie swojego lekarza na tyle, by zaproponował mi zetkę, pomimo papierów na uzależnienie od benzo (i to w zapasie 4op. na dłuższy czas), jako, że to mój ulubiony lek na spanie to brałem jakoś co drugi dzień. No i któregoś dnia chciał, że jak zwykle wieczorem sięgnąłem po tabletkę 10mg, jednak tym razem nie dane mi były objęcia Morfeusza. Ocknąłem się gdzieś 3-4, z silnym przeczuciem, że wróciłem właśnie z tripa z kosmosu, a brakowało 37(!) tabletek zolpidemu. Oprócz tego: napisałem do byłej (bełkotliwie), dodałem post na forum w złym temacie i to bezczelnie pisząc, że nie klepie (sniffowania tabletek to całkiem nie pamiętam) schowałem telefon, wyciszony rzecz jasna, do szafki z naczynami, kurtka zawieszona obok ręczników w łazience jak gdyby nigdy nic, zaparzone 4 kubki herbaty ("dla gości"), zaginione opakowanie hydroksyzyny (może nie znalazłem jeszcze po prostu, mam nadzieję, bo co ciekawe benzo nietknięte) no bogowie mi świadkami, że niewiele brakło do odwalenia czegoś gorszego niż wstyd następnego dnia. Z tego wszystkiego najgorsze było, że dobre pół h po wylądowaniu próbowałem uspokoić znajomych, że już wróciłem do naszego wymiaru i mają się nie martwić bo nie umiem tego wytłumaczyć ziemskimi słowami. Gdyby nie świadomość jak działa zolpidem to sam bym się zapiął w kaftan, takie głupoty bredziłem. Nie wiem w sumie czemu tak się odwaliło, bhp, czyli tabletka w łóżku, chwilę przed snem, zachowane, jakiś ćpuński autopilot się załączył. Trochę szkoda, że nie pamiętam fazy, bo mogłoby być to całkiem ciekawe doświadczenie psychodeliczne/dysocjacyjne. Mimo wszystko nie chcę powtarzać, jedyną aż tak amnestyczną używką jaką tolerowałem był klonazepam, po nim chociaż człowiek zachowuje się zazwyczaj jak skończony debil a nie psychopata; no i klony, może przez nostalgię, mają jakiś taki swój urok raz na jakiś czas.