TALK - Rozmowy [H]

[Stteetart]

Przecież nikt nie oczekuje, że wrócisz skan badań. Wg mnie zwyczajnie nie masz tych badań
I ja wielokrotnie przyznawałem się do swoich błędów. Jestem w tym całkiem dobry.
To raczej ludzie unikają odpowiedzi na proste pytania. Ale to już nie mija sprawa każdy kto widzi taka dyskusje wyrabia sobie zdanie nt mnie jak i tej drugiej osoby.

[ladyinnaightmares]

@castlecastle owszem, jasne że są stany w których psychoterapia ma tylko zadanie wspierające (schizofrenia, wszelkie psychozy i stany w których człowiek nie ma wglądu etc.), ale depresja do takich nie należy, a to o niej temat.
A osoby z autyzmem właśnie bardzo potrzebują terapii notabene. Może w trochę innej formie, ale to jest podstawa. Zostaw dziecko z autyzmem wysokofunkcjonującym, które jeszcze nawet ma nie tyle traumę co np. rozwód rodziców, samo sobie to w wieku 15 lat zacznie o sobie mówić w 3 osobie l. pojedynczej albo w ogóle przestanie mówić. I w sumie wiek niewiele ma tu do rzeczy. "Zaniedbany" autyzm będzie prowadził do regresu. Nawet osoby z autyzmem, które nie mówią w ogóle, bo mają upośledzenie dużego stopnia uczy się alternatywnych metod komunikacji (z sukcesem) i prowadzi terapię.

[castlecastle]

Jasne, z tym się całkowicie zgadzam, depresja nie należy do stanów, w których psychoterapia ma wyłącznie zadanie wspierające i doskonale rozumiem, że w zdecydowanej większości przypadków to jest droga do poprawy samopoczucia i jakości życia. Chodziło mi jedynie o to, że są stany (osoby?), dla których psychoterapia nie przyniesie efektu, a jeżeli już, to odwrotny. Ty pewnie masz swoje doświadczenia, ja mam swoje. Widziałem znaczne pogorszenie stanu po psychoterapii, pojawienie się po niej myśli samobójczych, jakieś nieśmiałe próby itd. Jasne, może psychoterapia prowadzona do dupy, ale tego nigdy się nie dowiem. Kończąc, chodziło mi jedynie o to, żeby nie uciekać znowu w generalizację, że „wszystkim pomoże”, „jedyna droga” itd. itp., bo to bzdura.
Co do autyzmu to oczywiście też się zgadzam, ja miałem na myśli takie delikatniejsze spektrum, gdzie reaguje się totalną awersją do ludzi (połączoną nawet z mizantropią).

[Stteetart]

Ale czego się spodziewasz jak w psychoterapii wyciągasz cały syf z dawnych czasów ? Poprostu musisz pozamykać te sprawy na ile by nie były traumatyczne tylko to trzeba tak poprowadzić, żeby było dobrze. Jeden to zniesie tak a drugi inaczej.

[Hanalena]

@castlecastle, pogorszenie możemy obserwować też wtedy, gdy osoba czerpie korzyści (wtórne zyski) z obecnego stanu, a zmiana rodzi lęk przed nieznanym (branie odpowiedzialności za wybory, konfrontacja z niekoniecznie słodką rzeczywistością czy utrata dotychczasowej roli w rodzinie, nawet jeśli miałaby to być rola kozła ofiarnego). Niekoniecznie jest to świadome. W jednej z książek Irvina Yaloma o terapii był opis starszej kobiety, która, choć korzystała z wózka inwalidzkiego, potrafiła tak naprawdę chodzić. Pięknie opisała terapeucie powody wyboru tej strategii (ciekawych odsyłam do lektury).