Sprzedaż marihuany w Kanadzie nabiera tempa… a raczej nabrałaby tempa, gdyby na rynku była wystarczajaca ilość kwiatostanów konopi, których w wielu punktach sprzedaży zaczęło brakować już po jednym dniu od wejścia w życie ustawy legalizującej obrót używką.
Eksperci uspokajają, mówiąc że problemy z podażą nie są niczym nowym dla przemysłu, który dopiero zaczyna raczkować, a musi zaspokoić ogromny popyt.
Istnieje niewiele gałęzi przemysłu, które muszą „włączyć światło” z dnia na dzień. Sądzę, że na przemysł tak młody, który nagle musi wyprodukować wystarczającą ilość towaru dla bardzo wygłodniałych klientów, czekają długoterminowe wyzwania.
– powiedział Jay Rosenthal, współzałożyciel i prezydent Business Of Cannabis, firmy zajmującej się badaniem rynku treści i organizacją eventów konopnych.
W istocie, sklepom zwyczajnie brakuje towaru, więc nie mogą zaspokoić gwałtownego popytu. Przedstawiciel Rady ds. Alkoholu i Gier Losowych prowincji Manitoba, która kieruje lokalną dystrybucją marihuany, przyznał iż niedobór produktu w nadzorowanych przez nią sklepach monopolowych może potrwać do sześciu miesięcy z powodu dostaw mniejszych od planowanych.
Podobny problem ma Alberta, gdzie w 17 licencjonowanych sklepach marihuany zabrakło po czterech dniach legalizacji. By uporać się z tym problemem Komisja ds. Gier Hazardowych, Alkoholu i Konopi przyznała w międzyczasie licencje na sprzedaż kolejnym 14 punktom.
W Edmonton, kolejnej prowincji, w której również szybko wystąpił niedobór produktu, kilka sklepów zamknęło podwoje do czasu kiedy otrzymają więcej marihuany od AGLC, oficjalnego dystrybutora. Problem w tym, że dystrybutor zdążył sprzedać wszystko, co miał i teraz gorączkowo szuka marihuany za granicą.
Jak stwierdził Patrick Wallace, właściciel Waldo’s 420 Store w miasteczku Medicine Hat:
To kompletny burdel. Zaopatrzenie to po prostu burdel. Powinni byli popracować nad zaopatrzeniem zanim je zalegalizowali. Potrzeba było znacznie więcej towaru.
Na te zarzuty odpowiedziała rzecznika prasowa AGLC, Heather Holmen, przyznając że są problemy z zaopatrzeniem, pomimo tego iż firma zrobiła wszystko, by zapewnić odpowiednią podaż. Pojawiły się jednak problemy logistyczne, a Kanadyjczycy kupili do tego wszystko, co było w magazynach.
Legalizacja została wprowadzona bardzo szybko, jeśli tylko pomyśleć o rozmiarach całego kraju, i niestety, nie wyrobiono się w czasie
– wyjaśniła Holmen.
Licencjonowani producenci „suszę” wyjaśniają z kolei „problemami logistycznymi, niższym niż przewidziano plonem i niewystarczającą ilością opakowań”.
Jak stwierdził minister Bill Blair, prowincje, terytoria i producenci prosili o 12 tygodni na przygotowanie się do legalizacji, po tym jak Akt Konopny zyskał aprobatę Korony, a rząd dał im 17, jednak było to wciąż za mało czasu na uporanie się z silnie scentralizowanym systemem dystrybucji, który szybko nie miał czego dystrybuować.
Zapotrzebowanie na marihuanę na rynku kanadyjskim eksperci oceniają na dzień dzisiejszy na 800-1000 ton, a produceni zamierzają w ciągu roku wyprodukować dwa razy tyle, ale w dzień legalizacji w magazynach towaru było znacznie mniej.
Wpływ na to ma przede wszystkim biurokratyczny system, który został przez kanadyjski rząd wzdrożony wraz z Aktem Konopnym. Producenci starający się o zezwolenie na uprawę konopi potrzebują dwóch certyfikatów od Ministerstwa Zdrowia.
Pierwszy z nich zostaje przyznany po inspekcji miejsca uprawy i pozwala producentowi na ukończenie dwóch cykli, po których marihuana musi zostać przebadana na obecność pleśni i innych grzybów pasożytniczych, która jeśli wypada pozytywnie prowadzi do przyznania certyfikatu sprzedaży.
To prowadzi zaś do tego, że gdy przebadaną marihuanę można już wprowadzić do obiegu, producenci muszą się uporać z certyfikacją kolejnej operacji, by zaspokoić popyt, co trwa kolejne pół roku, gdyż cykl uprawy konopi trwa minimum 3 miesiące (6 tygodni fazy wegetatywnej i 6 tygodni kwitnienia).
Przyśpieszyć ten proces może jedynie kanadyjskie Ministerstwo Zdrowia, które zdaniem ekspertów będzie teraz pod dużą presją certyfikowania jak największej liczby operacji w bardzo krótkim czasie. Jednak nawet w ekspresowym tempie „susza” skończy się dopiero za rok.
Sam, nastawiony na grubą wizualną bombę.
Miałem jakieś 16-17lat. To były czasy kiedy bawiłem się w robienie różnych środków wybuchowych bo bardzo bawiło mnie wysadzanie ich w powietrze. Czasy lekkiej piromanii. Robiąc jedną z substancji - nadtlenek acetonu miałem kilka litrów technicznego acetonu stojącego w szafce. Na opakowaniu bardzo wyraźnie zaznaczone było że to substancja szkodliwa i trzeba chronić się przed bezpośrednim kontaktem z nią. Mimo to w mojej głowie po przeszukaniu internetów pojawił się inny pomysł.
Park na obrzeżach, wiosna, słoneczko, plecaczek.
W słoneczną niedzielę udałem się tramwajem do parku na obrzeżach miasta. Tam szukając w miarę bezpiecznego miejsca gdzie mógłbym przeleżeć trip - bo w zasadzie chciałem doznać intesywnego doświadczenia, położyłem się gdzieś między ścieżkami w trawie skąd chwilę obserwowałem spacerujących w ten leniwy dzień homo sapiens. Po chwili łapczywie dobrałem się do samarki z 0,25g Mahometa, o którym sporo wcześniej przeczytałem i tak, tak, wiedziałem, że 40ug to już dobra fazka.
na tą podróż przygotowywałem się od długiego czasu, wstałem o godzinie 7.00 nic nie jadłem, umyłem się, założyłem czyste ubranie i poszedłem do piwnicy po "kapelusze wolności" , byłem bardzo pozytywnie nastawiony do tego dnia, wypoczęty, czyściutki za oknem super pogoda, mieszkanie posprzątane, czyli wszystko cud miód tylko kolega który przyszedł musiał szybko iść do domu :( grzyby już leżą na małym talerzyku, obok nich paczka laysów, kolega siedzi na fotelu i ogląda jakieś japońskie kreskówki :P wydawało mi się że tych grzybów jest bardzo mało, na początku miałem zjeść około 30 ale chuj zjadłem wszystko, bo myślałem że to mało, no to zaczynamy grzyby zjadłem na 2 podejścia zagryzając czipsami i zapijając wodą, spodziewałem się że będą niedobre ale w smaku nawet nawet tylko ziemia i trawa zgrzytająca w zębach (czytałem gdzieś że psylocybina dobrze rozpuszcza się w wodzie, więc wolałem nie ryzykować) trochę odrzucał ale gorsze rzeczy się jadło, no cóż teraz relaks i czekać na efekty :)
Już po około 15 min. wszystko wydawało się ciekawsze i obraz lekko falował było to bardzo przyjemne, z kolegą nadal oglądaliśmy japońskie kreskówki i śmialiśmy się jacy japońcy są pojebani żeby takie coś wymyślić :)
po około 30 min. faza zaczęła się już porządnie rozkręcać, spanikowałem, kolega powiedział że niedługo musi spadać.
Moja przygoda z kokaina zaczela sie dosc zwyczajnie, zawsze chcialam sprobowac a pewnego dnia po prostu nadarzyla sie wspaniala okazja. Mianowicie moja dobra znajoma, ktorej juz dosc dlugi czas nie widzidzialam, podarowala mi koperte z tym bialym 'cudem'.
