TALK - Rozmowy [H]

[Cold Steel]

Haha, system znany o dawien dawna, setka, smaki, druga, większe smaki, a na koniec dnia zliczając te seteczki i dwuseteczki, wychodzi, że wypiliśmy prawie litr, albo ponad :D

[KickInTheEye]

u mnie 3 sety i jestem pewien, że rano bedzie ok, seta więcej i jest źle, ciągnie na klina, nawet w tyrze, a jak z rana poleci seta, to wiadomo, że po robocie poleci 200, i na sen kolejne 200 (często popite porterem) i kółeczko sie zamyka, bo następnego ranka jeszcze gorzej

[Cold Steel]

Osobiście zazdroszczę osobom, które napierdolą się jak szpak, że kac ich rano męczy aż tak uciążliwie, że na sam widok alkoholu ich wymiotuje. Jednak z czasem to mija, i pierwsze o czym myślimy rano, to jebnąć tą setkę wreszcie ze smakiem :D Nie polecam nikomu oczywiście doprowadzania się do takiego stanu :finger:

[LOBO87]

Byłem właśnie w takim stanie, aż mi trzustka jebła. Teraz nie pije, no czasem się skusze, ale bardzo rzadko i zaraz żałuje że wypiłem.

[Cold Steel]

O kurwa, nie wesoło... Lepiej jak już jest z trzustką taki dramat, to odpuścić, bo trzustki się nie da "naprawić", też mam czasami wrażenie, że wątroba i trzustka już siadają (między innymi wymioty czarną mazią, ale boję się iść to skontrolować...

[LOBO87]

Dlatego odpuszczam, ale wiadomo jak jest, czasem się człowiek złamie, najważniejsze aby w ciąg nie wpaść.

[Cold Steel]

Wiadomo, tylko czemu dopiero człowiek zaczyna myśleć o zwolnieniu tempa, jak już ma nóż na gardle praktycznie? Tobie życzę zdrowia, żebyś jak najmniej myślał o nałogu i będzie elegancko!

[LOBO87]

Sam się nad tym zastanawiam, dopiero gdy śmierć w oczy zagląda, to idzie się ogarnąć, choć niektórych nawet to nie stopuje. Ja się nawet cieszę że tak wyszło, taka dożywotnia wszywka, dwa razy leżałem w szpitalu, powiedzieli że 3 raz mogę już nie zdążyć. Można powiedzieć że mój najdłuższy kac, trwał miesiąc i skończył się na stole operacyjnym

[Cold Steel]

Wiesz, ja dziękuje za "takiego" kaca... Tutaj chyba ja nie wiem, zaburzenie instynktu samozachowawczego, że nie stopujemy w porę, tylko jak już nie mamy właściwie wyjścia (tzn przepraszam, mamy zawsze dwa - próbować coś z tym robić, albo czekać na rychłą śmierć w katuszach)

[LOBO87]

To po prostu nałóg.