Arystokrata LSD i meskaliny

Aldous Huxley (1894-1963) pochodził z arystokratycznego angielskiego rodu. Jego ojciec był wydawcą, dziadek - biologiem i przyjacielem Darwina. W szkole średniej Huxley zapadł na chorobę oczu, która doprowadziła niemal do ślepoty. Musiał nauczyć się czytać alfabetem Braille'a. Mimo to w wieku 22 lat ukończył studia w Balliol College w Oksfordzie z najwyższą oceną. Pracował m.in. jako dziennikarz i wykładowca.

Debiutował tomikiem symbolistycznej poezji w 1916 roku, a cztery lata później wydał zbiór opowiadań. Pierwsza powieść, satyra na brytyjską inteligencję "Crome Yellow" z 1921 roku, przyniosła mu sławę. W latach 20. mieszkał we Włoszech i Francji. W 1932 roku stworzył swoje najsłynniejsze dzieło, antyutopię "Nowy, wspaniały świat" ukazującą świat skonstruowany i zarządzany wedle naukowych metod.

W 1937 roku przeniósł się do Kalifornii, licząc na to, że słoneczny klimat odwróci chorobę oczu. W Ameryce zwrócił się ku odmiennym stanom świadomości, eksperymentował z LSD i meskaliną, czego wyrazem stały się "Wrota percepcji" (1954). Zainteresował się także hinduską filozofią. W 1962 roku napisał swoją ostatnią powieść, "Wyspę", wizję społeczeństwa o dalekowschodniej duchowości. Jego śmierć 22 listopada 1963 roku przeszła w mediach bez echa, zagłuszona przez relacje z morderstwa prezydenta Kennedy'ego.