OBWIESZCZENIE MARSZAŁKA SEJMU
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
z dnia 22 stycznia 2003 r.
w sprawie ogłoszenia jednolitego
tekstu ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii
(Dz. U. Nr 24, poz. 198)
1. Na podstawie art. 16 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 20 lipca 2000
r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. Nr 62,
poz. 718, z 2001 r. Nr 46,
poz. 499 oraz z 2002 r. Nr 74,
poz. 676 i Nr 113,
poz. 984) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity
tekst ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 75,
poz. 468), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych:
1) ustawą z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie
niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w
związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106,
poz. 668),
2) ustawą z dnia 24 lipca 1998 r. zmieniającą
ustawę - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz. U. Nr 113,
poz. 715),
3) wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 6
października 1998 r., sygn. K. 36/97 (Dz. U. z 2000 r. Nr 20,
poz. 256),
4) ustawą z dnia 26 października 2000 r. o
zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 103,
poz. 1097),
5) ustawą z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie
ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju
szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 111,
poz. 1194),
6) ustawą z dnia 6 września 2001 r. o zmianie
ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. Nr 125,
poz. 1367),
7) ustawą z dnia 1 marca 2002 r. o zmianach w
organizacji i funkcjonowaniu centralnych organów administracji rządowej i
jednostek im podporządkowanych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 25,
poz. 253, Nr 200,
poz. 1689 i Nr 230,
poz. 1923),
8) ustawą z dnia 20 czerwca 2002 r. o
bezpośrednim wyborze wójta, burmistrza i prezydenta miasta (Dz. U. Nr 113,
poz. 984)
oraz zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem 22 stycznia 2003
r.
2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia tekst jednolity ustawy
nie obejmuje:
1) art. 59 i 61 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 75,
poz. 468), które stanowią:
"Art. 59. W ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu
zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153) w art. 165 w ust. 1 pkt 7 otrzymuje
brzmienie:
"7) art. 14 ust. 7 ustawy z dnia 24 kwietnia
1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 75, poz. 468)"."
"Art. 61. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w
ustawie, nie dłużej jednak niż przez okres roku od dnia jej wejścia w życie,
zachowują moc obowiązującą dotychczasowe przepisy wykonawcze, jeżeli nie są
sprzeczne z ustawą.";
2) art. 150 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o
zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji
publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106,
poz. 668), który stanowi:
"Art. 150. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z
wyjątkiem art. 26, art. 128 pkt 2, art. 139 pkt 1 i 10, art. 145 ust. 2 i 4,
art. 146 ust. 2 i 4 oraz art. 147 ust. 2 i 3, które wchodzą w życie z dniem
ogłoszenia, i art. 34 pkt 1, art. 36 pkt 23, art. 48 pkt 1 i 3, art. 84, art.
97 pkt 1-3, 5-10 i 12-36 oraz art. 139 pkt 9 lit. a), które wchodzą w życie z
dniem 1 stycznia 2000 r.";
3) art. 2 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r.
zmieniającej ustawę - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz. U. Nr 113,
poz. 715), który stanowi:
"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 września 1998 r.";
4) art. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o
zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 103,
poz. 1097), który stanowi:
"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia
ogłoszenia.";
5) art. 31 ustawy z dnia 23 sierpnia 2001 r. o
zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę
ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw (Dz.
U. Nr
111, poz. 1194), który stanowi:
"Art. 31. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia,
z wyjątkiem:
1) art. 1 pkt 39 lit. a) i b) i art. 23, które wchodzą
w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 września 2001 r.,
2) art. 1 pkt 50 lit. d), pkt 54 lit. a), c) i
h), art. 2 pkt 9 oraz art. 3 pkt 23, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia
2002 r.,
3) art. 6 i 13, które wchodzą w życie z dniem 1 czerwca
2003 r.,
4) art. 5 i 9, które wchodzą w życie z dniem 1
września 2002 r.";
6) art. 5 i 6 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o
zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz o zmianie innych ustaw (Dz.
U. Nr
125, poz. 1367), które stanowią:
"Art. 5. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy Krajowe Biuro do
Spraw Przeciwdziałania Narkomanii działające na podstawie zarządzenia ministra
właściwego do spraw zdrowia staje się Biurem w rozumieniu ustawy, o której mowa
w art. 1.
Art. 6. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z
wyjątkiem przepisów art. 1 pkt 8 lit. g) oraz lit. h) w części dotyczącej art.
23 ust. 13a, art. 1 pkt 15 lit. a) i b) w części dotyczącej art. 31 ust. 2 i 2a
oraz art. 2 i 4, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2002 r.";
7) art. 81 ustawy z dnia 1 marca 2002 r. o
zmianach w organizacji i funkcjonowaniu centralnych organów administracji
rządowej i jednostek im podporządkowanych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.
U. Nr
25, poz. 253, Nr 200,
poz. 1689 i Nr 230,
poz. 1923), który stanowi:
"Art. 81. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 2002 r., z
wyjątkiem:
1) art. 31, który wchodzi w życie z dniem
ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 2002 r.,
2) art. 52 pkt 12 lit. a), art. 59, art. 62 pkt
1, art. 71 ust. 2 i art. 79, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia,
3) art. 1 ust. 1 pkt 1, ust. 5 oraz ust. 6 i art.
10 pkt 1, które wchodzą w życie z dniem 31 marca 2002 r.,
4) art. 50 pkt 7, który wchodzi w życie z dniem 6
kwietnia 2002 r.,
5) art. 2 ust. 3, art. 25, art. 36 pkt 1, 2 i 4,
art. 41, art. 48, art. 52 pkt 5, art. 63 pkt 1 oraz art. 80 ust. 1 pkt 1, które
wchodzą w życie z dniem 1 lipca 2002 r.,
6) art. 27 i art. 52 pkt 13 w zakresie dotyczącym
art. 33a ust. 1 pkt 9, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2003 r.,
7) art. 2 ust. 1, art. 14, art. 33, art. 35, art.
46 pkt 1 i 4, art. 52 pkt 2, art. 54 oraz art. 63 pkt 3, które wchodzą w życie
z dniem 1 stycznia 2004 r.";
8) art. 102 ustawy z dnia 20 czerwca 2002 r. o
bezpośrednim wyborze wójta, burmistrza i prezydenta miasta (Dz. U. Nr 113,
poz. 984), który stanowi:
"Art. 102. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia,
z tym że przepisy art. 28-81, art. 82 pkt 1 i 6 oraz art. 83-99 wchodzą w życie
w dniu wyborów do organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego
przeprowadzonych w związku z zakończeniem kadencji tych organów wybranych w
dniu 11 października 1998 r.".
Marszałek Sejmu: M. Borowski
Załącznik
do obwieszczenia Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 stycznia
2003 r. (poz. 198)
USTAWA
z dnia 24 kwietnia 1997 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1. 1. Ustawa określa zasady przeciwdziałania narkomanii.
2. Przeciwdziałanie narkomanii obejmuje:
1) działalność wychowawczą i zapobiegawczą;
2) leczenie, rehabilitację i readaptację osób
uzależnionych;
3) nadzór nad substancjami, których używanie może
prowadzić do narkomanii;
4) zwalczanie niedozwolonego obrotu, wytwarzania,
przetwarzania, przerobu i posiadania substancji, których używanie może
prowadzić do narkomanii;
5) nadzór nad uprawami roślin zawierających
substancje, których używanie może prowadzić do narkomanii;
6) 1)
ograniczanie szkód zdrowotnych spowodowanych używaniem środków odurzających lub
substancji psychotropowych.
Art. 2. Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do:
1) 2)
środków farmaceutycznych 3), które są
środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi lub prekursorami, w
zakresie nieuregulowanym w przepisach o środkach farmaceutycznych 3), materiałach
medycznych 4), aptekach,
hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym;
2) trucizn i środków szkodliwych, które są
prekursorami, w zakresie nieuregulowanym w przepisach o substancjach trujących.
Art. 3. 1. 5) Zadania w
zakresie przeciwdziałania narkomanii są realizowane przez organy administracji
rządowej i jednostek samorządu terytorialnego.
2. Zadania dotyczące przeciwdziałania narkomanii są realizowane, w zakresie
określonym w ustawie, również przez:
1) szkoły i placówki objęte systemem oświaty oraz
szkoły wyższe;
2) zakłady opieki zdrowotnej i inne jednostki
organizacyjne działające w dziedzinie ochrony zdrowia;
3) jednostki wojskowe i Policji;
4) kluby sportowe;
5) zakłady poprawcze, areszty śledcze i zakłady
karne.
3. W realizacji zadań z zakresu przeciwdziałania narkomanii mogą
uczestniczyć w szczególności stowarzyszenia, organizacje społeczne, fundacje,
kościoły i inne związki wyznaniowe, medyczne samorządy zawodowe, rodziny osób
uzależnionych oraz grupy samopomocy osób uzależnionych i ich rodzin.
Art. 3a. 6) 1. Ograniczenie
używania środków odurzających i substancji psychotropowych jest celem działania
Krajowego Biura do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii, zwanego dalej
"Biurem".
2. Biuro jest państwową jednostką budżetową.
3. Biuro podlega ministrowi właściwemu do spraw zdrowia.
4. Do zadań Biura należy w szczególności:
1) opracowywanie projektu Krajowego Programu
Przeciwdziałania Narkomanii oraz koordynowanie i monitorowanie jego wykonania,
przy współpracy w tym zakresie z innymi podmiotami realizującymi zadania
wynikające z Krajowego Programu Przeciwdziałania Narkomanii;
2) inicjowanie oraz wdrażanie działań
merytorycznych i organizacyjnych zmierzających do ograniczenia używania środków
odurzających, substancji psychotropowych albo substancji zastępczych;
3) prowadzenie Centrum Informacji o Narkotykach i
Narkomanii;
4) inicjowanie, wspieranie i prowadzenie analiz
oraz badań nad problematyką narkomanii, w tym sporządzanie oceny
epidemiologicznej zagrożeń narkomanią;
5) inicjowanie i prowadzenie prac nad nowymi
rozwiązaniami legislacyjnymi służącymi przeciwdziałaniu narkomanii;
6) dokonywanie okresowych ocen programów
profilaktycznych, leczniczych, rehabilitacyjnych i readaptacyjnych pod kątem
ich skuteczności w zakresie ograniczenia używania środków odurzających,
substancji psychotropowych albo substancji zastępczych;
7) wypracowywanie standardów postępowania w
zakresie profilaktyki uzależnień oraz leczenia, rehabilitacji i readaptacji
osób uzależnionych;
8) organizowanie i prowadzenie szkoleń dla osób
realizujących zadania w zakresie przeciwdziałania narkomanii;
9) udzielanie pomocy merytorycznej podmiotom
realizującym zadania w zakresie przeciwdziałania narkomanii, w tym jednostkom
samorządu terytorialnego oraz innym podmiotom prowadzącym działalność
oświatowo-informacyjną, profilaktyczną, leczniczą, rehabilitacyjną i
readaptacyjną;
10) współpraca z organizacjami międzynarodowymi
prowadzącymi działalność w zakresie przeciwdziałania narkomanii;
11) w ramach pełnomocnictwa ministra właściwego
do spraw zdrowia zlecanie, finansowanie (w formie udzielania dotacji oraz zakupu
usług), monitorowanie i sprawowanie nadzoru nad realizacją zadań zleconych z
zakresu ochrony zdrowia obejmujących:
- promocję zdrowia, profilaktykę, leczenie,
rehabilitację oraz readaptację osób uzależnionych,
- inne formy służące ograniczaniu używania
środków odurzających, substancji psychotropowych lub substancji zastępczych,
- zadania z zakresu minimalizacji szkód
zdrowotnych i społecznych związanych z używaniem środków odurzających,
substancji psychotropowych albo substancji zastępczych;
12) wykonywanie zadań wynikających z przepisów
odrębnych.
Art. 3b. 6) 1. W skład Biura
wchodzi Centrum Informacji o Narkotykach i Narkomanii, zwane dalej
"Centrum".
2. Centrum wykonuje zadania związane z gromadzeniem informacji i monitorowaniem
działań podejmowanych na rzecz przeciwdziałania narkomanii na poziomie krajowym
i międzynarodowym.
Art. 4. 1. Podstawę do działań w zakresie przeciwdziałania narkomanii
stanowi Krajowy Program Przeciwdziałania Narkomanii.
2. 7) Krajowy Program
Przeciwdziałania Narkomanii uchwala Rada Ministrów na wniosek ministra
właściwego do spraw zdrowia.
3. Rada Ministrów składa corocznie Sejmowi, w terminie do dnia 30 czerwca,
sprawozdanie z realizacji Krajowego Programu Przeciwdziałania Narkomanii.
Art. 5. 1. Tworzy się Radę do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii, zwaną dalej
"Radą".
2. Rada działa przy Prezesie Rady Ministrów.
3. Rada jest organem opiniodawczo-doradczym w sprawach z zakresu
przeciwdziałania narkomanii.
4. 8) W skład Rady
wchodzą przedstawiciele ministrów i centralnych organów administracji rządowej
zajmujących się problematyką przeciwdziałania narkomanii.
5. W skład Rady mogą wchodzić również przedstawiciele stowarzyszeń,
fundacji, kościołów i innych związków wyznaniowych, samorządów zawodowych i
innych jednostek działających w zakresie przeciwdziałania narkomanii,
skierowani przez te podmioty.
6. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, skład i zadania
Rady oraz szczegółowe warunki i tryb jej działania.
Art. 6. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) "prekursor" - każdą substancję
pochodzenia naturalnego lub syntetycznego, która może być przetworzona na
środek odurzający lub substancję psychotropową albo może służyć do ich wytworzenia,
określoną w wykazie prekursorów stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy;
2) "środek odurzający" - każdą
substancję pochodzenia naturalnego lub syntetycznego działającą na ośrodkowy
układ nerwowy, określoną w wykazie środków odurzających stanowiącym załącznik
nr 2 do ustawy;
3) 9)
"substancja psychotropowa" - każdą substancję pochodzenia naturalnego
(w tym grzyby halucynogenne) lub syntetycznego działającą na ośrodkowy układ nerwowy,
określoną w wykazie substancji psychotropowych stanowiącym załącznik nr 3 do
ustawy;
4) "środek zastępczy" - substancję w
każdym stanie fizycznym, która jest trucizną lub środkiem szkodliwym, używaną
zamiast lub w takich samych celach niemedycznych jak środek odurzający lub
substancja psychotropowa;
5) "narkomania" - stałe lub okresowe
używanie w celach niemedycznych środków odurzających lub substancji
psychotropowych albo środków zastępczych, w wyniku czego może powstać lub
powstało uzależnienie od nich;
6) "uzależnienie od środków odurzających lub
substancji psychotropowych" - zespół zjawisk psychicznych lub fizycznych
wynikających z działania tych środków lub substancji na organizm ludzki,
charakteryzujący się zmianą zachowania lub innymi reakcjami psychofizycznymi i
koniecznością używania stale lub okresowo tych środków lub substancji w celu
doznania ich wpływu na psychikę lub dla uniknięcia następstw wywołanych ich
brakiem;
7) "osoba zagrożona uzależnieniem" -
osobę, u której zespół zjawisk psychicznych i oddziaływań środowiskowych
stwarza wysokie prawdopodobieństwo powstania zależności od środków odurzających
lub substancji psychotropowych, albo osobę sporadycznie używającą środki
odurzające lub substancje psychotropowe albo środki zastępcze;
8) "osoba uzależniona" - osobę, która,
w wyniku nadużywania środków odurzających, substancji psychotropowych lub
środków zastępczych albo używania ich w celach medycznych, znajduje się w
stanie uzależnienia od tych środków lub substancji;
9) "używanie" - wprowadzanie do
organizmu człowieka środka odurzającego, substancji psychotropowej lub środka
zastępczego, niezależnie od drogi podania;
9a) 10)
"leczenie" - leczenie uzależnienia, a nie wszelkich skutków
zdrowotnych, będących następstwem uzależnienia;
10) "leczenie substytucyjne" -
stosowanie, w ramach programu leczenia uzależnienia, środka odurzającego lub
substancji psychotropowej;
11) "rehabilitacja" - działania w celu
przywrócenia sprawności fizycznej lub psychicznej, obniżonej lub utraconej z
powodu narkomanii;
12) "readaptacja" - działania w celu
przystosowania do warunków zewnętrznego środowiska społecznego lub zawodowego
osoby, która w wyniku narkomanii wykazuje zaburzenia adaptacji do środowiska;
13) "mak" - roślinę z gatunku mak
lekarski (Papaver somniferum L.), zwaną również makiem ogrodowym albo uprawnym;
14) "mak niskomorfinowy" - roślinę z
gatunku mak lekarski należącą do odmiany, w której zawartość morfiny w torebce
(makówce) bez nasion, wraz z przylegającą do niej łodygą o długości do 7 cm,
wynosi poniżej 0,06% w przeliczeniu na zasadę morfiny i na suchą masę
wymienionych części rośliny;
15) "mleczko makowe" sok mleczny
torebki (makówki) maku;
16) "opium" - stężały sok mleczny
torebki (makówki) maku;
17) "słoma makowa" - torebkę (makówkę)
maku bez nasion, wraz z łodygą, lub poszczególne ich części;
18) "konopie" - rośliny z rodzaju
konopi (Cannabis L.);
19) 11)
"konopie włókniste" - rośliny z gatunku konopie siewne (Cannabis
sativa L.) o zawartości delta-9-tetrahydrokannabinolu poniżej 0,20% w suchej
masie ziela;
20) "ziele konopi" - kwiatowe lub
owocujące wierzchołki konopi, z których nie usunięto żywicy;
21) "żywica konopi" - żywicę i inne
produkty konopi zawierające delta-9-tetrahydrokannabinol lub inne aktywne
biologicznie kannabinole;
22) "uprawa maku lub konopi" -
plantację tych roślin bez względu na powierzchnię uprawy;
22a) 12)
"grzyby halucynogenne" - grzyby zawierające substancje psychotropowe;
23) "wytwarzanie" - czynności, za
pomocą których mogą być otrzymywane środki odurzające lub substancje
psychotropowe albo ich prekursory, ich oczyszczanie, ekstrakcję surowców i
półproduktów oraz otrzymywanie soli tych środków lub substancji;
24) "przetwarzanie" - czynności
prowadzące do przemiany środków odurzających, substancji psychotropowych lub
prekursorów na inne środki odurzające, substancje psychotropowe lub prekursory
albo na substancje niebędące środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi
lub prekursorami;
25) "przerób" - otrzymywanie stałych
lub ciekłych mieszanin środków odurzających, substancji psychotropowych lub
prekursorów oraz nadawanie tym środkom lub substancjom postaci stosowanej w
lecznictwie;
26) "preparat" - roztwór lub mieszaninę
w każdym stanie fizycznym, zawierające jeden lub więcej środków odurzających
lub substancji psychotropowych albo ich prekursorów, stosowane w lecznictwie
jako leki 3) w postaci dawkowanej albo
niepodzielonej;
27) (skreślony); 13)
<![if !supportEmptyParas]> <![endif]>
28) 14)
"producent" - podmiot wytwarzający środki odurzające lub substancje
psychotropowe albo ich prekursory;
29) 14)
"importer" - przedsiębiorcę dokonującego wprowadzenia środków
odurzających lub substancji psychotropowych albo ich prekursorów na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej;
30) 14)
"wprowadzanie do obrotu" - wszelkie udostępnienie osobom trzecim
odpłatnie lub nieodpłatnie środków odurzających, substancji psychotropowych lub
ich prekursorów.
Rozdział 2
Działalność wychowawcza i
zapobiegawcza
Art. 7. 1. Działalność wychowawcza i zapobiegawcza obejmuje:
1) promocję zdrowia psychicznego;
2) promocję zdrowego stylu życia;
3) informowanie o szkodliwości środków i
substancji, których używanie może prowadzić do narkomanii, oraz o narkomanii i
jej skutkach.
2. Zadania, o których mowa w ust. 1, są realizowane w szczególności przez:
1) wprowadzenie problematyki zapobiegania narkomanii
do programów szkół i innych placówek systemu oświaty;
2) wprowadzenie problematyki zapobiegania
narkomanii do programów przygotowania zawodowego osób zajmujących się
wychowaniem w szkołach i innych placówkach systemu oświaty;
3) tworzenie placówek prowadzących działalność
zapobiegawczą, zwłaszcza w środowiskach zagrożonych uzależnieniem;
4) wspieranie działań ogólnokrajowych i lokalnych
organizacji, o których mowa w art. 3 ust. 3, oraz innych inicjatyw społecznych;
5) uwzględnienie problematyki zapobiegania
narkomanii w działalności telewizji publicznej oraz innych środków masowego
przekazu;
6) prowadzenie badań naukowych nad problematyką
narkomanii.
3. Szczegółowe zadania z zakresu działalności wychowawczej i zapobiegawczej
określi Krajowy Program Przeciwdziałania Narkomanii.
Art. 8. 1. 15) Minister
właściwy do spraw oświaty i wychowania uwzględni w podstawie programowej
kształcenia ogólnego problematykę promocji zdrowia psychicznego i zdrowego
stylu życia, ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień dotyczących zapobiegania
narkomanii.
2. 16) Minister
właściwy do spraw oświaty i wychowania w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw zdrowia podejmie działania na rzecz uwzględnienia problematyki promocji
zdrowia psychicznego i zdrowego stylu życia, ze szczególnym uwzględnieniem
zagadnień dotyczących zapobiegania narkomanii, w programach przygotowania
zawodowego nauczycieli i osób zajmujących się wychowaniem i nauczaniem dzieci i
młodzieży w szkołach i innych placówkach systemu oświaty.
Art. 9. 1. 17) Ministrowie
właściwi do spraw oświaty i wychowania, zdrowia, kultury i ochrony dziedzictwa
narodowego, rolnictwa, spraw wewnętrznych, administracji publicznej,
transportu, Minister Obrony Narodowej i Minister Sprawiedliwości, każdy w
zakresie swojego działania, są obowiązani rozwijać i popierać działalność
informacyjną i kulturalną podejmowaną w celu informowania społeczeństwa o
szkodliwości narkomanii.
2. 18) Organy
wymienione w ust. 1, każdy w zakresie swojego działania, są obowiązane
prowadzić działalność wychowawczą i zapobiegawczą polegającą na:
1) promocji zdrowego stylu życia;
2) tworzeniu placówek prowadzących działalność
zapobiegawczą w środowiskach zagrożonych uzależnieniem;
3) wspieraniu działań ogólnokrajowych i
lokalnych, o których mowa w art. 3 ust. 3, oraz innych inicjatyw społecznych.
3. 19) Zadania, o
których mowa w ust. 1 i 2, są wykonywane przez jednostki samorządu
terytorialnego jako zadania własne. Zadania, o których mowa w ust. 2 pkt 2, są
finansowane z budżetu państwa w ramach dotacji celowej na zadania własne
realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego.
4. 19) Minister
właściwy do spraw oświaty i wychowania w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe formy działalności
wychowawczej i zapobiegawczej wśród dzieci i młodzieży zagrożonych
uzależnieniem.
Art. 10. (skreślony). 20)
<![if !supportEmptyParas]> <![endif]>
Art. 11. 21) 1. Ministrowie
właściwi do spraw zdrowia, oświaty i wychowania, spraw wewnętrznych,
administracji publicznej, transportu, pracy i Minister Sprawiedliwości oraz Przewodniczący
Komitetu Badań Naukowych, każdy w zakresie swojego działania, zapewnią
prowadzenie badań naukowych nad problematyką narkomanii, w tym badań
statystycznych i epidemiologicznych.
2. Instytucje naukowe lub specjalistyczne realizujące zadania w zakresie
prowadzenia badań naukowych nad problematyką narkomanii, jeżeli jest to
niezbędne dla prowadzenia takich badań, mogą posiadać, przechowywać oraz
dokonywać zakupu środków odurzających, substancji psychotropowych lub ich
preparatów oraz prekursorów z grupy I-R.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrami
właściwymi do spraw wewnętrznych, nauki oraz szkolnictwa wyższego, określi w
drodze rozporządzenia zasady i warunki przechowywania, zakupu oraz używania do
celów naukowych środków odurzających, substancji psychotropowych lub ich
preparatów oraz prekursorów z grupy I-R przez instytucje naukowe i
specjalistyczne, o których mowa w ust. 2, a także tryb wchodzenia przez te
instytucje w posiadanie środków odurzających, substancji psychotropowych lub
ich preparatów oraz prekursorów z grupy I-R.
Art. 12. 22) 1. Ministrowie
właściwi do spraw zdrowia, oświaty i wychowania, spraw wewnętrznych,
administracji publicznej, transportu, pracy oraz Minister Obrony Narodowej i
Minister Sprawiedliwości, każdy w zakresie swojego działania, zapewnią
przygotowanie niezbędnej liczby osób do realizacji zadań, o których mowa w art.
1.
2. Jednostki organizacyjne administracji rządowej oraz szkół wyższych
prowadzące szkolenie osób, o których mowa w ust. 1, mogą posiadać, przechowywać
oraz nabywać środki odurzające, substancje psychotropowe i ich preparaty oraz
prekursory z grupy I-R w ilości niezbędnej do prowadzenia tego szkolenia.
2a. 23) Jednostki organizacyjne
administracji rządowej wykonujące czynności operacyjno-rozpoznawcze mogą
wchodzić w posiadanie środków odurzających, substancji psychotropowych i ich
preparatów oraz prekursorów grupy I-R w ilości niezbędnej do przeprowadzenia
stosownych badań potwierdzających popełnienie przestępstwa.
3. 24) Minister
właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw
wewnętrznych, nauki oraz szkolnictwa wyższego, określi w drodze rozporządzenia
zasady i warunki nabywania, przechowywania oraz używania do celów szkoleniowych
środków odurzających, substancji psychotropowych lub ich preparatów oraz
prekursorów z grupy I-R przez jednostki organizacyjne, o których mowa w ust. 2,
a także warunki przechowywania środków odurzających, substancji
psychotropowych, ich preparatów i prekursorów grupy I-R oraz sposób ich
niszczenia przez jednostki organizacyjne, o których mowa w ust. 2a,
uwzględniając zabezpieczenie tych substancji przed dostępem osób trzecich.
Rozdział 3
Postępowanie z osobami
uzależnionymi
Art. 13. Poddanie się leczeniu, rehabilitacji lub readaptacji jest
dobrowolne, o ile przepisy ustawy nie stanowią inaczej.
Art. 14. 25) 1. Leczenie i
rehabilitację osoby uzależnionej prowadzi zakład opieki zdrowotnej lub lekarz
wykonujący indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską.
2. Rehabilitację osoby uzależnionej mogą prowadzić także osoby posiadające
specjalistyczne wyższe wykształcenie niemedyczne.
2a. 26) W
rehabilitacji osób uzależnionych mogą uczestniczyć inne osoby niż wymienione w
ust. 1 i 2, z wykształceniem co najmniej średnim, o ile ukończyły
specjalistyczne szkolenie w dziedzinie uzależnień, zgodne z programem
zatwierdzonym i certyfikowanym przez ministra właściwego do spraw zdrowia.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
warunki jakie powinien spełniać podmiot realizujący zadania, o których mowa w
ust. 1 i 2.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
wykaz specjalności lekarskich oraz zawodów niemedycznych mogących realizować
działalność, o której mowa w ust. 1 i 2.
5. Readaptację osób uzależnionych mogą prowadzić podmioty wymienione w ust.
1 i 2 oraz w art. 3 ust. 3.
6. Świadczenia, o których mowa w ust. 1, 2 i 5, są udzielane przez zakład
opieki zdrowotnej osobie uzależnionej niezależnie od jej stałego miejsca
zamieszkania w kraju. Za świadczenia te od wymienionej osoby nie pobiera się
opłat.
Art. 15. 1. Osoba uzależniona może być leczona zgodnie z programem
przewidującym stosowanie leczenia substytucyjnego.
2. 27) Leczenie
substytucyjne może prowadzić wyłącznie publiczny zakład opieki zdrowotnej po
uzyskaniu zezwolenia wojewody działającego w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw zdrowia.
3. Zezwolenie na leczenie substytucyjne może otrzymać publiczny zakład
opieki zdrowotnej, który posiada odpowiednie warunki lokalowe i kadrowe
zapewniające realizację programu leczenia stacjonarnego albo prowadzenia leczenia
systemem ambulatoryjnym.
4. Zezwolenie na leczenie substytucyjne ulega cofnięciu, gdy zakład przestał
spełniać warunki stanowiące podstawę wydania zezwolenia.
5. 28) Minister
właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb
postępowania przy leczeniu substytucyjnym oraz warunki, które powinien spełniać
zakład prowadzący leczenie substytucyjne.
Art. 16. 29) Minister
Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi,
w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb postępowania leczniczego,
rehabilitacyjnego i readaptacyjnego w stosunku do osób uzależnionych,
umieszczonych w:
1) zakładach poprawczych;
2) zakładach karnych i aresztach śledczych.
Art. 17. 1. Na wniosek przedstawiciela ustawowego, krewnych w linii prostej,
rodzeństwa lub faktycznego opiekuna albo z urzędu, sąd rodzinny może skierować
osobę uzależnioną, która nie ukończyła 18 lat, na przymusowe leczenie i
rehabilitację.
2. Czasu przymusowego leczenia i rehabilitacji nie określa się z góry, nie
może on być jednak dłuższy niż 2 lata.
3. Jeżeli osoba uzależniona ukończy 18 lat przed zakończeniem leczenia lub
rehabilitacji, sąd rodzinny może je przedłużyć na czas niezbędny do osiągnięcia
celu leczenia i rehabilitacji, łącznie nie dłuższy jednak niż określony w ust.
2.
4. Postępowanie w sprawach, o których mowa w ust. 1, toczy się według
przepisów o postępowaniu w sprawach nieletnich.
Rozdział 4
Prekursory, środki odurzające i
substancje psychotropowe
Art. 18. 1. Prekursory dzieli się na grupy w zależności od możliwości ich
zastosowania do wytwarzania środków odurzających, substancji psychotropowych
lub innych prekursorów.
2. Podział prekursorów na grupy I-R, IIA-R i IIB-R określa załącznik nr 1 do
ustawy.
Art. 19. 1. Środki odurzające dzieli się na grupy w zależności od stopnia
ryzyka powstania uzależnienia w wypadku używania ich w celach niemedycznych
oraz zakresu ich stosowania w celach medycznych.
2. Podział środków odurzających na grupy I-N, II-N, III-N i IV-N określa
załącznik nr 2 do ustawy.
Art. 20. 1. Substancje psychotropowe dzieli się na grupy w zależności od
stopnia ryzyka powstania uzależnienia w wypadku używania ich w celach
niemedycznych oraz zakresu ich stosowania w celach medycznych.
2. Podział substancji psychotropowych na grupy I-P, II-P, III-P i IV-P
określa załącznik nr 3 do ustawy.
Art. 21. 1. Środki odurzające grup I-N i II-N oraz substancje psychotropowe
grup II-P, III-P i IV-P mogą być używane wyłącznie w celach medycznych,
przemysłowych lub prowadzenia badań naukowych.
2. Substancje psychotropowe grupy I-P mogą być używane wyłącznie w celu
prowadzenia badań naukowych, a środki odurzające grupy IV-N wyłącznie w celu
prowadzenia badań naukowych oraz w lecznictwie zwierząt - w zakresie wskazanym
w załączniku nr 2 do ustawy.
Art. 22. 1. Środki odurzające, substancje psychotropowe lub ich preparaty
oraz prekursory grupy I-R może posiadać wyłącznie przedsiębiorca 30), jednostka
organizacyjna lub osoba fizyczna uprawniona na podstawie przepisów ustawy.
2. 31) Posiadane bez
uprawnienia środki odurzające, substancje psychotropowe lub ich preparaty oraz
prekursory grupy I-R podlegają zabezpieczeniu przez organy ścigania lub organy
celne w trybie określonym w przepisach o postępowaniu karnym.
3. O przepadku na rzecz Skarbu Państwa środków, substancji, preparatów lub
prekursorów, o których mowa w ust. 2, orzeka sąd w postępowaniu karnym.
4. 32) W wypadku gdy
nie zostało wszczęte postępowanie karne, o przepadku na rzecz Skarbu Państwa
środków, substancji, preparatów lub prekursorów, o których mowa w ust. 2,
orzeka sąd rejonowy na wniosek wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego.
5. 33) Minister
właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości oraz
ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi w drodze rozporządzenia
podmioty uprawnione do przechowywania oraz niszczenia środków odurzających,
substancji psychotropowych lub ich preparatów oraz prekursorów z grupy I-R, o
których mowa w ust. 4, a także szczegółowe zasady i warunki ich przechowywania
oraz niszczenia.
Art. 23. 1. Środki odurzające lub substancje psychotropowe może wytwarzać,
przetwarzać lub przerabiać, z zastrzeżeniem ust. 3, wyłącznie przedsiębiorca 30) posiadający
wydaną na podstawie odrębnych przepisów koncesję 34) na wytwarzanie środków farmaceutycznych
3), po
uzyskaniu zezwolenia Głównego Inspektora Farmaceutycznego 35)
określającego środki lub substancje, które mogą być przedmiotem wytwarzania,
przetwarzania lub przerobu.
2. 36) Prekursory
grupy I-R może wytwarzać, przetwarzać lub przerabiać, z zastrzeżeniem ust. 3,
wyłącznie przedsiębiorca 30), który uzyskał
zezwolenie Głównego Inspektora Farmaceutycznego 35).
3. 37) Środki
odurzające grup I-N, II-N i IV-N, substancje psychotropowe grup I-P, II-P i
III-P lub prekursory grupy I-R może wytwarzać, przetwarzać lub przerabiać, w
celu prowadzenia badań naukowych, wyłącznie szkoła wyższa, jednostka
badawczo-rozwojowa lub inna placówka naukowa - w zakresie swojej działalności
statutowej - po uzyskaniu zezwolenia Głównego Inspektora Farmaceutycznego 38) określającego
środki lub substancje, które mogą być przedmiotem wytwarzania, przetwarzania
lub przerobu.
4. Nie wymaga zezwolenia przerób środków odurzających lub substancji
psychotropowych, jeżeli jest dokonywany w aptece.
5. Zezwolenia, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą być wydane po stwierdzeniu
przez wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego, że przedsiębiorca 30) występujący o
wydanie zezwolenia zapewnia warunki produkcji i obrotu zabezpieczające przed
użyciem środków odurzających, substancji psychotropowych lub prekursorów
objętych zezwoleniem przez osoby nieupoważnione lub w celach innych niż
określone w wydanym zezwoleniu.
6. (skreślony). 39)
<![if !supportEmptyParas]> <![endif]>
7. (skreślony). 39)
<![if !supportEmptyParas]> <![endif]>
8. Środki odurzające grupy IV-N lub substancje psychotropowe grupy I-P może
stosować, w celu prowadzenia badań naukowych, wyłącznie szkoła wyższa,
jednostka badawczo-rozwojowa lub inna placówka naukowa - w zakresie swojej
działalności statutowej - po uzyskaniu zezwolenia Głównego Inspektora Farmaceutycznego
38), określającego
środki lub substancje będące przedmiotem zezwolenia.
9. 40) Zezwolenia, o
których mowa w ust. 1-3 i 8, mogą określać dozwoloną wielkość i cel
wytwarzania, przetwarzania, przerobu lub stosowania każdego środka
odurzającego, substancji psychotropowej lub prekursora oraz termin ważności
zezwolenia.
10. 40) Zezwolenia, o
których mowa w ust. 1-3 i 8, mogą być cofnięte w razie nieprzestrzegania przepisów
ustawy oraz niedotrzymania warunków określonych w zezwoleniu.
11. 41) Środki
odurzające, substancje psychotropowe lub prekursory grupy I-R może stosować, w
celu prowadzenia badań naukowych, wyłącznie szkoła wyższa, jednostka
badawczo-rozwojowa lub placówka naukowa - w zakresie swojej działalności
statutowej - po zgłoszeniu tego faktu i uzyskaniu zgody wojewódzkiego
inspektora farmaceutycznego.
12. (skreślony). 42)
<![if !supportEmptyParas]> <![endif]>
13. 43) Producent,
importer prekursorów lub inny podmiot wprowadzający do obrotu prekursory grupy
IIA-R i IIB-R prowadzi ewidencję produkcji lub obrotu, uwzględniającą wielkości
produkcji lub obrotu, zmiany w produkcji i w obrocie oraz dokonane transakcje.
13a. 44) Producent,
importer lub inny podmiot wprowadzający do obrotu prekursory grupy IIA-R
zgłasza do Inspektora do Spraw Substancji i Preparatów Chemicznych aktualne
adresy miejsc, gdzie dane prekursory są wytwarzane, lub miejsc, z których są
wprowadzane do obrotu.
13b. 45) Minister
właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób prowadzenia ewidencji produkcji lub obrotu
prekursorów grupy IIA-R i IIB-R, o której mowa w ust. 13, w tym sposób
dokumentowania produkcji lub obrotu - z uwzględnieniem wielkości produkcji lub
obrotu, zmian w produkcji i w obrocie oraz dokonanych transakcji;
2) tryb zgłaszania prekursorów grupy IIA-R, o
których mowa w ust. 13a, z uwzględnieniem danych dotyczących tych prekursorów
oraz innych danych, niezbędnych do gromadzenia i wykorzystania przez służby
medyczne i ratownicze, informacji o zagrożeniach dla zdrowia człowieka.
14. 46) Minister
właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1) 47)
szczegółowe warunki i tryb wydawania oraz cofania zezwoleń, o których mowa w ust.
1-3 i 8, a także obowiązki podmiotów posiadających te zezwolenia, w
szczególności w zakresie przechowywania środków objętych zezwoleniem oraz
prowadzenia dokumentacji dotyczącej ich posiadania i obrotu nimi;
2) 48)
szczegółowe warunki zgłaszania działalności, o której mowa w ust. 11, oraz
obowiązki podmiotów zobowiązanych do zgłoszenia takiej działalności.
Art. 23a. 49) 1.
Dokumentacja dotycząca posiadania i obrotu prekursorami grupy I-R, IIA-R i
IIB-R powinna zawierać oświadczenie podmiotu nabywającego te prekursory o ich
przeznaczeniu.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzór
oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, z uwzględnieniem niezbędnych danych
dotyczących:
1) podmiotu składającego oświadczenie;
2) celu i sposobu przeznaczenia prekursorów.
Art. 24. 1. Zbiór mleczka makowego i opium z maku oraz ziela konopi i żywicy
konopi jest dozwolony wyłącznie w celu prowadzenia badań naukowych, po
uzyskaniu zezwolenia Głównego Inspektora Farmaceutycznego 35).
2. 50) Minister
właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb
wydawania i cofania zezwoleń, o których mowa w ust. 1.
3. Sporządzanie wyciągów ze słomy makowej może odbywać się wyłącznie w
zakładzie przemysłu farmaceutycznego posiadającym zezwolenie na wytwarzanie
środków odurzających, uzyskane zgodnie z art. 23 ust. 1, oraz w szkole wyższej,
jednostce badawczo-rozwojowej i Centralnym Ośrodku Badania Odmian Roślin
Uprawnych - w zakresie ich działalności statutowej.
Art. 25. 1. Przywóz z zagranicy lub wywóz za granicę środków odurzających
lub substancji psychotropowych może być dokonywany wyłącznie przez
przedsiębiorców 30), o których
mowa w art. 23 ust. 1 lub art. 27 ust. 1, lub na ich rzecz.
2. Przywóz z zagranicy środków odurzających lub substancji psychotropowych
oraz prekursorów grupy I-R może nastąpić po uzyskaniu, dla każdej przesyłki
przywożonej do kraju, zezwolenia na przywóz, wydanego przez Głównego Inspektora
Farmaceutycznego 35), oraz
zezwolenia na wywóz, wydanego przez właściwe władze kraju wywozu.
3. Wywóz za granicę środków odurzających lub substancji psychotropowych oraz
prekursorów grupy I-R może nastąpić po uzyskaniu, dla każdej przesyłki
wywożonej z kraju, zezwolenia na wywóz, wydanego przez Głównego Inspektora
Farmaceutycznego 35), oraz
zezwolenia na przywóz, wydanego przez właściwe władze kraju przywozu.
4. 51) Minister
właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki
i tryb wydawania zezwoleń i dokumentów, o których mowa w ust. 2, 3 i 9, wzory
tych zezwoleń i dokumentów, obowiązki podmiotów i osób posiadających te
zezwolenia i dokumenty w zakresie przechowywania środków objętych zezwoleniem,
wydawania tych środków jednostkom uprawnionym oraz prowadzenia dokumentacji w
zakresie ich posiadania i obrotu nimi.
5. Przywóz z zagranicy lub wywóz za granicę słomy makowej może być dokonany
wyłącznie przez przedsiębiorców 30),
o których mowa w art. 23 ust. 1 lub art. 27 ust. 1, lub na ich rzecz, po
uzyskaniu zezwoleń przewidzianych w ust. 2 i 3.
6. Tranzyt środków odurzających grup I-N, II-N i IV-N oraz substancji
psychotropowych grup I-P i II-P jest dozwolony na podstawie zezwolenia na
wywóz, wydanego przez właściwe władze kraju wywozu, lub zezwolenia na przywóz,
wydanego przez właściwe władze kraju przywozu.
7. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do przywozu z zagranicy
substancji psychotropowych lub prekursorów do składu celnego i wywozu ich za
granicę ze składu celnego. Przywóz z zagranicy środków odurzających do składów
celnych jest zabroniony.
8. Przywóz z zagranicy lub tranzyt środków odurzających, substancji
psychotropowych lub prekursorów grupy I-R przez wolne obszary celne jest
zabroniony.
9. 52) Przywóz z
zagranicy lub wywóz za granicę środków odurzających, substancji psychotropowych
lub prekursorów grupy I-R na własne potrzeby lecznicze może być dokonywany na
podstawie stosownych dokumentów.
Art. 25a. 53) 1. Do obrotu
mogą być wprowadzane wyłącznie prekursory oznakowane.
2. Oznakowanie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać nazwę umożliwiającą
jednoznaczną identyfikację prekursorów grupy I-R, IIA-R i IIB-R, zgodnie z
wykazem prekursorów określonym w załączniku nr 1 do ustawy.
Art. 26. 54) Minister
właściwy do spraw zdrowia 55) może określić,
w drodze rozporządzenia, wykaz środków odurzających grup II-N i III-N,
substancji psychotropowych grup III-P i IV-P lub niektórych ich preparatów,
których przywóz z zagranicy, wywóz za granicę lub tranzyt może odbywać się bez
zachowania warunków, o których mowa w art. 25 ust. 1-3 i 5. Przepis ten stosuje
się odpowiednio do słomy makowej.
Art. 27. 1. Obrót hurtowy środkami odurzającymi lub substancjami
psychotropowymi może być prowadzony wyłącznie przez przedsiębiorcę 30) posiadającego koncesję
34) na prowadzenie hurtowni
farmaceutycznej, wydaną na podstawie odrębnych przepisów, po uzyskaniu
zezwolenia Głównego Inspektora Farmaceutycznego 56).
2. 57) Obrót hurtowy
prekursorami grupy I-R może być prowadzony przez przedsiębiorcę posiadającego koncesję
34) na prowadzenie hurtowni farmaceutycznej,
wydaną na podstawie odrębnych przepisów, po uzyskaniu zezwolenia Głównego
Inspektora Farmaceutycznego 56).
3. (skreślony). 58)
<![if !supportEmptyParas]> <![endif]>
4. Zezwolenia, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą być wydane po stwierdzeniu
przez wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego, że przedsiębiorca 30) występujący o
wydanie zezwolenia zapewnia warunki obrotu uniemożliwiające użycie środków
odurzających, substancji psychotropowych lub prekursorów objętych zezwoleniem
przez osoby nieupoważnione lub do celów innych niż określone w wydanym
zezwoleniu.
5. Zezwolenia, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą być cofnięte w razie
nieprzestrzegania przepisów ustawy oraz niedotrzymania warunków określonych w
zezwoleniu.
6. 59) Minister
właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe warunki i tryb wydawania oraz
cofania zezwoleń, o których mowa w ust. 1 i 2, a także obowiązki podmiotów
posiadających te zezwolenia, w szczególności w zakresie przechowywania środków
objętych zezwoleniem, wydawania tych środków jednostkom uprawnionym oraz
prowadzenia dokumentacji dotyczącej ich posiadania i obrotu nimi;
2) (skreślony). 60)
<![if !supportEmptyParas]> <![endif]>
Art. 28. 1. 61) Obrót
detaliczny środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi i prekursorami
będącymi środkami farmaceutycznymi 3) prowadzą wyłącznie apteki.
2. Preparaty zawierające środki odurzające lub substancje psychotropowe są
wydawane z apteki, z zastrzeżeniem ust. 3, wyłącznie na podstawie specjalnie
oznakowanej recepty albo zapotrzebowania.
3. Preparaty zawierające środki odurzające grupy II-N oraz substancje
psychotropowe grup III-P i IV-P mogą być wydawane z apteki na podstawie recept
innych niż określone w ust. 2, a preparaty zawierające środki odurzające grupy
III-N mogą być wydawane z apteki bez recepty.
4. 62) Minister
właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1) 63)
szczegółowe warunki przechowywania przez apteki środków odurzających,
substancji psychotropowych, prekursorów grupy I-R i preparatów zawierających te
środki lub substancje oraz sposób prowadzenia dokumentacji w zakresie ich
posiadania i obrotu, uwzględniając zabezpieczenie tych substancji przed
dostępem osób trzecich;
2) preparaty, o których mowa w ust. 3;
3) szczegółowe warunki wystawiania recept i
zapotrzebowań na preparaty zawierające środki odurzające lub substancje
psychotropowe oraz wydawania tych preparatów z aptek.
Art. 29. 64) 1. Preparaty
zawierające środki odurzające grup I-N, II-N i III-N lub substancje
psychotropowe grup II-P, III-P i IV-P, które zostały dopuszczone do obrotu jako
środki farmaceutyczne 3) na podstawie przepisów, o których
mowa w art. 2 pkt 1, może posiadać, w celach medycznych, po uzyskaniu zgody
wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego, zakład opieki zdrowotnej niemający
apteki zakładowej, zakład leczniczy dla zwierząt oraz lekarz, lekarz stomatolog
lub lekarz weterynarii, prowadzący indywidualną praktykę lekarską, a także inny
podmiot, którego działalność wymaga posiadania i stosowania tych preparatów.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
rodzaje preparatów i ich ilości, jakie mogą posiadać podmioty, o których mowa w
ust. 1, szczegółowe warunki zaopatrywania, przechowywania tych preparatów oraz
prowadzenia dokumentacji w zakresie ich posiadania i stosowania, a także
rodzaje podmiotów, których działalność wymaga posiadania i stosowania
preparatów, o których mowa w ust. 1, uwzględniając zabezpieczenie tych
substancji przed niewłaściwym użyciem.
Art. 30. 1. Przedsiębiorca 30)
i inna jednostka organizacyjna, które uzyskały zezwolenia, o których mowa w
art. 23 ust. 1, art. 25 ust. 2, 3 i 5 lub art. 27 ust. 1, są obowiązane do
składania sprawozdań z działalności określonej w zezwoleniu.
2. 65) Minister
właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki
i tryb składania sprawozdań, o których mowa w ust. 1, w tym terminy ich
składania oraz niezbędne dane, jakie powinny zawierać.
Art. 31. 1. 66) Nadzór nad
wytwarzaniem, przetwarzaniem, przerobem, przechowywaniem, obrotem i niszczeniem
środków odurzających i substancji psychotropowych będących środkami
farmaceutycznymi 3) oraz prekursorami grupy I-R, sprawuje
wojewódzki inspektor farmaceutyczny - na zasadach i w trybie określonych w
przepisach o środkach farmaceutycznych 3),
materiałach medycznych 4), aptekach,
hurtowniach i Inspekcji Farmaceutycznej.
2. 67) Nadzór nad
prekursorami grup IIA-R i IIB-R sprawuje powiatowy inspektor sanitarny 68) właściwy ze względu na siedzibę
wytwórcy, importera lub innego podmiotu wprowadzającego do obrotu poprzez
kontrolę realizacji obowiązków nałożonych na producenta, importera lub inny
podmiot wprowadzający do obrotu wynikających z art. 23 ust. 13 i 13a - na
zasadach i w trybie określonych w przepisach o Inspekcji Sanitarnej 69).
2a. 70) Inspektor do
Spraw Substancji i Preparatów Chemicznych prowadzi rejestr producentów,
importerów i innych podmiotów wprowadzających do obrotu prekursory grupy IIA-R
uwzględniający dane, o których mowa w art. 23 ust. 13a i 13b, oraz powiadamia o
zgłoszeniu powiatowego inspektora sanitarnego 68).
2b. 71) Minister
właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki
i tryb postępowania ze środkami farmaceutycznymi 3),
podrobionymi, zepsutymi, sfałszowanymi lub którym upłynął termin ważności,
zawierającymi w swoim składzie środki odurzające, substancje psychotropowe i
prekursory grupy I-R, oraz prekursorami grupy I-R stosowanymi w przemyśle
kosmetycznym lub spożywczym, uwzględniając w szczególności wymogi
zabezpieczenia przed ich niewłaściwym użyciem, sposoby niszczenia tych środków
w zależności od ich rodzaju i ilości oraz podmioty zobowiązane do pokrywania
kosztów związanych z niszczeniem tych środków.
3. 72) Minister
Obrony Narodowej sprawuje nadzór nad przerobem, przechowywaniem, obrotem oraz
zapasami środków odurzających i substancji psychotropowych w podległych
jednostkach organizacyjnych - na zasadach i w trybie określonych w przepisach,
o których mowa w ust. 1 i 2.
4. 73) Minister
właściwy do spraw wewnętrznych sprawuje nadzór nad przerobem, przechowywaniem,
obrotem oraz zapasami prekursorów grupy IIA-R i IIB-R w podległych jednostkach
organizacyjnych - na zasadach i w trybie określonych w przepisach, o których
mowa w ust. 2.
Art. 31a. 74) Producent,
importer lub inny podmiot, wprowadzający do obrotu prekursory grupy I-R, IIA-R
i IIB-R, są obowiązani niezwłocznie informować właściwy organ nadzoru, o którym
mowa w art. 31 ust. 1 i 2, o transakcjach, które mogą budzić podejrzenie, że
prekursory wytwarzane lub wprowadzane do obrotu mogą służyć nielegalnej
produkcji środków odurzających lub substancji psychotropowych.
Rozdział 5
Uprawa maku i konopi
Art. 32. 1. Uprawa maku, z wyjątkiem maku niskomorfinowego, może być
prowadzona wyłącznie na potrzeby przemysłu farmaceutycznego i nasiennictwa.
2. Uprawa maku niskomorfinowego może być prowadzona wyłącznie na cele
spożywcze i nasiennictwa.
3. 75) Uprawa konopi włóknistych
może być prowadzona wyłącznie na potrzeby przemysłu włókienniczego, chemicznego
i celulozowo-papierniczego oraz nasiennictwa.
4. Uprawa konopi innych niż wymienione w ust. 3 jest zabroniona.
Art. 33. 1. Uprawy maku i konopi włóknistych mogą być prowadzone na
określonej powierzchni, w wyznaczonych rejonach, w drodze kontraktacji i na
podstawie zezwolenia.
2. 76) Wojewoda,
działając w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia oraz ministrem
właściwym do spraw rolnictwa, określa, w drodze rozporządzenia, ogólną
powierzchnię przeznaczoną corocznie pod uprawy maku lub konopi włóknistych oraz
rejonizację tych upraw.
3. (skreślony). 77)
<![if !supportEmptyParas]> <![endif]>
4. 78) Kontraktację upraw
maku lub konopi włóknistych może prowadzić podmiot posiadający zezwolenie
wojewody właściwego dla miejsca położenia uprawy.
5. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 4, powinno określać zakres i cel
kontraktacji. Zezwolenie może być cofnięte w razie naruszenia warunków w nim
określonych.
Art. 34. 1. Uprawy maku lub konopi włóknistych mogą być prowadzone, z
zastrzeżeniem art. 33 ust. 1, na podstawie:
1) zezwolenia wójta lub burmistrza (prezydenta
miasta) właściwego ze względu na miejsce położenia uprawy oraz
2) 78)
umowy kontraktacji, zawartej przez prowadzącego uprawę z podmiotem prowadzącym
kontraktację na podstawie zezwolenia wojewody właściwego dla miejsca położenia
uprawy.
2. Zezwolenie powinno określać odmianę maku lub konopi włóknistych,
powierzchnię ich uprawy oraz termin jego ważności.
3. Organ odmówi wydania zezwolenia na prowadzenie uprawy maku lub konopi
włóknistych, jeżeli ubiegający się o jego wydanie nie daje gwarancji należytego
zabezpieczenia zbioru z tych upraw przed wykorzystaniem do celów innych niż
określone w ustawie.
4. Zezwolenie może być cofnięte w razie naruszenia warunków w nim
określonych.
5. Gmina prowadzi rejestr wydanych zezwoleń na uprawę maku lub konopi
włóknistych.
Art. 35. 1. 78) Torebka
(makówka) z nasionami, uzyskana z uprawy maku prowadzonej na potrzeby przemysłu
farmaceutycznego, wraz z przylegającą do niej łodygą o długości do 7 cm,
powinny być w całości przekazane podmiotowi prowadzącemu kontraktację upraw
maku, na warunkach określonych w umowie kontraktacji. Słoma makowa, pozostała
po oddzieleniu torebki (makówki) i przylegającej do niej łodygi o długości do 7
cm, powinna być zniszczona przez prowadzącego uprawę w sposób określony w
umowie kontraktacji.
2. Słoma makowa z uprawy maku niskomorfinowego powinna być zniszczona przez
prowadzącego uprawę na jego koszt, w sposób określony w umowie kontraktacji.
3. Pozostałe na polu resztki pożniwne maku powinny być zniszczone w miejscu
prowadzenia uprawy, w wyniku wykonania odpowiedniego zabiegu agrotechnicznego,
na warunkach określonych w umowie kontraktacji.
Art. 36. 79) Przepisów art.
32-35, z wyjątkiem przepisów dotyczących obowiązku niszczenia słomy makowej i
resztek pożniwnych roślin maku, nie stosuje się do upraw maku i konopi
prowadzonych przez szkołę wyższą, jednostkę badawczo-rozwojową lub inną
placówkę naukową oraz Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych -
jeżeli odbywa się to w ramach działalności statutowej, a także przez podmiot
zajmujący się hodowlą roślin i stosujący konopie włókniste w celach
izolacyjnych.
Art. 37. 1. 80) Nadzór nad
uprawami maku lub konopi włóknistych sprawuje wójt lub burmistrz (prezydent
miasta) właściwy ze względu na miejsce położenia tych upraw.
2. W ramach wykonywania nadzoru osoby upoważnione przez organ, o którym mowa
w ust. 1, są uprawnione do:
1) wejścia na grunty, na których są prowadzone
uprawy maku lub konopi włóknistych, w tym dojścia do tych gruntów przez inne nieruchomości;
2) kontroli dokumentów uprawniających do
prowadzenia upraw maku lub konopi włóknistych;
3) żądania wyjaśnień i oświadczeń od prowadzącego
uprawy maku lub konopi włóknistych.
3. Osoby upoważnione do wykonywania czynności określonych w ust. 2 mają
obowiązek okazania upoważnienia wydanego przez organ sprawujący nadzór.
4. W razie stwierdzenia prowadzenia upraw maku lub konopi włóknistych wbrew
warunkom określonym w art. 34, wójt lub burmistrz (prezydent miasta) wydaje
nakaz zniszczenia tych upraw przez zaoranie lub przekopanie gruntu, na koszt
prowadzącego uprawę; decyzja ta podlega natychmiastowemu wykonaniu.
Art. 38. Zadania, o których mowa w art. 34 i 37, są wykonywane przez gminę
jako zadania zlecone z zakresu administracji rządowej.
Art. 39. Rada Ministrów może rozszerzyć, w drodze rozporządzenia, przepisy
dotyczące upraw maku i konopi na inne rośliny, które zawierają substancje
odurzające lub psychotropowe.
Rozdział 6
Przepisy karne
Art. 40. 1. Kto, wbrew przepisom ustawy, wytwarza, przetwarza albo przerabia
środki odurzające lub substancje psychotropowe albo przetwarza mleczko makowe
lub słomę makową,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
2. Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość
środków odurzających, substancji psychotropowych, mleczka makowego albo słomy
makowej lub czyn ten został popełniony w celu osiągnięcia korzyści majątkowej
lub osobistej, sprawca
podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3 81).
Art. 41. 1. Kto wyrabia, posiada, przechowuje, zbywa lub nabywa przyrządy,
jeżeli z okoliczności wynika, że służą one lub są przeznaczone do
niedozwolonego wytwarzania, przetwarzania lub przerobu środków odurzających lub
substancji psychotropowych,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do
lat 2 82).
2. Tej samej karze podlega, kto:
1) przystosowuje do niedozwolonego wytwarzania, przetwarzania
lub przerobu środków odurzających lub substancji psychotropowych naczynia i
przyrządy, choćby były wytworzone w innym celu, albo
2) wchodzi w porozumienie z inną osobą w celu
popełnienia przestępstwa określonego w art. 40 ust. 2.
Art. 42. 1. Kto, wbrew przepisom ustawy, przywozi z zagranicy, wywozi za
granicę lub przewozi w tranzycie środki odurzające, substancje psychotropowe,
mleczko makowe lub słomę makową,
podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności do lat 5 82).
2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do
roku 82).
3. Jeżeli przedmiotem czynu,- o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość
środków odurzających, substancji psychotropowych, mleczka makowego lub słomy
makowej albo czyn ten został popełniony w celu osiągnięcia korzyści majątkowej
lub osobistej, sprawca
podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3 i grzywny.
Art. 43. 1. Kto, wbrew przepisom ustawy, wprowadza do obrotu środki
odurzające, substancje psychotropowe, mleczko makowe lub słomę makową albo
uczestniczy w takim obrocie,
podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8 82).
2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do
roku 82).
3. Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość
środków odurzających, substancji psychotropowych, mleczka makowego lub słomy
makowej, sprawca
podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności do lat 10 82).
Art. 44. 1. Kto czyni przygotowania do przestępstwa określonego w art. 42
ust. 1 lub art. 43 ust. 1,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do
lat 2 82).
2. Kto czyni przygotowania do przestępstwa określonego w art. 42 ust. 3 lub
art. 43 ust. 3,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
Art. 45. 1. 83) Kto, wbrew
przepisom ustawy, udziela innej osobie środka odurzającego lub substancji
psychotropowej, ułatwia albo umożliwia ich użycie albo nakłania do użycia
takiego środka lub substancji,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
2. Jeżeli sprawca czynu, o którym mowa w ust. 1, udziela środka odurzającego
lub substancji psychotropowej małoletniemu lub nakłania go do użycia takiego
środka lub substancji albo udziela ich w znacznych ilościach innej osobie,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 5.
Art. 46. 1. Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej,
udziela innej osobie środka odurzającego lub substancji psychotropowej, ułatwia
użycie albo nakłania do użycia takiego środka lub substancji,
podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
2. Jeżeli sprawca czynu, o którym mowa w ust. 1, udziela środka odurzającego
lub substancji psychotropowej małoletniemu, ułatwia użycie albo nakłania go do
użycia takiego środka lub substancji,
podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.
3. W wypadku mniejszej wagi, sprawca
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do
lat 2 82).
Art. 46a. 84) 1. Kto, będąc
właścicielem lub działającym w jego imieniu zarządcą albo kierownikiem zakładu
gastronomicznego, lokalu rozrywkowego lub prowadząc inną działalność usługową,
mając wiarygodną wiadomość o popełnieniu przestępstwa określonego w art. 43, 45
lub 46 na terenie tego lokalu, nie powiadamia o tym niezwłocznie organów
ścigania,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do
lat 2.
2. Nie podlega karze, kto zaniechał zawiadomienia z obawy przed
odpowiedzialnością karną grożącą jemu samemu lub jego najbliższym.
Art. 47. 85) Kto, wbrew
przepisom ustawy, w celu niedozwolonego wytworzenia środka odurzającego lub
substancji psychotropowej, wytwarza, przetwarza, przerabia, przywozi z zagranicy,
wywozi za granicę, przewozi w tranzycie, nabywa, posiada lub przechowuje
prekursory,
podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności do lat 5.
Art. 48. 1. Kto, wbrew przepisom ustawy, posiada środki odurzające lub
substancje psychotropowe,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do
roku 82).
3. Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość
środków odurzających lub substancji psychotropowych, sprawca
podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności do lat 5 82).
4. (skreślony). 86)
<![if !supportEmptyParas]> <![endif]>
Art. 49. 1. Kto, wbrew przepisom ustawy, uprawia mak, z wyjątkiem maku
niskomorfinowego, lub konopie, z wyjątkiem konopi włóknistych,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do
lat 2 82).
2. Tej samej karze podlega, kto wbrew przepisom ustawy zbiera mleczko
makowe, opium, słomę makową, żywicę lub ziele konopi.
Art. 50. Kto zabiera, w celu przywłaszczenia, środki odurzające, substancje
psychotropowe, mleczko makowe lub słomę makową, podlega odpowiedzialności
karnej jak za przestępstwo kradzieży mienia, niezależnie od wartości przedmiotu
zaboru.
Art. 51. Kto, wbrew przepisom ustawy, uprawia mak niskomorfinowy lub konopie
włókniste,
podlega karze grzywny.
Art. 52. Kto, wbrew przepisom ustawy, wytwarza, przetwarza, przerabia,
stosuje, przywozi z zagranicy, wywozi za granicę, przewozi w tranzycie, nabywa,
posiada lub przechowuje prekursory,
podlega karze grzywny.
Art. 53. Kto, wbrew przepisom wydanym na podstawie art. 23 lub 27, nie dopełnia
obowiązku prowadzenia ewidencji wytwarzania, przetwarzania, przerobu środków
odurzających, substancji psychotropowych lub prekursorów i obrotu nimi albo w
inny sposób narusza przepisy określające zasady stosowania środków, substancji
lub prekursorów i obrotu nimi,
podlega karze grzywny.
Art. 54. 1. 87) Orzekanie w
sprawach o czyny określone w art. 51-53 następuje w trybie przepisów o
postępowaniu w sprawach o wykroczenia.
2. 88) W razie ukarania
za wykroczenie określone w art. 51 lub 52, orzeka się przepadek przedmiotów
wykroczenia, a także przedmiotów pochodzących bezpośrednio lub pośrednio z
wykroczenia, nawet jeżeli nie były one własnością sprawcy. Sąd, orzekając
przepadek przedmiotów, może zarządzić ich zniszczenie. Z czynności zniszczenia
sporządza się protokół.
Art. 55. 1. W razie skazania za przestępstwa określone w art. 40-47, 49 i
50, orzeka się przepadek przedmiotu przestępstwa oraz przedmiotów i narzędzi,
które służyły lub były przeznaczone do jego popełnienia, nawet jeżeli nie były
własnością sprawcy.
2. 89) W razie
skazania za przestępstwo określone w art. 48 oraz w razie umorzenia lub
warunkowego umorzenia postępowania karnego, orzeka się przepadek środka
odurzającego lub substancji psychotropowej, nawet jeżeli nie był własnością
sprawcy. Sąd, orzekając przepadek przedmiotów, może zarządzić ich zniszczenie.
Z czynności zniszczenia sporządza się protokół.
3. 90) W razie skazania
za przestępstwo określone w art. 40-49, sąd może orzec na cele zapobiegania i
zwalczania narkomanii nawiązkę w wysokości do 50 000 zł.
4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do sprawcy przestępstwa określonego w
art. 48 ust. 1 lub 2, jeżeli jest on osobą uzależnioną.
Art. 56. 1. W razie skazania osoby uzależnionej za przestępstwo pozostające
w związku z używaniem środków odurzających lub psychotropowych na karę
pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono, sąd zobowiązuje
skazanego do poddania się leczeniu, rehabilitacji lub readaptacji w odpowiednim
zakładzie opieki zdrowotnej lub zakładzie prowadzonym przez podmioty, o których
mowa w art. 3 ust. 3, i oddaje go pod dozór wyznaczonej osoby, instytucji lub
stowarzyszenia.
2. Sąd może, na wniosek osoby, instytucji lub stowarzyszenia sprawującego
nadzór nad skazanym, o którym mowa w ust. 1, a także na wniosek zakładu
prowadzącego leczenie, rehabilitację lub readaptację, zarządzić wykonanie
zawieszonej kary pozbawienia wolności, jeżeli skazany w okresie próby uchyla
się od obowiązku, o którym mowa w ust. 1, albo dopuszcza się rażącego
naruszenia regulaminu zakładu, do którego został skierowany.
3. W razie skazania osoby uzależnionej, z uwzględnieniem warunków
określonych w ust. 1, na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia
jej wykonania, sąd może orzec umieszczenie sprawcy przed wykonaniem kary w
odpowiednim zakładzie opieki zdrowotnej.
4. Czasu pobytu w zakładzie leczniczym nie określa się z góry, nie może on
jednak być dłuższy niż 2 lata; o zwolnieniu z zakładu rozstrzyga sąd na
podstawie wyników leczenia i rehabilitacji. Jeżeli skazany nie poddaje się
leczeniu i rehabilitacji albo dopuszcza się rażącego naruszenia regulaminu
zakładu opieki zdrowotnej, zwolnienie może nastąpić także na wniosek zakładu
prowadzącego leczenie.
5. Sąd rozstrzyga po zakończeniu leczenia i rehabilitacji, czy orzeczoną
karę pozbawienia wolności należy wykonać.
6. 91) Minister
właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości określi, w
drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb postępowania w przedmiocie
leczenia, rehabilitacji i readaptacji osób uzależnionych, o których mowa w ust.
1-3.
Art. 57. 1. Jeżeli osoba uzależniona, której zarzucono popełnienie przestępstwa
zagrożonego karą nieprzekraczającą 5 lat pozbawienia wolności, podda się
leczeniu odwykowemu w odpowiednim zakładzie opieki zdrowotnej, prokurator może
zawiesić postępowanie do czasu zakończenia leczenia.
2. Po podjęciu postępowania prokurator, uwzględniając wyniki leczenia,
postanawia o dalszym prowadzeniu postępowania albo występuje do sądu z
wnioskiem o warunkowe umorzenie postępowania.
3. Na postanowienie o dalszym prowadzeniu postępowania podejrzanemu
przysługuje zażalenie.
4. W wypadku wskazanym w ust. 2 warunkowe umorzenie można zastosować do
sprawcy przestępstwa zagrożonego karą nieprzekraczającą 5 lat pozbawienia
wolności.
Art. 58. 92) W zakresie
uregulowanym w niniejszym rozdziale nie stosuje się art. 96-98 Kodeksu karnego.
Rozdział 7
Zmiany w przepisach obowiązujących
oraz przepisy przejściowe i końcowe
Art. 59. (pominięty). 93)
<![if !supportEmptyParas]> <![endif]>
Art. 60. Zezwolenia wydane przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej na
podstawie dotychczasowych przepisów o zapobieganiu narkomanii zachowują moc po
wejściu ustawy w życie.
Art. 61. (pominięty). 93)
<![if !supportEmptyParas]> <![endif]>
Art. 62. Traci moc ustawa z dnia 31 stycznia 1985 r. o zapobieganiu
narkomanii (Dz. U. Nr 4, poz. 15 i Nr 15, poz. 66, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z
1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 89, poz. 517 oraz z
1991 r. Nr 105, poz. 452).
Art. 63. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia 94), z wyjątkiem przepisów
rozdziału 5, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Załączniki do ustawy z dnia 24
kwietnia 1997 r.
Załącznik nr 1 95)
<![if !supportEmptyParas]> <![endif]>
WYKAZ PREKURSORÓW
1. Prekursory grupy I-R
Międzynarodowe nazwy zalecane
|
Inne nazwy
|
Oznaczenia chemiczne
|
1
|
2
|
3
|
|
Efedryna
|
[R-(R*,S*)]-α-[1-(metyloamino)-etylo] benzenometanol
czyli (1R,2S)-2-metyloamino-1-fenylo-propan-1-ol
|
ERGOMETRYNA
|
|
[8ß(S)]-9,10-didehydro-N-(2-hydroksy-1-metyloetylo)-6-metyloergolino-8-karboksamid
|
ERGOTAMINA
|
|
(5\'α)-12\'-hydroksy-2\'-metylo-5\'-(fenylometylo)-ergotamano-3\',6\',18-trion
|
|
Fenyloaceton, BMK, P-2-P
|
1-fenylo-2-propanon
|
FENYLOPROPANOLAMINA
|
Norefedryna
|
(R*,S*)-α-(1-amionoetylo)benzenometanol czyli
(1RS,2RS)-2-amino-1-fenylopropan-1-ol
|
|
Izosafrol
|
1,2-metylenodioksy-4-propenylobenzen czyli
5-(1-propenylo)-1,3-benzodioksol
|
|
Kwas lizergowy
|
kwas 9,10-didehydroksy-6-metyloergolino-8ß-karboksylowy
|
|
Kwas acetyloantranilowy
|
kwas 2-acetamidobenzoesowy
|
|
3,4-Metylenodioksy-fenylopropan-2-on, PMK
|
(3,4-metylenodioksybenzylo)metyloketon
|
|
Piperonal, Heliotropina
|
(3,4-metylenodioksy)benzaldehyd
|
PSEUDOEFEDRYNA
|
d-Pseudoefedryna
|
[S-(R*,S*)]-α-[1-(metyloamino)-etylo]benzenometanol czyli
[1S,2S]-(+)-2-(metyloamino)-1-fenylopropan-1-ol
|
|
Safrol
|
4-allilo-1,2-metylenodioksybenzen czyli 5-(2-propenylo)-1,3-benzodioksol
|
oraz sole substancji należących do tej grupy, jeżeli istnienie takich soli
jest możliwe
|
2. Prekursory grupy IIA-R
Międzynarodowe nazwy zalecane
|
Inne nazwy
|
Oznaczenia chemiczne
|
1
|
2
|
3
|
|
Bezwodnik kwasu octowego
|
bezwodnik octowy
|
|
Eter etylowy
|
eter dietylowy
|
|
Kwas antranilowy
|
kwas 2-aminobenzoesowy
|
|
Kwas fenylooctowy
|
kwas benzenooctowy
|
|
Nitroetan
|
nitroetan
|
|
Piperydyna
|
heksahydropirydyna
|
oraz sole substancji należących do tej grupy, jeżeli istnienie takich soli
jest możliwe
|
3. Prekursory grupy IIB-R
Międzynarodowe nazwy zalecane
|
Inne nazwy
|
Oznaczenia chemiczne
|
1
|
2
|
3
|
|
Aceton
|
2-propanon
|
|
Aldehyd benzoesowy
|
aldehyd benzoesowy
|
|
Butanon, metyloetyloketon
MEK
|
2-butanon
|
|
Kwas siarkowy
|
H2SO4
|
|
Kwas solny
|
HCl
|
|
Nadmanganian potasu
|
KMnO4
|
|
Toluen
|
metylobenzen
|
oraz sole substancji należących do tej grupy z wyjątkiem soli kwasu
siarkowego i kwasu solnego, jeżeli istnienie takich soli jest możliwe
|
Załącznik nr 2 95)
<![if !supportEmptyParas]> <![endif]>
WYKAZ ŚRODKÓW ODURZAJĄCYCH
1. Środki odurzające grupy I-N
Międzynarodowe nazwy zalecane
|
Inne nazwy
|
Oznaczenia chemiczne
|
1
|
2
|
3
|
ACETORFINA
|
|
3-O-acetylo-6,7,8,14-tetrahydro-7α-(1-hydroksy-1-metylobutylo)-6,14-endo-etenooripawina
|
|
Acetylo-α-metylofentanyl
|
N-(1-(α-metylofenetylo)-4-piperydylo)acetanilid
|
ACETYLOMETADOL
|
|
3-acetoksy-6-dimetyloamino-4,4-difenyloheptan
|
ALLILOPRODYNA
|
|
3-allilo-4-fenylo-1-metylo-4-propionyloksypiperydyna
|
ALFAACETYLOMETADOL
|
|
α-3-acetoksy-6-dimetyloamino-4,4-difenyloheptan, czyli
(3R,6R)-3-acetoksy-6-dimetyloamino-4,4-difenyloheptan
|
ALFAMEPRODYNA
|
|
α-3-etylo-4-fenylo-1-metylo-4-propionyloksypiperydyna, czyli
cis-3-etylo-4-fenylo-1-metylo-4-propionyloksypiperydyna
|
ALFAMETADOL
|
|
α-6-dimetyloamino-4,4-difenylo-3-heptanol czyli
(3R,6R)-6-dimetyloamino-4,4-difenylo-3-heptanol
|
|
α-Metylofentanyl
|
N-[1-(α-metylofenetylo)-4-piperydylo]propionanilid
|
|
α-Metylotiofentanyl
|
N-[1-[1-metylo-2-(2-tienylo)etylo]-4-piperydylo]propionanilid
|
ALFAPRODYNA
|
|
α-4-fenylo-1,3-dimetylo-4-propionyloksypiperydyna, czyli
cis-(±)-4-fenylo-1,3-dimetylo-4-propionyloksy-piperydyna
|
ALFENTANYL
|
|
N-[1-[2-(4-etylo-4,5-dihydro-5-okso-1H-tetrazol-1-ilo)
etylo]-4-(metoksymetylo)-4-piperydynylo]-N-fenylopropanamid
|
ANILERYDYNA
|
|
ester etylowy kwasu 1-p-aminofenetylo-4-fenylo-4-piperydynokarboksylowego
|
BENZETYDYNA
|
|
ester etylowy kwasu 1-(2-benzyloksyetylo)-4-fenylo-4-piperydynokarboksylowego
|
BENZYLOMORFINA
|
|
3-benzylomorfina, czyli
3-benzyloksy-7,8-didehydro-4,5-α-epoksy-17-metylomorfinan-6α-ol
|
BETACETYLOMETADOL
|
|
ß-3-acetoksy-6-dimetyloamino-4,4-difenyloheptan
|
|
ß-Hydroksyfentanyl
|
N-[1-(ß-hydroksyfenetylo)-4-piperydylo]propionanilid
|
|
ß-Hydroksy-3-metylofentanyl
|
N-[1-(ß-hydroksyfenetylo)-3-metylo-4-piperydylo]propionanilid
|
BETAMEPRODYNA
|
|
ß-3-etylo-4-fenylo-1-metylo-4-propionyloksypiperydyna
|
BETAMETADOL
|
|
ß-6-dimetyloamino-4,4-difenylo-3-heptanol, czyli
(3S,6R)-6-dimetyloamino-4,4-difenylo-3-heptanol
|
BETAPRODYNA
|
|
ß-4-fenylo-1,3-dimetylo-4-propionyloksypiperydyna
|
BEZYTRAMID
|
|
1-(3-cyjano-3,3-difenylopropylo)-4-(2-okso-3-propionylo-1-benzimidazolinylo)piperydyna
|
DEZOMORFINA
|
|
dihydrodeoksymorfina, czyli 4,5-epoksy-3-hydroksy-17-metylomorfinan
|
DEKSTROMORAMID
|
Palfium
|
(+)-4-[3,3-difenylo-2-metylo-4-okso-4-(1-pirolidynylo)-butylo]-morfolina,
czyli (+)-1-(2,2-difenylo-3-metylo-4-morfolinobutyrylo)pirolidyna
|
DIAMPROMID
|
|
N-[2-(N-metylo-N-fenetyloamino)-propylo]propionanilid
|
DIETYLOTIAMBUTEN
|
|
3-dietyloamino-1,1-di-(2\'-tienylo)-1-buten
|
DIFENOKSYNA
|
|
kwas 1-(3-cyjano-3,3-difenylopropylo)-4-fenylo-4-piperydynokarboksylowy
|
DIHYDROETORFINA
|
|
7,8-dihydro-7-α-[1-(R)-hydroksy-1-metylobutylo]-6,14-endo-etanotetrahydrooripawina
|
DIHYDROMORFINA
|
|
4,5α-epoksy-17-metylomorfinan-3,6α-diol
|
DIMENOKSADOL
|
|
ester 2-dimetyloaminoetylowy kwasu 1-etoksy-1,1-difenylooctowego
|
DIMEFEPTANOL
|
|
6-dimetyloamino-4,4-difenylo-3-heptanol
|
DIMETYLOTIAMBUTEN
|
|
3-dimetyloamino-1,1-di(2\'-tienylo)-1-buten
|
DIFENOKSYLAT
|
|
ester etylowy kwasu
1-(3-cyjano-3,3-difenylopropylo)-4-fenylo-4-piperydynokarboksylowego
|
DIPIPANON
|
|
4,4-difenylo-6-piperydyno-3-heptanon
|
DROTEBANOL
|
|
3,4-dimetoksy-17-metylomorfinan-6ß,14-diol
|
EKGONINA
|
|
kwas
[1R-(egzo)]-3-hydroksy-8-metylo-8-azabicyklo[3.2.1]oktano-2-karboksylowy
|
ETYLOMETYLOTIAMBUTEN
|
|
3-etylometyloamino-1,1-di-(2\'-tienylo)-1-buten
|
ETONITAZEN
|
|
1-(2-dietyloaminoetylo)-2-(p-etoksybenzylo)-5-nitrobenzimidazol
|
ETORFINA
|
|
6,7,8,14-tetrahydro-7α-(1-hydroksy-1-metylobutylo)-6,14-endo-etenooripawina
|
ETOKSERYDYNA
|
|
ester etylowy kwasu
1-[2-(2-hydroksyetoksy)etylo]-4-fenylo-4-piperydynokarboksylowego
|
FENADOKSON
|
|
4,4-difenylo-6-morfolino-3-heptanon
|
FENAMPROMID
|
|
N-(1-metylo-2-piperydynoetylo)propionanilid
|
FENAZOCYNA
|
|
2\'-hydroksy-5,9-dimetylo-2-fenetylo-6,7-benzomorfan, czyli
3-fenetylo-1,2,3,4,5,6-heksahydro-6,11-dimetylo-2,6-metano-3-benzazocyn-8-ol
|
FENOMORFAN
|
|
3- hydroksy-17-fenetylomorfinan
|
FENOPERYDYNA
|
|
ester etylowy kwasu 1-(3-fenylo-3-hydroksypropylo)-4-fenylo-4-piperydynokarboksylowego
|
FENTANYL
|
|
1-fenetylo-4-(N-propionyloanilino)piperydyna, czyli
N-(1-fenetylo-4-piperydylo)propionanilid
|
FURETYDYNA
|
|
ester etylowy kwasu 4-fenylo-1-(2-tetrahydro-furfuryloksyetylo)-4-piperydynokarboksylowego
|
HEROINA
|
|
diacetylomorfina, czyli
3,6α-diacetoksy-7,8-didehydro-4,5α-epoksy-17-metylomorfinan
|
HYDROKODON
|
|
dihydrokodeinon, czyli 4,5α-epoksy-3-metoksy-17-metylomorfinan-6-on
|
HYDROMORFINOL
|
|
14-hydroksy-7,8-dihydromorfina
|
HYDROMORFON
|
|
dihydromorfinon, czyli 4,5α-epoksy-3-hydroksy-17-metylomorfinan-6-on
|
HYDROKSYPETYDYNA
|
|
ester etylowy kwasu 4-m-hydroksyfenylo-1-metylo-4-piperydynokarboksylowego
|
IZOMETADON
|
|
6-dimetyloamino-4,4-difenylo-5-metylo-3-heksanon
|
KETOBEMIDON
|
Cliradon
|
4-m-hydroksyfenylo-1-metylo-4-propionylopiperydyna
|
KODOKSYM
|
|
O-(karboksymetylo)oksym dihydrokodeinonu
|
KONOPI ZIELE I ŻYWICA oraz wyciągi, nalewki farmaceutyczne, a także
wszystkie inne wyciągi z konopi
|
|
|
KOKAINA
|
|
ester metylowy benzoiloekgoniny, czyli ester metylowy kwasu [1R-(egzo,egzo)]-3-benzoiloksy-8-metylo-8-azabicyklo[3.2.1]oktano-2-karboksylowego
|
KOKA LIŚCIE
|
|
|
KLONITAZEN
|
|
2-(p-chlorobenzylo)-1-(2-dietyloaminoetylo)-5-nitro-benzimidazol
|
LEWOMETORFAN
|
|
(-)-3-metoksy-17-metylomorfinan
|
LEWOMORAMID
|
|
(-)-4-[2-metylo-4-okso-3,3-difenylo-4-(1-pirolidynylo)butylo]morfolina,
czyli (-)-1-(2,2-difenylo-3-metylo-4-morfolinobutyrylo)pirolidyna
|
LEWOTENACYLOMORFAN
|
|
(-)-3 -hydroksy-17-fenacylomorfinan
|
LEWORFANOL
|
|
(-)-3-hydroksy-17-metylomorfinan
|
MAKOWEJ SŁOMY KONCENTRATY - produkty powstające w procesie otrzymywania
alkaloidów ze słomy makowej, jeżeli produkty te są wprowadzone do obrotu
|
|
|
MAKOWEJ SŁOMY WYCIĄGI - inne niż koncentraty produkty otrzymywane ze słomy
makowej przy jej ekstrakcji wodą lub jakimkolwiek innym rozpuszczalnikiem, a
także inne produkty otrzymywane przez przerób mleczka makowego
|
|
|
METAZOCYNA
|
|
2\'-hydroksy-2,5,9-trimetylo-6,7-benzomorfan
|
METADON
|
|
6-dimetyloamino-4,4-difenylo-3-heptanon
|
METADONU PÓŁPRODUKT
|
|
4-cyjano-2-dimetyloamino-4,4-difenylobutan
|
METYLODEZORFINA
|
|
6-metylo-Δ6-deoksymorfina
|
METYLODIHYDROMORFINA
|
|
6-metylodihydromorfina
|
|
3-Metylofentanyl
|
N-(1-fenetylo-3-metylo-4-piperydylo)propionanilid (forma cis- i forma
trans-)
|
|
3-Metylotiofentanyl
|
N-[3-metylo-1-[2-(2-tienylo)etylo]-4-piperydylo]propionanilid
|
METOPON
|
|
5-metylodihydromorfinon, czyli
4,5-epoksy-3-hydroksy-5,17-dimetylomorfinan-6-on
|
MIROFINA
|
|
mirystylobenzylomorfina, czyli
3-benzyloksy-7,8-didehydro-4,5α-epoksy-6α-mirystoiloksy-17-metylomorfinan
|
MORAMIDU PÓŁPRODUKT
|
|
kwas 1,1-difenylo-2-metylo-3-morfolinomasłowy
|
MORFERYDYNA
|
|
ester etylowy kwasu
4-fenylo-1-(2-morfolinoetylo)-4-piperydynokarboksylowego
|
MORFINA
|
|
7,8-didehydro-4,5α-epoksy-17-metylomorfinan-3,6α-diol
|
MORFINY METYLOBROMEK oraz inne pochodne morfiny zawierające azot
czwartorzędowy
|
|
|
MORFINY N-TLENEK
|
|
N-tlenek 7,8-didehydro-4,5α-epoksy-17-metylomorfinan-3,6α-diolu
|
|
MPPP
|
propionian 4-fenylo-1-metylo-4-piperydynolu
|
NIKOMORFINA
|
|
3,6-dinikotynoilomorfina
|
NORACYMETADOL
|
|
α-(+)-3-acetoksy-4,4-difenylo-6-metyloaminoheptan
|
NORLEWORFANOL
|
|
(-)-3 -hydroksymorfinan
|
NORMETADON
|
|
6-dimetyloamino-4,4-difenylo-3-heksanon
|
NORMORFINA
|
|
demetylomorfina, czyli 7,8-didehydro-4,5α-epoksymorfinan-3,6α-diol
|
NORPIPANON
|
|
4,4-difenylo-6-piperydyno-3-heksanon
|
OPIUM I NALEWKA Z OPIUM
|
|
|
OKSYKODON
|
Eukodal
|
14-hydroksydihydrokodeinon, czyli 4,5α-epoksy-14-hydroksy-3-metoksy-17-metylomorfinan-6-on
|
OKSYMORFON
|
|
14-hydroksydihydromorfinon, czyli
4,5α-epoksy-3,14-dihydroksy-17-metylomorfinan-6-on
|
|
Para-fluorofentanyl
|
4\'-fluoro-N-(1-fenetylo-4-piperydylo)propionanilid
|
|
PEPAP
|
octan 1-fenetylo-4-fenylo-4-piperydynolu
|
PETYDYNA
|
Dolargan
|
ester etylowy kwasu 4-fenylo-1-metylo-4-piperydynokarboksylowego
|
PETYDYNY PÓŁPRODUKT A
|
|
4-cyjano-4-fenylo-1-metylopiperydyna
|
PETYDYNY PÓŁPRODUKT B
|
|
ester etylowy kwasu 4-fenylo-4-piperydynokarboksylowego
|
PETYDYNY PÓŁPRODUKT C
|
|
kwas 4-fenylo-1-metylo-4-piperydynokarboksylowy
|
PIMINODYNA
|
|
ester etylowy kwasu
4-fenylo-1-(3-fenyloaminopropylo)-4-piperydynokarboksylowego
|
PIRYTRAMID
|
|
amid kwasu
1-(3-cyjano-3,3-difenylopropylo)-4-(1-piperydyno)-4-piperydynokarboksylowego,
czyli amid kwasu
1\'-(3-cyjano-3,3-difenylopropylo)-(1,4\'-bipiperydyno)-4\'-karboksylowego
|
PROHEPTAZYNA
|
|
4-fenylo-1,3-dimetylo-4-propionyloksyazacykloheptan
|
PROPERYDYNA
|
|
ester izopropylowy kwasu 4-fenylo-1-metylo-4-piperydynokarboksylowego
|
RACEMETORFAN
|
|
(±)-3-metoksy-17-metylomorfinan
|
RACEMORAMID
|
|
(±)-4-[3,3-difenylo-2-metylo-4-okso-4-(1-pirolidynylo)butylo]morfolina
|
RACEMORFAN
|
|
(±)-3-hydroksy-17-merylomorfinan
|
REMIFENTANYL
|
|
ester metylowy kwasu
1-(2-metoksykarbonyloetylo)-4-(fenylopropionyloamino)-piperydyno-4-karboksylowego
|
SUFENTANIL
|
|
N-[4-(metoksymetylo)-1-[2-(2-tienylo)etylo]-4-piperydylo]propionanilid
|
TEBAKON
|
|
acetylodihydrokodeinon, czyli
6-acetoksy-6,7-didehydro-4,5α-epoksy-3-metoksy-17-metylomorfinan
|
TEBAINA
|
|
6,7,8,14-tetradehydro-4,5α-epoksy-3,6-dimetoksy-17-metylomorfinan
|
|
Tiofentanyl
|
N-[1-[2-(2-tienylo)etylo]-4-piperydylo]propionanilid
|
TRIMEPERYDYNA
|
|
4-fenylo-1,2,5-trimetylo-4-propionyloksypiperydyna
|
TYLIDYNA
|
|
ester etylowy kwasu
(+)-trans-2-(dimeryloamino)-1-fenylo-3-cyklohekseno-1-karboksylowego
|
oraz:
- izomery środków odurzających wymienionych w niniejszej grupie, jeżeli
istnienie takich izomerów jest możliwe w ramach użytego oznaczenia
chemicznego, chyba że izomery takie są wyraźnie wyłączone,
- estry i etery środków odurzających wymienionych w niniejszej grupie,
jeżeli istnienie takich estrów i eterów jest możliwe, chyba że są one
wymienione w innej grupie,
- sole środków odurzających wymienionych w niniejszej grupie, włączając w
to sole estrów, eterów i izomerów, o których mowa wyżej, jeżeli istnienie
takich soli jest możliwe
|
2. Środki odurzające grupy II-N
Międzynarodowe nazwy zalecane
|
Inne nazwy
|
Oznaczenia chemiczne
|
1
|
2
|
3
|
ACETYLODIHYDROKODEINA
|
|
6-acetylo-7,8-dihydrokodeina
|
KODEINA
|
|
3-O-metylomorfina, czyli
7,8-didehydro-4,5α-epoksy-3-metoksy-17-metylomorfinan-6α-ol
|
DEKSTROPROPOKSYFEN
|
|
(+)-1,2-difenylo-4-dimetyloamino-3-metylo-2-propionyloksybutan, czyli
propionian(2S,3R)-(+)-1,2-difenylo-4-dimetyloamino-3-metylo-2-butanolu
|
DIHYDROKODEINA
|
|
7,8-dihydrokodeina
|
ETYLOMORFINA
|
Dionina
|
3-O-etylomorfina
|
FOLKODYNA
|
|
morfolinyloetylomorfina, czyli
7,8-didehydro-4,5α-epoksy-17-metylo-3-(2-morfolinoetoksy)morfinan-6α-ol
|
NIKODYKODYNA
|
|
6-nikotynoilo-7,8-dihydrokodeina
|
NIKOKODYNA
|
|
6-nikotynoilokodeina
|
NORKODEINA
|
|
N-demetylokodeina
|
PROPIRAM
|
|
N-(1-metylo-2-piperydynoetylo)-N-(2-pirydylo)propionamid
|
oraz:
- izomery środków odurzających wymienionych w niniejszej grupie, jeżeli
istnienie takich izomerów jest możliwe w ramach użytego oznaczenia
chemicznego, chyba że istnienie takich izomerów jest wyraźnie wyłączone,
- sole środków odurzających wymienionych w niniejszej grupie, włączając w
to sole estrów, eterów i izomerów, o których mowa wyżej, jeżeli istnienie
takich soli jest możliwe
|
3. Środki odurzające grupy III-N
1. Preparaty zawierające oprócz innych składników kodeinę, której ilość nie
przekracza 50 mg w jednej dawce lub stężenie nie przekracza 1,5% w preparatach
w formie niepodzielonej.
2. Preparaty zawierające oprócz innych składników:
- ACETYLODIHYDROKODEINĘ
- DIHYDROKODEINĘ
- ETYLOMORFINĘ
- NORKODEINĘ
- NIKODYKODYNĘ
- NIKOKODYNĘ
w których ilość środka odurzającego nie przekracza 100 mg w jednej dawce lub
stężenie nie przekracza 2,5% w preparatach w formie niepodzielonej.
3. Preparaty zawierające w jednej dawce najwyżej 2,5 mg difenoksylatu
obliczonego w postaci zasady i nie mniej niż 0,025 mg siarczanu atropiny w
jednej dawce.
4. Preparaty zawierające w jednej dawce nie więcej niż 0,5 mg difenoksyny oraz
takie ilości winianu atropiny, które odpowiadają co najmniej 5% dawki
difenoksyny.
4. Środki odurzające grupy IV-N
Międzynarodowe nazwy zalecane
|
Inne nazwy
|
Oznaczenia chemiczne
|
1
|
2
|
3
|
ACETORFINA*)
|
|
3-O-acetylo-6,7,8,14-tetrahydro-7α-(1 -hydroksy-1
-metylobutylo)-6,14-endo-etenooripawina
|
|
Acetylo-α-metylofentanyl
|
N-[1-(α-metylofenetylo)-4-piperydylo]acetanilid
|
|
α-Metylofentanyl
|
N-[1-(α-metylofenetylo)-4-piperydylo]propionanilid
|
|
3-Metylotiofentanyl
|
N-[3-metylo-1-[2-(2-tienylo)etylo]-4-piperydylo]propionanilid
|
|
ß-Hydroksyfentanyl
|
N-[1-(ß-hydroksyfenetylo)-4-piperydylo]propionanilid
|
|
ß-Hydroksy-3-metylofentanyl
|
N-[1-(ß-hydroksyfenetylo)-3-metylo-4-piperydylo]-propionanilid
|
DEZOMORFINA
|
|
dihydrodeoksymorfina, czyli 4,5-epoksy-3-hydroksy-17-metylomorfinan
|
ETORFINA*)
|
|
6,7,8,14-tetrahydro-7α-(1-hydroksy-1-metylobutylo)-6,14-endo-etenooripawina
|
HEROINA
|
|
diacetylomorfina, czyli
3,6α-diacetoksy-7,8-didehydro-4,5α-epoksy-17-metylomorfinan
|
KETOBEMIDON
|
Cliradon
|
4-m-hydroksyfenylo-1-metylo-4-propionylopiperydyna
|
KONOPI ZIELE I ŻYWICA oraz wyciągi, nalewki farmaceutyczne, a także wszystkie
inne wyciągi z konopi
|
|
|
|
3-Metylofentanyl
|
N-(1-fenetylo-3-metylo-4-piperydylo)propionanilid (forma cis- i forma
trans-)
|
|
MPPP
|
propionian 4-fenylo-1-metylo-4-piperydynolu
|
|
Para-fluorofentanyl
|
4\'-fluoro-N-(1-fenetylo-4-piperydylo)propionanilid
|
|
PEPAP
|
octan 1-fenetylo-4-fenylo-4-piperydynolu
|
|
Tiofentanyl
|
N-[1-[2-(2-tienylo)etylo]-4-piperydylo]propionanilid
|
oraz:
- izomery środków odurzających wymienionych w niniejszej grupie, jeżeli
istnienie takich izomerów jest możliwe w ramach użytego oznaczenia
chemicznego, chyba że izomery takie są wyraźnie wyłączone,
- estry i etery środków odurzających wymienionych w niniejszej grupie,
jeżeli istnienie takich estrów i eterów jest możliwe, chyba że są one
wymienione w innej grupie,
- sole środków odurzających wymienionych w niniejszej grupie, włączając w
to sole estrów, eterów i izomerów, o których mowa wyżej, jeżeli istnienie
takich soli jest możliwe
|
*) może być stosowana w lecznictwie zwierząt
|
Załącznik nr 3 95)
<![if !supportEmptyParas]> <![endif]>
WYKAZ SUBSTANCJI PSYCHOTROPOWYCH
1. Substancje psychotropowe grupy
I-P
Międzynarodowe nazwy zalecane
|
Inne nazwy
|
Oznaczenia chemiczne
|
1
|
2
|
3
|
BROLAMFETAMINA
|
DOB
|
2,5-dimetoksy-4-bromoamfetamina
|
|
DET
|
N,N-dietylotryptamina
|
|
DMA
|
(±)-2,5-dimetoksy-α-metylofenetyloamina, czyli 2,5-dimetoksyamfetamina
|
|
DOET
|
(±)-2,5-dimetoksy-4-etylo-α-metylofenetyloamina, czyli
2,5-dimetoksy-4-etyloamfetamina
|
|
DMHP
|
3-(1,2-dimetyloheptylo)-1-hydroksy-7,8,9,10-tetrahydro-6,6,9-trimetylo-6H-dibenzo[b,d]piran
|
|
DMT
|
N,N-dimetylotryptamina
|
ETRYPTAMINA
|
|
3-(2-aminobutylo)indol
|
|
N-Etylo-MDA, MDEA
|
(±)-N-etylo-α-metylo-3,4-(metylenodioksy)-fenetyloamina
|
|
N-Hydroksy-MDA
|
(±)-N-[α-metylo-3,4-(metylenodioksy)fenetylo] hydroksylamina
|
|
Metkatynon
|
2-(metyloamino)-1-fenylopropan-1-on
|
|
4-Metyloaminoreks
|
(±)-cis-2-amino-4-metylo-5-fenylo-2-oksazolina
|
|
4-MTA
|
α-metylo-4-metylotiofenetyloamina czyli 4-metylotioamfetamina
|
ETYCYKLIDYNA
|
PCE
|
N-etylo-1-fenylocykloheksyloamina
|
KATYNON
|
|
(-)-α-aminopropiofenon
|
(+)-LIZERGID
|
LSD, LSD-25
|
dietyloamid kwasu 9,10-didehydro-6-metyloergolino-8ß-karboksylowego
|
|
MDMA
|
(±)-3,4-metylenodioksy-N,α-dimetylofenetyloamina, czyli
3,4-metylenodioksymetamfetamina
|
|
MMDA
|
(±)-5-metoksy-3,4-metylenodioksy-α-metylofenetyloamina, czyli
5-metoksy-3,4-metylenodioksyamfetamina
|
|
Meskalina
|
3,4,5-trimetoksyfenetyloamina
|
|
Paraheksyl
|
3-heksylo-1-hydroksy-7,8,9,10-tetrahydro-6,6,9-trimetylo-6H-dibenzo[b,d]piran
|
|
PMA
|
4-metoksy-α-metylofenetyloamina, czyli para-metoksyamfetamina
|
|
PMMA
|
4-metoksy-N,α-dimetylofenetyloamina, czyli p-metoksymetamfetamina
|
|
Psylocyna
|
3-(2-dimetyloaminoetylo)-4-hydroksyindol
|
PSYLOCYBINA
|
|
diwodorofosforan 3-(2-dimetyloaminoetylo)-4-indolilu
|
ROLICYKLIDYNA
|
PHP, PCPY
|
1-(1-fenylocykloheksylo)pirolidyna
|
|
STP, DOM
|
2-amino-1-(2,5-dimetoksy-4-metylofenylo)propan
|
TENAMFETAMINA
|
MDA
|
3,4-metylenodioksyamfetamina
|
TENOCYKLIDYNA
|
TCP
|
1-[1-(2-tienylo)cykloheksylo]piperydyna
|
|
TMA
|
(±)-3,4,5-trimetoksy-α-metylofenetyloamina, czyli
3,4,5-trimetoksyamfetamina
|
|
Tetrahydrokannabinole
|
następujące izomery i ich warianty stereochemiczne:
|
|
|
=> 7,8,9,10-
tetrahydro-6,6,9-trimetylo-3-pentylo-6H-dibenzo[b,d]piran-1-ol
|
|
|
=>
(9R,10aR)-8,9,10,10a-tetrahydro-6,6,9-trimetylo-3-pentylo-6H-dibenzo[b,d]piran-1-ol)
|
|
|
=> (6aR,9R,10aR)-6a,9,10,10a-tetrahydro-6,6,9-trimetylo-3-pentylo-6H-dibenzo[b,d]piran-1-ol
|
|
|
=>
(6aR,10aR)-6a,7,10,10a-tetrahydro-6,6,9-trimetylo-3-pentylo-6H-dibenzo[b,d]piran-1-ol
|
|
|
=> 6a,7,8,9-tetrahydro-6,6,9-trimetylo-3-pentylo-6H-dibenzo[b,d]piran-1-ol
|
|
|
=>
(6aR,10aR)-6a,7,8,9,10,10a-heksahydro-6,6,9-trimetylo-3-pentylo-6H-dibenzo[b,d]piran-1-ol
|
- oraz sole substancji zamieszczonych w tej grupie w każdym przypadku, gdy
istnienie takich soli jest możliwe,
- stereoizomery substancji zamieszczonych w tej grupie, jeżeli istnienie
takich stereoizomerów jest możliwe w ramach użytego oznaczenia chemicznego,
chyba że stereoizomery takie są wyraźnie wyłączone
|
2. Substancje psychotropowe grupy
II-P
Międzynarodowe nazwy zalecane
|
Inne nazwy
|
Oznaczenia chemiczne
|
1
|
2
|
3
|
|
2C-B
|
4-bromo-2,5-dimetoksyfenetyloamina
|
AMFETAMINA
|
Psychedryna
|
(±)-2-amino-1-fenylopropan
|
DEKSAMFETAMINA
|
|
(+)-2-amino-1-fenylopropan
|
FENCYKLIDYNA
|
PCP
|
1-(1-fenylocykloheksylo)piperydyna
|
FENETYLINA
|
|
(±)-3,7-dihydro-1,3-dimetylo-7-[2-[(1-metylo-2-fenetylo)-amino]-etylo]-1H-puryno-2,6-dion
|
FENMETRAZYNA
|
|
2-fenylo-3-metylomorfolina
|
LEWAMFETAMINA
|
|
(-)-α-metylofenetyloamina
|
LEWOMETAMFETAMINA
|
|
(-)-1-N,α-dimetylofenetyloamina
|
MEKLOKWALON
|
|
3-(o-chlorofenylo)-2-metylo-4(3H)-chinazolinon
|
METAKWALON
|
|
2-metylo-3-(o-tolilo)-4(3H)-chinazolinon
|
METAMFETAMINA
|
Metamfetamina racemiczna
|
(+)-2-metyloamino-1-fenylopropan
(±)-2-metyloamino-1-fenylopropan
|
METYLOFENIDAT
|
Rytalina
|
ester metylowy kwasu α-fenylo-(2-piperydyno)-octowego
|
PENTAZOCYNA
|
Fortral
|
(2R*,6R*,11R*)-1,2,3,4,5,6-heksahydro-8-hydroksy-6,11-dimetylo-3-(3-metylo-2-butenylo)-2,6-metano-3-benzazocyna
|
SEKOBARBITAL
|
|
kwas 5-allilo-5-(1-metylobutylo)barbiturowy
|
|
Δ-9-Tetrahydrokannabinol i jego warianty stereochemiczne
|
(6aR,10aR)-6a,7,8,10a-tetrahydro-6,6,9-trimetylo-3-pentylo-6H-dibenzo[b,d]piran-1-ol
|
ZIPEPROL
|
|
α-(α-metoksybenzylo-4-ß-metoksyfenylo)-1-piperazynoetanol
|
oraz sole substancji zamieszczonych w tej grupie w każdym przypadku, gdy
istnienie takich soli jest możliwe
|
3. Substancje psychotropowe grupy
III-P
Międzynarodowe nazwy zalecane
|
Inne nazwy
|
Oznaczenia chemiczne
|
1
|
2
|
3
|
AMOBARBITAL
|
Amytal
|
kwas 5-etylo-5-izopentylobarbiturowy
|
BUPRENORFINA
|
|
21-cyklopropylo-7-α-[(S)-1-hydroksy-1,2,2-trimetylopropylo]-6,14-endo-etano-6,7,8,14-tetrahydrooripawina
|
BUTALBITAL
|
|
kwas 5-allilo-5-izobutylobarbiturowy
|
CYKLOBARBITAL
|
|
kwas 5-(1-cykloheksen-1-ylo)-5-etylobarbiturowy
|
FLUNITRAZEPAM
|
|
5-(o-fluorofenylo)-1,3-dihydro-1-metylo-7-nitro-2H-1,4-benzodiazepin-2-on
|
GLUTETIMID
|
Glimid
|
3-etylo-3-fenylo-2,6-dioksopiperydyna
|
KATYNA
|
|
(+)-treo-2-amino-1-hydroksy-1-fenylopropan
|
PENTOBARBITAL
|
Nembutal
|
kwas 5-etylo-5-(1-metylobutylo)-barbiturowy
|
oraz sole substancji zamieszczonych w tej grupie w każdym przypadku, gdy
istnienie takich soli jest możliwe
|
4. Substancje psychotropowe grupy
IV-P
Międzynarodowe nazwy zalecane
|
Inne nazwy
|
Oznaczenia chemiczne
|
1
|
2
|
3
|
ALLOBARBITAL
|
|
kwas 5,5-diallilobarbiturowy
|
ALPRAZOLAM
|
|
8-chloro-6-fenylo-1-metylo-4H-s-triazolo[4,3-a][1,4]benzo-diazepina
|
AMFEPRAMON
|
Dietylopropion
|
2-dietyloamino-1-fenylo-1-propanon
|
AMINOREKS
|
|
2-amino-5-fenylo-2-oksazolina
|
BROMAZEPAM
|
|
7-bromo-1,3-dihydro-5-(2-pirydylo)-2H-1,4-benzodiazepin-2-on
|
BROTIZOLAM
|
|
2-bromo-4-(o-chlorofenylo)-9-metylo-6H-tieno[3,2-f]-s-triazolo[4,3-a][1,4]diazepina
|
BARBITAL
|
Veronalum
|
kwas 5,5-dietylobarbiturowy
|
BENZFETAMINA
|
|
N-benzylo-N-α-dimetylofenetyloamina
|
BUTOBARBITAL
|
|
kwas 5-butylo-5-etylobarbiturowy
|
CHLORDIAZEPOKSYD
|
Elenium
|
4-tlenek-7-chloro-5-fenylo-2-(metyloamino)-3H-1,4-benzodiazepiny
|
DELORAZEPAM
|
|
7-chloro-5-(o-chlorofenylo)-1,3-dihydro-2H-1,4-benzodiazepin-2-on
|
DIAZEPAM
|
Relanium
|
7-chloro-5-fenylo-1,3-dihydro-1-metylo-2H-1,4-benzodiazepin-2-on
|
ESTAZOLAM
|
|
8-chloro-6-fenylo-4H-s-triazolo[4,3-a][1,4]benzodiazepina
|
ETCHLORWYNOL
|
|
1-chloro-3-etylo-1-penten-4-in-3-ol
|
ETYLAMFETAMINA
|
|
(±)-N-etylo-α-metylofenetyloamina, czyli N-etyloamfetamina
|
ETYNAMAT
|
|
ester 1-etynylocykloheksylowy kwasu karbaminowego
|
FENDIMETRAZYNA
|
|
(+)-3,4-dimetylo-2-fenylomorfolina
|
FENKAMFAMINA
|
|
(±)-N-etylo-3-fenylobicyklo[2.2.1]heptano-2-amina
|
FENOBARBITAL
|
Luminalum
|
kwas 5-etylo-5-fenylobarbiturowy
|
FENPROPOREKS
|
|
(±)-3-[(α-metylofenetylo)amino]propionitryl
|
FENTERMINA
|
|
α,α-dimetylofenetyloamina
|
FLUDIAZEPAM
|
|
7-chloro-5-(o-fluorofenylo)-1,3-dihydro-1-metylo-2H-1,4-benzodiazepin-2-on
|
FLURAZEPAM
|
|
7-chloro-1-[2-(dietyloamino)etylo]-5-(o-fluorofenylo)-1,3-dihydro-2H-1,4-benzodiazepin-2-on
|
|
|
GHB
|
HALAZEPAM
|
|
7-chloro-5-fenylo-1,3-dihydro-1-(2,2,2-trifluoroetylo)-2H-1,4-benzodiazepin-2-on
|
HALOKSAZOLAM
|
|
10-bromo-11b-(o-fluorofenylo)-2,3,7,11b-tetrahydrooksazolo[3,2-d][1,4]-benzodiazepin-6(5H)-on
|
KAMAZEPAM
|
|
dimetylokarbaminian
7-chloro-5-fenylo-1,3-dihydro-3-hydroksy-1-metylo-2H-1,4-benzodiazepin-2-onu
|
KETAZOLAM
|
|
11-chloro-12b-fenylo-8,12b-dihydro-2,8-dimetylo-4H-[1,3]-oksazyno-[3,2-d][1,4]benzodiazepino-4,7(6H)-dion
|
KLOBAZAM
|
|
7-chloro-5-fenylo-1-metylo-1H-1,5-benzodiazepino-2,4(3H,5H)-dion
|
KLONAZEPAM
|
Rivotril
|
5-(o-chlorofenylo)-1,3-dihydro-7-nitro-2H-1,4-benzodiazepin-2-on
|
KLORAZEPAT
|
|
kwas 7-chloro-5-fenylo-2,3-dihydro-2-okso-1H-1,4-benzodiazepino-3-karboksylowy
|
KLOKSAZOLAM
|
|
10-chloro-11b-(o-chlorofenylo)-2,3,7,11b-tetrahydro-oksazolo-[3,2-d][1,4]benzodiazepin-6(5H)-on
|
KLOTIAZEPAM
|
|
5-(o-chlorofenylo)-7-etylo-1,3-dihydro-1-metylo-2H-tieno[2,3-e]-1,4-diazepin-2-on
|
LEFETAMINA
|
SPA
|
(-)- 1-dimetyloamino-1,2-difenyloetan, czyli
(-)-N,N-dimetylo-1,2-difenyloetyloamina
|
LOFLAZEPINIAN ETYLOWY
|
|
ester etylowy kwasu 7-chloro-5-(o-fluorofenylo)-2,3-dihydro-2-okso-1H-1,4-benzodiazepino-3-karboksylowego
|
LOPRAZOLAM
|
|
6-(o-chlorofenylo)-2,4-dihydro-2-[(4-metylo-1-piperazynylo)metyleno]-8-nitro-1H-imidazo[1,2-a][1,4]
benzodiazepin-1-on
|
LORAZEPAM
|
|
7-chloro-5-(o-chlorofenylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-2H-1,4-benzodiazepin-2-on
|
LORMETAZEPAM
|
|
7-chloro-5-(o-chlorofenylo)-1,3-dihydro-3-hydroksy-1-metylo-2H-1,4-benzodiazepin-2-on
|
MAZINDOL
|
|
5-(p-chlorofenylo)-2,5-dihydro-3R-imidazo[2,1-a]-izoindol-5-ol
|
MEDAZEPAM
|
Rudotel
|
7-chloro-5-fenylo-2,3-dihydro-1-metylo-1H-1,4-benzodiazepina
|
MEFENOREKS
|
|
(±)-N-(3-chloropropylo)-α-metylofenetyloamina
|
MEPROBAMAT
|
|
2,2-di(karbamoiloksymetylo)pentan, czyli dikarbaminian
2-metylo-2-propylo-1,3-propanodiolu
|
METYLOFENOBARBITAL
|
Prominalum
|
kwas 5-etylo-5-fenylo-N-metylobarbiturowy
|
METYPRYLON
|
|
3,3-dietylo-5-metylo-2,4-piperydynodion
|
MEZOKARB
|
|
3-(α-metylofenylo)-N-(fenylokarbamoilo)-sydnonimina
|
MIDAZOLAM
|
|
8-chloro-6-(o-fluorofenylo)-1-metylo-4H-imidazo[1,5-a][1,4]benzodiazepina
|
NIMETAZEPAM
|
|
5-fenylo-1,3-dihydro-1-metylo-7-nitro-2H-1,4-benzodiazepin-2-on
|
NITRAZEPAM
|
|
5-fenylo-1,3-dihydro-7-nitro-2H-1,4-benzodiazepin-2-on
|
NORDAZEPAM
|
|
7-chloro-5-fenylo-1,3-dihydro-2H-1,4-benzodiazepin-2-on
|
OKSAZEPAM
|
|
7-chloro-5-fenylo-1,3-dihydro-3-hydroksy-2H-1,4-benzodiazepin-2-on
|
OKSAZOLAM
|
|
10-chloro-11b-fenylo-2,3,7,11b-tetrahydro-2-metylooksazolo[3,2-d][1,4]benzodiazepin-6(5H)-on
|
PEMOLINA
|
|
2-amino-5-fenylo-2-oksazolin-4-on, czyli 5-fenylo-2-imino-4-oksazolidynon
|
PINAZEPAM
|
|
7-chloro-5-fenylo-1,3-dihydro-1-(2-propionylo)-2H-1,4-benzodiazepin-2-on
|
PIPRADROL
|
|
1,1-difenylo-1-(2-piperydylo)metanol
|
PIROWALERON
|
|
(±)-1-(4-metylofenylo)-2-(1-pirolidynylo)-1-pentanon
|
PRAZEPAM
|
|
7-chloro-1-(cyklopropylometylo)-5-fenylo-1,3-dihydro-2H-1,4-benzodiazepin-2-on
|
SEKBUTABARBITAL
|
|
kwas 5-sec-butylo-5-etylobarbiturowy
|
TEMAZEPAM
|
Signopam
|
7-chloro-5-fenylo-1,3-dihydro-3-hydroksy-1-metylo-2H-1,4-benzodiazepin-2-on
|
TETRAZEPAM
|
|
7-chloro-5-(cykloheksen-1-ylo)-1,3-dihydro-1-metylo-2H-1,4-benzodiazepin-2-on
|
TRIAZOLAM
|
|
8-chloro-6-(o-chlorofenylo)-1-metylo-4H-s-triazolo[4,3-a][1,4]benzodiazepina
|
WINYLBITAL
|
|
kwas 5-(1-metylobutylo)-5-winylobarbiturowy
|
ZOLPIDEM
|
|
N,N,6-trimetylo-2-(4-metylofenylo)-imidazo[1,2-α]pirydyno-3-acetamid
|
oraz sole substancji zamieszczonych w tej grupie w każdym przypadku, gdy
istnienie takich soli jest możliwe
|
1) Dodany przez art. 1 pkt 1 ustawy z
dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz o
zmianie innych ustaw (Dz. U. Nr 125,
poz. 1367), która weszła w życie z dniem 14 listopada 2001 r.
2) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 ustawy, o której
mowa w odnośniku 1.
3) Obecnie: produktów leczniczych w rozumieniu ustawy z dnia
6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. Nr 126,
poz. 1381), która weszła w życie z dniem 1 października 2002 r.; zgodnie z
art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Przepisy wprowadzające ustawę
- Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie
Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
(Dz. U. Nr
126, poz. 1382 i Nr 154,
poz. 1801 oraz z 2002 r. Nr 32,
poz. 300), która weszła w życie z dniem 1 października 2002 r.
4) Obecnie: wyrobach medycznych, o których mowa w ustawie z
dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 126,
poz. 1380), która weszła w życie z dniem 1 października 2002 r.; zgodnie z
art. 26 ust. 2 ustawy wymienionej jako druga w odnośniku 3.
5) Ze zmianą wprowadzoną przez art. 125 pkt 1 ustawy z dnia
24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów
administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106,
poz. 668), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1999 r.
6) Dodany przez art. 1 pkt 3 ustawy, o której mowa w
odnośniku 1.
7) Ze zmianą wprowadzoną przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26
października 2000 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 103,
poz. 1097), która weszła w życie z dniem 12 grudnia 2000 r.
8) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 ustawy, o której
mowa w odnośniku 1.
9) Ze zmianą wprowadzoną przez art. 1 pkt 2 lit. a ustawy, o
której mowa w odnośniku 7.
10) Dodany przez art. 1 pkt 2 lit. b ustawy, o której mowa
w odnośniku 7.
11) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 lit. a ustawy,
o której mowa w odnośniku 1.
12) Dodany przez art. 1 pkt 2 lit. c ustawy, o której mowa
w odnośniku 7.
13) Dodany przez art. 125 pkt 3 ustawy, o której mowa w
odnośniku 5; skreślony przez art. 72 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 2002 r. o
bezpośrednim wyborze wójta, burmistrza i prezydenta miasta (Dz. U. Nr 113,
poz. 984), który wszedł w życie w dniu wyborów do organów stanowiących
jednostek samorządu terytorialnego przeprowadzonych w związku z zakończeniem
kadencji tych organów wybranych w dniu 11 października 1998 r., zgodnie z art.
102 tej ustawy.
14) Dodany przez art. 1 pkt 5 lit. b ustawy, o której mowa
w odnośniku 1.
15) W brzmieniu ustalonym przez art. 10 ustawy z dnia 23
sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy
wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz
niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 111,
poz. 1194), która weszła w życie z dniem 21 października 2001 r.
16) Ze zmianą wprowadzoną przez art. 1 pkt 3 ustawy, o
której mowa w odnośniku 7.
17) Ze zmianami wprowadzonymi przez art. 1 pkt 4 ustawy, o
której mowa w odnośniku 7, i art. 41 ustawy z dnia 1 marca 2002 r. o zmianach w
organizacji i funkcjonowaniu centralnych organów administracji rządowej i
jednostek im podporządkowanych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 25,
poz. 253), który wszedł w życie z dniem 1 lipca 2002 r.
18) W brzmieniu ustalonym przez art. 125 pkt 4 lit. a
ustawy, o której mowa w odnośniku 5.
19) Dodany przez art. 125 pkt 4 lit. b ustawy, o której
mowa w odnośniku 5.
20) Przez art. 125 pkt 5 ustawy, o której mowa w odnośniku
5.
21) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 ustawy, o
której mowa w odnośniku 7.
22) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 6 ustawy, o
której mowa w odnośniku 7.
23) Dodany przez art. 1 pkt 6 lit. a ustawy, o której mowa
w odnośniku 1.
24) Ze zmianą wprowadzoną przez art. 1 pkt 6 lit. b ustawy,
o której mowa w odnośniku 1.
25) W brzmieniu ustalonym przez art. 125 pkt 6 ustawy, o
której mowa w odnośniku 5.
26) Dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy, o której mowa w
odnośniku 7.
27) W brzmieniu ustalonym przez art. 125 pkt 7 ustawy, o
której mowa w odnośniku 5.
28) Ze zmianą wprowadzoną przez art. 1 pkt 8 ustawy, o
której mowa w odnośniku 7.
29) Ze zmianą wprowadzoną przez art. 1 pkt 9 ustawy, o
której mowa w odnośniku 7.
30) Ze zmianą wprowadzoną przez art. 1 pkt 7 ustawy, o
której mowa w odnośniku 1.
31) Ze zmianą wprowadzoną przez art. 1 pkt 10 lit. a
ustawy, o której mowa w odnośniku 7.
32) Uchylony z dniem 24 marca 2000 r., tj. z dniem
ogłoszenia obwieszczenia Prezesa Trybunału Konstytucyjnego z dnia 5 maja 1999
r. o utracie mocy obowiązującej art. 22 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997
r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2000 r. Nr 20,
poz. 256), wydanego na podstawie art. 89 ust. 4 ustawy z dnia 1 sierpnia
1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102,
poz. 643) w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 6
października 1998 r., sygn. K. 36/97; dodany przez art. 1 pkt 10 lit. b ustawy,
o której mowa w odnośniku 7.
33) Dodany przez art. 1 pkt 10 lit. b ustawy, o której mowa
w odnośniku 7.
34) Obecnie: zezwolenie w rozumieniu ustawy z dnia 19
listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 101,
poz. 1178), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2001 r., zgodnie z art.
96 ust. 2 pkt 4 i art. 97 tej ustawy.
35) Ze zmianą wprowadzoną przez art. 125 pkt 8 ustawy, o
której mowa w odnośniku 5.
36) Ze zmianą wprowadzoną przez art. 1 pkt 8 lit. a ustawy,
o której mowa w odnośniku 1.
37) Ze zmianą wprowadzoną przez art. 1 pkt 8 lit. b ustawy,
o której mowa w odnośniku 1.
38) Ze zmianą wprowadzoną przez art. 1 pkt 11 lit. a
ustawy, o której mowa w odnośniku 7.
39) Przez art. 1 pkt 8 lit. c ustawy, o której mowa w odnośniku
1.
40) Ze zmianą wprowadzoną przez art. 1 pkt 8 lit. d ustawy,
o której mowa w odnośniku 1.
41) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 lit. e ustawy,
o której mowa w odnośniku 1.
42) Przez art. 1 pkt 8 lit. f ustawy, o której mowa w
odnośniku 1.
43) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 lit. g ustawy,
o której mowa w odnośniku 1, który wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2002 r.
44) Dodany przez art. 1 pkt 8 lit. h ustawy, o której mowa
w odnośniku 1, który w tej części wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2002 r.
45) Dodany przez art. 1 pkt 8 lit. h ustawy, o której mowa
w odnośniku 1.
46) Ze zmianą wprowadzoną przez art. 1 pkt 11 lit. b
ustawy, o której mowa w odnośniku 7.
47) Ze zmianą wprowadzoną przez art. 1 pkt 8 lit. i tiret
pierwsze ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
48) Ze zmianą wprowadzoną przez art. 1 pkt 8 lit. i tiret
drugie ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
49) Dodany przez art. 1 pkt 9 ustawy, o której mowa w
odnośniku 1.
50) Ze zmianą wprowadzoną przez art. 1 pkt 12 ustawy, o której
mowa w odnośniku 7.
51) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 13 lit. a
ustawy, o której mowa w odnośniku 7.
52) Dodany przez art. 1 pkt 13 lit. b ustawy, o której mowa
w odnośniku 7.
53) Dodany przez art. 1 pkt 10 ustawy, o której mowa w
odnośniku 1.
54) Ust. 2 oraz oznaczenie ust. 1 skreślone przez art. 1
pkt 11 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
55) Ze zmianą wprowadzoną przez art. 1 pkt 14 lit. a
ustawy, o której mowa w odnośniku 7.
56) Ze zmianą wprowadzoną przez art. 1 pkt 15 lit. a
ustawy, o której mowa w odnośniku 7.
57) Ze zmianą wprowadzoną przez art. 1 pkt 12 lit. a
ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
58) Przez art. 1 pkt 12 lit. b ustawy, o której mowa w
odnośniku 1.
59) Ze zmianą wprowadzoną przez art. 1 pkt 15 lit. b
ustawy, o której mowa w odnośniku 7.
60) Przez art. 1 pkt 12 lit. c ustawy, o której mowa w
odnośniku 1.
61) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 13 lit. a
ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
62) Ze zmianą wprowadzoną przez art. 1 pkt 16 ustawy, o
której mowa w odnośniku 7.
63) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 13 lit. b
ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
64) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 14 ustawy, o
której mowa w odnośniku 1.
65) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 18 ustawy, o
której mowa w odnośniku 7.
66) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 15 lit. a
ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
67) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 15 lit. a
ustawy, o której mowa w odnośniku 1, który w tej części wszedł w życie z dniem
1 stycznia 2002 r.
68) Obecnie: państwowy powiatowy inspektor sanitarny,
zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 1 marca 2002 r. o zmianie ustawy o Inspekcji
Sanitarnej oraz zmianie innych ustaw (Dz. U. Nr 37,
poz. 329), która weszła w życie z dniem 27 kwietnia 2002 r.
69) Obecnie: Państwowej Inspekcji Sanitarnej, zgodnie z
art. 5 ustawy, o której mowa w odnośniku 68.
70) Dodany przez art. 1 pkt 15 lit. b ustawy, o której mowa
w odnośniku 1, który w tej części wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2002 r.
71) Dodany przez art. 1 pkt 15 lit. b ustawy, o której mowa
w odnośniku 1.
72) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 15 lit. c
ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
73) Dodany przez art. 1 pkt 15 lit. d ustawy, o której mowa
w odnośniku 1.
74) Dodany przez art. 1 pkt 16 ustawy, o której mowa w
odnośniku 1.
75) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 17 ustawy, o
której mowa w odnośniku 1.
76) W brzmieniu ustalonym przez art. 125 pkt 9 lit. a
ustawy, o której mowa w odnośniku 5.
77) Przez art. 125 pkt 9 lit. b ustawy, o której mowa w
odnośniku 5.
78) Ze zmianą wprowadzoną przez art. 1 pkt 18 ustawy, o
której mowa w odnośniku 1.
79) Ze zmianą wprowadzoną przez art. 1 pkt 19 ustawy, o
której mowa w odnośniku 1.
80) Ze zmianą wprowadzoną przez art. 72 pkt 2 ustawy
wymienionej jako druga w odnośniku 13, który wszedł w życie w dniu wyborów do
organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego przeprowadzonych w
związku z zakończeniem kadencji tych organów wybranych w dniu 11 października
1998 r., zgodnie z art. 102 tej ustawy.
81) Sankcja w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 lit. b
tiret drugie ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. zmieniającej ustawę - Przepisy
wprowadzające Kodeks karny (Dz. U. Nr 113,
poz. 715), która weszła w życie z dniem 1 września 1998 r.; ze zmianą
wprowadzoną przez art. 1 pkt 20 ustawy, o której mowa w odnośniku 7.
82) Sankcja w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 lit. b
tiret drugie ustawy wymienionej jako pierwsza w odnośniku 81.
83) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 21 ustawy, o
której mowa w odnośniku 7.
84) Dodany przez art. 1 pkt 22 ustawy, o której mowa w
odnośniku 7.
85) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 20 ustawy, o
której mowa w odnośniku 1.
86) Przez art. 1 pkt 23 ustawy, o której mowa w odnośniku
7.
87) Oznaczenie ustalone przez art. 1 pkt 24 ustawy, o
której mowa w odnośniku 7.
88) Dodany przez art. 1 pkt 24 ustawy, o której mowa w
odnośniku 7.
89) Ze zmianami wprowadzonymi przez art. 1 pkt 25 lit. a
ustawy, o której mowa w odnośniku 7.
90) Ze zmianą wprowadzoną przez art. 1 pkt 25 lit. b
ustawy, o której mowa w odnośniku 7.
91) Ze zmianą wprowadzoną przez art. 1 pkt 26 ustawy, o
której mowa w odnośniku 7.
92) Ze zmianą wprowadzoną przez art. 1 pkt 2 lit. b tiret
drugie ustawy wymienionej jako pierwsza w odnośniku 81.
93) Zamieszczony w obwieszczeniu.
94) Ustawa została ogłoszona dnia 14 lipca 1997 r.
95) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 21 ustawy, o
której mowa w odnośniku 1.
Opublikowane w internecie przez
Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC
http://www.abc.com.pl/
Komentarze