W wietnamskich ośrodkach karnych zaczęto od niedawna stosować metadonową terapię substytucyjną, która ma być również zapobiegać częstym zakażeniom wirusem HIV oraz wirusowemu zakażeniu wątroby typu C
W wietnamskich ośrodkach karnych zaczęto od niedawna stosować metadonową terapię substytucyjną, która ma być również zapobiegać częstym zakażeniom wirusem HIV oraz wirusowemu zakażeniu wątroby typu C.
Program jest już realizowany w ośrodku Phu Son w stolicy kraju, Hanoi, a jak podaje Biuro Narodów Zjednoczonych do Spraw Narkotyków i Przestępczości (UNODC), które wspiera projekt, pojawiły się już plany na rozszerzenie projektu na inne placówki, takie jak więzienie Than Xuan, również znajdujące się w stolicy kraju.
Ministerswo do Spraw Administracji Publicznej w Wietnamie podaje, że około 30 procent więźniów, używa substancji narkotycznych, a w roku 2000, kiedy ostatnio przeprowadzono badanie, 28 procent osadzonych w ośrodkach karnych w tym kraju było nosicielami wirusa HIV.
Chociaż nie ma konkretnych danych na temat liczby nosicieli wirusa typu C w wietnamskich wiezieniach, około 74% wszystkich którzy wprowadzają substancje narkotyczne dożylnie (IDUs), jest nosicielami tego wirusa, a prawie 20 procent z tej grupy, jest zarażonych wirusem HIV.
Wprowadzenie programu terapii metadonowej w więzieniach jest dużym krokiem naprzód, szczególnie w kontekście regionalnym; jedynie Indonezja i Malezja obecnie stosują terapie polegające na użyciu metadonu i podobnych substancji w zakładach karnych. Jednak pomimo, że jest to krok w dobrym kierunku, wiele jeszcze należałoby uczynić aby terapie były skuteczne.
Na przykład program wymiany strzykawek (NSPs) nie egzystuje obecnie w wietnamskich zakładach karnych, chciaż mógłby on zapobiec zakażeniom wirusowym powodowanym wielokrotnym użyciem strzykawek.
Nie oznacza to, że program nie odgrywa istotnej roli w Wietnamie. Globalnie, został on dotychczas wprowadzony jedynie w 43 krajach, według danych z 2014 roku. Porównywalnie, 80 krajów wprowadziło taki program w tradycyjnych ośrodkach dla uzależnionych.
Jednak jeśli władze Wietnamu traktują problem zakażenia wirusem HIV oraz żółtaczką typu C poważnie, muszą zapewnić możliwość bezpiecznego stosowania substancji mających w tym pomóc.
Niestety liczba strzykawek i igieł dostarczana do odpowiednich ośrodków zmalała prawie o połowę od roku 2012, jak podaje HRI.
Należy pochwalić wprowadzenie nowego programu do więzień, ale rząd musi również zadbać o zapewnienie odpowiednich warunków gwarantujących zmniejszenie ryzyka zakażenia wiusami.
Ten konkretny trip nie miał być niczym szczególnym, byłem nastawiony na lekką i miłą wycieczkę w świat iluzji, zatopiony w dźwiękach niemożliwie pięknej w swej dokładności muzyki. Ale Wielki DextroMethophor chodzi swoimi ścieżkami i nie zważa na zabawnych mieszkańców jeszcze smutnej planety. Uznał, że dość już bycia miłym wujkiem i trzeba przykładnie ukarać tego, kto ośmiela się zakradać co noc każdego nowego miesiąca, od już dwóch z hakiem lat do jego transcendentnej rezydencji.
11:00 Spotkałem się z dwoma kumplami na klatce schodowej. Rozwinąłem sreberko z maluteńką szczyptą białego proszku i w miarę możliwości podzieliliśmy substancję na trzy równe części. Zostałem uprzedzony, że znajduje się tam łącznie ok. 3 mg 25-CNBOMe (chociaż proch był przy mnie sypany "na oko" dlatego nie mam żadnej pewności jaka masa została wsypana do sreberka. Przy takich małych jednostkach masy jest to zajebiście trudne do określenia).
Trip zupełnie nieplanowany, wynikł spontanicznie. Od kilku godzin byłam lekko rozbawiona, małe odbicie od złego humoru ostatnich dni. W mieszkaniu ja i siostra, większą część tripa spędziłam w moim pokoju.
Po pierwsze – to nie jest historia o tym, jak chciałam zaszaleć i na pierwszy raz zażyć mega dawkę 5-MeO-MiPT. Moim zamiarem było około 10 mg. Z tego, co w różnych źródłach czytałam, wywnioskowałam, że ta tryptamina jest wyjątkowo kapryśna i mściwa i lubi „karać” uzytkowników za niesubordynację.
Po drugie – cała ta akcja nie była planowana, wyszła całkowicie spontanicznie.
Po trzecie – nie byłam pewna, czy zakwalifikować tę opowieść do kategorii „Pozytywnych przeżyć”, ale mimo wszystko naprawdę przeżyłam coś cudownego.
W środku nocy wpadłem na pomysł zjedzenia trzech kartonów. Chciałem by był to trip, który będzie terapeutyczny w kontekście nadużywania alkoholu.
Słowem wstępu
Okej. Bardzo potrzebuję to napisać.
Jest chwila przed 16, mam otwarty nowy plik tekstowy, siedzę w pokoju przed laptopem i postaram się oddać jak najwierniej w tekście fale energii, które przepłynęły dzisiejszej nocy przez mój mózg, a także całe ciało. Świat jest jeszcze trochę wyostrzony, jasny. Litery przybierają charakterystyczny – psychodeliczny kształt. Jeszcze trzyma.
