REKLAMA
Historia stereotypu Indianina-alkoholika sięga czasów kolonializmu, ale nowe badanie może pomóc obalić ten mit. Większość Indian w rzeczywistości powstrzymuje się od picia alkoholu, a ci, którzy piją, są w tym zazwyczaj bardziej powściągliwi niż biali - stwierdza nowe badanie.
Historia stereotypu Indianina-alkoholika sięga czasów kolonializmu, ale nowe badanie może pomóc obalić ten mit. Większość Indian w rzeczywistości powstrzymuje się od picia alkoholu, a ci, którzy piją, są w tym zazwyczaj bardziej powściągliwi niż biali - stwierdza badanie, opublikowane w czasopiśmie Drug and Alcohol Drug Dependence.
Naukowcy z Uniwersytetu Arizona skorzystali z danych z ogólnokrajowej ankiety, by porównać alkoholowe nawyki ponad 4000 rdzennych Amerykanów z 170.000 białych ludzi. Okazało się, że około 60% rdzennych Amerykanów nie pije, w porównaniu z 43% białych. Indianierównież częściej niż biali byli skłonni określać się jako "pijący jedynie sporadycznie/umiarkowanie". Obie grupy wypadły podobnie jeśli chodzi o upijanie się, około 17% respondentów z każdej z populacji objętych badaniem twierdziło, że w ciągu poprzedniego miesiąca wypiło pięć lub więcej drinków od jednego do czterech razy.
Badanie pomaga zwalczyć przekonanie, że Indianie są genetycznie bardziej podatni na alkoholizm niż inne grupy W 2015 roku ukazał się artykuł wyjaśniający, w jaki sposób brutalna kolonizacja Ameryki Północnej przyczyniła się do ekplozji alkoholizmu wśród rdzennych Amerykanów. Maia Szalavitz, autorka Influence, rozprawiła się popularną narracją, jakoby europejscy kolonizatorzy zapoznali rdzennych mieszkańców Ameryki z alkoholem, a ich powszechny alkoholizm wynika z rzekomej podatności genetycznej.
"Będąca apogeum obwiniania ofiar idea, że genetyczna" niższość "powoduje, iż tubylcy są szczególnie podatni na uzależnienie, nie była falsyfikowana od momentu, gdy zaczęła sie rozprzestrzeniać" – napisała Szalavitz. "Ale nawet teraz, gdy została obalona, mit wciąż zaciemnia prawdziwe przyczyny uzależnienia oraz kluczową rolę, jaką trauma i stresy związane z nierównością społeczną mogą odegrać w jego tworzeniu."
Najnowsze badania przedstawia dowody przeciwko temu silnie zakorzenionemu mitowi oraz szkodliwemu stereotypowi, który generuje.
Set & Setting - sylwestrowy wieczór z dziewczyną, bratem i kumplem w mieszkaniu rodziców.
Dawkowanie - 375mcg czyli 1,5 kartonika z pierwszego rzutu
Wiek - 21 lat.
Doświadczenie: alkohol, nikotyna, ketamina, metkatynon, mefedron, dxm, mj, mieszanki "ziołowe"(w tym jwh-210), fentanyl, kodeina, benzodiazepiny, troszkę szałwi wieszczej, troszkę fety, 2c-e, 2c-p, 4-aco-dmt, eter, LSA, 25D-NBOMe..- to na pewno nie wszystko.
Popołudnie, idziemy z moją lubą do marketu zrobić zakupy na weekend. Proszę ją odrazu, żeby wstąpiła do apteki i kupiła za mnie Tantum Rosę ze względu na przeznaczenie tej substancji, wole żeby ona ją kupiła. Od tego momentu do końca tripa z częstotliwością mniej więcej raz na 2-3 h otrzymuję jakiś prześmieszny komentarz typu “Nie tędy droga, nie ten otwór” itp. Planuję zarzucić 2 saszetki, ale 3 biorę “na zaś”. Jak się okazało, nie było Tantum Rosa, ale zagraniczny zamiennik “Rosalgin”, bodajże z hiszpanii. Skład identyczny.
Piękny sobotni poranek na obrzeżach Krakowa. Jednoosobowy, niezaplanowany trip. Świeży umysł po dobrze przespanej nocy.
Jako że na NG nie ma zbyt wielu opisów działenia tej substancji, pokusiłem się o napisanie TR'u, enjoy.
Nastawienie pozytywne, chęć przeżycia lekkiego tripu w lesie.
Swoją przygodę z psychodelikami rozpocząłem od NBOMe 25c. Z racji wielu przypadków hospitalizacji po NBOMach oraz tego że jestem bardzo podatny na wszystkie używki postanowiłem zacząć od bardzo małej dawki stopniowo ją zwiększając. Na pierwszy raz w domu zarzuciłem około 1/6 kartonika 1mg. Poczułem wtedy tylko lekkie wyostrzenie i nasycenie kolorów, niewielką euforię i empatię do członków rodziny i zwierząt.
