TALK - Rozmowy [H]

[LeszekSmieszek]

Miałem tak długo, od zielska i fety a potem jebania gorszych rzeczy, ale zielsko i ścierwo mi to aktywowały i 90% roboty to one. Kolejna rzecz, którą bez leków i bez terapii sobie ogarnąłem i kurwa da się, ale jak się chce ćpać tabletki to zawsze można. Jasne, nie mówię o wszystkich, pewnie u wielu by się nie dało bez farmakologii samą terapią albo i bez, ale większość ćpunów z tymi "lękami" kurwa, "bezsennością" i właśnie takim "wrażeniem bycia obgadywanym" to chce żreć benzo, taka prawda. Nie spotkałem w życiu ani jednego chłopa co na swoje problemy z bezsennością by przestał wpierdalać wieczorem, ograniczył niebieskie światło, uspokoił umysł i spróbował poleżeć 15 minut. Latami sobie powtarzają, że mają bezsenność, żeby żreć leki.

@Patrykpatyk ogarniaj łeb na trzeźwo, a jak nie możesz to na terapię. Jak się ćpało ciągle różne rzeczy albo nadal bierze raz w tygodniu czy częściej, no to ciężko jest, żeby się normalnie czuć na co dzień, na trzeźwo. Tak naprawdę nikt się nie czuje normalnie na co dzień jak cpa nawet weekendowo, tylko tego nie czują, nie wiedzą o tym. Nie mieli głowy czystej dłuższy czas i nie mają porównania. U Ciebie pojawiają się m.in. urojenia ksobne i jesteś na dobrej drodze, aby się ich pozbyć, skoro chcesz coś z tym robić, napisałeś taki post, brawo.

Jak ktoś Ci pisze "pierdol ich, miej wyjebane", to pierdol właśnie tak piszących dzbanów. Oceniają z perspektywy swojej głowy, kurwa, bo są pępkiem świata w swoim malutkim umyśle. Gdyby to było takie łatwe, co? To byś tego tematu nie założył tylko miał wyjebane, hehe. Genialne, że też na to nie wpadłeś XD

Z czasem uda Ci się "to pierdolić", ale to długi proces i wymaga czasu i bycia bardziej tu i teraz, większej świadomości, przyklejenia się itd. Zawsze jak będziesz ćpać, to będzie to zaburzone i potem będzie trudniej.

To się może wkręcić nie tylko jako urojenie które będzie niewygodne, ale i można się stać takim dzbanem, co myśli, że każdy go obserwuje, podziwia, a on jest taki super, bo ma ich w dupie, jest pępkiem świata, na oczach każdego.

Prawda jest taka, że każdy na ulicy czy w autobusie żyje swoim życiem, ma na Was wszystkich wyjebane, nawet jak się gapi, może mieć tam skierowany wzrok i Was nie zauważać, nawet mieć minę która Wam mówi, że Was ocenia, a on po prostu kmini sobie w głowie coś i stąd taka twarz. Ludzie mają na Was wyjebane, każdy jest centrum swojego własnego świata i nikt o Was nie myśli i nie pamięta kilka sekund po tym jak Was minie. Nie schlebiajcie sobie, jesteście tylko ludźmi w tłumie i zastanówcie się ile razy Wy nawet nie zwracacie uwagi czy i jak na kogoś patrzycie.

Poza tym czasem wrażenie bycia ocenianym to jest cień personalny, wygoogluj sobie i wynika to z tego, że samemu się ocenia i krytykuje ciągle i mózg działa tak, że potem samemu się ma wrażenie bycia ocenianym, kto chce to znajdzie w sieci więcej.

[GTB488]

^up
Potwierdzam, nie ma co zważać na innych ludzi, chyba że wyskoczą na Ciebie z łapami i są w grupie, lepiej wtedy zachować czujność.

Ale, jeśli ktoś. Na ciebie tylko patrzy, to nie wyobrażaj sobie, że jesteś prześladowany, jakis detektyw ci patrzy w rozporek? XD to totalna bzdura.To jest twój problem w głowie, nikogo innego.

[Patrykpatyk]

@Merx czyli jakie to objawy? Takie wykręcanie mięśni, ślinienie sie, czy co?

[Hanalena]

@Patrykpatyk, Twoja szczerość zachęciła mnie do odpowiedzi. Cenię osoby, które mają gotowość dzielić się swoją historią i uważam to za przywilej, że ją nam udostępniłeś. Wracając do Twoich wątpliwości - w jednym z artykułów przyznaje się, że istnieje istotna luka w wiedzy na temat zaburzeń psychotycznych współistniejących z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. W abstrakcie przeczytamy: "Zaburzenia psychotyczne (PD) i ADHD często współwystępują. Lekarze często obawiają się leczenia ADHD u pacjentów z psychozą, sądząc, że psychostymulanty mogą nasilić objawy psychotyczne. Postępy w neurobiologii podważyły jednak prosty podział, według którego PD wiąże się z nadmiarem dopaminy (leczonej antagonistami dopaminy), a ADHD z jej niedoborem (leczonym agonistami dopaminy). W artykule dokonano przeglądu badań nad współistnieniem ADHD i psychozy. Można rozważyć leczenie ADHD psychostymulantami u pacjentów z PD ustabilizowanych lekami przeciwpsychotycznymi (AP). Zaniechanie leczenia ADHD może zwiększyć ryzyko nadużywania substancji, co dodatkowo podnosi ryzyko PD". Następnie autorzy wspominają, że zarówno pacjenci z PD, jak i z ADHD wykazują zaburzenia uwagi, deficyty funkcji wykonawczych i ograniczoną zdolność do przetwarzania emocjonalnego. Wysoki poziom impulsywności i niska tolerancja frustracji są wspólne dla obu grup. Co więcej, dzieci z deficytami uwagi są bardziej narażone na rozwój psychozy w dorosłości. Powołują się na badania, które wykazały, iż stosowanie psychostymulantów u pacjentów ustabilizowanych na lekach antypsychot. nie pogarszało objawów psychotycznych, a czasem poprawiało objawy negatywne (spłycenie emocji, apatia, brak inicjatywy, utrata zainteresowań, zmniejszona zdolność do odczuwania przyjemności, ubóstwo mowy i wycofanie społeczne). Przykłady obejmują pacjentów dorosłych i dzieci. Jednak w przypadku dzieci, które nie miały jeszcze ustabilizowanych objawów psychotycznych, psychostymulanty mogły nasilić psychotyczność.

https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC4418622/

Stąd moja sugestia, by ogarnąć wizytę u sensownego psychiatry.

[Hanalena]

@LeszekSmieszek myślę podobnie do Ciebie. Osoba w aktywnej psychozie raczej nie będzie w stanie sobie "odtłumaczyć" tych spojrzeń i świetnie argumentują to fenomenologowie. Co do uchwycenia pełniejszego znaczenia konkretnych urojeń czy omamów, sprawa się komplikuje. Badanie historii życia potrafi dać jednak pewne wskazówki i podoba mi się to, jak @Patrykpatyk widzisz te zależności u siebie.

[LeszekSmieszek]

No to są raczej dość proste fakty, takie porady "miej wyjebane" są dla mnie nie do przyjęcia kiedy ktoś aktywnie szuka pomocy. "Nie smuć się" dla ludzi w depresji i co jeszcze?

Tak, to jest do ogarnięcia zazwyczaj samemu sobie w głowie na pewnych etapach, ale to wymaga czasu, zrozumienia rzeczy o których pisałem powyżej między innymi, aktywnego racjonalizowania tego wszystkiego, trzeźwości i tak dalej. Dlatego ja mu opisałem kilka rzeczy i dlatego mnie złości taka postawa jak na początku odpowiedzi. Żarty żartami, ale jak ktoś sygnalizuje, że potrzebuje pomocy, to bądźmy poważni. Można nawet kogoś zjebać od góry do dołu, jak sam się oszukuje, wytykać błędy w rozumowaniu, nie trzeba być empatycznym zawsze. Ale bagatelizować w ten sposób to już jest zjebane.

A jak lubisz czytać szczere wypowiedzi i autorozkminy to zajrzyj do mojego tematu w "opisz swój przypadek" xD ja już tam tylko raportuje co jakiś czas bo wyszedłem prawie że na trzeźwo po drugiej stronie bagna i teraz to nawet nikotynę rzucam lol a ćpałem i piłem 10 lat codziennie

[Hanalena]

@LeszekSmieszek chętnie :)

[can-d]

@Patrykpatyk Posłuchaj uważnie tego co napisała @Hanalena bo napisała tu dużo mądrych i przydatnych informacji dla Ciebie i nie lekceważ tego co się dzieje. Ja dodam jeszcze z perspektywy praktyka, który przeżywał kiedyś takie doświadczenia, że ważne jest żebyś znalazł psychiatrę, który specjalizuje się w ADHD ADD ASD i to szczególnie u dorosłych i nie jest to jeden z tych psychiatrów, którzy teraz się dokształcają na potrzeby hajpu na ADHD w Polsce, bo można się przejechać płacąc niemałe pieniądze. Niestety o rzetelnych psychiatrów znających się na tych tematach jest bardzo trudno. Do niedawna, kilka lat wstecz wielu psychiatrów w Polsce wręcz nie uznawało istnienia ADHD u dorosłych, a jeśli nawet uznawało to była to wiedza powierzchowna. Zresztą sam pewnie masz w tym temacie swoje doświadczenia. Niestety na tym polu jesteśmy daleko za badaniami i USA. Badania, które cytuje @Hanalena badaniami, ale weź to potem pokazuj i tłumacz lekarzowi, który w to nie wierzy. Been there done that. Smutne.
Sam mam diagnozę ADD w ASD i w młodości przeżyłem psychozę indukowaną symulantami. Ponieważ było to dawno dawno temu dostałem diagnozę schizofrenii i byłem przez 7 lat tyrany trzema różnymi atypowymi neuroleptykami z których na szczęście ostani Kwetiapina okazała się strzałem w dziesiątkę. Po tych latach okazało się, że się z tej schizofrenii wyleczyłem ;) (procent wyleczeń całkowitych bez nawrotów schizofrenii paranoidalnej jest bardzo niski, rzędu kilku procent o ile pamiętam) więc mogę sarkastycznie powiedzieć, że jestem szczęściarzem. Oczywiście szczęściarzem żadnym nie byłem - wręcz odwrotnie.

Wracając do Twoich doświadczeń, to moje były podobne. Zaczęło się od delikatnego niepokoju i poczuciem bycia obgadywanym - nazywa to się pięknie, jak to już w wątku napisano - urojenia ksobne. Niestety brak świadomości, internetu i ignorancja moja i rodziców spowodowała, że nie zajmowałem się specjalnie "leczeniem" tylko radośnie dalej się stymulowałem popalając skuna. No i się doigrałem. Powiem Ci, że to się potrafi naprawdę grubo rozkręcić i wtedy jest już tylko płacz i zgrzytanie zębami. U mnie to doprowadziło do PS i miesięcznym pobycie na OZ. Następnie rok nie wychodzenia z domu, nawet do sklepu, takie miałem stany lękowe. 7 lat "terapii" farmakologicznej i wiary, że jestem chory na praktycznie nieuleczalną chorobę. I wiesz co? Te urojenia ksobne to jest pikuś, od tego się zaczyna, ale im bardziej to się rozkręca tym większe narasta w tobie poczucie przerażającego, panicznego, sączącego się lęku. To nie jest jakiś tam straszek, który sobie można wytłumaczyć racjonalnie, tylko wszechogarniające poczucie walenia się fundamentów Twojego istnienia i postrzegania świata. Wszystko staje na głowie. Przyjaciele i rodzina stają się przecież Twoimi śmiertelnymi wrogami i wszystko inne co tam sobie Twój mózg spróbuje wymyśleć opierając się na Twoich najgłębszych lękach. Tak wygląda piekło. Terror. Piszę to tak trochę metaforycznie, ale to właśnie to mnie zmiotło z planszy. Zaburzenia lękowe, których się nabawiłem podczas tego traumatycznego doświadczenia towarzyszą mi do dziś. Już nigdy nic nie było tak samo jak wcześniej.
Co do urojeń to faktycznie było tak, że zachowałem gdzieś w środku taki świadomy fragment, który te urojenia starał weryfikować, analizować, konfrontować i to mnie uratowało od przejścia na drugi brzeg. Z wielu opisów i poszukiwań w obszarach schizofrenii, chad i podobnych wiem, że ludziom zrywa się kontakt ze światem dokumentnie. Interpretacja bodźców jest tak zaburzona, że trudno odróżnić prawdę od złudzenia. W moim doświadczeniu zawsze miałem w środku tą świadomość, że kurna coś tu jest nie tak, wydaje mi się coś, ale to jest nieprawdopodobne. Ktoś tu pisał, że ważne jest to konfrontować i to jest jedna ze złotych rad. Czasem lepiej wyjść nawet na idiotę, ale utwierdzenie się, że coś się "wydaje" daje możliwość złapania kontaktu z ziemią.
Z tego co opisujesz wiele wskazuje, że masz już za sobą takie niepozorne doświadczenia, że zaczynają się u Ciebie dziać takie rzeczy jak na początku u mnie i uwierz proszę, że warto na razie, na ten moment odstawić stymulanty i inne dziwne zabawki dopóki nie znajdziesz lekarza, który będzie potrafił Cię poprowadzić na neuroleptyku i metylofenidacie. Odpuść wszystko nawet kosztem utraty pewnych zdolności życia codziennego. Nie chcesz żeby to się rozkręciło, zaufaj mi.
Ten stan, skoro już się pojawił, może potrwać wiele dni, i może się utrzymywać nawet od 10 dni do miesiąca. Zupełnie na czysto. Wstajesz rano trzeźwiutki od dawna już żadnych rozrywek, a on tam sobie w tle czeka i robi swoje. Poczytaj o Stimulant Psychosis https://en.wikipedia.org/wiki/Stimulant_psychosis

Zastanów się, odnieś do siebie, ale nie lekceważ.
To może być nic poważnego. Może masz taki typ osobowościowy, że w pewnych warunkach, stresowych, granicznych, dążysz do bardziej paranoicznych interpretacji rzeczywistości. Może to jest taka Twoja uroda i nic się z tego niedobrego nie urodzi. Może wystarczy terapia, praca z tym wszystkim co przeżyłeś i jak działasz. Może wystarczy włączyć do MPH jakiś dodatkowy lek. W tym co piszesz widać, że jesteś świadomy siebie samego, więc mam nadzieję, że autorefleksja i brak ignorancji w chwili obecnej zaprowadzi Cię do jakiegoś dobrego, zdrowego rozwiązania.
Tego Ci z całego serca życzę.