REKLAMA
"Z przykrością przyjmujemy fakt, że pieniądze podatników przeznaczone na walkę z ryzykiem substancji psychoaktywnych zostały w Mysłowicach wydane na oparty na straszeniu, nieskuteczny i szkodliwy happening"
Z przykrością przyjmujemy fakt, że pieniądze podatników przeznaczone na walkę z ryzykiem substancji psychoaktywnych zostały w Mysłowicach wydane na oparty na straszeniu, nieskuteczny i szkodliwy happening (w którym aktorzy przebrani za pracowników zakładu pogrzebowego próbowali sprzedać nastolatkom potencjalnie używającym dopalaczy promocję na pogrzeb).
Straszenie (np. śmiercią po dopalaczach) może wydawać się mocne, kuszące i słuszne, skoro wzorowane na „tradycyjnym” wychowaniu. Niestety, ponad 60 lat badań naukowych jednoznacznie pokazuje, że strach nie działa jako forma edukacji [1]. „Programy, które polegają na straszeniu aby uniknąć problemów, są nie tylko nieskuteczne, ale mogą mieć szkodliwe efekty.” w 2004 r. oświadczyła rada naukowa amerykańskiego Narodowego Instytutu Zdrowia.
Młodzież często instynktownie zlekceważy przekaz, w obronie przed straszeniem. Młodzi ludzie nie dysponują podobnym doświadczeniem co dorośli, mają inną perspektywę. Ponadto z badań wynika, że grupy szczególnego ryzyka mogą wręcz bardziej zainteresować się zakazanym owocem, dla ryzyka, impulsywnie bądź szukając wrażeń.
Zarówno pogrzebowy „spektakl” w Mysłowicach, jak i słynne komiczne spoty Główny Inspektorat Sanitarny, w których rapuje prezes GIS minister Marek Posobkiewicz, sprowadzają nas do najważniejszego problemu - zbyt mocna forma może odwrócić uwagę od przekazu. Polska młodzież, jak wynika z badań ESPAD, jest w Europie liderem konsumpcji dopalaczy - aż co 10 nastolatek miał z nimi doświadczenia [2]. Jednocześnie Polacy są jednymi z najbardziej w Europie świadomych zagrożenia nowymi substancjami psychoaktywnymi. Dlaczego mimo to decydują się ryzykować? Z badania I-TREND wynika, że motywacja wyróżniająca rodzimych użytkowników dopalaczy to cena i legalność [3]. Same ostrzeżenia bez właściwej edukacji powodują, że użytkownicy kierują się dostępnością a nie bezpieczeństwem substancji.
Co zatem mogą i powinny robić szkoły? Bez paniki. Przestańmy demonizować substancje psychoaktywne. Uczmy obiektywnie o działaniu używek, nie pouczajmy. Edukacja powinna być polem dla dialogu, nie autorytarnej pogadanki. Skupmy się na człowieku, ponieważ równie, lub bardziej istotne od działania jakiegokolwiek narkotyku, jest to co prowadzi użytkownika do sięgnięcia po dawkę.
NAUCZYCIELU! NAUCZYCIELKO! Zażyj dawkę wiedzy: http://www.narkopolityka.pl/sites/default/files/broszura_nauczycielu%20n...Społeczna Inicjatywa Narkopolityki opracowuje autorski program warsztatów dla szkół, poświęcony świadomości, używkom i uzależnieniu. Zainteresowane szkoły prosimy o kontakt przez nasz profil na facebooku lub kontakt@sin.org.pl
[1]
• Richards, 1969
• 1970’s studies of single focus scare programs
• Goodstadt, 1974
• Swisher & Hoffman, 1975
• Dorn & Thompson, 1976
• Kinder et al., 1980
• Schaps et al., 1981
• Beck, 1998
• Petrosino, Turpin-Petrosino & Finckenauer, 2000
[2] http://www.espad.org/report/situation/new-psychoactive-substance-use
[3] https://mega.nz/#!QIwmxTRJ!jC2_ijvIQIfKZATLN8LnCbbjYgW82wW2shQ53iGt1xo
Trip raport zawiera dwa kontrastowe tripy, doświadczone jeden po drugim, kiedy to wyruszyłam w podróż po namiotowe ćpanie.
Marihuana, 6-apb
Początkowo nie miałam brać 6-apb ze względu na koszmarne wspomnienia związane z tą substancją, ale koniec końców dałam jej szansę. Doszłam do wniosku, że mój nastrój oraz pozytywny odbiór otoczenia, w którym się znajduję mogą dać w połączeniu z tą substancją dobre efekty.
Leczenie psychiatryczne.
W wyniku ciągłego stresu związanego przede wszystkim z chorą ambicją i całym procesem edukacji, a także w wyniku przykrych doświadczeń z dzieciństwa (przez które popadłem w depresję), w pewnym momencie życia zdecydowałem się na terapię. Nie byłem pewien czy od razu chcę udać się do psychiatry. Na początek wybrałem psychologa. Niestety - albo miałem pecha przy wyborze albo po prostu to nie jest dla mnie. Od jednego z psychologów usłyszałem, że mogę być opętany....Dlatego właśnie zrezygnowałem z tego hmmm...'leczenia'. Udałem się do psychiatry.
lato, słoneczny dzień, z dwoma dobrymi kumplami (opisani jako M i K), podejście całkiem dobre, nie wiedziałem czego oczekiwać więc nie nastawiałem się za bardzo.
Wprowadzenie: Niniejszy raport został pomyślany jako trzecia część psychodelicznego tryptyku. Pomysł polega na tym, że każdy z trójki osób uczestniczących w podróży, napisał na jej podstawie TR opisujący wydarzenia sprzed 2,5 roku. Nie narzucaliśmy sobie żadnej odgórnej formy ani nie dzieliliśmy się tym, kto z nas opisze konkretne wydarzenia a kto wstrzyma się od ich przytaczania pozostawiając je dla reszty. Na pewno część wątków będzie się więc powtarzała. Zamieszczam linki do pozostałych części tryptyku:
Komentarze