"Wszywki" popularnie nazywane "esperalem" nie są skutecznym rozwiązaniem terapeutycznym, ale dla prywatnych gabinetów to wciąż świetny interes. "Zaszycie" się kosztuje od 500 do ponad 700 zł. A chętnych nie brakuje.
Tekst stanowi przedruk z podanego źródła - pozdrawiamy serdecznie! Wszystkich czytelników materiałów udostępnianych na naszym portalu serdecznie i każdorazowo zachęcamy do wyciągnięcia w ich kwestii własnych wniosków i samodzielnej oceny wiarygodności przytaczanych faktów oraz zawartych tez.
"Wszywki" popularnie nazywane "esperalem" nie są skutecznym rozwiązaniem terapeutycznym, ale dla prywatnych gabinetów to wciąż świetny interes. "Zaszycie" się kosztuje od 500 do ponad 700 zł. A chętnych nie brakuje.
"Esperalem" do dziś potocznie nazywa się każdą wszywkę, którą w gruncie rzeczy jest disulfiram — to chemiczna, a zarazem handlowa nazwa czynnej substancji Preparat stanowi rodzaj potężnego straszaka, który nie pozwala się napić — mówi Bartosz Piskozub, szef Ślężańskiego Centrum Terapii, gdzie trafiają pacjenci z problemami uzależnienia Zdarza się, że niektórzy uzależnieni od alkoholu ludzie wszywkę po prostu wydłubywali sobie nożem lub widelcem — podkreśla Paweł Klimas, psycholog i terapeuta uzależnień
Jeśli wpisać w wyszukiwarkę internetową hasło "esperal", ukazuje się niemal 450 tys. podpowiedzi. To głównie reklamy gabinetów lekarskich i placówek, które wykonują zabiegi popularnie nazwaną "wszywką".
Ogłoszenia wprowadzają czytających w błąd, ponieważ produkt o nazwie esperal przedsiębiorstwo farmaceutyczne Polfa przestało produkować w 2008 r. Jednak esperalem do dziś potocznie nazywa się każdą wszywkę, którą w gruncie rzeczy jest Disulfiram (to chemiczna, a zarazem handlowa nazwa czynnej substancji).
– Preparat ten zaburza metabolizm alkoholu w organizmie. Hamuje działanie dehydrogenazy aldehydowej, przez co utrudnia utlenianie aldehydu octowego do mniej szkodliwego kwasu octowego. Kumulujący się w organizmie aldehyd octowy powoduje objawy zatrucia, to tzw. reakcja disulfiramowa – tłumaczy Paweł Klimas, psycholog i terapeuta uzależnień. W leczeniu choroby alkoholowej Klimas ma wieloletnie doświadczenie i opowiada, że niektórzy ludzie zaraz po "zaszyciu" bardzo szybko radzili sobie z wszywką.
– Niektórzy uzależnieni od alkoholu ludzie esperal po prostu wydłubywali sobie nożem lub widelcem. Zdarza się, że pacjenci zaraz na drugi dzień po wszyciu zgłaszali się lekarza, aby tę wszywkę wyjąć. Jeszcze inni odliczają dni, a tym samym budują napięcie wywołujące głód alkoholowy. Czekają przepisowych osiem miesięcy, by wreszcie znów napić się alkoholu – relacjonuje psycholog. Przy okazji wymienia groźne dla zdrowia następstwa, które mogą mieć w takiej sytuacji miejsce.
– Rośnie ciśnienie tętnicze, występują kołatania serca, nudności, wymioty. W skrajnych przypadkach może wystąpić zawał serca, zatrzymanie krążenia, co oznacza śmierć. Jednak sama wszywka nigdy nie wyleczy z choroby alkoholowej, jej działanie nie jest lecznicze. Bazuje na strachu — podkreśla Klimas.
Terapeuci zgodnie twierdzą, że wszywka, popularnie nazywana esperalem, na pewno nie jest metodą, która wyleczy z choroby alkoholowej. Jednak pomaga wytrzymać w trzeźwości choćby kilka dni.
– Bez podjęcia leczenia osoby uzależnione po prostu sobie nie poradzą. Tylko terapia może pomóc uwolnić się od nałogu — zaznacza terapeuta.
Często się bowiem zdarza, że bazując tylko na "wszywce", uzależniony niecierpliwie czeka, aż disulfiram po kilku miesiącach przestanie działać.
– Niejednokrotnie preparat ten stanowi rodzaj potężnego straszaka, który nie pozwala się napić. Przyznam, że ci, którzy trafiają do ośrodków uzależnień, doskonale wiedzą: wszywka jest jedynie wstępem do abstynencji. Dużo na ten temat czytają, choćby na stronach internetowych dotyczących terapii uzależnień — mówi Bartosz Piskozub, szef Ślężańskiego Centrum Terapii, gdzie trafiają pacjenci z problemami uzależnienia.
Choć "wszywki" nie są skutecznym rozwiązaniem terapeutycznym, dla prywatnych gabinetów to wciąż świetny interes, bo "zaszycie" kosztuje od 500 do ponad 700 zł.
– Z mojego doświadczenia wynika, że do Ślężańskiego Ośrodka Uzależnień, najczęściej trafiają osoby mające za sobą doświadczenie podskórnej aplikacji disulfiramem. Lecz niestety, "zapili" ten lek. I znów wpadały w ciąg alkoholowy, mimo wszywki. W ten sposób uświadamiają sobie, że bez profesjonalnej terapii w ich przypadku się nie obędzie – twierdzi Piskozub. Przeciętny czas terapii w takim ośrodku, jak ten w dolnośląskim Jordanowie, wynosi minimum 28 dni.
– Bywa, że pacjent potrzebuje więcej czasu, co wynika z indywidualnych uwarunkowań. Często bywa tak, że uzależnieni uświadamiają sobie, jak złożony jest ich problem, w jakim stanie psychicznym się znajdują. Wtedy stwierdzają, że nie są gotowi do zmierzenia się ze światem zewnętrznym. I decydują się na dłuższą terapię — zaznacza Paweł Klimas.
Nie każdy wytrzymuje warunki terapii.
– Jednak więcej pacjentów pragnie kontynuować kurację, niż ją przerywać. Motywacje są różne, najczęściej to najbliższa rodzina dopinguje swoich bliskich do życia w trzeźwości. Natomiast 99 proc. tych, którzy przerwali terapię, wraca — zwraca uwagę szef jordanowskiego ośrodka.
Niestety, pandemia COVID-19 sprzyja sięganiu po używki.
– To bardzo demokratyczna choroba i dotyka wszystkich, niezależnie od wykształcenia, płci, statusu materialnego czy wykonywanej profesji. Cenne jest to, że coraz częściej do swoich nałogów i do walki z nimi przyznają się osoby publiczne. To skłania zwykłych zjadaczy chleba, aby podjąć terapię i zawalczyć o życie w abstynencji — dodaje na koniec Piskozub.
Piątkowa impreza w domu kolegi. Od kilku dni wszyscy czekają na te imprezę, ja jestem zrelaksowany, lecz również delikatnie spięty - to w końcu mój pierwszy raz z MDMA.
Nigdy nie myślałem, że spróbuję MDMA. Do teraz nie mam pojęcia, co, a raczej kto, wpłynął na zmianę mojego zdania. Do samego końca wahałem się w swoim wyborze. Z drugiej strony, nie miałem nic do stracenia. Ludzie którzy byli zaproszeni, są mi bardzo dobrze znani - idealne otoczenie.
set: wolne, kolejny dzień ujaranej zmuły przed TV z moim mężczyzną, ostatnio lekki dołek psychiczny setting: w chuj fajny las
Powietrze dzisiaj jakieś inne, bardziej niż zwykle chce się czuć je w płucach. Dopieszczamy jeszcze atmosferę nutą cytrusowego dymu i zgodnie wsiąkamy głębiej w kanapę.
Nie do końca tak, jak sobie życzyłem, bo mój ziomek nie jest w stanie pojąć do czego służą psychodeliki i jak powinno się je wykorzystywać. Dlatego zamiast na łonie natury, większość czasu spędziliśmy na załatwianiu spraw w mieście. Najlepiej przeżywałem kiedy byłem sam i chwała mi za to, że udało mi się potripować. Nastawienie pozytywne.
Zamówiłem sobie dwa bloterki ze sklepu RC, a dostałem trzy. Postanowiłem, że zażyję je z moim najlepszym kumplem w Po przeczytaniu wielu trip raportów byłem w pełni świadomy tego, co może mnie spotkać. Jak sie wkurzyłem, kiedy okazało si,ę że nie potrafił zarezerwować całej soboty na to. Musiała po domu łazić i sprzątać z jego dziewczyna. Do tego siostra, jej koleżanka i robienie zakupów na mieście. Nie ma nic gorszego, jak udawanie normalnego i jak ktoś głupio spyta czy się źle czuje.
Nastawienie stanowczo pozytywne, paliłam na tarasie przed domem, w otoczeniu dobrych koleżanek.
16:30, w domu jestem tylko ja i dwie koleżanki, nazwijmy je K. i E. Nabijam lufę. Ponoć mocny towar, nie byłam wtedy doświadczona, więc nie potrafię określić co to dokładnie było, ale z pewnością nie była to czysta MJ.
Komentarze
Mi wszywka bardzo pomogła, bycie w trzeźwości parę dlugich miesięcy, otworzyło mi oczy i umysł. Teraz czasem sobie strzele piwko ale bardzo rzadko. Wiem że nad tym kontroli nie będę miał już nigdy dlatego najzwyczajniej w świecie nie zaczynam. Proste