Narkomani w klasztorze

Franciszkanie prowadzą w klasztorze ośrodek leczenia narkomanów

Anonim

Kategorie

Źródło

Gazeta Wyborcza

Odsłony

3278

Franciszkanie prowadzą w klasztorze ośrodek leczenia narkomanów. To jedyna tego typu placówka w Polsce

Oficjalna nazwa ośrodka w Chęcinach koło Kielc brzmi "San Damiano", ale mieszkańcy mówią o nim "niezależne domostwo". Budynki zostały właśnie uroczyście otwarte i poświęcone. Zakonnicy nie mają jednak zamiaru swoich pensjonariuszy nawracać - przyjmują niezależnie od wyznania. Bliskość klasztoru to w założeniu franciszkanów swoista "terapia przez kulturę". - W Polsce nie ma lecznicy prowadzonej w obrębie murów klasztornych, w którą w dodatku zaangażowani byliby wszyscy zakonnicy. Ta lokalizacja umożliwia nabranie ogłady nie tyle religijnej, co kulturalnej. Jeśli uczestniczą w mszy, uczy ich to szacunku dla lokalnych obyczajów, niezależnie od tego, czy byłby to Kościół katolicki czy np. synagoga - mówi o. Piotr Stanisławczyk, gwardian klasztoru i kierownik ośrodka.

Placówka została zarejestrowana jako niepubliczny zakład opieki zdrowotnej, ma umowę z NFZ. Program rehabilitacyjny trwa ok. 18 miesięcy. Oprócz zakonników kadrę stanowią terapeuci i lekarz. Zakonnicy współpracują także z pobliskim szpitalem psychiatrycznym i aresztem śledczym w Kielcach. Wachlarz zajęć w "San Damiano" jest bardzo szeroki: od warsztatów inter- i intrapersonalnych po zajęcia muzyczne i plastyczne. Jest nawet kafejka internetowa.

Franciszkanie przygotowali terapię, zostawiając pensjonariuszom maksimum swobody. - My tylko pokazujemy drogę, a dyscyplinę oni narzucają sobie sami, dzięki temu nie mają wrażenia, że to jakieś więzienie. Mieszkańcy z dłuższym stażem bardzo szybko stają się opiekunami tych młodszych - tłumaczy o. Stanisławczyk.

Terapia przebiega na zasadzie minirodziny, wszystkie decyzje podejmowane są wspólnie, każdy ma przydzieloną funkcję. W ośrodku nie ma więc kucharza, bo szefem kuchni jest jeden z mieszkańców.

Zakonnik podkreśla, że większość podopiecznych to "ciężkie przypadki". Dlatego trudno mówić o spektakularnych sukcesach. - Jest duża rotacja. Zdarza się, że ktoś wytrzyma kilka miesięcy, a ktoś inny tylko kilka dni - przyznaje o. Stanisławczyk. Zakonnicy planują poszerzenie swojej działalności, otwierając hostel dla byłych rehabilitantów.

Oceń treść:

0
Brak głosów

Komentarze

El Igorro (niezweryfikowany)

Ja tam bym nie wyrobił nawet 24 godziny :)
Eeema (niezweryfikowany)

Całkiem ładne słowa dobrali Ci zakonnicy, aż mnie zadziwili jak ładnie i przyjemnie można przedstawić ten horror jakim jest ośrodek. Ośrodek ma za zadanie wystraszyć, dać w dupę tak mocno żeby już się odechciało palenia, żeby tylko tam nie wracać. Mam na myśli nie tylko fizyczny ale i psychiczny wycisk, weźmy tego jakże przyjemnie brzmiącego kucharza... Kucharz musi zadbać o to żeby było jedzenie na stole na podaną godzinę, jako że jest sam jeden i robi żarcie dla 20tu, to zapierdala nad garami cały dzień, jak posiłek spóźni się 5min, dotaje karę, właśnie tam gdzie podejmuje się decyzje w "rodzinnych" klimatach. Siadają sobie wszyscy na sali, a na honorowym miejscu najstarszy z rodziny, po którego prawicy siedzi terapeuta, a prawicy Egzekutor. Najstarszy z rodziny zakłada sprawy ludziom, ludzie zakładają sobie sprawy nawzajem, każdy jest na każdego napuszczony, zaszczuty do granic. Terapeuta (biegły psycholog) dba o to żeby ludzie sądzili że to inni z grupy są jebnięci a nie terapeuci czy ktoś z pracujących, w ten sposób powodując różne rozłamy i lawiny "spraw". To tak jakbyś co wieczór odwiedzał sąd w oczekiwaniu na wyrok, wyroki są różne od 500 pąpek, poprzez zakaz przyjemności czy odebranie czasu wolnego i przeznaczenie go na pracę, aż po zakaz rozmawiania (tak! nie wolno się ludziom odzywać _W_OGÓLE_ przez 3,5,10 dni - chore i nienormalne, człowiek psychicznie tego nie jest w stanie wytrzymać. Wspomniałem o pracy, dzień w ośrodku zaczyna się o 05:00 rano, 5:15 rozgrzewka, czyli w środku zimy wybiegasz na dwór i ćwiczysz - taki wfik na świerzym powietrzu, przez 30min. Później śniadanie, chwila wolnego jak zdążysz szybko wszamać i o 06:00 dostajesz do ręki np. łopatę do kopania rowów, albo szuflę do odśnierzania, i tak mija Ci cały dzień, no z drobnymi przerwami po 15 0 30min (nie więcej niż 2ma), wieczorem jesteś tak styrany, że jedyne co możesz to spać, ale jeszcze czeka Cię wypełnienie funkcji, np. wspomnianego kucharza, obowiązkowa kąpiel, sprzątanie pokoju gdzie w podłoga ma się tak świecić że sprawdzający musi się móc w niej przejrzeć jak w lustrze, i inne tego typu wymogi co do czystości. Dalej masz wieczorną "społeczność" gdzie ustanawiają Ci karę bo nawet jeśli byłbyś się w stanie rozdwoić to byś nie podołał takiej pracy.
raven (niezweryfikowany)

Cześć. No nieźle przedstawiłeś życie w ośrodku. Ciekawe czy byłes kiedyś u Nas ??? Nie jest tak strasznie jak to opisujesz, a na pewno nie u nas w San Damiano. Nie ma aż takiego psychiatryka jak opisałeś . No może czasem ;) Wiesz wszystko ma swój cel to wczesne wstawanie, sprzątanie domu, praca i dużo obowiązków po niej,to tak jak w normalnym trzeźwym życiu. Ja dzieki San Damiano żyje. Wiesz dużo moich znajomych nie może już tego powiedzieć o sobie. Dziś byłem nawet na grobie u Dużego. Wpadł pod TIR-a naćpany w 2003 roku miał 25 lat. Duży był kilka razy na terapii, ale nie podobało mu się w ośrodkach. Z każdego wyjeżdżał bardzo szybko bo miał w głowie dokładnie taki sam obraz i nastawienie do ośrodka jak i ty w swoim opisie. Dzięki społeczności narodziłem sie na nowo i rozwijam się. A byłem już jedną nogą w grobie a drugą w więzieniu. Jeśli chcesz się coś dowiedzieć o terapii w San Damiano możesz napisać do mnie. Ja mam na imię Rafał i jestem 20 miesięcy w San Damiano. Mój adres: RAVEN78@INBOX.COM, sprawdź też stronkę Domostwa. www.terapia.franciszkanie.pl Pozdrawiam :)
rafał (niezweryfikowany)

Zobacz też galerię zdjęć społeczności na www.sandamiano.friko.pl
Anonim (niezweryfikowany)

<p>weż gościu nie piernicz. Ja tam byłem niedawno i pomiatali mną tak że nawet ojaciec mnatak psychicznie nie pomiatał a w szczególności taki bonzo jak kępka i jego żonka z piskliwym głosikiem na społecznościach opierda.....lala wszystkich jhak leci za to że sie niby nie leczymy sami sie powinni leczyc</p>
morgan (niezweryfikowany)

<p>Przy tym ośrodku jest już otworzony hostel postrehabilitacyjny, mieszkanie readaptacyjne dla osób uzależnionych. Polecam można w nim byc rok czasu. Trzeba tylko ukończyć terapię podstawową, ale nie koniecznie w Chęcinach.</p>
raven78

Tak jest hostel po ukończonej terapii. Przyjmują z uzależnieniem mieszanym z całej polski. Można być rok czasu. Nie trzeba chodzić do kościoła;) Dobra opcja, żeby zacząć się usamodzielniać z dala od starych klimatów. http://terapia.franciszkanie.pl/?page_id=5
Zajawki z NeuroGroove
  • Marihuana
  • Powoje

Doświadczenie

Alkohol, nikotyna (oba porzucone w diabły), marihuana nie zliczę ile razy, haszysz ostatnio kilkukrotnie, raz smart shiva

Set & Setting

  • Alprazolam
  • Kodeina
  • Marihuana
  • Pozytywne przeżycie

Pusty dom, Nuda, Chęć spróbowania leanu

Jest to mój pierwszy trip raport, więc proszę o wybaczenie za blędy.

Ostatnio zacząłem bardziej eksperymentować z substancjami ładnie mówiąc. Od września tamtego roku zacząłem regularnie palić weed i znowu zacząć eksperymentować z innymi substancjami takimi jak DXM, kodeina i ostatnio benzo (alpra i klony). Jeszcze dając mały background moja pani psychiatra przepisała mi mocniejszą dawkę kwetiapiny która ma mi wyciszyć epizod psychotyczny i przez wystąpienie tego epizodu przestałem brać SSRI które bralem przez ostatni miesiąc.

  • Gałka muszkatołowa

Na tego sylwka planowałyśmy wiele rzeczy... ;D Chciałyśmy zapodać wszystko po kolei, ale niestety z niezależnych od nas przyczyn wszystko (no może prawie wszystko) przepadło... :( Pomyślałyśmy No nie... sylwek bez kapy to nie sylwek.... Na szczęście w domu była gałka muszkatołowa... Potrzebowałyśmy dość dużo tego, więc ona poszła do sklepu po dwie paczki startej gałki, a ja kruszyłam przyprawę znalezioną u babci na tarce... Wsypałyśmy całość do dwóch szklanek (wyszło tak prawie pół szklanki gałki na pół szklanki wody).

  • Dekstrometorfan
  • Inne
  • Przeżycie mistyczne

Lekki strach, duża ciekawość, duże oczekiwania, duża wiara w siebie i fazę, spokojne otoczenie,

Godzina 9:30- Łykam 11 kapsułek, w których zamknąłem mieszankę imbiru i pieprzu czarnego. Obie te przyprawy mają za zadanie wzmocnić moje doznania. Kumpel (nazwijmy go Kleofas) łyka 10, ponieważ waży troszkę mniej. A przez "troszkę" rozumiem jakieś 10 kilo :) Moja waga to w chwili obecnej 88 kilogramów.

Całość popijamy sokiem z grejpfruta (ułatwia wchłanianie leków) zmieszanym z AAKG (kolejny wzmacniacz faz). Dodajemy do tego po 12 ml syropu Atussin.