Odmiany maku niskomorfinowego wyhodowano w Instytucie Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w Poznaniu i Borowie. Dane statystyczne chyba z lat 80...
Stosowanie tych odmian ułatwi kontrolowę upraw maku w całym kraju, w tym likwidowanie upraw nielegalnych - poinformowano PAP w oddziale instytutu w Borowie.
"Pięć nowych odmian o niebieskich nasionach (np. mieszko czy rubin) - dają dobre plony. Powstały na podstawie odmian hodowanych w kraju, nie wymagają zatem odmiennych warunków upraw. Dają słodszy mak, bo zbiera się go późno, w sierpniu" - opowiada dr Henryk Woś z oddziału instytutu w Borowie.
Tradycyjne odmiany zawierają od 0,5 do ponad jednego procenta alkaloidów morfinowych, związków organicznych silnie oddziałujących na układ nerwowy. Tymczasem nowe odmiany maku zawierają go ok. 0,05 proc. - wyjaśnił dr Woś.
Kwiaty tych odmian różnią się od odmian dotychczas uprawianych w gospodarstwach. "Niskomorfinowe odmiany mają płatki czerwone lub rubinowe, o strzępiastych brzegach. Tradycyjne odmiany mają przeważnie płatki białe, nieraz - z niebieskim lub fioletowym +oczkiem+ w środku" - mówi dr Woś.
Ponieważ mak nisko- i wysokomorfinowy różnią się kolorem i kształtem płatków, dzięki temu łatwiej i szybciej można będzie rozpoznać nielegalne plantacje maku wysokomorfinowego. Skuteczniej więc można kontrolować zasiewy w całym kraju, a tym samym - eliminować produkcję środków odurzających z tych roślin.
Uprawy maku zajmują w Polsce powierzchnię około 10 tysięcy ha. Wartość produkowanych nasion wynosi 70 mln zł.
Uprawy nowych odmian, łatwych do kontroli, o niższej zawartości morfiny, mogą pomóc w zlikwidowaniu największego i najtańszego źródła produkcji narkotyków w Polsce. Spośród Polaków zażywających środki odurzające (szacuje się, że ludzi takich jest od 70 do 200 tys., z czego 75-80 procent używa narkotyków wytwarzanych z maku).
Zazwyczaj w samotności
Czytając raport Lili pod tytułem "THC: Uwięzienie we własnym umyśle" postanowiłam podzielić się swoją historią. Miał to być krótki komentarz do jej raportu, jednak poniosło mnie i uznałam, że zasługuje to na osobny raport.
Zanim jednak przejdę do meritum zacznę przydługawym, refleksyjno-depresyjnym wstępem, żeby nakreślić mniej więcej obraz swojej osoby i swojego doświadczenia z marihuaną.
Miasteczko na mazurach, około 20 tysięcy mieszkańców. Nudy że klękaj Stefan, brak słów. Dostęp do substancji psychoaktywnych prawie zerowy, postanowiłem więc spróbować czegoś dostępnego w najbliższej aptece. Padło na kodeinę. Trochę poczytałem o odczuciach, dawkowaniu, sposobach itd. i jako że to miał być mój pierwszy raz jeśli chodzi o kodę wybrałem najprostszą z opcji: Thiocodin do gęby, rozgryźć, zapić. Od rana byłem jakoś dziwnie na to podkręcony a że miałem wolne - postanowiłem to zrobić. Ugadałem się z ziomeczkiem, na potrzeby TR będzie nazywany DDK. Spotkaliśmy się wieczorem, po drodze zaopatrzyłem się w Thio po czym udaliśmy się na poszukiwania jakiegoś buszka. Misja wykonana, siedzimy, czekamy na miejsce żeby móc w spokoju skręcić jointa.
19:30 : wychodzę z domu, idę spotkać się z DDK, po drodze zaopatrzam się w Thiocodin. 10 tabletek, myślę że na początek wystarczy nawet mniej
20:15 : siedzimy i czekając na bucha wrzucam do gęby 9 tabletek, rozgryzam je i popijam wodą, smak jest niemiły ale dzięki temu woda smakuje wręcz słodko
20:40 : czekam na efekty, dla zabicia czasu kopiemy piłkę pod blokiem, spalam papierosa.
W pierwszym i jedynym tripie już miałem dość! W sumie na początku były fajne i zaskakujące, ale po 2h odkryłem mniej więcej na czym one polegają. Chociaż było kilka ewenementów.
Calkiem niedawno moj kumpel z gadu gadu opowiedzial mi o ciekawych efektach po przedawkowaniu, tussipectu, a ze tydzien
temu nasz klasa jechala na wycioeczke w gory,
postanowilem ze tam wyprobuje ów specyfik. Dzis proboje juz brac tussi trzeci raz, opisze wiec dzisiejszy trip bo
wczesniejsze - na wycieczce jak to na wycieczce byly bardzo urozmaicone dzialaniem alkoholu a ja chcialbym sie skupic
na samym tussipekcie.
Komentarze