Zastanawiam się nad rozpoczęciem terapii litem, obok lamotryginy, przy CHAD II z częstymi napadami hipomanii. Chciałbym zastąpić tym kwetiapinę, która za bardzo zjechała mi dopaminę i powoduje zatykanie nosa... Lekarz wyraził zgodę i czekam na badania nerek itp., ale jeszcze ostatecznej decyzji nie podjąłem i w związku z tym trzy standardowe pytania:
1/ interakcje z alkoholem - można pić, czy nie? alkohol zwiększa toksyczność litu, czy brak wpływu? W ulotce nic o tym nie ma, ale w internecie informacje są sprzeczne.
2/ libido - wpływ?
3/ sprawność intelektualna - jak bardzo zamula? porównywalnie z neuroleptykami, czy bardziej jak typowy stabilizator? Dodam, że lamotrygina ma u mnie na szybkość myślenia wpływ niewielki, ale kwetiapina już zdecydowanie negatywny.
Ponieważ poprzednia wiadomość była "sformułowana niezrozumiale" postaram się tym razem napisać w sposób bardziej poprawny politycznie.

Lit w moim przypadku okazał się środkiem wysoce nietrafionym. Spośród efektów ubocznych wymienionych w ulotce niewiele było takich, których nie doświadczyłem. Wymieniając te, które pamiętam:
- drżenia
- biegunka
- ataksja
- bezsenność, przerywany sen z dziwnymi koszmarami
- później znowu nadmierna senność
- znużenie
Nie biorę tego 3 dzień, a dalej trzęsę się jak na delirce.
Co więcej, jeśli chodzi o efekty "terapeutyczne" - praktycznie wróciłem do stanu sprzed podjęcia leczenia lamotryginą. Zjazd w dół poniżej poziomu podłogi. Na szczęście zwiększona dawka lamo i dwudniowy ciąg na benzodiazepinach jakoś przywróciły mnie do żywych.

Wszystkim osobom zainteresowanym zażywaniem owego specyfiku, którego "renoma sięga czasów starożytnych", usilnie zalecam poważnie zastanowić się przed podjęciem "leczenia". Może ma to zastosowanie w ciężkiej manii w ChAD I, ale dla ChAD II to pomyłka.
Dziękuję, pozdrawiam i wracam do swojej monoterapii lamotryginą i hipomanii.

Połączyłam posty. Mrrabbit.

Ja mam zupełne inne doświadczenia z litem chorując na CHAD II/ rapid cycling i muszę się z moim przedmówcą nie zrodzić. Od 2014 roku przyjmuję lit w dawce 1g dziennie (2-0-2) i nic mnie tak nie stabilizuje i nie pionizuje jak lit a do tego zero skutków ubocznych. Generalnie stężenie przy tej dawce utrzymuje mi się na poziomie 0,8-0,9 mmol/l chociaż oczywiście czasami jest niższe, ale nigdy się litem nie zatrułam. Jedynym minusem litu jest to, że rzeczywiście stabilizuje i tęskno za hipomanią.

Jaka dawka w przypadku węglana litu?
Bo sprzedają to tylko w prochu do badań laboratoryjnych,więc dawkowania nie uświadczysz .
Chodzi o wspomóżnie w depresji.

@Pawel_31
Jak już kupisz ten proszek to ogarnij sobie dokładną wagę jubilerską. Ewentualnie jakaś strzykawkę do rozpuszczania w wodzie i dokładnego odmierzania ml (tylko nic nie wstrzykuj, to się podaje oralnie )

Dawkowanie: około 30-60 mg węglanu litu 1x, 2x lub 3x dziennie w zależności od potrzeb.


Ja miałem lit w tabletkach z apteki i bardzo wygodnie mi się je kruszyło na mniejsze kawałki.

Orotan litu, testował ktoś mikrodosing?

Lit jest podawany w postaci soli – węglanu litu. Jest zaliczany do leków stabilizujących nastrój. Mechanizm działania litu nie został do końca poznany. Lit może zastępować jony innych potasowców (potasu, sodu), co wpływa na przesunięcie wzajemnego stosunku tych jonów wewnątrz i na zewnątrz komórki. Jony sodu i potasu odgrywają ważną rolę w czynności elektrycznej komórek nerwowych (są nośnikami ładunku elektrycznego). Jony warunkują istnienie potencjału elektrycznego komórek. Lit może naśladować właściwości sodu i potasu w czynności komórek nerwowych. Lek ten może wpływać na uwalnianie niektórych neuroprzekaźników (substancji przekazujących informacje w obrębie układu nerwowego) i ich wychwyt zwrotny (transport z przestrzeni międzykomórkowej z powrotem do komórki nerwowej) poprzez ww. działanie. Lit nasila uwalnianie serotoniny z określonych obszarach mózgu, co wpływa na jego działanie przeciwdepresyjne i przeciwagresywne. Lit osłabia działanie dopaminy przez co wywiera działanie przeciwmaniakalne. Lek hamuje działanie hormonu antydiuretycznego, przez co dochodzi do zwiększonego wydalania moczu i nadmiernego pragnienia. Lit wpływa na uwalnianie hormonów tarczycy, przez co może prowadzić do jej niedoczynności.Węglan litu jest wskazany w przypadku wystąpienia epizodu maniakalnego w zaburzeniach afektywnych dwubiegunowych, jak również w zapobieganiu nawrotom zaburzeń afektywnych dwubiegunowych. Zmniejsza nasilenie i częstotliwość występowania kolejnych epizodów manii u chorych ze stanami maniakalnymi w wywiadzie oraz zapobiega występowaniu epizodów depresji w zaburzeniach depresyjnych nawracających.Lek podaje się doustnie w postaci tabletek. Dawkowanie ustalane jest indywidualnie. Działanie lecznicze występuje po 1–3 tyg. stosowania leku. W trakcie leczenia ostrych stanów chorobowych nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn w ruchu.Po doustnym podaniu lek łatwo się wchłania, osiągając maksymalne stężenie w surowicy po ok. 2–4 h. Biologiczny okres półtrwania jest zmienny i najczęściej wynosi ok. 19 h. Przenika do płynu komórkowego i pozakomórkowego, a także do pokarmu kobiecego. Jest wydalany głównie przez nerki (ok. 95%), a niewielkie ilości są usuwane z potem (4–5%)

Quote z tematu o afektywnej-dwubiegunowej. Tak. Pomaga mi. Nie wiem, czy to placebo, ale nawet jeśli placebo, to jeśli i na Was te placebo zacznie działać, to już krok w dobrą stronę.

Paroxetyna+Mirta+orotan litu= ZS?

Ciekawe pytanie zadajesz. Orotan litu jest w dawce 5mg i czy mikrodawce może wywołac ZS. Stąd też jeśli chcesz spróbować suplementacji, robisz ją na własne ryzyko, jednak proponowałbym zachować bezpieczeństwo i najpierw podzielić tabletkę na 3 części. I pierwszego 1/3, drugiego pozostałe 2/3, jeśli wszystko ok, to 5mg. Tylko problem jest taki, że lit się kumuluje, więc powinna być obserwacja zachowania organizmu przy dłuższym przyjmowaniu. Gwarancji nie masz, czy to bezpieczne.

Patrząc w perspektywy czasu, okres przyjmowania litu wniósł u mnie więcej złego niż dobrego. Zamiast ustabilizować, tylko pogłębił u mnie rozchwianie emocjonalne. Sam może tego bardzo nie zauważałem, ale otoczenie - owszem.

Nie byłem jakimś specjalnie beznadziejnym przypadkiem i zastanawiam się po co w ogóle lekarz mi to przepisał.