O rodakach dotkniętych w Holandii plagą marihuanizmu oraz sposobach, by ich ratować...
Nikt nie wie, ilu ich jest, bo nikt nie prowadził takich badań. Tymczasem w mediach społecznościowych, wśród Polaków żyjących w Holandii, coraz częściej pojawia się pytanie: ludzie, co robić, bo palę marihuanę i nie umiem sobie poradzić. Polacy uzależnieni od „zioła” to przemilczany problem.
Uwaga! Na końcu artykułu podajemy informacje o polskojęzycznych grupach Anonimowych Alkoholików (AA) i Anonimowych Narkomanów (AN/NA-Narcotics Anonymous) w Holandii.
Według Nationale Drug Monitor 2018 (NDM), w 2017 r. 960 tysięcy osób dorosłych (powyżej 18 roku życia) mieszkających w Holandii paliło marihuanę. To 7,2 proc. populacji. Wśród ludzi młodych – między 18 a 24 rokiem życia – było ich aż 25 proc.
Imigranci z Europy Wschodniej, wśród których najwięcej jest Polaków w wieku 30-39 lat, szczególnie upodobali sobie marihuanę i palą ją w tzw. ryzykowny sposób (systematycznie i zbyt często). Stąd już krok do uzależnienia. Dostępność tego miękkiego narkotyku w coffeeshopach stanowi dla niektórych naszych rodaków niebezpieczną pułapkę.
Ilu w nią wpadło? Nie wiadomo, bo nie ma takich badań. Dramatyczne pytania i prośby o pomoc, pojawiające się w mediach społecznościowych pokazują jednak, że problem jest. I to poważny.
Stłoczeni w zamkniętych, leżących na uboczu domach, po kilkanaście osób w jednym, odizolowani od Holendrów, zupełnie nie znający kraju, do którego przyjechali i jego języka (angielskiego często też nie), młodzi polscy imigranci zarobkowi znajdują się nagle w środowisku, które stwarza wiele emocjonalnych problemów.
Dodatkowo samotność, oddalenie od rodziny sprawia, że niektórzy sobie nie radzą. A coffeeshop z marihuaną, dającą chwilowe uspokojenie i odlot w ułudę szczęśliwości, jest przecież tak blisko.
W tę pułapkę łatwo wpaść. Brak wiedzy o tym, że marihuana, to miękki, co prawda, ale narkotyk, od którego wielu zaczynało drogę w kierunku uzależnienia, wpycha w bagno coraz głębiej.
Zaczynają mówić i szukać pomocy dopiero wtedy, gdy pojawiają się kłopoty w pracy, w miejscu zamieszkania, kłótnie z sąsiadami, a cudownie działające dotąd „zioło” przestaje rozwiązywać jakiekolwiek problemy.
W Holandii Polacy uzależnieni od narkotyków, głównie marihuany, mogą skorzystać z:
- gabinetów prywatnych prowadzonych przez psychoterapeutów mówiących po polsku,
- poradni niderlandzkiej służby zdrowia (koszty pokrywa ubezpieczyciel), do których potrzebne jest skierowanie od lekarza rodzinnego.
W przypadku pierwszej opcji barierą jest cena. Terapia uzależnienia trwa długo, a sesje muszą odbywać się systematycznie. Niewiele osób może sobie finansowo na to pozwolić. Szukając takiej pomocy warto jednak skontaktować się ze swoim ubezpieczycielem i sprawdzić, czy nie ma możliwości choć częściowej refundacji takiej usługi.
Druga opcja to przede wszystkim bariera językowa. Terapeuci w poradniach holenderskich, co prawda, mówią także po angielsku, ale przekazania tego, co boli w duszy nawet w ten sposób nie jest żadnym rozwiązaniem dla uzależnionego.
Pomocy z zewnątrz jednak trzeba szukać, bo zatrzymanie uzależnienia tylko siłą woli w tym przypadku nie działa. Uzależnienie pozbawia chorego wolnej woli, na tym polega ta choroba.
Pod tym linkiem można znaleźć profesjonalną pomoc holenderskiej służby zdrowia w pobliżu miejsca zamieszkania. Wystarczy wpisać nazwę miejscowości lub kod pocztowy.
Mityngi AA w języku polskim odbywają się w:
Amsterdamie
Hadze
Eindhoven
Ijsselmuiden
Rotterdamie
Utrechcie
Veenendaal
s-Hertogenbosch
Oss
W Hadze działa również grupa wsparcia DDA/DDD (Dorosłych Dzieci Alkoholików/Dorosłych Dzieci z rodzin Dysfunkcyjnych).
W Eindhoven z kolei jest grupa Al-Anon dla osób żyjących w bliskim związku z alkoholikiem.
Szczegółowe informacje o miejscach spotkań wszystkich grup, datach i godzinach można znaleźć pod tym linkiem
Grupa Anonimowych Narkomanów (AN/NA) „Do brzegu” działa w Hadze. Mityngi odbywają się w drugą i czwartą niedzielę miesiąca, od godziny 17.00 do 18.00. Adres: Johannes Camphuijsstraat 23-35, 2593CH Den Haag. Kontakt: +31 624502108; +31 617761037.
Mityngi AN/NA w języku polskim odbywają się również w Amsterdamie, w każdą nieparzystą niedzielę miesiąca (a więc pierwszą, trzecią i piątą, jeśli taka w danym miesiącu jest), o godz. 18.30. Adres: Geschutswerf 12, 1018 AW Amsterdam. Tel. kontaktowy: +31 646011319.
nazwa substancji - tussipect
poziom doświadczenia - marihuana, extasy, amfetamina, tussipect (po raz pierwszy)
dawka - pół butelki (70 gr)
metoda zażycia - droga pitna ;) da się wogóle inaczej?? do nosa he he ;)
set & setting - stan umysłu ok, chęć spróbowania, dobry humor, miejsce - w domu.
srodek: skóry san pedro 25g, wiec pewnie musi sie znalezc w dziale peyotl, ruta stepowa 4g, salvia susz z lufki.
osoby: ja, moj kumpel i jeszcze jeden gosc, ktory pojechal na benzydaminie hehe.
set: g. 19, ciepły czerwcowy wieczór, maj flat
A oto moja pierwsza przygoda z amfą:
21.00 Impreza w czasie sesji, w akademiku u znajomych. Chcę kupić LSD na następny dzień, na imprę w klimatycznym klubie (to ma być mój pierwszy kwas). Niestety dil nie ma kwasa, tylko spida. I tak chciałem kiedyś spróbować, więc zgadzam się bez namysłu i staję się posiadaczem grama. Początkowo nie chcę zażywać tego dnia. Impra toczy się więc normalnie - browary, trawa. Wypijam jakieś 3 browce i spalam kilka lufek na spółę.
Zaczeło się o godzinie 18, poszedłem do apteki i kupiłem 3 saszetki Tantum Rosa.
Nie bawiłem się w oddzielanie benzydaminy tylko wsypałem proszek do butelki wody i całość wypilem na 3 razy.
Zbierało mi sie na wymioty ale się powstrzymałem, żeby nie zmarnować wysiłku jakim bylo wypicie tego (smak naprawde ochydny).
Około godziny 19 zaczołem mieć problemy ze wzrokiem, rozmazanie podczas obracania głowy, opóźniona reakcja oczu na światło.
