Nie oszukujmy się, dla rządzących taki temat jak „legalność jakiejś używki” jest naprawdę nieistotny. Dopóki większość mówi ziołu „nie”, to będzie ono nielegalne. Gdy większość zacznie mówić ziołu „tak”, to status quo będzie podważany, a kolejne ustępstwa regulacyjne będą postępować. Całość sprowadza się więc do społecznego postrzegania danego tematu. Jeszcze kilkanaście lat temu, marihuana była jednoznacznie stawiana na równi z twardymi narkotykami zaraz obok kokainy czy heroiny i to wcale nie tylko w Polsce. Obecny status marihuany na świecie wygląda następująco.

Przeanalizowano teksty z czterech ogólnopolskich dzienników – amfetamina podlegała silnej kryminalizacji, kokaina była również raczej wiązana z przestępczością, heroinę postrzegano jako narkotyk powodujący śmierć lub degradację, a marihuana była ukazywana jako nielegalny narkotyk lub substancja medyczna, ewentualnie jako używka rekreacyjna. Artykuł Piotra Kępskiego z SWPS Uniwersytetu Humanistycznospołecznego.

Mija dziesięć lat, od kiedy prokuratorzy i sędziowie mogą umarzać sprawy za posiadanie małych ilości narkotyków na własny użytek. Dzięki temu tysiące osób uniknęły wyroku np. za to, że miały w kieszeni skręta. Ale w oczekiwaniu na umorzenie nie uniknęły zamknięcia w celi i przeszukania domu. Bardzo ciekawy tekst Krytyki Politycznej, polecamy!