Historia 2C-T-2 i 2C-T-7 w Holandii

Odkrycie

Historia tych dwóch substancji zaczyna się w 1981 roku, kiedy to pomiędzy 28 czerwca, a 20 lipca (dokładna data jest nieznana) Alexander Shulgin pierwszy raz zsyntetyzował 2C-T-2. Pierwszy eksperyment ludzki z wykorzystaniem tego środka odbył się o 10:50, 20 lipca nad ranem, kiedy to Shulgin zażył 5mg. Po godzinie nie odnotował żadnych efektów, więc wziął następne 5mg. W ciągu 10 minut, efekty stały się widoczne, Shulgin odczuł lekkie, lecz niezaprzeczalne działanie tego związku. Następny eksperyment odbył się parę dni później, 2 sierpnia o godzinie 10:10 rankiem, Shulgin zażył wtedy 15mg i uzyskał znacznie mocniejsze efekty, które jednak był jeszcze w stanie kontrolować, pełna natura tej substancji nie została jeszcze przez niego poznana. Kilka tygodni później, 24 września, Shulgin wraz z żoną Ann wzięli po 18mg o 16:50, które doprowadziły do bardzo mocnych efektów, odkrywających pełny potencjał tego środka. 5 grudnia 1981, Shulgin wziął 2C-T-2 do swojej grupy badawczej dla pierwszych grupowych eksperymentów, gdzie 9 osób zażyło tą substancję w dawkach od 12 do 16mg. Późniejsze eksperymenty grupowe przekroczyły dawkę 20mg, w końcu zdecydowano, że dawkowanie 2C-T-2 powinno zawierać się między 12-25mg.

Kilka lat później 2C-T-7 zostało zsyntetyzowane pierwszy raz. O 9:25 nad ranem, 16 stycznia 1986r - Shulgin przetestował tą substancję pierwszy raz na sobie w dawce 2mg. Nie odnotował jednak żadnych efektów zarówno z 2-oma, jak i z 4mg kilka dni później. Między lutym, a majem tego roku, Shulgin przeprowadził dalsze eksperymenty i uzyskał kilka efektywnych prób z dawkami 20-25mg, osiągając znaczne efekty. 16 października odbył się grupowy eksperyment z 2C-T-7, mający sprawdzić efekty tej substancji na układ krązenia. Większość osób odczuła lekki wzrost ciśnienia skurczowego i rozkurczowego pomiędzy drugą, a czwartą godziną. Wszystko powróciło do normy (w kilku przypadkach nawet poniżej normy) przed upływem dziesiątej godziny od podania. 28 października Shulgin pierwszy raz zaprezentował 2C-T-7 swojej grupie badawczej.

Wczesne doświadczenia

Po odkryciu tych substancji i początkowym eksploracjom ich efektów, zostały one zapomniane na pewien okres czasu. Pierwszy raz zostały przedstawione publicznie wraz z publikacją w 1991 roku książki Alexandra Shulgina PIHKAL, która nie tylko opisywała ich efekty, ale także opisywała proces syntezy, umożliwiając niezależnym odkrywcom badanie tych substancji.

Pośród tych wczesnych pionierów byli Myron J. Stolaroff oraz Charles W. Wells, którzy w 1993 roku opublikowali dokument, podsumowujący terapeutyczny potencjał 2C-T-2 i 2C-T-7 do MDMA. W tym badaniu osoby, które nie próbowały wcześniej żadnego z wymienonych trzech środków, dostawały dawkę jednej z tych substancji, a później były proszone o wypełnienie ankiety. Rezultaty tych badań odkryły znaczący potencjał terapeutyczny, co w efekcie spowodowało częste ich stosowanie w terapii psychodelicznej, często jako uzupełniający dodatek do wcześniej podanej dawki MDMA. Stolaroff także opisał swoją pracę z 2C-T-2, 2C-T-7 i innym środkami w kategorii 2C-T, w swojej książce z 1994 roku - Thanatos to Eros: Thirty-Five Years of Psychedelic Exploration.

Następna wzmianka o tych substancjach w publikacjach pojawiła się w dokumencie z 1994 roku - "Structure-Activity Relationships of the Classic Hallucinogens and Their Analogs" napisanej przez Peytona Jacoba III i Alexandra Shulgina. Ten dokument nie skupia się jednak mocno na 2C-T-2 lub 2C-T-7.

2C-T-2 w Holandii

Punkt zwrotny w historii tych substancji nastąpił w listopadzie 1997r, kiedy to tabletki mające zawierać 2C-T-7 zaczęły się pojawiać w tzw. "smartshopach" w Holandii. Są to sklepy, które zazwyczaj sprzedają takie rzeczy jak pejotl, grzybki psilocybinowe i wiele innych ziołowych środków oraz suplementów. Na początku wiele sklepów zainteresowało się tymi tabletkami i sprzedawało je. W pewnym momencie policja holenderska skonfiskowała te tabletki z kilku smartshopów, później jednak zwróciła je ze zgodą na ich sprzedaż.

Jeden sklep, De Sjamaan, oddał te tabletki do analizy laboratoryjnej po tym, jak ich grupa testowa opisała trochę inne efekty niż się wszyscy spodziewali po przeczytaniu różnych informacji o 2C-T-7. Odkryli oni, że tabletki zawierały tak naprawdę 2C-T-2. Nawiązując do jednej z wersji tej historii, hurtownik tych tabletek celowo chciał wprowadzić w błąd władze rządowe i zatrzymać 2C-T-2 legalnym. Inna wersja mówi, że hurtownik naprawdę myślał, że posiada 2C-T-7, a pomyłkę popełnił wytwórca. Po tym odkryciu, De Sjamaan i inne sklepy zaczęły sprzedawać tabletki pod ich prawdziwą nazwą. Inne jednak źródła twierdziły, że wiele sklepów nadal kontynuowało sprzedaż tabletek pod nazwą 2C-T-7, jako że De Sjamaan nie dał dowodów na wykonanie takich trudnych analiz. Dopiero gdy inny sklep wykonał analizę tych tabletek, wszyscy przerzucili się na ich właściwą nazwę.

Hurtownik tych tabletek skontaktował się z kolejnym smartshopem - Conscious Dreams, oferując im we wczesnym 1998r sprzedaż 2C-T-7. Będąc podejrzliwym o zawartość tych tabletek z powodu trudności syntezy 2C-T-7, także zdecydowali się na wysłanie tabletek do analizy laboratoryjnej. Okazało się to trudnym zamiarem, jako że wiele laboratoriów, włączając laboratorium kryminologii, nie miało żadnych standardowych punktów odniesienia do 2C-T-7. Wreszcie sympatyczny profesor uniwersytetu zgodził się i był w stanie wykonać analizę. W tym momencie VLOS, która jest organizacją zrzeszającą smartshopy, kierowaną przez 5 członków rady (jeden z nich był w tym czasie pracownikiem Conscious Dreams), była przeciwna sprzedaży tych tabletek, gdyż ich właściwy składnik nie został jeszcze poznany, były więc obawy przed jego bezpieczeństwem.

20 Kwietnia 1998r, Conscious Dreams dostało rezultaty z laboratorium stwierdzające, że tabletki są w rzeczywistości 2C-T-2. Wypuścili więc oświadczenie, że tabletki 2C-T-7 zawierają w rzeczywistości 2C-T-2, są czyste i że wykupili prawa do dystrybucji tego materiału. Po zajęciu się opakowaniami i promocją, zaczęli sprzedawać 2C-T-2 w Maju 1998r. Promocyjne plakaty, ulotki informacyjne i opakowania produktu zawierały design niebieskich kropek połączonych białymi kratkami na fluorescencyjnym pomarańczowym tle, stworzony przez Donald Beekman Studio. Angielskie tłumaczenie nieprawidłowo nazywało 2C-T-2 amfetaminą, lecz ten błąd nie był obecny na holenderskiej wersji ulotki.

Pomimo faktu, że Conscious Dreams wykupiło prawa do dystrybucji 2C-T-2, hurtownik kontynuował sprzedaż materiału dla innych firm. W dodatku De Sjamaan niezależnie pozyskiwał 2C-T-2, nawiązała się więc wojna cenowa pomiędzy nimi, a Conscious Dreams. Conscious Dreams, co jest ciekawostką, zaprzecza istnieniu takiej wojny cenowej. Można to wytłumaczyć tym, że Conscious Dreams było w tamtych czasach o wiele większą firmą i nie czuła zagrożenia ze strony De Sjamaan.

W lipcu 1998r, Conscious Dreams sprzedawało 2C-T-2 w opakowaniu 2 tabletek po 8mg za 25 guldenów, co było w tamtym czasie równowartością około 12.50$. Po kilku miesiącach zaczęto sprzedawać 3 tabletki po 30 guldenów. Dodaktowo Conscious Dreams sprzedawało tabletki hurtowo do innych smartshopów, poprzez sekcję dystrybucji. De Sjamaan sprzedawał 3 tabletki po 25 guldenów. Ceny innych smartshopów były różne. Tambu Passionstore w Rotterdamie sprzedawał 3 tabletki za $18.00. 13 lipca, w promocyjnym emailu wysłanym przez inny smartshop, The Gate (mieszczący się w Amerongen) pisze:

2C.T.2    2,5 DIMETHOXY-4-ETHYLTHIOPHENETHYLAMINE

2C.T.2 IS SPEEDY AND TRIPPY 
 
2C.T.2 is sold in 2 pieces at once!

We sell 2 pieces for $25 USD. 

For bulk orders:
10 - 40 pieces: $11 USD a piece
41 - 60 pieces: $10 USD a piece
61 - 80 pieces: $9   USD a piece
81 - or more     $8   USD a piece

The shipping costs are: $5 no matter the amount of pieces.

Send your order with cash $ USD to:

The Gate
P.O. BOX 59
3958 ZV Amerongen
Holland

Inna ciekawa sytuacja wynikła z wcześniejszej pomyłki identyfikacji substancji w tabletkach. Nawet po analizach laboratoryjnych, niektóre sklepy dalej sprzedawały tabletki jako 2C-T-7. W kilku przypadkach sklepy sprzedawały identyczne tabletki zarówno jako 2C-T-2 i 2C-T-7, pomijając fakt, że to były te same tabletki. Jakby tego było mało, jest jeszcze jedna przyczyna zamieszania. Syntetyczna amfetamina znana jako 4-MTA (para-metyltioamfetamina) była sprzedawana pod nazwą S5 przez pewien okres czasu w holenderskich smartshopach. Strukturalnie powiązana z toksyczną amfetaminą PMA (para-metoksyamfetamina), 4-MTA została połączona z paroma zgonami i została zlikwidowana ze sklepów. Laboratorium, które przeanalizowało tabletki 2C-T-2 dla Conscious Dreams, przeanalizowało także 3 partie pigułek S5. Chociaż dwie pierwsze partie zawierały rzeczywiście 4-MTA, trzecia zawierała 2C-T-2.

2C-T-2 zawsze było widzane jako zastępstwo dla 2C-B, choć nigdy nie uzyskało takiej rangi w Holandii jak 2C-B, stało się jednak bardzo popularne. Reprezentant De Sjamaan twierdzi, że "najnormalniejsi ludzie, których nigdy byś nie podejrzewał nawet o to, że wejdą do smartshopu, stali się regularnymi klientami, nie zmieniając swojego stylu życia". Reprezentant Conscious Dreams stwierdził, że zostało sprzedanych być moze nawet 200,000 tabletek 2C-T-2, kiedy został o to zapytany. Artykuł o holenerskiej scenie klubowej, który ukazał się 20 Marca 1999, we Vrij Nederlan utrzymywał, że 2C-T-2 stał się najpopularniejszym środkiem sprzedawanym w tamtych czasach przez smartshopy z paroma tysiącami tabletek sprzedawanymi tygodniowo. Wiele osób łączyło 2C-T-2 z alkoholem lub ekstazy na długie noce. Przez prawie dwa lata, kiedy to 2C-T-2 było legalnie dostępne w Holandii, nie zdarzył się ani jeden incydent, w który uwikłane by było 2C-T-2.

Popularność 2C-T-2 rozprzestrzeniła się także poza Holandię. 2 lipca 1998, smartshop w Szwecji zaczął sprzedawać 2C-T-2 i robił to aż do 1 kwietnia 1999r, kiedy 2C-T-2 zostało zakazany przez szwedzki rząd. 2C-T-2 było także popularne w Niemczech, gdzie zostało zdelegalizowane w trybie natychmiastowym, 7 grudnia 1998r. W Holandii, w związku z tym, że rząd nie mógł udowodnić, że 2C-T-2 jest niebezpieczne dla zdrowia, nie zostało ono wpisane na listę nielegalnych środków psychoaktywnych. Rząd jednak poradził sobie z tym problemem i okrężną metodą zadeklarował 2C-T-2 jako niezarejestrowany lek - 12 kwietnia 1999r, powodując nielicencjonowany obrót tym środkiem za nielegalny.

Conscious Dreams przestał sprzedawać 2C-T-2, 6 kwietnia 1999, gdy brakło im zapasów. Nastąpił wówczas okres zamieszania. Hurtownik przestał sprzedawać tą substancję i unikał podania przejrzystej przyczyny, dlaczego tak postanowił. Plotki zaczęły krążyć, że chemik, który wytwarzał 2C-T-2 gdzieś zniknął lub został uwięziony za wytwarzanie MDMA. Na pytania o dostępność, w smartshopach można było usłyszeć teksty od "hurtownik ma pewne problemy, ale oczekujemy nowej dostawy wkrótce" lub "zostało to zdelegalizowane", aż po "nie wiemy co się dzieje". Sklepy, które ciągle miały zapasy tabletek, kontynuowały sprzedaż. Ostatecznie, 29 lipca 1999 roku, Conscious Dreams otrzymało dokumenty od Inspectie voor de Volksgezondheid (Inspektor Zdrowia Publicznego) w Haarlem informujące o fakcie, że 2C-T-2 zostało zaklasyfikowane jako nielegalny środek. 30 lipca, Conscious Dreams wysłało następujące oświadczenie e-mailem:

Niektóre smartshopy dalej sprzedawały 2C-T-2, aż do listopada 1999 roku, kiedy to wyczerpały się ich zapasy, nikt jednak nie został oskarżony. Od tamtej pory 2C-T-2 nie stało się jednak czarno-rynkowym narkotykiem w Holandii. Prawdopodobnie powodem jest trudniejsza synteza tego związku dla podziemnego laboratorium, niż innych narkotyków, na które jest większy popyt.

Blue Mystic

Począwszy od lata 1999r, 2C-T-7 pojawiło się w Holandii. Pod koniec 1999r, wytwórca zaoferował sprzedaż tabletek Conscious Dreams, który zbadał materiał. Chociaż tabletki okazały się autentyczne, nie zdecydowali się na zakup, obawiając się reperkusji ze strony władz. De Sjamaan jednak, jak i inne smartshopy zaczęły sprzedawać 2C-T-7 we wczesnym 2000r pod markową nazwą Blue Mystic. Ulotka informacyjna wymieniała składnik pod jego alternatywną nazwą "PT-DM-PEA" (skrót od 4-propyltio-2,5-dimetoksy-fenetyloamina), zamiast 2C-T-7. Zrobiono to, aby klienci nie mieli problemów z odróznieniem 2C-T-7 i 2C-T-2. Blue Mystic orginalnie był sprzedawany w opakowaniach po 3 niebieskie tabletki 7.5mg, lecz później sprzedawany był po 5 tabletek za 25 guldenów. Kilka miesięcy później zmieniono formułę i zaczęto produkować 10mg tabletki, po 3 w opakowaniu. Podobnie jak z 2C-T-2 cena różniła się pomiędzy sklepami, na przykład Tambu Passionstore sprzedawał 5 tabletek za 25$.

Na ulotce pisało, że kobiety potrzebują 2-3 tabletek, a mężczyźni 4-5 dla ciekawych efektów, chociaż około 15% ludzi jest bardziej podatnych. Te dane są oparte na formularzach, jakie De Sjamaan przeprowadził na konferencji Entheobotany 2000 w Meksyku, w miejscowości Palenque, oraz na podstawie ankiety wśród swoich klientów. Całkowite rezultaty tego badania nie zostały upublicznione, gdyż projekt nie został ukończony. Największym problemem na ulotce Blue Mystic było stwierdzenie, że dawki wspomagające nie działają - z pewnością działają. Kiedy spytana o to, Ananda z De Sjamaan stwierdziła "Wspomaganie działa, lecz nie poniżej dawki progowej, np. ktoś może wziąć 5 + 5 + 5 + 5 mg, w ciągu 1.5 godziny, osiągając tylko lekkie efekty, podczas gdy jednorazowo przyjęta dawka 15mg dla tej samej osoby, da o wiele potężniejsze efekty. Kiedy osoba ta osiągnie znaczące efekty, wspomaganie jest wtedy opcją. Było to zauważone, kiedy Blue Mystic był sprzedawany po 3 tabletki, 7.5 mg. Większość kobiet twierdziła, że jest za mocne, podczas gdy większość mężczyźn twierdziła, że to wogóle nie działa."

Przynajmniej dwie wersje ulotki informacyjnej były używane. Pierwsza była używana przy dystrybucji 7.5mg tabletek, druga natomiast przy nowych 10mg tabletkach.

Także, w przeciwieństwie do 2C-T-2, Blue Mystic był dystrybutowany do smartshopów z instrukcjami dla sprzedawców sklepowych, aby nie sprzedawali 2C-T-7 każdemu, wypatrywali osoby, które wydają się być nieprzygotowane lub nierozgarnięte. Sprzedawcy także byli proszeni o to, aby rozmawiali z klientami i dawali im informacje na temat używania i bezpieczeństwa, aby zminimalizować nieodpowiednie zachowanie się, które mogłoby zainteresować władze.

W lipcu 2000, VLOS dało oświadczenie dla zrzeszonych sklepów radząc, aby nie sprzedawały one 2C-T-7. To było jednak tylko zalecenie, zrzeszone sklepy nie były wyrzucane z VLOS za kontynuowanie sprzedaży. VLOS wierzyło, że holenderski rząd nie zaakceptuje sprzedaży syntetyczych substancji przez smartshopy, zarówno z powodu kontaktów z wytwórniami ekstazy oraz z obawy przed międzynarodową presją.

---------
na podstawie: "Sulfurous Samadhi: An Investigation of 2C-T-2 & 2C-T-7" by Murple
przetłumaczył: Black Panther