Psychodeliki mogą odwracać zmiany neuroimmunologiczne wywołujące strach — nowe badania

Czy psychodeliki mogą być kluczem do leczenia zaburzeń lękowych i depresyjnych? Najnowsze badania sugerują, że ich rola sięga znacznie dalej niż zmiana percepcji. Naukowcy z Mass General Brigham odkryli, że psychodeliki mogą regulować interakcje pomiędzy układem odpornościowym a mózgiem. To przełom, który może odmienić podejście do leczenia depresji, lęku i chorób zapalnych.

pokolenie Ł.K.

Kategorie

Źródło

PsyloNews.pl

Komentarz [H]yperreala: 
Tekst stanowi przedruk z podanego źródła - pozdrawiamy serdecznie! Wszystkich czytelników materiałów udostępnianych na naszym portalu serdecznie i każdorazowo zachęcamy do wyciągnięcia w ich kwestii własnych wniosków i samodzielnej oceny wiarygodności przytaczanych faktów oraz sensowności zawartych argumentów.

Odsłony

108

Czy psychodeliki mogą być kluczem do leczenia zaburzeń lękowych i depresyjnych? Najnowsze badania sugerują, że ich rola sięga znacznie dalej niż zmiana percepcji. Naukowcy z Mass General Brigham odkryli, że psychodeliki mogą regulować interakcje pomiędzy układem odpornościowym a mózgiem. To przełom, który może odmienić podejście do leczenia depresji, lęku i chorób zapalnych.

Psychodeliki i ich wpływ na układ nerwowy i odpornościowy

Nowe spojrzenie na strach i układ odpornościowy

Badacze z Mass General Brigham postanowili zbadać, jak układ odpornościowy wpływa na nasze zachowania związane ze strachem. W badaniach opublikowanych w Nature odkryli, że przewlekły stres nie tylko wpływa na psychikę, ale też na poziom zapaleń w organizmie.

W modelu myszy narażonych na długotrwały stres zauważono wzmożoną komunikację między komórkami w ciele migdałowatym, czyli centrum strachu w mózgu. Ta komunikacja zwiększała objawy lękowe i pobudzała komórki odpowiedzialne za wywoływanie strachu. Co ważne, stres prowadził także do wzrostu sygnalizacji zapalnej w mózgu. To nowe spojrzenie łączy przewlekły stres, stan zapalny i zaburzenia emocjonalne w jedną spójną sieć zależności. Jak układ odpornościowy wpływa na mózg Podczas badań okazało się, że kluczową rolę odgrywają monocyty — komórki układu odpornościowego. W sytuacji przewlekłego stresu migrują one z organizmu do opon mózgowych, czyli błon otaczających mózg.

Tam zaczynają wpływać na funkcjonowanie neuronów, szczególnie tych odpowiedzialnych za reakcje strachu. Aktywują neurony w ciele migdałowatym, co prowadzi do nasilenia zachowań lękowych.

To odkrycie pokazuje, że układ odpornościowy może bezpośrednio regulować emocje poprzez zmiany w mózgu.

Psychodeliki jako nowe narzędzie terapeutyczne

W kolejnych etapach badań naukowcy sprawdzili, jak działają psychodeliki — psylocybina i MDMA — na te zmiany. Wyniki były zaskakująco pozytywne.

Podawanie psylocybiny lub MDMA myszom zestresowanym przewlekłym stresem zapobiegało gromadzeniu się monocytów w mózgu. Co więcej, obniżało zachowania lękowe.

Analizy przeprowadzone na ludzkich komórkach mózgowych i danych genetycznych pacjentów z depresją major (MDD) wykazały podobne mechanizmy. To sugeruje, że neuroimmunologiczne interakcje mogą odgrywać kluczową rolę w rozwoju depresji u ludzi, a psychodeliki mogą je skutecznie modulować.

Co to oznacza dla leczenia depresji i chorób zapalnych?

Wyniki badań dają ogromną nadzieję. Psychodeliki, takie jak psylocybina i MDMA, mogą „resetować” zaburzoną komunikację między układem odpornościowym a mózgiem. Dzięki temu zmniejszają przewlekły stan zapalny i ograniczają nadmierne reakcje strachu.

Co ważne, to podejście nie skupia się jedynie na objawach. Sięga głębiej — do przyczyn problemów psychicznych, takich jak depresja (MDD) czy zaburzenia lękowe.

Badania sugerują też, że podobne mechanizmy leżą u podstaw wielu chorób zapalnych. To oznacza, że psychodeliki mogą w przyszłości wspierać leczenie nie tylko depresji, ale też innych schorzeń związanych z układem odpornościowym.

W skrócie: psychodeliki mogą stać się kluczem do leczenia, które działa zarówno na ciało, jak i na umysł.

Kolejne kroki badań

Naukowcy nie poprzestają na eksperymentach na myszach. Trwają przygotowania do badań klinicznych z udziałem pacjentów z depresją.

Zespół Michaela Wheelera we współpracy z Massachusetts General Hospital bada, jak organizm ludzki reaguje na psychodeliki w terapii depresji. Naukowcy analizują próbki tkanek, sprawdzając, czy zmiany obserwowane u zwierząt zachodzą także u ludzi.

Celem jest zrozumienie długoterminowych efektów stosowania psychodelików. Badacze chcą odpowiedzieć na kluczowe pytania:

  • Jak długo utrzymują się pozytywne zmiany w mózgu i układzie odpornościowym?
  • Czy istnieje ryzyko skutków ubocznych po dłuższym czasie?

Bez takich danych nie da się odpowiedzialnie wprowadzić psychodelików do szerszego leczenia. Jednak już teraz wyniki wyglądają bardzo obiecująco.

Podsumowanie i wnioski

Psychodeliki nie są cudownym lekiem na wszystko — i naukowcy mówią to otwarcie. Jednak odkrycia pokazują, że mogą one działać w sposób wyjątkowy. Mogą przywracać równowagę między mózgiem a układem odpornościowym, zmniejszać stan zapalny i obniżać poziom strachu.

To otwiera zupełnie nowe ścieżki w leczeniu depresji, zaburzeń lękowych oraz chorób zapalnych. Potrzebujemy jednak więcej badań, zwłaszcza nad bezpieczeństwem i trwałością efektów terapii.

Jedno jest pewne: świat nauki właśnie odkrywa kolejny fragment układanki naszego zdrowia psychicznego. Psychodeliki mogą wkrótce stać się częścią leczenia, które działa głębiej i skuteczniej niż dotąd.

Oceń treść:

Brak głosów
Zajawki z NeuroGroove
  • Bad trip
  • LSD-25

Spokojny letni wieczór i kwasobranie z bratem.

Witam. Przypominam, iż treść raportu jest moim wymysłem, jakby co;-)

  • Ketony
  • Pierwszy raz

Dom, przeważnie samotność, nastawienie na produktywność. Ostrożne, badawcze podejście do substancji po poprzednich wtopach z innymi ketonami. Na zewnątrz raczej gorąco, ani wyściubić nosa. W środku znośnie, spokojnie, z pełnym zaopatrzeniem na takie eskapady.

 

Po przejedzeniu w sumie jakichś 15 g 4-cmc postanowiłem na dobre porzucić tę substancję, gdyż nie dawała mi większej produktywności i niszczyła wszystko czego się dotknęła w moim organizmie jak jasny sk*wysyn...

 

  • Atropa belladonna (pokrzyk wilcza jagoda)
  • Katastrofa

Luźne podejście do życia, traktowanie wilczej jagody jako jednorazowej przygody "aby móc co opowiadać wnukom". Zero obowiązków na głowie.

Trip miał miejsce latem w roku 2016.  Szukałem w sieci informacji o psychoaktywnych roślinach rosnących w Polsce i dowiedziałem się o wilczej jagodzie, która wcześniej kojarzyła mi się wyłącznie z silną trucizną i nigdy nie pomyślałbym, że można to brać rekreacyjnie.  Głównymi psychoaktywnymi alkaloidami w wilczej jagodzie są: atropina, skopolamina i hyscyjamina, tak samo jak w przypadku bielunia dziędzieżawy - słabszego kuzyna belladonny.

  • Pierwszy raz
  • Pseudoefedryna

Zwyczajne październikowe popołudnie w prywatnym mieszkaniu. Nastawienie psychiczne jak najbardziej pozytywne. Chillout.

Przechadzałem się leniwie zatłoczonymi ulicami w blasku jesiennego słońca i nagle w mej głowie narodziła się koncepcja, aby patronat nad dzisiejszym wieczorem objęła kodeina. Toteż swoje kroki skierowałem do najbliższej apteki. Zbytnio nie uśmiechała mi się ekstrakcja kodeiny z Antidolu, więc doszedłem do wniosku, że zakupię po prostu Neoazarinę, która to oprócz samego fosforanu kodeiny zawiera jedynie ziele tymianku i substancje pomocnicze. Niestety już w samej aptece spotkał mnie gorzki zawód. Okazało się bowiem, że w asortymencie apteki zabrakło upragnionego specyfiku.