Nadzwyczajne posunięcie ma na celu zmniejszenie zjawiska napiętnowania związanego z uzależnieniem i doprowadzenie do "radykalnej zmiany kulturowej" w leczeniu osób uzależnionych.
Irlandia może zdekryminalizować posiadanie kokainy i marihuany na własny użytek, oferując jednocześnie użytkownikom heroiny nadzorowane pokoje iniekcyjne.
Irlandzki minister Aodhan Ó Ríordáin zapowiedział radykalne posunięcie, mające na celu zmniejszenie piętna związanego z uzależnieniem i doprowadzenie do "radykalnej zmiany kulturowej" w leczeniu osób uzależnionych.
Pierwsze nadzorowane pokoje iniekcyjne mają pojawić się w Dublinie w przyszłym roku, po czym rozwiązanie ma być sukcesywnie wprowadzane w innych częściach kraju.
A. Ó Ríordáin powiedział Irish Times:
Jestem głęboko przekonany, że musi nastąpić zmiana kulturowa w sposobie, w jaki traktujemy nadużywanie substancji chemicznych, jeśli chcemy przerwać to błędne koło i podjąć poważną próbę przeciwdziałania uzależnieniu od narkotyków i alkoholu.
Dodał, że uzależnieni powinni być traktowani ze współczuciem, w największym możliwym stopniu unikać natomiast należy wpychania ich w tryby systemu wymiaru sprawiedliwości, gdzie mieliby odpowiadać karnie.
Polityk podkreślił, że chociaż uzależnieni przestaliby być przestepcami, to nielegalna pozostałaby sprzedaż, dystrybucja lub czerpanie zysków z nielegalnych narkotyków.
Ogłaszając swoją propozycję podczas przemówienia w London School of Economics, powiedział:
Zbyt często osoby z problemem narkotykowym cierpią z powodu stygmatyzacji, mającej przyczynę w braku zrozumienia i edukacji publicznej uświadamiającej o charakterze uzależnienia.
To może wzmagać piętnowanie tych, którzy trafiają w końcu do rejestru karnego ze względu na posiadanie narkotyków na własny użytek.
To właśnie przeciwadziałania tym zjawiskom dotyczy obecna debata w w Irlandii, skupiona wokól zagadnienia czy nie powinno zostać wzięte pod uwagę alternatywne podejście do posiadania niewielkich ilości narkotyków na własny użytek.
Dodał nastepnie, że komisja parlamentarna odwiedziła Portugalię, by przyjrzeć się tamtejszej strategii dotyczącej problemu narkotyków, w ramach której traktuje sie uzależnienie jako problem zdrowotny, a nie kryminalny, dzięki czemu policja może nie trwoniąc sił zająć się walką z handlem narkotykami i ich przemytem.
Komisja Sprawiedliwości, Obrony i Równości ma teraz ocenić, czy wdrożenie podobnej polityki, z dekryminalizacją posiadania niewielkich ilości narkotyków włącznie, byłoby opłacalne dla Irlandii.
Według Irish Mirror A. Ó Ríordáin powiedział, że planuje wykorzystać resztę swojego czasu za biurkiem, przed wyborami majacymi się odbyć w przyszłym roku, by otworzyć pierwsze pokoje iniekcyjne.
Obiekty te będą miały na celu zmniejszenie liczby osób wstrzykujących sobie dożylnie narkotyki na ulicach Dublina.
Ríordáin powiedział:
Ci użytkownicy narkotyków narażeni są na zwiększone ryzyko przedawkowania i zakażeń chorobami przenoszonymi przez krew, zaś dla ogółu zagrożenie stwarzają porzucone strzykawki, igły i inne akcesoria związane z przyjmowaniem narkotyków.
Niedawny raport z Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii ujawnia, że nadzorowane obiekty służące przyjmowaniu narkotyków mogą efektywnie służyć jako ośrodki redukcji szkód oraz pełnić rolę punktu, w którym użytkownicy narkotyków decydują się na podjęcie leczenia.
Obiekty te okazały się skuteczne w angażowaniu trudno dostępnych innym oddziaływaniom populacji użytkowników narkotyków.
w trakcie pracy na ochronie, na błoniach krakowskich, cmentarzu rakowickim, w lesie wolskim i w paru kamienicach starego miasta
Trip raport napisany na potrzeby chimerycznego pisma transgresyjnego Ulvhel (ulvhel.wordpress.com)
Jako, źe wszyscy amoraliści w historii razem wzięci nie dopuścili się tylu okrucieństw i zniszczeń co przeciętny moralista w ciągu źycia, sądzę, że kiedy ktoś zaczyna bredzić o moralności, powinno się szybko zamienić samochód na czołg, kupić broń i amunicję, ubrać hełm i zbudować schron przeciwlotniczy. Tacy ludzie są niebezpieczni.
___
Robert Anton Wilson
Mam 22 lata. Nie eksperymentowałam nigdy z narkotykami, dosłownie kilka razy zdarzyło mi się zapalić marihuanę i nigdy nie poczułam niewiadomo jak pozytywnych lub negatywnych doznań. Dlatego ten piątkowy wieczór postanowiłam spędzić w domu z moim chłopakiem przy kieliszku wina ze „śmiesznym” papierosem. Bo dlaczego nie? Dodam, że z moim chłopakiem mamy wrażenie jakbyśmy znali się od zawsze, a tak naprawdę nie minęły jeszcze dwa miesiące odkąd się pierwszy raz spotkaliśmy. Mimo tej relacji nie padły jeszcze między nami wyznania typu „kocham Cię”.
Dzień jak co dzień, stan obojętny, miejsce tu i teraz, no dobra, łóżko.
To ten dzień. Próbuje po tylu latach ćpańska najbanalniejszego (bo najłatwiej dostępnego) mixu świata. Dwa odłamy leczenia duszy i kaszlu mieszają się w moim żołądku. W tak małych dawkach (pierwsze 150mg dexa najpierw, po godzinie dopiero dorzutka kody i drugiego 150) bo kodeinę i tak zamierzam rzucić raz na zawsze (raport stąd od typa, który pisał, że po latach katowania thiocodinu spędził rok w szpitalu, z rozkurwionymi flakami, zapamiętam na całe życie) a acodin w dużych dawkach wywołuje we mnie jakieś pojebane rażenie prądem, nie wiem, miał ktoś też to? Wracając, naćpałem się.
Moje osiedle, miasto, obrzeża miasta
Witajcie! Jest to mój pierwszy tripraport, więc proszę o wyrozumiałość i uwagi.
DXM działa na mnie dość inaczej niż na moich rówieśników. Jestem ogromnie wystrzelony, serce wali mi jak pompka, każdy mięsień mam cholernie mocno napięty, nie czuję bólu ani żadnych ruchów, oczy są dwa razy większe, brwi mam zadarte do góry, zdarza się drżenie mięśni i wzrost temperatury ciała.
Komentarze