Czy Wikingowie palili marihuanę w Ameryce Północnej?

W sierpniu 2018 roku archeolodzy odkryli ślady konopi siewnych w miejscu, w którym znajdowała się jedyna osada Wikingów w Ameryce Północnej, której lokalizacja jest nam znana - informuje amerykański "Newsweek".

W sierpniu na stanowisku archeologicznym L'Anse aux Meadows w północnej Nowej Fundlandii odkryto ślady pyłu kwiatowego z konopi siewnych, a także pyłu kwiatowego z orzechów włoskich i pozostałości dwóch gatunków żuków - jednego pochodzącego z Grenlandii, a drugiego - z Arktyki.

Na stanowisku archeologicznym znaleziono też węgiel drzewny, odchody reniferów tundrowych i pozostałości drewnianych budowli.

Szczątki osady Wikingów znaleziono w Nowej Fundlandii w 1960 roku. Osada Wikingów istniała tu ok. 910 roku. Dotychczas uważano, że była ona jedynie krótko zamieszkiwana, ale obecnie uważa się - na podstawie badań przeprowadzonych m.in. z użyciem metody datowania węglem - że Wikingowie mieszkali tu nawet do XIII wieku.

W "Proceedings of the National Academy of Sciences" czytamy wyniki badań tamtejszego torfowiska, które - jak mówi autor badań, Paul Ledger - zawiera wiele znakomicie zachowanych pozostałości biologicznych po osadzie.

Ślady te rzucają m.in. nowe światło na kontakty między Wikingami a rdzennymi Amerykanami przed kolonizacją Ameryki rozpoczętą w XV wieku. Według Ledgera Wikingowie handlowali z plemionami Indian wzdłuż Wschodniego Wybrzeża - kupując od nich m.in. konopie.

Ze znalezisk archeologicznych na terenie Norwegii wiadomo, że Wikingowie uprawiali konopie również w swojej ojczyźnie - nasiona konopi znaleziono m.in. w szczątkach starszej kobiety, która umarła na raka w Tonsbergu. Wskazuje to, że konopie mogły być używane wówczas jako środki przeciwbólowe.

Ledger zastrzega jednak, że równie dobrze Wikingowie mogli używać konopi do produkcji lin i ubrań. Pył kwiatowy mógł też zostać przeniesiony do ich osady przez wiatr.