Pan Darek ma nowotwór. Idzie do więzienia za marihuanę. W więzieniu będzie się marihuaną leczył

We wtorek, 8 września o godz. 12:00 przed sądem okręgowym w Kielcach odbyła się rozprawa apelacyjna w sprawie pana Darka, który w pierwszej instancji usłyszał wyrok 2,5 roku więzienia za posiadanie znacznych ilości marihuany. Pan Darek jest pacjentem onkologicznym, od kilku lat mężczyzna legalnie leczy się medyczną marihuaną. Jeśli trafi do więzienia, będzie miał możliwość kontynuowania terapii tą samą substancją, za którą został skazany.

pokolenie Ł.K.

Kategorie

Źródło

Super Express
ToM

Komentarz [H]yperreala: 
Tekst stanowi przedruk z podanego źródła.

Odsłony

259

We wtorek, 8 września o godz. 12:00 przed sądem okręgowym w Kielcach odbyła się rozprawa apelacyjna w sprawie pana Darka, który w pierwszej instancji usłyszał wyrok 2,5 roku więzienia za posiadanie znacznych ilości marihuany. Pan Darek jest pacjentem onkologicznym, od kilku lat mężczyzna legalnie leczy się medyczną marihuaną. Jeśli trafi do więzienia, będzie miał możliwość kontynuowania terapii tą samą substancją, za którą został skazany.

Pan Darek od dziesięciu lat zmaga się z wieloma dolegliwościami. Mężczyzna w 2010 roku doznał poważnego urazu głowy, w wyniku którego zmagał się z dwoma torbielami mózgu. Kontuzja sprawiła, że cierpiący codzienne katusze pacjent nie mógł pracować, a jego egzystencja wiązała się z omdleniami, bólem i innymi uciążliwymi dolegliwościami. Pan Darek znalazł skuteczny sposób na ulżenie sobie w cierpieniu – leczył się medyczną marihuaną. Terapia okazała się efektywna - pan Dariusz wrócił do pracy jako mechanik samochodowy, jego warsztat dobrze prosperuje.

Nielegalna terapia

Terapia konopiami była jednak w Polsce nielegalna, pacjent był na łasce dilerów, którzy często oferowali podejrzany susz o niskiej jakości. Zdesperowany mężczyzna postanowił skorzystać z szansy, która się pojawiła i kupić pokaźny zapas, traktowanego jak narkotyk, lekarstwa w okazyjnej cenie. Ta eskapada wiązała się z wyjazdem do innego miasta. Mężczyzna został jednak złapany przez policję i potraktowany jak diler, a nie pacjent.

- Oskarżono mnie i skazano za przewóz znacznych ilości substancji psychoaktywnych - przyznaje pan Darek. - Te ilości pozwoliłyby mi kontynuować terapię przez kilka lat. Aby ograniczyć skutki torbieli szyszynki, muszę zażywać nawet kilkadziesiąt gramów medycznej marihuany w ciągu miesiąca - dodaje skazany pacjent.

Pacjent, a nie uzależniony

Problemy prawne pana Darka rozpoczęły się w momencie, gdy terapia medycznymi konopiami była niemożliwa w Polsce. Mężczyzna był potraktowany nie jak pacjent, ale jak narkoman i diler. Pan Dariusz zgłosił się na terapię odwykową, był faszerowany substancjami psychotropowymi. W pewnym momencie sam terapeuta uzależnień - poznawszy historię choroby pana Darka - przyznał, że mężczyzna kwalifikuje się nie do leczenia rzekomego uzależnienia, ale do terapii medyczną marihuaną. Pan Darek trafił do specjalistycznej kliniki, lekarz przepisał mu dostępny w aptece susz. Pacjent a prawo

Pan Darek bez medycznej marihuany cierpi katusze - codziennością były omdlenia, złe samopoczucie, problemy psycho-ruchowe. Pracujący jako mechanik samochodowy mężczyzna nie był w stanie wykonywać swojego zawodu, który przecież wymaga precyzji i siły. Chęć poprawy własnego stanu zdrowia wpędziła pana Darka w olbrzymie problemy. Za nielegalne wówczas lekarstwo kielecki sąd rejonowy skazał mężczyznę na 2,5 roku więzienia, oskarżając go o przewóz z zamiarem odsprzedania leczniczego suszu. Kara więzienia byłaby dramatem dla mechanika z Kielc, zwłaszcza że mężczyzna nie zamierzał nikomu niczego odsprzedawać. Prokuratura potraktowała go jak dilera tylko dlatego, że pacjent chciał zapewnić sobie zapas na kilka lat terapii. W momencie gdy pan Darek odkrył lecznicze właściwości konopi, nie było przecież możliwości zakupu medycznej marihuany w aptece.

- Jestem jedynym żywicielem rodziny, mam 10-letniego syna. Jeśli trafię do więzienia, to co wtedy z nimi będzie - załamuje ręce pan Dariusz. - Kara więzienia byłaby dla mnie prawdziwym dramatem, liczę na to, że sąd weźmie pod uwagę moją sytuację rodzinną i fakt, że ja tak naprawdę leczę się tym samym, za co zostałem skazany. Nie chciałem nikomu nic odsprzedawać, po prostu chciałem mieć zapas na kilka lat terapii. Po co miałbym handlować, skoro dobrze zarabiam jako mechanik, prowadzę własny warsztat - podkreśla pacjent.

Dura lex, sed lex

Co ciekawe, nielegalna jeszcze trzy lata temu medyczna marihuana jest z powodzeniem stosowana na rozmaite choroby i dolegliwości. Problemem jest jedynie koszt terapii. Jeden gram leczniczej substancji kosztuje ok. 50 zł, a apteki często doliczają jeszcze wyższą marżę. Pan Darek zużywa ok. jeden gram dziennie, aby ukoić swe cierpienie. Mimo to kielecka prokuratura nie zamierza spojrzeć na mężczyznę łaskawszym okiem. Jak udało nam się nieoficjalnie ustalić, prokuratura w Kielcach stoi na stanowisku, że dopóki marihuana będzie na liście substancji zakazanych, osoby zaopatrujące się gdzie indziej niż w aptece, będą traktowane niezwykle surowo, jak konsumenci jakiegokolwiek innego, szkodliwego narkotyku. Przykładem surowego wyroku sądu jest pracownik warsztatu pana Darka, z którym mężczyzna pojechał po zapas suszu. Pan Michał został skazany, mimo że nie miał nic wspólnego z marihuaną, którą nabył jego szef.

- Kiedy ja trafiłem do aresztu, Michał, mój pracownik został zwolniony do domu. Nawet nie wiedział, po co jedziemy, a dostał taki sam wyrok jak ja - podkreśla pan Dariusz. - 2,5 roku więzienia za zwykłą przejażdżkę - kręci z niedowierzaniem głową pacjent.

Przestępstwo bez szkodliwości społecznej?

Obrońca pana Dariusza, mec. Stelios Alewras podkreśla, że medyczna marihuana jest lekarstwem potrzebnym do codziennej egzystencji pana Darka. Co więcej, leczący się legalnie od kilku lat mężczyzna - mimo wyroku skazującego - może ubiegać się o możliwość kontynuowania terapii za więziennym murem.

- Z perspektywy pacjenta medycznej marihuany, obecne poczynania państwa polskiego polegające na zaborze niezbędnego lekarstwa, pod fałszywym pretekstem zwalczania narkomanii, nie mogą budzić szacunku obywateli do wymiaru sprawiedliowości, a wręcz przeciwnie, tworzą fundamentalne poczucie krzywdy i niezrozumienia – zaznacza mecenas Stelios Alewras.

Co dalej?

Wtorkowa rozprawa pana Darka została odroczona z przyczyn formalnych. Adwokat oskarżonego pacjenta złożył wniosek o powołanie w charakterze biegłej dr Doroty Rogowskiej-Szadkowskiej, największej ekspertki w kraju w zakresie leczniczych właściwości konopi. Stelios Alewras podkreśla, że to dzięki terapii medyczną marihuaną pan Darek wrócił do pracy, utrzymywał własną rodzinę i płacił podatki.

Teraz może trafić do więzienia na aż 2,5 roku. W tym czasie jego stan zdrowia ulegnie pogorszeniu, podobnie jak byt finansowy najbliższych. A mężczyzna, który mógłby "dokładać się" do budżetu regularnie płaconymi podatkami, będzie na utrzymaniu Polaków jako pozbawiony perspektyw więzień.

Oceń treść:

Average: 9.5 (2 votes)

Komentarze

ZX

No alez to kompletnie wszystko pozbawione logiki. Po pierwsze zapas "na kilka lat" to bedzie ok kilograma, czegos takiego normalny uzytkownik nigdy nie kupuje ze wzgledu na duzy przypal, taka ilosc kupuje diler, ktory chce sobie dorobic i sprzedac. Druga rzecz to taka, ze na taka akcje nie zabiera sie osob, ktore nic nie wiedza, tak wiec to musial byc jego wspolnik w dilerce. Trzecia rzecz, to broni sie swoja choroba, rozpaczliwie przy pomocy mediow i robi z siebie dilera, co mu dodatkowo jeszcze zaszkodzi. Do tego dali sie zlapac, to pewnie byli upaleni i mieli worek zielska na siedzeniu i jebalo z kilometra. Zjebali to na kazdym mozliwym etapie. Nawet jakby pracownika zostawil, to ten moglby dalej zarabiac na rodzine we warsztacie i pilnowac interesu jak siedzi w puszce. No a tak swoja droga, ziolo dobrze zrobione i dobrze trzymane to ok. pol roku gora rok a nie kilka lat. Choc przy ziole ktore sam nie produkowal i pewnie bylo sredniej jakosci, to w najlepszych warunkach gora pol roku.
Zajawki z NeuroGroove
  • Ketamina
  • Pierwszy raz

Kolejna randka z moja ukochaną, chcieliśmy uczcić ją czymś szczególnym, gdy cały apartament mieliśmy dla siebie. Bardzo dużo szczęścia i ekscytacji wokoło.

Wybiegamy z budynku, trzymając się za ręce. Chwila, czy mam na sobie spodnie? Uff, tak, dobrze, nie zapomniałem i ubrałem nawet majtki, choć nie moje, a mojej dziewczyny, i na lewą stronę, ale to już nieważne. Przecież nikt nie zobaczy. Pewnym krokiem wkraczamy na dworzec i oblewają nas światła wychodzące z każdej strony. Witryny sklepików są najjaśniejsze na świecie, tłum ludzi jest tak różnorodny i głośny, a przecież mijają nas tylko garstki osób. Nie zanotowałem która godzina, ale zdaje mi się, że czas zupełnie przestał istnieć.

  • Grzyby halucynogenne
  • Retrospekcja

Świeżo po przeprowadzce na drugi koniec kraju. W trakcie nieco trudnej aklimatyzacji do nowego miejsca, w obcym mieście, z dala od praktycznie wszystkich bliskich mi osób. Po trzech tygodniach nieskutecznych prób zapoznania się z ludźmi z nowych studiów, nareszcie koleżanka z roku zorganizowała dużą domówkę, w trakcie której miał miejsce cały trip. To, że znalazłem się na imprezie będąc na grzybowej fazie, było spontaniczne i niezaplanowane. Tego samego dnia z Bieszczad wracał kumpel - D, z którym wcześniej miałem okazję jeść grzyby. Chcąc upiec dwie pieczenie na jednym ogniu (spotkać się z D a jednocześnie nie ominąć imprezy) zgarnąłem go na domówkę do niejakiej M. Z D był również jego kolega, którego znałem z widzenia - W. Pod wpływem namowy D, zjedliśmy grzyby, które w założeniu miały nas puścić zanim pójdziemy do M. Stało się jednak inaczej.

Wprowadzenie: Niniejszy raport jest retrospekcją sięgającą ok. 3 lat wstecz. Po złotym okresie z psychodelikami trwającym dobrze ponad pół roku, podczas którego zaliczałem praktycznie same bardzo udane i zapadające w pamięć tripy, przyszedł czas na serię nieco gorszych podróży. TR opisuje pierwszy z serii już-nie-złotych psychodelicznych wypraw. Żadna z nich nie skończyła się bad tripem. Nie wspominam ich jako złych. Zwyczajnie nie były one najlepsze (w nie-eufemistycznym znaczeniu tego słowa).

  • 5-MeO-MiPT
  • Pozytywne przeżycie

Trip zupełnie nieplanowany, wynikł spontanicznie. Od kilku godzin byłam lekko rozbawiona, małe odbicie od złego humoru ostatnich dni. W mieszkaniu ja i siostra, większą część tripa spędziłam w moim pokoju.

Po pierwsze – to nie jest historia o tym, jak chciałam zaszaleć i na pierwszy raz zażyć mega dawkę 5-MeO-MiPT. Moim zamiarem było około 10 mg. Z tego, co w różnych źródłach czytałam, wywnioskowałam, że ta tryptamina jest wyjątkowo kapryśna i mściwa i lubi „karać” uzytkowników za niesubordynację.
Po drugie – cała ta akcja nie była planowana, wyszła całkowicie spontanicznie.
Po trzecie – nie byłam pewna, czy zakwalifikować tę opowieść do kategorii „Pozytywnych przeżyć”, ale mimo wszystko naprawdę przeżyłam coś cudownego.

  • Benzydamina

godz. okolo 15.30:


zarzucam dwie saszetki tantum rosa rozpuszczone w szklance wody.smak jest SLONY[w 2 szaszetkach znajduje sie oprocz 1g chlorowodorku benzydaminy rowniez 17,6g soli.]radzilbym rozpuszczac dwie saszetki w dwoch szklankach.





godz. ok. 16.00:


wbijam do kumpla. pierwszy wirazyk wizualny-widzialem slad swojego nosa jak ruszalem glowa

randomness