Burmistrz Amsterdamu Femke Halsema chce przeforsować zakaz odwiedzania kawiarni z marihuaną przez zagranicznych turystów. Nie wszyscy są zdania, że to właściwa droga.
Burmistrz Amsterdamu Femke Halsema chce przeforsować zakaz odwiedzania kawiarni z marihuaną przez zagranicznych turystów. Nie wszyscy są zdania, że to właściwa droga.
Niejeden turysta nie wyobraża sobie wycieczki do Amsterdamu bez odwiedzin w coffee shopie i palenia marihuany. Ale jeśli wszystko potoczy się zgodnie z planem burmistrz holenderskiego miasta Femke Halsemy, wkrótce nie będzie to możliwe. Od 2022 roku turyści będą mieli zakaz wstępu do coffee shopów. Cel pani burmistrz to mniej imprezujących turystów w Amsterdamie, którzy są utrapieniem dla wielu mieszkańców. Amsterdam chce zmienić swój wizerunek.
Ta inicjatywa niepokoi jednak właścicieli coffee shopów. Z powodu pandemii koronawirusa kawiarnie z marihuaną, tak jak cały sektor gastronomiczny i hotelarski, mają za sobą trudny czas. To zły czas na zakaz wstępu dla turystów, uważają właściciele coffee shopów, obawiający się poważnych strat. Ostrzegają, że rozrośnie się czarny rynek marihuany.
Przed wybuchem pandemii koronawirusa Amsterdam, miasto z około milionem mieszkańców, odwiedzało rocznie 20 milionów turystów. Podczas gdy coffee shopy i inne sektory czerpały zyski z turystyki, dla wielu mieszkańców liczni goście byli solą w oku. Gdy inicjatywa mieszkańców zażądała ograniczenia napływu turystów, władze miasta postanowiły latem 2021 roku, że rocznie dopuszczone będzie maksymalnie 20 milionów noclegów. Amsterdam to pierwsze na świecie miasto, które wprowadziło taki limit.
Czerwoną kartkę władze miasta pokazały platformie Airbnb, pośredniczącej w wynajmie noclegów u osób prywatnych. Od 1 października każdy, kto w Amsterdamie chce zaoferować swoje mieszkanie do wynajęcia, musi to wcześniej zgłosić. Airbnb musiała usunąć wszystkie ogłoszenia, które nie miały numeru rejestracji. Znikło 80 procent ofert.
Zapowiedziany na 2022 roku zakaz dotyczący coffee shopów to kolejny krok, by pozbyć się z centrum miasta mas turystów, przede wszystkim tych, którzy przyjeżdżają, by się zabawić. Zwolennicy zakazu mają nadzieję, że wielu turystów po prostu zrezygnuje z wizyty w mieście, jeżeli nie będzie mogło wstąpić do coffee shopu.
Eve Mcguire, sprzedawczyni w „Coffeshop Reefer” nie kryje irytacji tymi planami. Obawia się, że obroty mocna spadną. – Jeżeli wykluczymy turystów, stracimy 80 procent klientów – mówi w rozmowie z Deutsche Welle. – Holenderscy klienci nie spędzają czasu w coffe shopach. Kupują swoją marihuanę i idą do domu – dodaje.
Według dyrektora Muzeum Konopi w Amsterdamie Gary'ego Gallaghera wiele sektorów „ależnych od turystyki skarży się na spadek liczby gości i obrotów, mimo że Holandia złagodziła restrykcje pandemiczne związane z podróżami. Dlatego uważa on za mało prawdopodobne, że zakaz wstępu turystów do coffee shopów faktycznie będzie wdrożony, bo interes przeniesie się na czarny rynek. – Możecie zmienić regulacje, ale nie zmienicie naszej kultury. Amsterdam ma swoją reputację i tak pozostanie – mówi. Przypomina, że gdy tymczasowo zamknięto coffee shopy w czasie pandemii, handel szybko przejęli dealerzy na ulicach. – Po kilku dniach miasto się z tego wycofało i sklepy znów mogły być otwarte – dodaje Gallagher.
Także sprzedawczyni Eve Mcguire nie sądzi, by zakaz naprawdę został wprowadzony. – To kompletne kłamstwo. Nigdy tego nie przeforsują – ocenia. Wskazuje, że wielu obywateli innych państw UE mieszka i pracuje w Amsterdamie. Chcąc skorzystać z coffee shopu musieliby oni teoretycznie pokazać zezwolenie na pobyt, którego przecież wcale nie potrzebują jako obywatele UE. Musieliby być zatem traktowani jak turyści, choć mieszkają w Amsterdamie.
Pomimo to Mcguire rozumie, dlaczego tak wielu popiera zakaz. Także ją często denerwowały tłumy turystów i cieszyła się, gdy w czasie pandemii na ulicach Amsterdamu na pewien czas zapanował spokój.
Inni mieszkańcy miasta o wiele mocniej odczuwają negatywne skutki napływu imprezujących turystów. 26-letni Milan mieszka w suterenie w popularnej wśród turystów dzielnicy czerwonych latarni De Wallen. – Pewnej nocy, gdy byłem już w łóżku, zobaczyłem, jak ktoś kucnął przed moim oknem i zwymiotował – opowiada młody mężczyzna. Milan cieszyłby się, gdyby liczbę takich odwiedzających ograniczono. – Ci ludzie nie mają szacunku. To jest dzielnica mieszkalna, ale oni tego nie dostrzegają – dodaje.
Na początku roku burmistrz Amsterdamu zaproponowała zmianę wyglądu dzielnicy i przeniesienie prostytucji na obrzeża miasta. Wielu uważa, że taki krok, jak również zakaz wstępu turystów do coffee shopów znacznie poprawią życie mieszkańców śródmieścia. Mają też nadzieję, że do miasta przyjeżdżać będzie więcej gości, zainteresowanych kulturą, a nie marihuaną.
Ale Gary Gallagher z Muzeum Marihuany uważa, że znacznie skuteczniejsze byłoby wzmocnienie obecności policji w centrum miasta. – Do tej pory policja zbyt często odwracała wzrok, ale teraz jest okazja, by to zmienić – ocenia. Jego zdaniem mieszkańcy na pewno chcieliby bardziej zdecydowanej reakcji na szukających zwady gości. – Ale powstrzymywanie ich od tego, by wydawali u nas pieniądze nie jest zbyt mądrym pomysłem – ocenia Gallagher.
Moje dwupokojowe mieszkanie, w którym zostałem sam na weekend.
Była niedziela, a ja miałem odpocząć. Moja dziewczyna wracała w poniedziałek rano, miałem się obudzić i wyjść po nią na przystanek, brzmiało jak dobry plan.
Wieczorkiem wypiłem końcówkę GBL'a, zapaliłem małe conieco i oglądałem sobie jakiś film, typowy chillowy niedzielny wieczór. W pewnym momencie stwierdziłem, że chyba go trochę marnuję, bo w sumie poniedziałek wolny, spać nie muszę, więc coś można by porobić.
Udało mi się pozyskać 2C-T2, byłem bardzo podniecony, że mogę spróbować tej substancji. Był piątek, wybrałem się z kumplem do pubu na imprezę techno. Muszę tutaj zaznaczyć, że pierwszy raz wybrałem się na taką imprezkę, do tej pory zazwyczaj obracałem się w metalowych klimatach. Warto także zanotować, że nigdy nie brałem ekstazy - prawdopodobnie dlatego, że nie wchodziłem w te klimaty, a poza tym nie jest ona popularna w moim mieście - tak więc była to moja pierwsza fenetylamina.
Nie mogłem sie powstrzymać aby udzielic krotkiego opisu przezyc wywolanych zazyciem gałki.Po wnikliwym przeczytaniu wszystkich artykułow na ten temat na NG i Hypperalu postanowilem sie udac w poszukiwaniu galki calej.Schodzilem podeszwy do polowy zanim udalo mi sie takowa znalesc-byc moze mialem pecha byc moze nie-ale nie o to tu chodzi.o godzinie 16,30 starlem 6 calych slicznych galeczek i o 17 z kumpel wypislismy je pomieszane z 0,33 wody.smak nie byl wcale takie straszny jak opisuja,tylko te chepniecia....wychodzimy na miasto o 17,15 siadamy na ryneczku nie czujemy kompletnie nic.
