Wydarzenie odbywa się w związku z obchodami Światowego Tygodnia Wiedzy o Mózgu. Konferencja pt. „Mózg – wielka tajemnica” skierowana jest do nauczycieli, psychologów, pedagogów, terapeutów, logopedów oraz do osób zainteresowanych tematem
Uzależnienia u młodzieży będą głównym tematem konferencji, która odbędzie się w najbliższy piątek (15.03) w Publicznym Liceum Ogólnokształcącym nr IX w Opolu. Wydarzenie odbywa się w związku z obchodami Światowego Tygodnia Wiedzy o Mózgu. Konferencja pt. „Mózg – wielka tajemnica” ma charakter szkoleniowo-metodyczny i skierowana jest do nauczycieli, psychologów, pedagogów, terapeutów, logopedów oraz do osób zainteresowanych tematem
Omówione zostaną neurologiczne podstawy zaburzeń funkcjonowania mózgu w uzależnieniach. Będzie mowa o uzależnieniach behawioralnych, problemie samobójstw, samookaleczeń i uzależnień od leków wśród młodzieży. W programie przewidziano także wykład „Osamotnieni, Zagubieni, Przegrzani. Młodzi i Dorośli wobec zagrożeń współczesnego świata”. Wśród prelegentów dr Tomasz Halski, dr hab. nauk medycznych Yaroslav Bahriy, dr n. med. Wiktoria Orłowska, Urszula Nowainska oraz prof. dr hab. Mirosław Nowak-Dziemianowicz.
Konferencję szkoła organizuje po raz drugi. Spotkanie potrwa od godz. 09:00 do 12:00. Radio Opole objęło wydarzenie patronatem medialnym.
Program konferencji naukowo-metodycznej „Mózg – wielka tajemnica. Uzależnienia – choroba mózgu":
8:30-9:00 Rejestracja Uczestników konferencji
9:00-9:15 Otwarcie konferencji – Małgorzata Szafors, dyrektor Publicznego Liceum
Ogólnokształcącego nr IX im. Władysława Andersa w Opolu
9:15-9:35 „Neurologiczne podstawy zaburzeń funkcjonowania mózgu
w uzależnieniach” - dr n. Tomasz Halski, rektor Państwowej Medycznej Wyższej Szkoły Zawodowej w Opolu
9:35-10:10 „Uzależnienia behawioralne - nowe wyzwanie XXI wieku” - dr hab. n. med. Yaroslav Bahriy, profesor Państwowej Medycznej Wyższej Szkoły Zawodowej w Opolu
10:10-10:30 „Samobójstwa, samookaleczenia – aktualna sytuacja wśród młodzieży” - dr n. med. Wiktoria Orłowska, Adiunkt na kierunku Elektroradiologii Wyższej Szkoły Humanitas w Sosnowcu
10:30-11:00 Przerwa kawowa
11:00-11:25 „Leki bez recepty – do leczenia, nie do brania” - Urszula Nowainska, pielęgniarka pracująca w środowisku nauczania i wychowania
11:25-11:55 „Osamotnieni, Zagubieni, Przegrzani. Młodzi i Dorośli wobec zagrożeń współczesnego świata” - prof. dr hab. Mirosława Nowak-Dziemianowicz, dyrektor Instytutu ds. Naukowych, Instytut Nauk Pedagogicznych Uniwersytetu Opolskiego
11:55-12:00 Podsumowanie
super
Przeżycie to było naprawdę niesamowite... Znalazłem na ulicy paczkę tramadolu 200 mg retard. Napaliłem się na "opioidowy trip życia" i całkowicie zapomniałem o "padaczkogennym" działaniu tramadolu.
Tabletki kruszyłem, aby wchłaniały się szybciej. Najpierw zjadłem 800 mg, ponieważ miałem tolerancję na opioidy (kodeina poniżej 480 mg mnie nie robi, pomimo przerw i abstynencji).
Marcowy wieczór, zmęczony kolejnym dniem w szkole, ale nastrój jak najbardziej pozytywny. Chęć zrelaksowania się, chwili zapomnienia, ale i ciekawość co kryję się pod nazwą Thiocodin.
Z kupnem Thiocodinu były małe problemy, bo babeczka w aptece wyskoczyła z tekstem: "dla kogo?". Trochę zaskoczony powiedziałem, że dla mamy. Ona znowu "a co mamie jest?" na co ja, że nie mam pojęcia, kazała mi kupić to jestem. Coś tam pogadała, aby pamiętać o tym, że nie wolno wykorzystywać skutków ubocznych. Ładnego zonka miałem. Trochę mnie zamurowało i się nie odzywałem, tylko myślałem sobie "Czy ja kurwa wyglądam na ćpuna?!" W ostatecznośći wyszedłem z apteki z paczką Thiocodinu w kieszeni i z uśmiechem na twarzy.
Ciepły letni dzień, pierwsza połowa czerwca, podróż z kolegą (D), z którym zdarzyło mi się już kiedyś wybrać na skromnego tripa na połowie kartona. Grzyby własnoręcznie wyhodowane przez D z growboxa przywiezionego z Amsterdamu. Pierwszy test owoców jego pracy jak i mój pierwszy raz z grzybami. Swobodne, bezstresowe podejście do psychodelików po niedawnych próbach z LSD. Nastawienie na wrażenia podobne do kwasu, ale krótsze. Spacer po lasach niedaleko domu D.
Wstęp: Podobnie jak wszystkie poprzednie moje raporty, TR pisany po upływie dłuższego czasu. W tym wypadku jest to 2,5 roku. Podawane czasy nie są więc dokładne. Podróż była raczej krótka. Rozmów też nie prowadziliśmy zbyt wiele. Zdarzyło się jednak kilka niecodziennych rzeczy, których nie było mi dane doświadczyć na kwasie. Raport nie będzie więc taki znów najkrótszy.
