Moj rekord dawno temu 190/140 z pulsem 130

Na trzezwo ciezlo mi przebic 140/90
Predzej juz spada na np 80/50

Przedawkowanie amfetaminy kilka lat temu:

175/110, puls 130

Na co dzień mam coś ok. 120/75, nie pamiętam dokładnie, ale wiem, że jest w normie - nie zdarzają mi się "skoki".

Puls 174, zeszła niedziela, rower.

Aktualizacja: puls 231 (bez tętna), z miesiąc temu. Torsade de pointes.

Kiedyś na nieświadomce zapaliłem liquid z syntetykami i sie wywróciłem z wrażenia .Chamstwo ani pogotowia tani chuj w dupe bo nie byłem wstanie się ruszyć. Puls wynosił 160 na minute z odczytu zegarka a normalnie między 50 a 60 także mógł mnie koleś zabić.

Ja mam silny lęk przed służbą zdrowia. Przy każdej wizycie u lekarza ciśnienie 180/110 i tetno 130 to u mnie norma na trzeźwo. W chacie zawsze 120/80 i tętno 60-70. Oczywiście żaden lekarz mi nie wierzy, co tylko potęguje panikę przy następnych pomiarach u lekarza. Gdy lekarz uruchamia ciśnieniomierz to czuję się jakbym grał w rosyjską ruletkę. Zostałem przez to zdyskwalifikowany jako krwiodawca, chociaż tłumaczyłem lekarce o efekcie białego fartucha, ale to stara lekarka z zadupia to nie wie co to jest.

Tętno 192, w wieku 39 lat, po przebiegnięciu pierwszy raz zawodów na 10 km (to był 2 raz w życiu, kiedy 10km+ przebiegłem). Ciśnienie mam książkowe (na bani nie mierzyłem, ale może kiedyś trzeba sprawdzić z ciekawości).

Mogłabyś powiedzieć, jak wygląda rekonwalescencja po torsade de pointes oraz co poprzedza ten niebezpieczny częstoskurcz? Co rokują lekarze?

Najwyższe ciśnienie, jakie pamiętam, to 190/110 i 163/139. Najwyższe tętno: 170 podczas trzepotania przedsionków.

@Baltimore Rekonwalescencja? Hm. To moje drugie NZK w mechanizmie torsade de pointes. Za pierwszym razem samo torsades, za drugim torsades i trzepotanie komór. Rekonwalescencja za każdym razem to uzupełnianie elektrolitów (a wręcz wlewanie w siebie niebotycznych ich ilości), modyfikacje leczenia podstawowego, do tego jakieś b-blokery, czasem trafisz na bardziej wyrozumiałego lekarza, który chociaż wykona dodatkowe badania… Za pierwszym razem dochodziłam do siebie z miesiąc, bo i zatrzymanie krążenia było na dłużej, i ogólny stan gorszy, i wstrząs towarzyszył temu wszystkiemu… Za drugim razem ciężko mówić o jakiejkolwiek rekonwalescencji oprócz rozjebanej psychiki i samopoczucia, bo po prostu byłam reanimowana przez przypadkową osobę na ulicy, a na hospitalizację się nie zgodziłam… Sama dziś nie wiem czemu, człowiek nie myśli racjonalnie w takich chwilach.

Objawy przed? Często nie ma żadnych. U mnie za pierwszym razem również nie było właściwie żadnych, tylko na minutę (lub mniej) przed odcięciem - gwałtowny spadek ciśnienia, mroczki przed oczami, silne kołatanie serca i duszność. Za drugim razem torsade de pointes dostałam po prostu w trakcie napadu tężyczki.

Rokowania? Przeżycie wynosi około 45%, w warunkach pozaszpitalnych - często zaledwie kilka… (brak wiedzy i świadomości w społeczeństwie pokutuje…). Mi samej nic konkretnego nigdy nie mówiono na ten temat, oprócz mieszania w leczeniu i ew. zlecania badań. Czyli polska służba zdrowia wypisz wymaluj… ;)

130/95, pulsu nie pamiętam. Ale było to na detoxie od 240mg oksy + kilkudziesięciu mg klonazepamu. Jestem niskociśnieniowcem, przyjechałem tam z ciśnieniem 80/40