Już 17 lutego 2016 w Warszawskiem Centrum Nauki Kopernik spotkają się międzynarodowi eksperci zdrowia publicznego i polityki narkotykowej.
Już 17 lutego 2016 w Warszawskiem Centrum Nauki Kopernik spotkają się międzynarodowi eksperci zdrowia publicznego i polityki narkotykowej. Podczas trwającej trzy dni II Międzynarodowej Konferencji nt. Miejskich Polityk Narkotykowych(UDPC2016) naukowcy, lekarze, urzędnicy miejscy oraz przedstawiciele społeczeństwa obywatelskiego z całej Europy będą pracować nad Deklaracją Warszawską, dokumentem prezentującym najlepsze miejskie praktyki w obszarze profilaktyki oraz leczenia uzależnień. Stworzony w Warszawie dokument zostanie następnie zaprezentowany podczas 59 Sesji Komisji ds. Narkotyków (CND), Biura ds. Narkotyków i Przestępczości Organizacji Narodów Zjednoczonych (UNODC), która rozpocznie się 14 marca w Wiedniu a następnie podczas Specjalnej Sesji ONZ poświęconej polityce narkotykowej w kwietniu w siedzibie głównej ONZ w Nowym Jorku (UNGASS2016).
Podczas UDPC2016 swoje wykłady nt. kontekstów i wyzwań w miejskiej polityce narkotykowej wygłoszą specjaliści, którzy swoimi działaniami trwale wpisali się w poczet światowych liderów działań na rzecz zmniejszania szkód związanych z używaniem substancji psychoaktywnych. W gronie prelegentów są m.in. dr Kasia Malinowska-Sempruch, Prof. Gabriele Fischer, Prof. Dr. HeinoStöver, Prof. Jerzy Vetulani, Prof. Marcin Wojnar czy dr Jean-Paul Grunt. Nie zabraknie także przedstawicieli polskich i europejskich miast. W sesjach będzie można posłuchać o doświadczeniach Słupska, Poznania, Wrocławia, Oslo, Czech czy Danii.
Pierwsza edycja Międzynarodowej Konferencji nt. Miejskich Polityk Narkotykowych odbyła się w Pradze w 2010 roku. Sygnatariusze stworzonej podczas spotkania Deklaracji Praskiej podkreślali, że największy bezpośredni wpływ na sytuację związaną z narkotykami mają lokalne, samorządowe i miejskie strategie narkotykowe. W czasach gospodarki globalnej znaczenie samorządów w zajmowaniu się negatywnym oddziaływaniem substancji psychotropowych i związanym z tym występowaniem negatywnych zjawisk społecznych, jest bardziej istotne niż kiedykolwiek dotąd.
Jak podkreślają organizatorzy tegorocznej edycji UDPC, spotkanie w Warszawie ma na celu kontynuację działań praskich, w oparciu o polityczne i społeczne przemiany ostatnich pięciu lat. „Strategie i plany działania w obszarze polityki narkotykowej muszą podlegać ciągłej ewaluacji i reagować na zmieniającą się scenę narkotykową zarówno w ujęciu lokalnym, jak i w perspektywie globalnej. To co dzieje się w miastach jest barometrem tej zmiany, dlatego niezwykle istotne jest organizowanie tego rodzaju spotkań” – tłumaczy Agnieszka Sieniawska, Prezes Polskiej Sieci Polityki Narkotykowej, która w partnerstwie z Miastem st. Warszawa oraz Krajowym Biurem Przeciwdziałania Narkomanii organizuje drugą edycję wydarzenia.
Wszystkie osoby zainteresowane udziałem zapraszamy do skorzystania z formularze zgłoszeniowego na stronie konferencji www.urbandrugpolicies.com
Kontakt dla dziennikarzy: Agata Kwiatkowska Rzecznik Prasowy Tel. 602 24 63 24 akwiatkowska@politykanarkotywkowa.com
A wiec na poczatek troche o salvii divinorum. Palilem ja wczesniej
okolo 10 razy, zawsze z fajki wodnej i czasem w dosc duzych ilosciach.
Zdarzylo mi sie np. zapalic na raz 2g. Niestety, poza duzym wyciszeniem,
zrelaksowaniem i cieplem nic nie czulem. Towar byl ok, jako ze moi
znajomi mieli po tym calkiem ciekawe jazdy. Jestem oporny :(
Przed wzięciem byłam raczej przybita, zdołowana, zmęczona. To był męczący tydzień i uciążliwy dzień. Nie miałam siły, byłam rozdrażniona. Tego dnia nie planowałam brać, miałam za sobą tydzień intensywnego grzania i serce powoli zaczynało odmawiać posłuszeństwa. Bolała mnie głowa, serce kołatało przy każdym pokonywaniu schodów, do tego nasilające się uderzenia w skroń i znacznie osłabiona wydajność płuc...
Swoje przeżycia z DXM zaczęłam około pół roku temu. Większość moich tripów zawsze wahała się pomiędzy drugim i trzecim plateau, jedynie raz doszłam do czwartego. Dawkowanie ograniczam zawsze do 150mg, ze względu na to, że mam 1,68m i ważę 42kg. Przez ostatni rok brałam ketoprofen, tramadol w silnym dawkowaniu. Do tego morfina i dwukrotna długa narkoza.
Wstęp
Grudniowy wieczór, światła lamp - pozytywne nastawienie (powracałem do haszu po dłuugim czasie bo nie można go było nigdzie dostać)
Moja przygoda z haszyszem zaczęła się już rok wcześniej przed opisywanym tripem, paliłem to w miarę często bo i było dobrze dostępne, kopało i ogólnie dostarczało masę pozytywnych wrażeń, przynajmniej wtedy gdyż od tamtego czasu zacząłem bawić się w chemole regularnie. Mieszanki ziołowe, syntetyki wszelkie oraz benzo zmieniły mój sposób postrzegania świata, odkąd dowiedziałem się o derealizacji zacząłem się o nią bać, bałem się tego że zacząłem dostrzegać u siebie objawy zaburzeń schizotypowych - to bardzo ważne w kontekście opisywanego tutaj tripa.
Od jakiegoś czasu jestem "zajarana" tą jakże interesującą substancją. Nieco więcej uszłyszałam o niej od mojego kumpla, który w aptecznych specyfikach jest nad wyraz obeznany. Opowiadał mi o tym błogim spokoju, euforii i tym słynnym ciepełku, który ogarnia całe ciało. Postanowiłam, że i ja spróbuje tego cudeńka. Chciałam zapomnieć o moich problemach i zatracić się w muzyce. Do zakupu Thiocodinu zbierałam się pół roku aż nadszedł ten dzień kiedy kupiłam opakowanie mojego wymarzonego zapomnienia od codzienności.
