Wzorem KMP w Łodzi policja w województwie zaczyna współpracę z parafiami i związkami wyznaniowymi. Chodzi o walkę z dopalaczami.
Wzorem KMP w Łodzi policja w województwie zaczyna współpracę z parafiami i związkami wyznaniowymi. Chodzi o walkę z dopalaczami.
Piotrkowska komenda policji już jest po wstępnych rozmowach z dziekanem piotrkowskim i przygotowuje się do uruchomienia programu współpracy.
- Na razie szukamy kontaktów z parafiami i związkami wyznaniowymi, chcemy je nawiązywać m.in. przez dzielnicowych - mówi mł. insp. Jacek Rzepkowski, zastępca komendanta Komendy Miejskiej Policji w Piotrkowie. Na stronie jednostki można znaleźć apel - list intencyjny skierowany do parafii i związków wyznaniowych w sprawie nawiązania współpracy. Ma ona polegać na organizacji spotkań profilaktycznych dotyczących substancji psychotropowych, środków odurzających, dopalaczy oraz leków dostępnych bez recepty.
Spotkania mają być skierowane do osób pełnoletnich - rodziców, opiekunów prawnych oraz nauczycieli, którzy mogą mieć w swoim otoczeniu młodzież narażoną na zażywanie tych substancji. Bardzo ważne dla policji jest wykorzystanie autorytetu duchownego - mentora, który może pomóc dotrzeć do większej liczby osób.
Podczas spotkań policja będzie wykorzystywać materiały - teczkę edukacyjną zwierającą środki wyglądem przypominające zakazane substancje i przedmioty służące do ich konfekcjonowania, przechowywania, ukrywania i zażywania. Walizki takie kupił samorząd woj. łódzkiego.
Program takiej współpracy wymyślili i wprowadzili funkcjonariusze z Komendy Miejskiej Policji w Łodzi. Nadkomisarz Arkadiusz Karasek, naczelnik wydziału prewencji Komendy Wojewódzkiej Policji w Łodzi, podkreśla, że odzew był na tyle duży, iż policja chce, aby taką współpracę z lokalnymi kościołami i związkami wyznaniowymi nawiązały wszystkie jednostki policji w województwie. - Program się sprawdził - mówi.
Pod koniec czerwca w Łodzi rozpoczął się cykl szkoleń dla funkcjonariuszy z całego województwa m.in. dotyczących rozpoznawania substancji psychoaktywnych i akcesoriów wykorzystywanych do ich zażywania.
Data : marzec 2003
Nazwa substancji: bromowodorek dekstrometorfanu - DXM HBr w postaci
tabletek Tussal)
Dawka: ja – 375mg przy wadze 60 kg (23 lata)
dudi – 375mg przy wadze 75kg czyli 7mg/kg
Doswiadczenie: ja - trawa, białe, efedryna, dxm, benzydamina, mdma
dudi – to samo
Set&Settings: wieczór, mila atmosfera, na swiezym powietrzu, dobre
nastawienie :)
Płytka rzeka o dość spokojnym nurcie. Dwójka wieloletnich znajomych. Nastawienie pozytywne
Wstęp
Na miejscówkę dojechaliśmy nieco po południu. Dość szybko uporaliśmy się z przygotowaniem noclegu, wypiliśmy po piwie i spakowaliśmy najpotrzebniejsze rzeczy. Pogoda była niezła, ludzi w okolicy niewielu, problemów w glowie zaś żadnych. Warunki na tripa były naprawdę dobre.
Treść właściwa
Czy zauważyliście czasem, jak wypadkowa szkodliwość substancji wpływa na sposób w jaki wypowiadają się o niej użytkownicy? W wypadku marihuany mamy „trawkę”, „grasik”, „gandzię”, „Marysię”, „zioło” – wszystkie określenia niosące pozytywny ładunek i nie zdarzyło mi się chyba widzieć brzydkiego przezwiska dla tej dość niewinnej używki. A pomyślcie teraz o amfetaminie – zaczyna się podobnie poufale: „spidzik”, „fetka”, „metka”, po czym następuje niesamowita przemiana i w pewnym momencie starzy wyjadacze zaczynają na forum pisać o niej: „ŚCIERWO”.
Samotnie w mieszkaniu. Podekscytowany, spokojny, jednak z lekkimi obawami. Miałem chyba nadzieję, że Don Mescalito pomoże mi rzucić tytoń.
Witajcie duszyczki. Don Mescalito wołał mnie od chyba dwóch lat. Zapraszał do siebie, a ja chyba nie czułem się godzien. Od maja leżała u mnie paczuszka z 32g listków wyschniętej kory peruvian torch. Jarałem się tym faktem, choć nie czułem się gotowy. Jakiś miesiąc temu śniła mi się ta wyprawa, na którą w końcu się wybrałem... sam.
