Medyk_ pisze:

Życie codzienne na tramadolu, jest beznadziejne i do niczego dobrego nie prowadzi, ale życie bez niego jest chyba jeszcze gorsze...

Medyk_ pisze:

Za nimesil płaciłem coś koło 10zł/30x100mg więc jest bardzo tani, chyba, że mówisz o tramciu, że się nie opłaca cenowo (ale przecież też nie wychodzi najdrożej). U mnie z kręgosłupem to bardziej złożona sprawa, tak naprawdę po paru latach diagnostyki nie wiadomo nic konkretnego. Zesztywniające dość dobrze pasuje, chociaż nie ma potwierdzenia radiologicznego, na zdjęciach poza przesuniętym kręgiem w odc lędźwiowym nic szczególnego. Od lat nękają mnie zapalenia dużych stawów (barki i kolana) i tak naprawdę tylko Tramal jest pomocny przy moich problemach. Przez rok nie brałem, ale w tym czasie wpieprzyłem tyle nlpzów, że zapewne moje "wnętrze" jest w opłakanym stanie... Naszła mnie smutna konkluzja(zgodnie z tematem), że Życie codzienne na tramadolu, jest beznadziejne i do niczego dobrego nie prowadzi, ale życie bez niego jest chyba jeszcze gorsze... A co do ZZSK to troche groteskowe, ale ucieszyłbym się z takiej diagnozy, przynajmniej wiedziałbym na czym stoję...

mlodymechanik pisze:

Medyk_ pisze:

Życie codzienne na tramadolu, jest beznadziejne i do niczego dobrego nie prowadzi, ale życie bez niego jest chyba jeszcze gorsze...

Bo życie samo w sobie jest beznadziejne. Taka prawda i nie ma co się oszukiwać.
Przynajmniej Tramadol daje mi jakąś chęć do życia, działania, pomaga funkcjonować w społeczeństwie, ułatwia wyjście z domu [ lęki mi się ostatnio nasilają, więc to istotne... w bezno się nie chce ładować, bo to straszne gówno ].

Mało tego.Znosi stany depresyjne, a do tego ułatwia życie i czyni je choć trochę bardziej "uzdatnionym do egzystencji". Bez niego czuję się jak ciota, śmieć, nie radzący se w prostych sytuacjach. Całe życie dawałem se nieraz w kasze nadmuchać. Nie potrafiłem się odezwać w swej obronie. Ktoś mi szczał w oczy, a ja się cieszyłem i twierdziłem - to tylko deszcz spływa na me powieki. :nuts: Szczególnie za skóre zaszła mi szkoła średnia. To tam najbardziej ucierpiała moja psychika. Nie znoszę dużych skupisk ludzi. Mam wtedy ( jak jestem bez tramadolu we krwi) chęć zapaść się jak najgłębiej pod ziemię. SSRI nic nie dają, a minął już miesiąc - a tu dupa. Jeszcze gorzej jest.
Gdy jestem po byle jakiej dawce, nawet małej, czuję że mam wpływ na me życie i jestem znaczącym punktem na ziemi. Poprawia ogólnie moją samoocenę.

Bardzo, ale to bardzo dobry lek. Do tego nie wywołuje znaczących skutków ubocznych, gdy nie zażywa się w ciągach dawek rzędu 800 mg / 1g. na dobę, bo to lekka przesada. Optymalnie jest pozostawać przy dawce do 400 mg. Najlepiej w ten sposób - dzień jem, dzień przerwy, dzień jem i tak dalej.