3mmc o 4mec - wpływ na żywotność komórek jelit
https://ruj.uj.edu.pl/entities/publicat ... bbfbb839c2

Jeśli chodzi o różnice między katynonami i amfetaminami, wydaje się, że dodanie fragmentu β-keto ogólnie zmniejsza skuteczność in vivo i siłę działania lokomotorycznego (patrz rysunek 3 ), ze względu na zmniejszoną siłę hamowania lub wywoływania uwalniania, zwłaszcza w DAT, ale także w NET i SERT.(137,138)chociaż istnieją pewne wyjątki, takie jak 4-CMC, który wykazał zarówno większą skuteczność w hamowaniu DAT, jak i w związku z tym silniejsze działanie psychostymulujące niż jego amfetaminowy analog 4-chlorometamfetamina (4-CMA).(137)Co więcej, wczesne badanie wykazało, że katynon wykazuje spontaniczną aktywność elektryczną w elektroencefalografii i zmiany w zachowaniu motorycznym przy znacznie wyższych dawkach niż amfetamina.(133)Ponadto niektórzy autorzy sugerują, że katynony mają bardziej umiarkowane działanie neurotoksyczne.(139,140)Na przykład Muskiewics i współpracownicy badali efekty śmiertelne u myszy wywołane przez katynon i jego syntetyczne analogi MCAT, 4-MMC i MDPV w porównaniu do metamfetaminy i MDMA. Wykazali, że katynon i MDPV nie powodowały efektów śmiertelnych przy żadnej dawce, MCAT powodował śmiertelność tylko przy najwyższej dawce testowanej u jednego osobnika, a 4-MMC powodował śmiertelność, ale przy wyższych dawkach niż metamfetamina i MDMA.(139)Z drugiej strony, para -halogenowanie zarówno amfetaminy, jak i metylokatynonu zwiększa ich właściwości neurotoksyczne ze względu na upośledzenie funkcji mitochondriów i indukcję apoptozy w przypadku obu związków, przy nieco wyższych efektach toksycznych odpowiedników amfetaminy, obserwowanych w badaniach toksyczności błonowej, potencjału błonowego mitochondriów, zawartości wewnątrzkomórkowego ATP, zużycia tlenu komórkowego, produkcji ponadtlenku w mitochondriach i mechanizmu śmierci komórkowej w komórkach SH-SY5Y.(141)Katynony mogą ulegać protonowaniu w grupie karbonylowej ze względu na kwaśne pH w żołądku i dwunastnicy, co zwiększa ich hydrofilowość i obniża wartości LogD, co w porównaniu z amfetaminami utrudnia penetrację błony komórkowej.(142)Niemniej jednak należy przeprowadzić badania toksyczności analogów amfetaminy i katynonu, aby potwierdzić, że zwiększona toksyczność amfetamin w porównaniu z katynonami utrzymuje się w przypadku innych podstawników, gdyż inne badania zdają się wskazywać, że katynony mogą wywoływać drgawki przy niższych dawkach niż amfetamina, a nawet - po dodaniu pewnych podstawień do ich chemicznego rusztowania - powodować silniejsze efekty cytotoksyczne niż metamfetamina.(54,133)

I do tego

Wydłużony łańcuch alkilowy często koreluje ze zwiększoną lipofilowością i przepuszczalnością błony komórkowej, co wpływa na zdolność związku do przekraczania bariery krew-mózg.(177)Matsunaga i współpracownicy(179)wykazano korelację między wydłużeniem łańcucha α-pirolidynofenonów a produkcją reaktywnych form tlenu (ROS). Co więcej, wzrost cytotoksyczności wraz ze wzrostem alifatycznego łańcucha bocznego odnotowano również w przypadku analogów α-PVP, pentedronu i N -etylohekseldronu (NEH) (α-PVP > α-pirolidynobutiofenon (α-PBP) > α-PPP; pentedron > bufedron > MCAT; NEHP > NEH > NEPD > N -etylobufedron (NEB)) albo poprzez test 3-(4,5-dimetylotiazol-2-ylo)-2,5-difenylotetrazolu (MTT), albo 2-(2-metoksy-4-nitrofenylo)-3-(4-nitrofenylo)-5-(2,4-disulfofenylo)-2H-tetrazolium, sól monosodowa (WST-8).(54,162)Podsumowanie efektów opisanych dla różnej długości łańcucha bocznego alifatycznego w kontekście ich działania farmakologicznego i toksykologicznego pokazano na rysunku 6 .


Źródło.

https://pubs.acs.org/doi/full/10.1021/acsptsci.4c00299

Związek między strukturą a aktywnością syntetycznych katynonów: zaktualizowany przegląd
Nuria Nadal-Gratacós*Martalu D. PazosDawid PubillJorge CamarasaElena EscubedoXavier BerzosaRaúl López-Arnau
Otwórz PDF
ACS Farmakologia i nauka translacyjna
Cytuj to: ACS Pharmacol. Transl. Sci. 2024 , XXXX , XXX , XXX-XXX
https://doi.org/10.1021/acsptsci.4c00299
Opublikowano 6 sierpnia 2024 r.

Profilowanie efedryny/pseudoefedryny i metamfetaminy syntetyzowanej z benzaldehydu, nitroetanu i węglanu dimetylu
Brendan M Miller, James F Carter, Sarah L Cresswell, Wendy A Loughlin, Peter N Culshaw
Kryminalistyka Międzynarodowa 360, 112063, 2024
W poprzedniej pracy zbadano nową ścieżkę syntezy efedryny/pseudoefedryny i metamfetaminy przy użyciu prekursorów benzaldehydu, nitroetanu i węglanu dimetylu, a także przedstawiono profil zanieczyszczeń. W niniejszym artykule przedstawiono chiralne i stabilne stosunki izotopów efedryny/pseudoefedryny i metamfetaminy syntetyzowanej tą ścieżką. Na podstawie profilu chiralnego i bardziej ujemnych wartości δ 13 C (śr. –33,2‰) i bardziej dodatnich wartości δ 2 H możliwe jest rozróżnienie efedryny/pseudoefedryny i metamfetaminy …
Wyświetlane na sciencedirect.com
Powiązane artykuły
Wszystkie wersje 3

Wielopoziomowa analiza pochodnych amfetaminy: wielokrotne podawanie 3,4-metylenodioksymetamfetaminy i popularne połączenia metamfetaminy u myszy i ludzi
Christopher Medina-Kirchner
Uniwersytet Columbia, 2024
Pomimo dziesięcioleci badań nad pochodnymi amfetaminy, klasą związków mających wspólne podłoże strukturalne z amfetaminą, nadal istnieją zasadnicze luki w naszej wiedzy na temat tych leków u różnych gatunków zwierząt i ludzi. Niniejsza rozprawa zajmuje się trzema z tych luk poprzez wielopoziomowe podejście obejmujące badania zarówno na ludziach, jak i myszach. Konkretnie skupia się na zbadaniu braku informacji dotyczących: 1) powtarzanego dawkowania 3, 4-metylenodioksymetamfetaminy u ludzi, 2) kombinacji metamfetaminy/alkoholu u ludzi i 3) kombinacji metamfetaminy/oksykodonu u myszy. Badanie 1 obejmowało podanie trzech kolejnych dawek 3, 4-metylenodioksymetamfetaminy ochotnikom w odstępach 12- i 24-godzinnych, podczas gdy zbierano pomiary fizjologiczne, behawioralne i subiektywne. Badanie 2 ponownie przeanalizowało dane Kirkpatricka i współpracowników (2012a) w celu oceny wielokrotnych podań metamfetaminy i alkoholu. Ponowna analiza skupiła się na ilościowym określeniu różnic fizjologicznych i subiektywnych efektów między pierwszym a drugim podaniem, które miały miejsce w odstępie 12 godzin tego samego dnia, aspektu wcześniej nieanalizowanego ani nie zgłoszonego przez pierwotnych autorów. Badanie 3 wykorzystało dobrze ugruntowane modele zwierzęce, takie jak Conditioned Place Preference, Open Field Test i Novel Object Recognition, aby ocenić nagradzające i awersyjne efekty kombinacji metamfetaminy i oksykodonu u myszy. Badanie 1 było pierwszym, które ilościowo określiło efekty wielokrotnych dawek 3, 4-metylenodioksymetamfetaminy podawanych w okresie 36 godzin. Początkowo ostra 3, 4-metylenodioksymetamfetamina powodowała zależne od dawki zwiększenie szczytowego tętna, ciśnienia krwi i więcej pozytywnych niż negatywnych efektów subiektywnych. Jednak po trzeciej dawce wiele z tych efektów zanikło, tętno nie było już podwyższone, a resztkowe efekty nastroju były niewielkie. Ogólnie rzecz biorąc, dane nie potwierdzają ogólnego przekonania, że ​​3, 4-metylenodioksymetamfetamina wywołuje niebezpieczne skutki sercowo-naczyniowe i resztkowe efekty nastroju u ludzi po wielokrotnym podaniu. Wyniki badania 2, ponownie pierwszego w tej dziedzinie, wykazały, że wbrew oczekiwaniom, wzrosty tętna wywołane przez połączenie metamfetaminy i alkoholu nie były dalej zwiększane po wielokrotnym podaniu, ale raczej osłabione. W rzeczywistości metamfetamina niwelowała zatrucie wywołane alkoholem, nawet po wielokrotnym podaniu. Badanie 3 wykazało, że połączenie metamfetaminy i oksykodonu u myszy zwiększyło nagrodę mierzoną za pomocą warunkowej preferencji miejsca, ale nie bardziej niż każdy z tych leków osobno. Jednak metamfetamina wydłużyła czas trwania warunkowej preferencji miejsca dla niższej dawki oksykodonu i zrównoważyła zakłócenia wywołane przez oksykodon w rozpoznawaniu nowych obiektów. Jednym z kluczowych obserwacji międzygatunkowych było to, że metamfetamina łagodziła działania niepożądane, takie jak zatrucie alkoholowe i zaburzenia funkcji poznawczych spowodowane oksykodonem, nawet po wielokrotnym podaniu.Choć pozornie korzystne, obserwacja ta budzi obawy, że osoby łączące te leki mogą być narażone na niedoszacowanie ogólnego stopnia upośledzenia, co może prowadzić do niebezpiecznych działań, takich jak prowadzenie pojazdu pod wpływem alkoholu lub podejmowanie ryzykownych zachowań. Dzielenie się tą wiedzą jest kluczowe, aby zachęcać do świadomego, odpowiedzialnego zachowania i chronić bezpieczeństwo publiczne. Podsumowując, badania te znacznie poszerzyły naszą wiedzę na temat dwóch często stosowanych pochodnych amfetaminy i ich interakcji z dwoma powszechnie stosowanymi lekami psychoaktywnymi — oksykodonem i alkoholem. Co najważniejsze, zdecydowanie opowiadamy się za…

https://www.proquest.com/openview/8cc23 ... 750&diss=y

Edit. Niestety link nie chce się załadować przez sci-hub. Jednak publikacji nr toksyczności MPH jest całkiem sporo. Potem wygrzebie coś większego i wrzucę.

Dołożymy coś o MPH:

Niniejszy przegląd przedstawia nowe perspektywy dotyczące wpływu MPH (w różnych dawkach, drogach podawania i wieku) na OUN , koncentrując się na badaniach na zwierzętach, które oceniały zmiany w mitochondriach (bioenergetyka), równowadze redoks i apoptozie, a także parametrach zapalnych. MPH zmienia homeostazę energetyczną mózgu , zwiększając zużycie glukozy i upośledzając aktywność enzymów w cyklu Krebsa i łańcuchu transportu elektronów , a także poziomy ATP i aktywność Na + ,K + -ATPazy. MPH wywołuje stres oksydacyjny , zwiększając poziomy reaktywnych form tlenu i azotu oraz zmieniając enzymatyczne i nieenzymatyczne mechanizmy obronne antyoksydacyjne, co w konsekwencji wiąże się z uszkodzeniem białek, lipidów i DNA. Wśród szkodliwych skutków MPH badania wykazują również jego zdolność do wywoływania stanu zapalnego, a także zmiany szlaku apoptozy. Ważne jest podkreślenie, że wiek, czas leczenia, droga podawania i dawka to czynniki, które mogą wpływać na skutki MPH. Jednak młode zwierzęta wydają się być bardziej podatne na uszkodzenia spowodowane przez MPH. Możliwe jest, że zmiany w funkcjonowaniu mitochondriów i markery stanu oksydacyjnego, apoptozy i stanu zapalnego mogą wywierać ważne mechanizmy związane z toksycznością MPH, a zatem nieograniczone stosowanie tego leku może powodować uszkodzenie mózgu .

Źródło i pełna publikacja:
https://www.sciencedirect.com/science/a ... 4622000100

sciencedirect.com
Stereoselective separation of psychoactive substances: Multivariate optimization and validation of a capillary electrophoresis method using carboxymethyl-β-CD/deep eutectic …
Katerina A Ioannou, Georgia D Ioannou, Atalanti Christou, Ioannis J Stavrou, Martin G Schmid, Constantina P Kapnissi-Christodoulou
Journal of Pharmaceutical and Biomedical Analysis 239, 115897, 2024
A comprehensive study was performed to determine an optimum enantioseparation method for fluorine-substituted amphetamine and cathinone derivatives (fluor-amphetamine and fluor-cathinone derivatives), using a binary system consisting of carboxymethyl-β-CD (CM-β-CD) and a deep eutectic solvent (DES), namely choline chloride-ethylene glycol (ChCl-EG). Under this framework, the optimization and modeling of the separation conditions in a binary system were performed with the objective of maximizing resolution and minimizing analysis time. This was achieved through the application of response surface methodology. In particular, the effect of chiral selector concentration and percentage of DES on resolution and analysis time were investigated and optimized using a complete experimental design. The optimum enantioseparation conditions were determined to be 13.84 mM CM-β-CD and 0.15% v/v ChCl-EG for fluorine-substituted amphetamine derivatives and 14.36 mM and 0.75% v/v ChCl-EG for fluorine-substituted cathinone derivatives, respectively. This combination resulted in a baseline separation for eight out of the nine analytes studied. Overall, the results demonstrated the synergistic effect of the CM-β-CD/DES dual system and highlighted the significance of DESs as additives in capillary electrophoresis.
Wyświetl na sciencedirect.com
[PDF] researchgate.net
Cytowane przez 4
Powiązane artykuły
Wszystkie wersje 5
link.springer.com
Przegląd systematyczny i metaanaliza stosowania syntetycznego katynonu i psychozy
Rishika R. Daswani, Cassandra M. Choles, David D. Kim, Alasdair M. Barr
Psychofarmakologia 241 (5), 875-896, 2024
Racjonalne uzasadnienie
Syntetyczne katynony (SC), powszechnie nazywane „solami kąpielowymi”, to stymulanty przypominające naturalny alkaloid katynon występujący w roślinie khat . Substancje te mogą potencjalnie wywoływać poważne zagrożenia dla zdrowia, takie jak halucynacje, urojenia, paranoja i pobudzenie, które mogą prowadzić do zaburzeń psychotycznych wywołanych przez substancje. Pomimo rosnących obaw, istnieje ograniczona wiedza na temat związku między spożyciem SC a rozwojem takich psychopatologii.
Metody
Przeprowadziliśmy systematyczny przegląd, aby zbadać częstość występowania zaburzeń psychotycznych wywołanych substancjami (SIPD) i powiązanych stanów u ludzi po spożyciu syntetycznego katynonu. Przeprowadziliśmy jakościową i ilościową analizę przypadków narażenia na SC.
Wyniki
Łącznie uwzględniono 32 badania, z różnorodnym zakresem danych demograficznych, syntetycznych typów katynonu i wzorców konsumpcji. Odsetek osób, u których rozwinęły się objawy psychotyczne, wyniósł 0,380 (model efektów losowych, 95% CI 0,289–0,475). Ponadto znaczna heterogeniczność podejść diagnostycznych ograniczyła naszą zdolność do dokładnego oszacowania częstości występowania.
https://link.springer.com/article/10.10 ... 24-06569-x

Publikacja

Leczenie metylofenidatem wywołuje stres oksydacyjny w mózgu młodego szczura
Linki autora otwierają panel nakładki
Márcio R. Martins i
,
Adalisa Reinke b
,
Fabrícia C. Petronilho b
,
Karin M. Gomes i
,
Felipe Dal-Pizzol b
,
João Quevedo i

A
Laboratório de Neurociências, PPGCS, Universidade do Extremo Sul Catarinense, 88806-000 Criciúma, SC, Brazylia
B
Laboratório de Fisiopatologia Experimental, Programa de Pós-Graduação em Ciências da Saúde, Universidade do Extremo Sul Catarinense, 88806-000 Criciúma, SC, Brazylia
Przyjęto 3 stycznia 2006 r., Dostępne online 21 lutego 2006 r .

https://www.sciencedirect.com/science/a ... 9306000606

Cyt:

Nasze odkrycia pokazują, że ostre i przewlekłe podawanie
metylofenidat powoduje różną reakcję w procesie utleniania
parametry naprężenia. Różnice te zależą od dawki
i wiek narażenia. Wykazaliśmy, że MPH produkuje
zależny od dawki wzrost peroksydacji lipidów w
móżdżek, kora przedczołowa, hipokamp i prążkowie
młode zwierzęta przewlekle narażone na MPH. Dla kontrastu, tam
nie stwierdzono różnic w peroksydacji lipidów u dorosłych szczurów
przewlekłe narażenie na MPH. Były one podobne do uzyskanych danych
z karbonilacją białek.
Niedawno badania przedkliniczne wykazały, że
podanie MPH młodym szczurom wywołuje natychmiastowe działanie
wczesna aktywacja genów odpowiadająca długoterminowej reorganizacji mózgu
nizacji (Penner i in., 2002; Chase i in., 2003; Brandon i
Steinera, 2003). Inne badania wykazały długotrwały efekt
zmiany w rozwoju ośrodkowego układu dopaminergicznego
spowodowanego podaniem MPH we wczesnym okresie
życie młodzieńcze (Moll i in., 2001). Poza tym ciągłe zachowanie
W następstwie tego zgłaszano zmiany w jamie ustnej u dorosłych gryzoni
narażenie nieletnich na MPH (Bolaños i in., 2003), w tym
zmieniona reakcja na środki psychostymulujące (Andersen i in., 2002;
Brandon i in., 2001). Zmiany w zachowaniu związane z
hiperlokomocja i nagroda wiążą się głównie z układem dopaminowym
tems jednak inne ustalenia, takie jak depresyjne i
Setnik i Nobrega, 2004; Talpalar i Grossman, 2004).
Ponadto zmiany przedczołowe są powiązane ze społecznymi
odhamowanie, dyskontrola impulsów, organizacja, planowanie,
pamięć robocza, dysfunkcje uwagi, niepłynność i
spowolnienie zachowań spontanicznych. Uszkodzenie prążkowia jest
prawdopodobnie powiązany z etiologią ADHD (Lou, 1996).
Eksperymentalne zmiany w prążkowiu u zwierząt powodują nadpobudliwość
i słabe wyniki w zakresie pamięci roboczej i reakcji
zadania hamowania (Alexander i in., 1986). Prążkowie również
jedno z najbogatszych źródeł synaps dopaminergicznych
(Dougherty i in., 1999), a dopamina odgrywa ważną rolę w:
regulacja funkcji prążkowia.

Wszystko to co wrzuca Stteetart
Pokazuje, że stosowanie środków które odnoszą Dopaminę ( Ponad miarę ) jest nie wskazane, więc nasuwa się pytanie czemu nie próbować uwrażliwić receptorów ? skoro takie rozwiązanie jest najbardziej przystępne według postów Hash_oli.
Tylko nie takie proste jakby się wydawało !

Kardiotoksyczność ketonów
https://www.researchgate.net/publicatio ... ing_Review

Toksyczność 4-CMC

Int J Mol Sci. 2024 28 maja;25(11):5867. DOI: 10.3390/ijms25115867
Toksyczność nowej substancji psychoaktywnej (NPS) klefedronu (4-chlorometkatynonu, 4-CMC): przewidywanie toksyczności przy użyciu metod in silico w celach klinicznych i kryminalistycznych
Kamil Jurowski 1, 2, * , Łukasz Niżnik 2
Redaktor: João Pedro Silva
Informacje o autorze
Notatki do artykułu
Informacje o prawach autorskich i licencji
Identyfikator PMC: PMC11173054 Identyfikator PMC: 38892053

Uwrażliwienie receptorów mogłoby spowodować spadek ich gęstości, co podejrzewam, że w sposób znaczny zaburzyłoby działanie układu dopaminergicznego a w konsekwencji może i całego organizmu. Chociaż to bardzo pobieżne stwierdzenie, aby określić czy tak faktycznie by się stało trzeba by zejść aż do poziomu molekularnego i od niego zacząć "iść wzwyż".