W Polsce użytkownicy marihuany mogą beznamiętnie patrzeć w drzwi marszałek Sejmu Elżbiety Witek, które zablokowała inicjatywę społeczną Wolnych Konopi albo wzrok skierować w stronę Włoch, gdzie coraz bliżej do przyjęcia przepisów zezwalających na hodowlę do 4 krzaków w domu.
W Polsce użytkownicy marihuany mogą beznamiętnie patrzeć w drzwi marszałek Sejmu Elżbiety Witek, które zablokowała inicjatywę społeczną Wolnych Konopi albo wzrok skierować w stronę Włoch, gdzie coraz bliżej do przyjęcia przepisów zezwalających na hodowlę do 4 krzaków w domu.
Parlamentarna Komisja Środowiska we Włoszech przyjęła projekt przepisów depenalizujących marihuanę i zezwalający na uprawę w domu na własny użytek do 4 krzaków. „Domowa uprawa marihuany jest niezbędna dla pacjentów, którzy potrzebują jej do celów terapeutycznych, a często nie mogą jej znaleźć, jak również do zwalczania handlu narkotykami i związanego z nim podziemia przestępczego” – przekonuje poseł sprawozdawca Mario Perantoni.
Przegłosowanie we włoskim parlamencie przygotowanego przez Komisję Środowiska projektu ustawy wcale jednak nie jest przesądzone. Na takie rozwiązanie prawne mocno krzywią się zwłaszcza reprezentanci tamtejszej Centroprawicy. „Lewica zatwierdza podstawowy tekst, który nieuchronnie skończy się zachęcaniem do używania narkotyków, jak również promowaniem niebezpiecznych zachowań, które zagrażają prawu do zdrowia zapisanemu w naszej Konstytucji” – uważają przedstawiciele narodowo-konserwatywnego ugrupowania Bracia Włosi.
Nie wiadomo jak potoczą się losy włoskiego projektu, ale i tak na rynku marihuany Stany Zjednoczone zostawiły Europę daleko w tyle, na kilka co najmniej długości. W Kalifornii zielone światło dla medycznej marihuany zapalano już ćwierć wieku temu – w 1996 r. Teraz medyczna lub rekreacyjna jest zalegalizowana w blisko 40 stanach, a coraz głośniej mówi się o tym, że w tym kierunku pójdzie też prawo federalne – obowiązujące na terytorium całych USA. Np. w lipcu 2021 r. podpisano ustawę legalizującą rekreacyjną marihuanę w Connecticut. Stan Nowy Jork po otwarciu się na medyczną (2014 r.) teraz zrobił to samo z rekreacyjną. Z kolei w Południowej Dakocie legalizacja marihuany zatrzymała się na razie w sądzie.
Europa zaś do tego marihuanowego skoku dopiero się przygotowuje. Luksemburg, Szwajcaria i Holandia są już blisko procesu legalizacji. W dwóch ostatnich krajach wystartować ma pilotaż (w ciągu dwóch kat), w ramach którego marihuana może być legalnie produkowana, importowana i dystrybuowana wśród zarejestrowanych użytkowników. W czerwcu legalizacją marihuany zajął się również parlament w Portugalii. Tamtejsza Komisja Zdrowia ma przeprowadzić w tej sprawie przesłuchanie publiczne. Tymczasem badania pokazują, że jeden na dziesięciu Europejczyków pali marihuanę każdego roku, 25 proc. z nich przyznaje się do spróbowania tej używki co najmniej raz w życiu. Sprzedaż na nielegalnym rynku w Europie szacowana jest na ok. 11 mld euro każdego roku.
Bardzo możliwe, że niebawem dojdzie też do zmiany przepisów, jeżeli chodzi o marihuanę u naszych zachodnich sąsiadów. Daniela Ludwig, komisarz niemieckiego rządu federalnego ds. środków odurzających, opowiedział się tym, żeby posiadanie przy sobie na własny użytek do 6 gramów marihuany przestałoby być przestępstwem i ścigane byłoby wyłącznie jako wykroczenie administracyjne. Na taki krok zresztą wcześniej decydowały się niektóre landy. Najbardziej liberalny w tej sprawie okazał się Berlin, gdzie można bez żadnych konsekwencji prawnych mieć przy sobie do 15 g. Zdaniem Ludwiga niemieccy konsumenci powinni mieć podobne prawo co w Portugalii: albo porady w terapii uzależnień albo grzywna.
Jest jasne, że marihuana nie jest tak niebezpieczna, jak kokaina czy heroina
– przekonuje komisarz rządu federalnego ds. środków odurzających.
Do ewentualnej zmiany prawa względem marihuany w Niemczech miałoby dojść po tamtejszych wyborach, które zaplanowano na ostatnią niedzielę września.
A jak legalizacja marihuany ma się w Polsce? Nijak. Miała ruszyć akcja Stowarzyszenia Wolnych Konopi zbierania podpisów pod inicjatywą obywatelską dotyczącą depenalizacji marihuany. Chodzi o możliwość hodowania w domu czterech krzaków i posiadania przy sobie do 30 g – bez przykrych konsekwencji prawnych. Rok temu akcję zastopowała pandemia, a teraz marszałek Sejmu Elżbieta Witek. Kancelaria Sejmu odrzuciła wniosek o zarejestrowanie komitetu koniecznego niezbędnego do dalszego zbierania podpisów pod obywatelską inicjatywą. W odpowiedzi aktywiści złożyli zawiadomienie do Sądu Najwyższego.
Bardzo możliwe, że podobny efekt – sejmowej zamrażalki – stosowany jest też w stosunku do złożonego w Sejmie już 20 kwietnia projektu ustawy przez Parlamentarny Zespół ds. Legalizacji Marihuany. Jego dalszy los jest nieznany. „Cały czas jest w zamrażalce sejmowej” – słyszymy od posłanki Beaty Maciejewskiej, szefowej parlamentarnego zespołu. Zawarte tam zapisy zakładają legalne posiadania na własny użytek do 5 g marihuany. Od 5 do 10 gramów traktowane byłoby jako wykroczenie i tym samym jedyną sankcją mógłby być mandat. Z kolei posiadający przy sobie więcej niż 10 gramów musieliby się liczyć z konsekwencjami karnymi. Zespół parlamentarny zaproponował też, żeby można było samemu hodować – do 4 krzaków na jedno gospodarstwo domowe.
nazwa substancji: extasy, alko, THC
poziom doświadczenia użytkownika: sredni (4 lata jaram bake; w zeszle wakacje zaczolem przygode z tabletkami; przez 2 miesiace w ciagu amfetaminowym, obecnie juz staram sie unikac scierwa; raz w zyciu grzyby; raz LSD-ale mnie nie porobilo; raz tusipect ktory moim zdaniem jest chujowy). mam 18 lat, 180 wzrostu jakies 70kg wagi. to chyba wszystko...
dawka, metoda zażycia: 2 tabletki znaczek: koperta; doustnie, po ok 2 godz kolejna doustnie
Słoneczny, letni dzień. Opuszczony dom na odludziu, wakacje, kilka litrów wody, trochę zioła i changi, a do tego zjawiskowe bongo.
Dzień zapowiadał się wspaniale. Miał być to mój, K i Johnny’ego pierwszy raz z DMT i byliśmy wszyscy nieźle zestresowani. Było to w godzinach popołudniowych, około 16.-18. Pogoda dopisywała, było niesamowicie gorąco. W drodze do naszej sekretnej placówki wymienialiśmy się jeszcze nadziejami i obawami wobec tego, czego mieliśmy doświadczyć. Gdy już dotarliśmy na miejsce, szybko odpalone zostało bongo. Zioło miało zlikwidować lęki i wzmocnić doświadczenie i w tym raczej się sprawdziło.
50 mg 3-meo-pcp przyjęte donosowo przez dwie osoby w rozłożeniu na 3 dawki (w odstępach godzinnych). Ok. pół godziny po ostatniej dawce 3-meo-pcp przyjęte kartony z 2 mg 25b. Z początku 3-meo-pcp wydawało się wykazywać bardziej działanie relaksacyjne, aniżeli stricte dysocjacyjne. Błogostan i niedosyt nakłonił nas do dorzucenia 25b. Już po upływie pół godziny czuć było nadchodzący kataklizm, ale z uwagi na głębokie poczucie komfortu, przekonanie, że nastąpi coś kompletnie nieprzewidywalnego, nie niosło ze sobą lęku.
Długo oczekiwany trip z przyjacielem. Sobotnie popołudnie.
Na ten trip czekaliśmy z P. już jakiś czas. W końcu ostatni wspólny był kilka miesięcy temu, a przez ten czas tylko koks i krysztau w nos. I alkohol. Dzień wcześniej testowałem nowy dysocjant MXiPr, który najwidoczniej miał wpływ na działanie kwasa.
Miałem przygotowany już jednen blotter, zamówiłem dwa kolejne i pozytywnie się nastawiłem. Narzeczona wyjechała do mamy więc mieliśmy dom dla siebie. Około piętnastej wrzuciliśmy po 1 i 1/4 blottera, odpaliliśmy "The Big Lebowski" i ułożyliśmy się wygodnie na kanapie.
