Pomysł pokoi do używania narkotyków nie oznacza ich legalizacji, dotyczyłaby jedynie użytkowników problemowych jako usługa niskoprogowa – mówi Simona Bieliūnė, doradca ministra zdrowia.
Pomysł pokoi do używania narkotyków nie oznacza ich legalizacji, dotyczyłaby jedynie użytkowników problemowych jako usługa niskoprogowa – mówi Simona Bieliūnė, doradca ministra zdrowia.
Według doradcy nadal funkcjonuje podobna usługa, w której od narkomanów pobierane są stare strzykawki, a nowe podaje się, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji. Pomysł na rozszerzenie tej usługi, zdaniem przedstawiciela ministra, jest jeszcze w fazie koordynacji.
„Ministerstwo Zdrowia jeszcze niczego nie konfiguruje. Wydaje mi się, że w tej chwili jest więcej osób wprowadzających w błąd, ponieważ do tej pory ani koncepcja tego pokoju, ani szczegóły, ani zespół, który powinien pracować, nie zostały jeszcze opisane” – powiedział w poniedziałek dziennikarzom S. Bieliūnė.
„To nie jest dla całej ludności, w ogóle nie mówimy o legalizacji, to wyłącznie w kontekście problemowych użytkowników i usług niskoprogowych” – dodała.
Odpowiedziała na obawy socjaldemokraty Algirdasa Syso dotyczące nowego opisu świadczenia usług niskoprogowych.
Według doradcy taka praktyka obowiązuje w innych krajach od wielu lat.
„Ma to Dania, Niemcy, Norwegia i inne kraje. Osobiście odzwiedzałam. W tej chwili, kiedy dajemy tylko sterylną strzykawkę i chusteczkę dezynfekującą, również informujemy ich, że jej używają, ale nadal niewiele robimy, aby zmotywować ich do wejścia do samego systemu leczenia” – powiedziała doradca ministra zdrowia.
Socjaldemokraci opozycyjni obawiają się, że te plany będą oznaczać legalizację narkotyków.
„To jest legalizacja, ponieważ jest jasno napisane, pojawia się nowe pojęcie »bezpieczniejszego pokoju do używania narkotyków«. Należy podkreślić, że narkotyki są zakazane na Litwie” – powiedział A. Sysas podczas konferencji prasowej w Sejmie w poniedziałek.
Usługi niskoprogowe to anonimowe usługi opieki zdrowotnej dla osób przyjmujących narkotyki drogą iniekcji w celu zmniejszenia ryzyka rozprzestrzeniania się infekcji, przedawkowania i zgonów, przestępczości i innych negatywnych konsekwencji.
Według Ministra Zdrowia jest to „wprowadzenie kulturowych praktyk skandynawskich w placówkach służby zdrowia”.
W ponad dziesięciu miastach na Litwie istnieją usługi niskoprogowe, z których mogą korzystać wszyscy użytkownicy narkotyków iniekcyjnych. Jedną z głównych świadczonych tutaj usług jest wydawanie strzykawek i igieł do kontroli rozprzestrzeniania się chorób przenoszonych przez krew, takich jak HIV i wirusowe zapalenie wątroby.
Według Centrum Chorób Zakaźnych i AIDS, usługobiorcy gabinetów niskoprogowych odwiedza rocznie ok. 40-50 tys. osób łącznie. Liczba stałych odbiorców usług niskoprogowych jest niestabilna, wcześniej sięgała ok. 1-2 tys. lub nieco więcej, ale w ostatnich latach liczba ta maleje – w 2019 r. zarejestrowano 746 nowych usługobiorców, a w 2018 r. 820.
Odczuwałem podniecenie i ekscytację, w pewnym stopniu lęk przed nieznanym, gdyż było to moje drugie doświadczenie psychodeliczne w życiu. Akcja była spontaniczna, zażyłem kartonik 3 godziny po rzuceniu mi propozycji zarzucenia i do samego końca nie byłem pewny czy chcę to zrobić, jednak ciekawość i perspektywa zrobienia czegoś szalonego wygrała. Podróż odbyłem z kolegą (D.), na początku akcja toczyła się w moim pokoju, później w niewielkim parku w centrum miasta.
Witam serdecznie wszystkich czytelników Neurogroove. Po długim czasie czytania raportów o wszelakich substancjach postanowiłem podzielić się moją historią. Jest to mój pierwszy trip raport, nie tylko publikowany ale i napisany w ogóle. Zapraszam do przeczytania :)
Więc ogólnie dzień był słoneczny, moje nastawienie do świata zewnętrznego też było dobre. Zaczynając, przyszedłem do kolegi nazwijmy go G. (był tam jeszcze jeden - tego nazwiemy D.) Usiadłem w jego salonie, zarzuciłem spongeboba (dla mocniejszego efektu pogryzłem go [ jako iż smak był nie zbyt zachęcający zapiłem to piwem]) po odczekaniu 30 minut zażyłem kolejną pigułe ( w ten sam sposób jak poprzednią, z tym że ta to był własnie owy "smile")
T-15 minut (+ 30 minut od zarzycia poprzedniego Tabsa)
[Na wstępie pragne dodać że koleszcy z którymi wtedy byłem (chodzi o G,D.) Byli na tym samym co ja]
Wieczór, dom za miastem. Ekipa dobrych znajomych i dwa pitbulle. Wszyscy lekko zmęczeni, ale i zrelaksowani. Jest 02.01.2020, za nami trzy dni iście hippisowskiego imprezowania, w towarzystwie psytrancowej muzyki, amfetaminy i pregabaliny, doprawionych nieznacznie wiadomym ziółkiem wątpliwej legalności.
Bohaterowie historii: ja, dwa pitbulle i trójka dobrych znajomych - Krzysiek (posiadacz ww. pitbulli, doświadczony w ćpaniu, pozostał trzeźwy), Maniek (wspólnie zaliczyliśmy tripa na kwasie, on oprócz tego też jakieś okazyjne psychodeliki), Anka (dziewczyna Krzyśka, równie doświadczona co on, fanka DXM).
Imiona oczywiście zmienione.
w trakcie pracy na ochronie, na błoniach krakowskich, cmentarzu rakowickim, w lesie wolskim i w paru kamienicach starego miasta
Trip raport napisany na potrzeby chimerycznego pisma transgresyjnego Ulvhel (ulvhel.wordpress.com)
Jako, źe wszyscy amoraliści w historii razem wzięci nie dopuścili się tylu okrucieństw i zniszczeń co przeciętny moralista w ciągu źycia, sądzę, że kiedy ktoś zaczyna bredzić o moralności, powinno się szybko zamienić samochód na czołg, kupić broń i amunicję, ubrać hełm i zbudować schron przeciwlotniczy. Tacy ludzie są niebezpieczni.
___
Robert Anton Wilson
