Narkomanka w ciąży szuka pomocy

23-letnia Anna uzależniona od heroiny szuka pomocy.

Anonim

Kategorie

Źródło

Gazeta.pl Wrocław

Odsłony

5849
Wpadła w narkotyki w pierwszej klasie liceum. Nie pomogły terapie, serie detoksów ani ośrodek nad morzem. Teraz jest w ciąży i bardzo chce wyjść z ciągu - dla dziecka
Anna ma dopiero 23 lata. Jest wysoką blondynką o ładnych, ciemnych oczach. Na pierwszy rzut oka nie wygląda na ćpunkę. Zdradzają ją szkliste oczy i powolne ruchy. Od sześciu lat bierze. Zaczęło się od amfetaminy - teraz nie przetrwa ani dnia bez heroiny.
Pięć miesięcy temu zaszła w ciążę. Jej chłopak Adam, ojciec dziecka, też jest czynnym narkomanem. Niedawno oboje dowiedzieli się, że są nosicielami wirusa HIV.

Błagałam, przytulałam

- Wiem, że muszę się leczyć - deklaruje Anna. - Mam tylko jedno marzenie - chcę w tym wszystkim być z moim chłopakiem. Na razie nie znaleźliśmy ani jednego ośrodka, który by przyjął nas oboje.
Każdy dzień brania zmniejsza szansę Anny na urodzenie zdrowego dziecka. Żeby je uratować, powinna natychmiast przerwać ciąg, odtruć organizm i zacząć brać leki na wzmocnienie odporności.
Matka Anny, pracownica dużej firmy, mieszka w jednym z bloków na Zakrzowie. Jest zrezygnowana. - Piekło - mówi krótko. - Zamykałam ją, biłam, przytulałam, błagałam i znów karałam. Nic to nie dało.
Leczyła się na depresję. Dwa lata temu przeszła poważną operację nowotworu. Ma nadzieję, że choroba nie wróci i w razie potrzeby będzie mogła zajmować się dzieckiem córki. - Myślę, że jeśli Ania teraz nie przerwie... to szybko umrze - spuszcza głowę. - Psycholog powiedział mi, że i na to muszę się przygotować.

Każdy telefon to lęk

Piekło Anny i jej matki trwa od kilku lat. Przeszły to wszystko, co przechodzą inni narkomani i ich rodzice - kłamstwa, kradzieże, ucieczki na całe noce. Anna była nawet w ośrodku dla narkomanów - w Marianówku nad morzem. Po leczeniu spotkała we Wrocławiu kolegów i koleżanki. Wpadła w to od nowa. - Narkomani nie lubią, jak ktoś się wyłamuje - opowiada Anna. - Jak przestaje brać. Zawsze ktoś ci podsunie strzykawkę...
- Każdy telefon wywoływał u mnie lęk, że to policja mnie wzywa na identyfikację ciała - przypomina sobie matka. - Zbudowałam wokół siebie mur obronny. W końcu zabrałam jej klucze.
Opowiada, że tak naprawdę odcięła się od córki dopiero po ostatnim wypadku. Anna przyszła do domu w nocy. Była naćpana. - Poszła się kąpać - relacjonuje matka. Oglądałam właśnie jakiś film i co jakiś czas wołałam, czy u niej wszystko w porządku. Po kilku minutach ciszy znalazłam ją nieprzytomną w wannie pełnej wody. Była już wtedy w ciąży.

Dealer pod oknem

Anna przeprowadziła się do rodziców Adama przy Kościuszki. Tutaj oprócz nich narkotyki bierze też jego młodszy brat. Ulica ma złą sławę. Kiedyś w każdej bramie wokół Pałacyku stali dealerzy. - Dalej tak jest - mówi Anna. - Żyjemy w amoku. Jak tylko uda mi się przestać, pójść na detoks, to zaraz mam pod oknem dealera. To błędne koło.
Dziennie potrzebują na działki około 150 zł. Anna nie chce powiedzieć, jak zdobywają pieniądze. - Wsiadam do pociągu i mówię, że zabrakło mi na bilet do domu - zdradza jednak.
- I wykorzystujesz swoją ciążę! - obwinia ją matka. Anna milczy.
Wczoraj próbowała zapisać się na detoks w szpitalu przy Korzeniowskiego. Twierdzi, że lekarz odesłał ją do innego ośrodka przy alei Piastów, gdzie za kurację trzeba zapłacić. - Już mnie na to nie stać - martwi się jej matka. - A odtrucie będzie tylko tymczasowe. Narkoman musi od razu po tym iść do ośrodka na terapię. A ich obojga nigdzie nie przyjmą.
We Wrocławiu jest tylko jeden dom socjalny dla nosicieli wirusa HIV. Teraz mieszka w nim 15 osób z dziećmi. - Przyjmujemy pary - wyjaśnia Zofia Sekuła, pracownica socjalna, którą zastałam na miejscu. - Ale muszą być "czyści", czyli po odtruciu i terapii. To podstawowy warunek. Być może będziemy mieli dwa miejsca, ale najpierw ta para powinna pójść na leczenie.
Skontaktowałam się z Markiem Kotańskim, szefem Stowarzyszenia Monar, który od wielu lat tworzy ośrodki dla uzależnionych. - Przyjmę ich od razu - obiecał mi wczoraj. - Mamy na miejscu detoks, lekarzy i znajdą się jakieś miejsca w naszym ośrodku pod Warszawą. Dla tej dziewczyny liczy się każdy dzień. Pomożemy im i dziecku, jeśli tylko oni sami zechcą sobie pomóc.
Anna i Adam mają jeszcze dzisiaj pojechać do Monaru w Warszawie. - Spróbuję się uratować. Ostatni raz - powiedziała.

Agnieszka Czajkowska

Oceń treść:

0
Brak głosów

Komentarze

Bimi (niezweryfikowany)
... że i o takich artykułach nie "zapominacie ".
Bufo Alvarius (niezweryfikowany)
ja przepraszam. testówka stripslashesów :) "lotos " czy teraz jest gut? i teraz ? :))
metalshock6
Ciekawe czy żyją :)
Zajawki z NeuroGroove
  • Alkohol
  • Benzydamina
  • Benzydamina
  • Pierwszy raz

Dzień całkiem normalny, posiłek spożyty kilka godzin przed zażyciem substancji. Głównym powodem, że był to idealny czas na halucynacje było to, że miałem wolne mieszkanie na kilka dni. Oczekiwałem po prostu miłego doświadczenia, czegoś innego gdyż wcześniej miałem doświadczenia tylko alkoholem i thc.

Jako, że to pierwszy raz z benzydaminą to zdecydowałem się na dwie saszetki Tantum Rosa. Przeprowadziłem ekstrakcje a następnie uzyskany osad zalałem jak najmniejszą ilością soku pomarańczowego. O godzinie 23:30 spożyłem specyfik. Smak bardzo intensywnie słony, okropny ale płynu na tyle mało że było to do przeżycia. Brzuch od razu się odezwał ale zapiłem jeszcze sokiem pomarańczowym i winogronowym żeby zabić smak i jakoś zatrzymałem całość w żołądku.

  • Grzyby halucynogenne

Parę dni temu miałem grzybowy debiut tego sezonu.

25 suszonych, przegryzione z jablkiem. metoda ujdzie - czuc jablko, a nie

smak grzybów. Choc to dziwne, bo za pierwszym razem nawet mi smakowaly same

w sobie, a teraz jak jem to aż się trzęsę.

Ale jazda byla srednia. Nie to ze jakis bad trip. Po prostu srednia. Tak

więc troche ku przestrodze:





  • Bad trip
  • Marihuana

Nastawienie psychiczne: Dobre. Okoliczności: W parku z kolegą. Oczekiwania: Na pewno nie „bad trip” ;)

Rano, wraz z kolegą, na potrzebę trip raporta nazwijmy go „R”, udaliśmy się po temat. Jest około godzina 19, idziemy wraz z naszą zdobyczą do parku gdzie zazwyczaj nikogo nie ma gdyż o tej porze jest ciemno i nikt się nie kręci. R wyciąga pakunek zawinięty w sreberko i kruszy w crusherze, razem z nim nie mogę się doczekać aż już zapalimy. R zanim zaczął kręcić spliffa ze sztuki palenia, włączył muzykę, spokojną, jakiś chilloutowa składanka na YouTubie.

  • 4-HO-MET
  • Pierwszy raz

Set: ciekawość, spokój, radość Setting: obwodnica na krańcu miasta, centrum miasta, dom znajomego, las i natura

Po smacznym i sytym obiedzie postanowiłem, że przekażę mojemu koledze jego 50 mg 4-HO-MET. Jako że proszek wyglądał apetycznie, czym prędzej zlizałem około 25 miligram tej zacnej substancji o godzinie 17, a resztę pieczołowicie spakowałem i uzbrojony w słuchawki oraz mp3 wyruszyłem w drogę.

randomness