Na dziś dzień powszechnie przyjmuje się, że waporyzacja jest najzdrowszym sposobem zażywania marihuany. Mniej znaną kwestią jest rola temperatury w determinowaniu efektów, jakie ostatecznie odczuje użytkownik.
Przy waporyzacji marihuany bardzo ważne jest uzyskanie odpowiedniej temperatury.
Na dziś dzień powszechnie przyjmuje się, że waporyzacja jest najzdrowszym sposobem zażywania marihuany. Mniej znaną kwestią jest rola temperatury w determinowaniu efektów, jakie ostatecznie odczuje użytkownik.
Podgrzanie marihuany do odpowiedniej temperatury sprawia, że kannabinoidy i terpeny są skutecznie odparowywane, co umożliwia uzyskanie optymalnych efektów terapeutycznych i rekreacyjnych.
Idealna temperatura waporyzacji konopi wynosi około 175 - 200 ° C (347 - 392 ° F) - twierdzi dr Ian Mitchell, lekarz ratownictwa medycznego i asystent profesora na University of British Columbia w Vancouver.
Jednakże, jak zauważa, ostatnie badania porównawcze różnych waporyzerów wskazały raczej na 210 ° C (410 ° F) jako optymalne nastawienie.
"Ogólnie rzecz biorąc, powiedziałbym, że 210 ° C daje najlepszą równowagę między efektywnym odparowaniem terpenów i kannabinoidów i łagodnością uzyskiwanej pary-, mówi dr Arno Hazekamp, który prowadzi badania nad marihuaną medyczną jako szef działu badań w Bedrocan BV w Holandii.
Jeśli użytkownik waporyzuje konopi poniżej 180 ° C (356 ° F), w uzyskanej parze obecne będą głównie terpeny, ponieważ kannabinoidy nie odparowują w tak niskich temperaturach — twierdzi dr Hazekamp. Niemniej jednak właśnie niższe temperatury mogą być idealnym rozwiązaniem dla tych, którzy chcą uzyskać efekty mniej intensywne, przeżywane bardziej świadomie.
Badania naukowców z Holandii wykazały, że wyższe temperatury skutkują uwalnianiem większej ilości kannabinoidów.
W jednym z doświadczeń waporyzer Volcano ustawiony na 170 ° C (338 ° F) odparował tylko 24% kannabinoidów. Jednakże wydajność wzrosła do 77%, gdy ustawiony został na 230 ° C (446 ° F).
Według Mitchella, ekstrakcja THC najsprawniej zachodzi w okolicach tej właśnie temperatury, chociaż niższe temperatury mogą być zdrowsze dla użytkowników.
Użytkownicy powinni zachować ostrożność, unikając waporyzacji na poziomie 235 ° C (455 ° F) lub wyższym, ponieważ para będzie drażniąca i może zacząć się w niej proces spalania. "Kiedy tak się dzieje, powstają te same związki toksyczne, co podczas palenia" - wyjaśnia dr Hazekamp.
Chociaż niektórzy użytkownicy mogą próbować regulować temperaturę waporyzatora w zależności od tego, czy chcą w większym stopniu odczuwać efekty CBD, czy THC, mało prawdopodobne jest, by różnica była znacząca.
Temperatury wrzenia tych kanabinoidów różnią się tylko o 10 ° C (50 ° F), a większość waporyzerów nie oferuje takiego poziomu dokładności regulacji.
"Jeśli twoim celem jest oddzielenie efektów THC i CBD, o wiele lepsze efekty uzyskasz dobierając odpowiedni materiał roślinny, zamiast próbować regulować parowanie."- mówi dr Mitchell.
Dr Hazekamp zgadza się z tym i twierdzi, że użytkownicy powinni waporyzować konopie w temperaturze około 210 ° C (410 ° F), aby odczuwać efekty obu kannabinoidów. "To łatwe do zapamiętania, po co męczyć się z nastawianiem dwóch temperatur?"
Chociaż konkretne zakresy temperatur są początkującym powszechnie zalecane, na idealną temperaturę waporyzacji mogą wpływać inne, dodatkowe czynniki. Dr Hazekamp wskazuje na przykład, że należałoby brać pod uwagę zawartość wilgoci w konopiach.
"W koncu pierwszą rzeczą, która się zagotuje, gdy podgrzejesz marihuanę w swoim waporyzatorze, bedzie woda, jaka pozostała w materiale roślinnym."
Kolejnym czynnikiem jest wg dr Hazekampa rodzaj stosowanego waporyzera. Na przykład parowniki konwekcyjne (takie jak Volcano i innych modele stacjonarne) mogą być bardziej efektywne, ponieważ ciepło jest przekazywane w sposób bardziej bezpośredni. Z drugiej strony mogą one również odparować marihuanę nawet wówczas, gdy użytkownik nie wdycha pary.
Z kolei tanie waporyzery (takie jak vapodługopisy i inne waporyzatory kondukcyjne) mają tendencję do tworzenia hotspotów (punków szczególnego nagrzania), co mogą sprawić, że trudno będzie w nich utrzymać stałą temperaturę.
Mieszkanie, zgaszone światło, kadzidła i świece, medytacyjna muzyka, dobry nastrój, nastawienie na przeżycia mistyczne.
Paliłam changę na dwa razy. Doświadczenie zlało mi się w jedno, nie jestem w stanie określić, która część była częścią którego palenia.
Próba opisu tego doświadczenia jest jak próba określenia czterowymiarowej czasoprzestrzeni linią. Kształty i odległości straciły sens. Rzeczywistość wykrzyywiła się i rozlała w koliste piksele kolorów. Istoty ze światła i tęczy uśmiechały się przyjaźnie z góry.
Waga: 48kg
Co i jak: 500mg dekstrometorfanu + 10mg hioscyny (paracetamol odpuszczę) + 10mg prometazyny
jako że decydującą rolę odegrały okoliczności, to by dowiedzieć się o nich, proszę o przeczytanie moją skromną relację poniżej;
Opowiem Wam dziś o tym jak S&S wpływają na opiat, jakim jest kodeina. Będzie to mój dziewiczy opis przeżyć, gdzie głównym elementem będą okoliczności, które doprowadziły do stanu opisanego w kolejnych wersach. Proszę więc o zrozumienie dla mnie, jako początkującego.
Substancja: DOI ( 2,5-dimetoksy-4-jodoamfetamina )
Dawka: 3,5 mg
Doświadczenie w fenetylaminach: XTC, amfetamina, 2C-E, 2C-I, 2C-
T-2, San Pedro.
Było to moje najgłębsze chyba doświadczenie z fenetylaminami.
Dzieliło się wyraźnie na trzy fazy. Pierwsza - wejście, mdłosci,
nieprzyjemne efekty, druga - natłok halucynacji i pozytywnych i
negatywnych efektów, przerost nad naszymi możliwosciami, trzecia
- stabilizacja. Trwało w sumie 16 h.
