Plemię Lumbee z Karoliny Północnej pozywa alkoholowy koncern Anheuser-Busch i lokalnego dystrybutora RA JEFFREYS po tym, jak Budweiser ukradł zarówno ich logo, jak i slogan- "Dziedzictwo-Duma-Siła" - by wykorzystać go na plakatach reklamujących piwo.
Plemię Lumbee z Karoliny Północnej pozywa alkoholowy koncern Anheuser-Busch i lokalnego dystrybutora RA JEFFREYS po tym, jak Budweiser ukradł zarówno ich logo, jak i slogan - "Dziedzictwo-Duma-Siła" - by wykorzystać go na plakatach reklamujących piwo.
Wielu tubylczych Amerykanów uważa za obraźliwe i niedopuszczalne, by ich symbole były używane do reklamowania alkoholu, ze względu na długotrwale się utrzymujący, choć obalony stereotyp, jakoby Indianie mieli być genetycznie predysponowani do alkoholizmu. Przewodniczący plemienia Lumbee Harvey Godwin Jr. opublikował na Facebooku następujący komunikat:
Chcę poinformować członków plemienia, że Plemię Lumbee w żaden sposób nie upoważniło RA Jeffries, lokalnego dystrybutora Budweisera, do używania logo, informacji z naszej strony internetowej ani wizerunku plemiennego tancerza na plakatach, które pojawiły się ostatnio w sklepach.
Ponieważ nadużywanie alkoholu i narkotyków jest często kojarzone z kulturą tubylczych Amerykanów, wykorzystanie z plemiennego znaku Lumbee i wizerunku tubylczego tancerza w reklamie promującej produkt alkoholowy jest postrzegane przez lud Lubmee jako szczególnie obraźliwe. Skontaktowałem się dzisiaj z reprezentantami Anheuser-Busch, celem rozwiązania tej sprawy.
Będę podawał kolejne informacje, gdy tylko staną się dostępne. Jako przewodniczący Plemienia Lumbee ślubuję upewnić się, że osoby odpowiedzialne za tę obraźliwą reklamę zostaną pociągnięte do odpowiedzialności.
Budweiser nie zadowolił się próbą kradzieży tożsamości pierwszych Amerykanów; na fali świętowania 240-lecia Deklaracji Niepodległości zmienił też ostatnio nazwę widniejącą na puszkach na "Ameryka". To dość zabawne, jeśli wziąć pod uwagę, że Anheuser Busch został sprzedany międzynarodowemu koncernowi z siedzibą w Belgii.
Znana nam spokojna łąka. Ja i brat.
Witam. Zaznaczam, jak zwykle, iż niniejszy tekst jest jedynie fikcją literacką.
Obawiam się, że w tym raporcie może dojść (a raczej na pewno dojdzie) do takiej sytuacji, gdzie jako jeden trip opiszę dwa... Po pewnym czasie zlewają się one, gdyż zarówno miejscówka, jak i towarzystwo były takie same, a i pogoda podobna... Przyjmijmy jednak, że wszystko działo się jednego dnia... Odświeżyłem nieco wspomnienia z bratem, więc opowiadanie powinno być nieco bardziej szczegółowe.
Było to ceremonialne przyjęcie Ayahuasci, medytacja, modlitwa do duchów roślin i opiekunów oraz muzyka składająca się z Icaro i etnicznych dźwiękówi. Byłem wyciszony i całkowicie otwarty na to czego doświadczę, choć miałem delikatne lęki jako, że były to nieznane rośliny.
Wstęp (7 sierpnia)
Ze względu na znikomą ilość informacji na temat powyższych roślin (zwłaszcza alicia anisopetala), postanowiłem samemu je przetestować, aby przekonać się czy rzeczywiście drzemie w nich moc.
I o ile co do zawartości DMT a akacji nie miałem wątpliwości, to już kwestia inhibitora MAO w alici była kwestią sporną. Spotkałem się z różnymi opiniami na ten temat, jednak większość była ze sobą sprzeczna. tak więc postanowiłem wziąć sprawy we własne ręce.
Jest jakoś jedenasta rano, wpadam do kumpla co by go wyciągnąć do lasu wspinaczkowego. Otwiera, nie chce wpuścić, ale i tak wchodzę. W środku syf, ubrania na podłodze, stolik zajebany nawet nie wiem czym.
Na szafce obok kanapy — tacka. A na niej BARDZO dużo kokainy.
- To nie moje — mówi T. Mógł się chociaż wysilić na jakieś lepsze kłamstwo.
- No hehe nie twoje, ale leży tutaj u ciebie.
- Chcesz, to bierz.
- A ile mogę?
- Bierz, ile chcesz.
Od pleneru w stolicy, przez jazdę pociągiem aż po tripowanie w domu :)
Część pierwsza
