Do: Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta, Barbara Labuda
Do Wiadomości: Minister Zdrowia, Marek Balicki,Opinia Publiczna
Pani Barbaro Labudo,
Wybaczy Pani, iż nie zwracam się do Pani per Szanowna Pani , ale na szacunek niestety trzeba zasłużyć. Piszę do Pani, zaniepokojony działaniami, które podejmuje Pani dla dobra osób zażywających narkotyki . Zwracam się do Pani, jako do autorki pomysłu zaostrzenia ustawy o przeciwdziałania narkomanii w 2000 roku i jako osoby, która wykorzystując swoją pozycję w Kancelarii Prezydenta, próbuje za plecami opinii publicznej wpłynąć na dalsze losy racjonalizacji wyżej wyminionej ustawy. W 2000 roku, zorganizowała Pani konferencję poświęconą zaostrzeniu dotykającej Nas ustawy, ciekawi mnie dlaczego nie zaprosiła Pani na tą konferencje Marka Kotańskiego? Czyżby z powodu jego przekonań o bezsensie karania osób używających narkotyki? Wiemy, iż do końca swojego życia nie zmienił on swoich przekonań, oto co powiedział tuż przed śmiercią w wywiadzie dla NIE: "Ta ustawa to zwykła wyborcza kiełbasa i prawny bubel. Zrównuje handlarzy śmiercią z ludźmi chorymi. Nie rozwiąże się problemu narkomanii w Polsce wsadzając tysiące obywateli do więzień. Policja, prokuratura zawsze odetną swoje kupony od prowadzonych spraw. A co z ludźmi, którzy prowadzą działalność profilaktyczną? W świetle tej ustawy są wspólnikami przestępców. Gdzie jest miejsce na prawdziwą resocjalizację?"
Chciałbym się niniejszym dowiedzieć, jaki ma Pani interes w prowadzeniu wojny z prawie połową młodych Polaków palących konopie? Dlaczego działając dla ich dobra, wykorzystując swoją pozycję w Pałacu Prezydenckim, za zamkniętymi drzwiami, próbuje Pani zmusić Pana Ministra Zdrowia Marka Balickiego do zaprzestania racjonalizacji polskiej ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii? Czemu chce Pani zapewnić tysiącom użytkowników, arbitralnie uznanych za nielegalne, niektórych substancji odurzających status przestępcy i wpis do kartoteki policyjnej, a w niektórych przypadkach wtrącić do więzienia, za aktywność którą ponad dwa miliony z nich podejmowało bez większych konsekwencji zdrowotnych w ciągu ostatniego roku? Jaki jest sens Pani działań? Czyżby chodziło Pani o powstrzymanie niemożliwego, o utopijną wizję świata wolnego od narkotyków? Cóż dało Pani zaostrzenie ustawy?
Jak powiedział Dr. Jacek Moskalewicz z Instytutu Psychiatrii i Neurologii, ekspert Światowej Organizacji Zdrowia: "Kary za posiadanie narkotyków wprowadzono w Polsce w 1997 r., a penalizację posiadania nawet niewielkich ilości narkotyków - w 2000 r. Celem tych regulacji miało być z jednej strony ograniczenie dostępności narkotyków, z drugiej zaś zniechęcenie młodych ludzi do ich brania."
"Nowe regulacje odbiły się natychmiast na statystykach przestępczości. W 1998 r. liczba przestępstw z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii zwiększyła się dwukrotnie - z ok. 7,5 tys. do blisko 16 tys. Kolejne zaostrzenie przepisów pociągnęło za sobą lawinowy wzrost z niecałych 20 tys. w 2000 r. do blisko 50 tys. w trzy lata później. Jeszcze szybciej rosły liczby skazanych na karę pozbawienia wolności (ok. 500 osób w 1997 r.; ponad 5 tys. w 2002 r.). W zeszłym roku przez więzienia i areszty śledcze przewinęło się ponad 6 tys. osób, w większości młodych, skazanych za przestępstwa związane z narkotykami. Ich liczba będzie wzrastać, bowiem coraz częściej przed sądami stają ludzie z zawieszonym wcześniej wyrokiem pozbawienia wolności."
"Za tymi liczbami kryją się nie tylko tysiące tragedii ludzkich, ale także olbrzymie obciążenie aparatu ścigania i wymiaru sprawiedliwości. Działalność tych instytucji pochłania 93 proc. środków, jakie Polska przeznacza na przeciwdziałanie narkomanii.Nie dysponuję dokładnymi danymi na temat kosztów pracy policji w naszym kraju, z szacunków brytyjskich wiem jednak, że ściganie samych tylko przestępstw związanych z marihuaną pochłania u nas co roku 177 tys. roboczodniówek, co przekłada się na 500 pełnych etatów policyjnych."
Co dało Nam to prawo?
"Prowadzone co cztery lata badania w ramach European School Project on Alcohol and Drugs (ESPAD) nie rejestrują spadku tempa rozpowszechnienia narkotyków. Wśród młodych Polaków (17-18 lat) odsetek deklarujących używanie marihuany lub haszyszu wzrósł z 17 proc. w 1995 r. do 22 proc. w 1999 r. i do 37 proc. w 2003 r."
"Badania ESPAD pytały również o ocenę dostępności narkotyków. W latach 1999-2003 odsetek uczniów uważających, że nielegalne substancje psychoaktywne można zdobyć łatwo, wzrósł trzykrotnie. Najsilniej wzrosła dostępność ekstazy (z 2,5 do 12 proc.), amfetaminy (z 6,5 do 17,5 proc.) i haszyszu (z 10 do 23 proc.)."
"Te oceny młodzieży znajdują potwierdzenie w cenach narkotyków. Gdyby ich podaż uległa ograniczeniu, to zgodnie z prawami rynku cena powinna wzrosnąć. Z badań wynika jednak, że cena większości narkotyków spadła w latach 1999-2003: amfetaminy z 80 do 40 zł, heroiny z 200 do 180 zł, haszyszu z 40 do 30 zł za działkę."
"Przytoczone tu dane dowodzą, że zaostrzenie kar za posiadanie narkotyków nie przyniosło oczekiwanych efektów. Mimo dużych kosztów społecznych i znacznego wysiłku aparatu ścigania, który da się przeliczyć na pieniądze, rozpowszechnienie narkotyków nadal rośnie, a ich dostępność jest coraz większa." - pisze Pan Moskalewicz.
Sprawa karania za posiadanie nie jest jedyną za która Pani lobbuje. Próbuje Pani zaszczepić nam w Polsce , jako jedynym kraju w Europie, przeniesiony z Stanów Zjednoczonych, program Uczelnie wolne od narkotyków. Ile jeszcze żyć, ile jeszcze karier złamie Pani przez swoją ignorancję i dogmatyzm? Do Pani informacji, program ten, prowadzony w Stanach Zjednoczonych, nie przyniósł żadnych pozytywnych zmian. Mało tego, w nowym budżecie prezydenckim, został on obcięty do minimum, a większa jego część została całkowicie wyeliminowana. Podczas wysłuchania w Kongresie w ostatnim tygodniu Lutego Car Narkotykowy (Szef amerykańskiej polityki antynarkotykowej) John Walters bronił budżetu Busha przed sprzeciwiającymi się mu członkami kongresu mówiąc, że najwyższy czas by wyeliminować nieskuteczne programy antynarkotykowe i zwiększyć dotacje na takie, które działają. Walters kontynuował mówiąc, że rząd federalny powinien powstrzymać ogniskowanie zbyt wielu zasobów na drobnych przestępcach.
"To może być potężniejsze narzędzie, jeśli przeniesiemy nasze wysiłki i zintegrujemy je na stanowym i lokalnym poziomie ukierunkowując nacisk jako część skonsolidowanych wysiłków ... by złamać interesy związane z rynkami narkotykowymi. W przeciwnym wypadku ścigacie płotki, wsadzając je do więzienia, rok po roku, generacja po generacji. Łamcie biznes. Nie niszczcie pokolenia po pokoleniu... młodych ludzi, zwłaszcza biednych, młodych ludzi będących w mniejszości w naszych miastach wsadzając ich do więzienia."
ZOSTAJE PANI SAMA, PANI LABUDO. Propozycja Ministra Balickiego nie jest osamotniona, proces zmian polityki narkotykowej zachodzi w całej Unii Europejskiej, a jego doskonałym przykładem, jest szereg zaleceń Parlamentu Europejskiego, które stoją w opozycji, do Pani amerykańskiej drogi . Oto co czytamy w zaakceptowanym 15 Grudnia 2004 roku, tak zwanym Raporcie CATANI:
Parlament Europejski zaleca Radzie i Radzie Europejskiej, aby definiując przyszłą Strategię antynarkotykową UE (2005-2012) oraz ogólnie w związku z polityką Unii Europejskiej w zakresie narkotyków:
*uwzględniły fakt, że oceny sześciu głównych celów ustalonych w Strategii antynarkotykowej UE (2000-2004) wskazują, że w odniesieniu do żadnego z tych celów nie osiągnięto pozytywnych wyników, oraz wyciągnęły z tego polityczne i legislacyjne konsekwencje w momencie opracowywania Strategii antynarkotykowej UE (2005-2012) i związanych z nią planów działania;
*zaproponowały środki całkowicie odmienne od tych, które obecnie służą osiągnięciu ogólnych celów Strategii antynarkotykowej UE, dając pierwszeństwo ochronie życia i zdrowia osób zażywających nielegalne substancje, poprawiając ich byt i ochronę poprzez zrównoważone i zintegrowane podejście do problemu, gdyż zaproponowane środki są nieodpowiednie;
*położyły większy nacisk na ograniczanie szkód, informację, prewencję, leczenie i dostrzeżenie potrzeby ochrony życia i zdrowia osób z problemami spowodowanymi zażywaniem nielegalnych substancji i zdefiniowały środki mające na celu zapobieżenie ich marginalizacji, zamiast wdrażania strategii represyjnych, które często graniczą z łamaniem praw człowieka i często prowadziły do łamania tych praw;
Czy widzi Pani zgodność Pani działań z wolą Europejczyków wyrażoną przez Parlament Europejski? Proszę nie mówić że większość Polaków jest za karaniem użytkowników narkotyków, badania Rzeczpospolitej, na które się Pani powołuje pokazują, iż tylko 9% Polaków jest za utrzymaniem obecnego status quo! I jeszcze jedno, prawo, które jest wiarygodne dla młodych ludzi jest bardziej wartościowe dla edukacji, niż prawo, które nie jest zgodne z ich doświadczeniami.
Z niecierpliwością czekam na ustosunkowanie się Pani do tego listu i zaproszenie do rozmów, tych którzy są najbardziej zainteresowani i dotknięci przez obecny system prawny.
Artur Radosz
Przedstawiciel ENCOD w Polsce
