Właśnie próbuję wyjść z alko ciągu, a jak wiadomo najlepszym do tego umilaczem i zabezpieczeniem są benzo. Oprócz tego, że jestem alkusem, to też klonowrakiem. Ostatnio w sumie dla beki pod wpływem alkoholowego rauszu i prawdopodobnie próby zajebania się walnąłęm sobie 100mg klona. I co? No w sumie nic. Mam już tak koszmarną tolerkę, że prawie dwa pierdolone opakowania klonazepamu mnie nie ruszyły.

Wyrobiłem sobie ją tak, że przez 4 lata skakałem z dawkami. Powiedzmy, że w pierwszym roku mojej przygody z klonami moja dzienna dawka to 4mg. Wszystko idzie gładko i biorę sobie tyle, ile Pan Bóg przykazał. Nagle walnę sobie trochę wódki (bo wtedy jeszcze nie byłem w ciągach) i zaczyna mi odwalać, żeby sobie poeksperymentować. Zamiast 4 miligramów idzie 10, żeby było milej. I tak w koło, aż do dzisiaj. Teraz już bardziej z przyzwyczajenia, bo ten mix mnie nie robi od dawna, ale jestem totalnym debilem pod wpływem alkoholu i już nie kontroluję wtedy przyzwyczajeń. No i jestem w kropce, bo chcę rzucić alko, a przy okazji nie kopnąć w kalendarz. Leczenie szpitalne odpada przez przynajmniej następne 3 tygodnie jak coś, a ciągu nie mam zamiaru przedłużać do tego czasu. Co robić? Jak żyć?

Normalnie z benzo dziala dobrze redukcja dawek. Jak nie kontrolujesz tego to ktos cie musi wypalowac zebys otrzezwial, bo innej opcji nie ma.