"Bawcie się dobrze, oglądając się przez ramię i zastanawiając się ciągle, czy to dziś jest ten dzień, kiedy po was przyjdziemy. Śpijcie dobrze, myśląc, czy to właśnie tej nocy nasz oddział SWAT rozwali wasze drzwi."
Podobnie jak dzieje się to w całej Ameryce Północnej, w Lake County na Florydzie liczba zgonów związanych z opioidami w ciągu ostatnich kilku lat gwałtownie wzrosła.
Nie wszyscy jednak potrafią zareagować równie zdecydowanie, jak Sheriff Peyton C Grinnell, który zdecydował się wystąpić w otoczeniu zamaskowanych funkcjonariuszy – będących zapewne, przekładając na nasze realia, członkami tzw. grup realizacyjnych – i (po apelu do praworządnych mieszkańców) zwrócić się bezpośrednio do lokalnych dilerów, dostrzegając ich, że zaprawdę nie znają dnia ani godziny. Czerpiąc z najlepszych wzorców budowania dramatyzmu, kamerzysta wykonuje powolny najazd na twarz krzepkiego szeryfa, gdy ten płynnie wygłasza swoje orędzie:
Co do dilerów, którzy wciskają ludziom tę truciznę: mam dla was wiadomość. Idziemy po was. W gruncie rzeczy nasi tajni agenci kupili już heroinę od wielu z was. Czekamy po prostu na wystawienie nakazów aresztowania. Mówię więc dilerom: „Bawcie się dobrze, oglądając się przez ramię i zastanawiając się ciągle, czy to dziś jest ten dzień, kiedy po was przyjdziemy. Śpijcie dobrze, myśląc, czy to właśnie tej nocy nasz oddział SWAT rozwali wasze drzwi. Jeśli nasi agenci wskażą powiązanie między tobą, jako dilerem tej trucizny, a osobą, która zmarła z przedawkowania, oskarżymy cię o morderstwo. Idziemy po was. Kryjcie się."
Reakcje po wypuszczeniu filmu były mieszane (pojawiły się głosy, że jest to materiał w stylu ISIS), a biuro szeryfa nie zdecydowało się ich komentować. Tak czy inaczej, wygląda na to, że policjanci osiągnęli swój cel: wideo stało się viralem, osiągając w ciągu kilku dni milion wyświetleń.
W środku nocy wpadłem na pomysł zjedzenia trzech kartonów. Chciałem by był to trip, który będzie terapeutyczny w kontekście nadużywania alkoholu.
Słowem wstępu
Okej. Bardzo potrzebuję to napisać.
Jest chwila przed 16, mam otwarty nowy plik tekstowy, siedzę w pokoju przed laptopem i postaram się oddać jak najwierniej w tekście fale energii, które przepłynęły dzisiejszej nocy przez mój mózg, a także całe ciało. Świat jest jeszcze trochę wyostrzony, jasny. Litery przybierają charakterystyczny – psychodeliczny kształt. Jeszcze trzyma.
Zanim Salvia ukazala mi swoje wdzieki, musialem sie kilkakrotnie do niej przymierzyc. Wlasciwie okolo 70% jej konsumentow odczulo prawdziwa moc dopiero za drugim razem lub jeszcze pozniej. Pierwszy raz nie byl wiec dla mnie niczym nadzwyczajnym - troche poddenerwowany i podekscytowany niezbyt pewnie wciagalem dym z suszonych lisci, robiac przerwy pomiedzy poszczegolnymi zaciagnieciami i uzywajac zwyklej zapalniczki w zwyklej lufce, co okazalo sie niedostateczne do waporyzacji.
To nie jest typowy TR, jednakowoż mam nadzieję, iż po przeczytaniu moderacja uzna, że jest to właściwe miejsce na zamieszczenie tej historii.
DXM to dla mnie relatywnie "stare dzieje". Opowiem tutaj trzy historie, a raczej wyróżnię ich najważniejsze elementy, które, miejmy nadzieję, ukażą wam trzy różne oblicza tej substancji. Zaczynamy...
nazwa substancji : bromowodorek dekstrometorfanu
poziom doświadczenia użytkownika : ganja haszysz amfetamina benzydamina efedryna dxm
dawka : 675 mg (45 tabletek) doustnie
DXM brałem już wiele razy ale dopiero teraz zmobilizowałem się żeby opisać trip
