-=ALDI=- Wmawiałeś mi kiedyś chorobę psychiczną. Teraz piszesz, ze mnie nie czytasz, a tak naprawdę mówisz identycznie jak ja. Ech ci wieczni malkontenci, którzy dawno doszli już do tego co trzeba, a dalej uważają, ze gówno to czekolada ;).
Blueberry
Jak popełnisz samobójstwo to sam dojdziesz do tego, że źle zrobiłeś i sam będziesz błagał o kolejne życie by odrobić stracony czas. Nieśmiertelna dusza ma dużo czasu na przemyślenia.

Po co jej wracac niby do tego swiata?

Czyzby ta gra stanowila czlon wszelkich gier?
//Chyba zbyt latwa nad to jest :D

Oczywiście nie wmawiałem, tylko rozmawiałem, chyba przez GG, sam obnosisz/obnosiłeś się z zaburzeniami, Twoje opisy przypominały mi pewną znaną mi osobę u której coś zdiagnozowano. Niewłaściwym z mojej strony było na takiej podstawie diagnozować coś u Ciebie.
Nagniot, nieśmiertelna dusza to nie Ty, nie Ja. Dusza nie podlega formom czasoprzestrzennym.Dopóki leży uwięziona w rozmyślaniu,dopóty ulega iluzjom, aż odkrywa że jest ponad myśleniem z jego przyczynowo-skutkowymi zależnościami. Już wszystko się wydarzyło. Czujesz? Tego się nie da pojąć, a jednak drzemie w pokładach intuicji. Jeśli usilnie wkroczymy w jej pokłady przekraczając myślenie, nie będzie już mowy o karze/nagrodzie cokolwiek sie wydarzy będzie jakim jest - niczym nie uwarunkowaną Pełnią ponad doczesną przyjemnością i cierpieniem. Nie przychodzi to łatwo, biegam z Wami spacerniakiem myślenia.
I oczywiście, że nie czytam. Kiedyś Ciebie czytałem, teraz wpadne tu czasami, ogarne kilka postów, wszystko.

Tak, co do tego samobójstwa to się zgadzam.

Może i by to wyszło na dobre.

Nie propaguje zaprzestania myślenia, rozmawiania. Stawiam odzyskanie władzy nad kierowaniem naszej uwagi. To wszystko. Myślenie jest pośrednikiem dla funkcjonowania w tym świecie podobnie mowa. Nijak jednak nie może być pośrednikiem do tego co już jest wewnątrz. Odciąga od wewnątrz, kieruje ku oddzielności, a w Nas wszystko jest Jedno, na zewnątrz nie ma niczego, bo Jedno to Wszystko.

Nie obcujesz z tzw. Sacrum poprzez myśl i słowo. Owszem, wyrażasz słowem Sakrum, to Stworzenie jest ze słowa wyrażonym Świętym. W jakiś jednak sposób poprzez Słowo nie doświadczamy jego autentycznej natury, Milczenia. Czy dlatego, że słowa pożerają uwagę w imieniu treści?

Dlatego rozmyślaniem o tym, co dostępne masz na wyciągnięcie ręki w pozamyślenie mija się z celem. Nie mijało by się, gdyby słowa wyraźnie kierowały ku temu co poza nimi, ku nie-treści. Niestety, im bardziej konkretyzujesz przekaz(samobójca umiera o wyznaczonej godzinie - samobójca ma przesrane - zależy, czemu się zabił) tym bardziej wpychasz uwagę w treść.

Przypowieści są świetne. Choć w całości stanowią sekwencję wydarzeń, relacji, uczestników, przedmiotów, nikt nie powie, że wskazują na jakiekolwiek sytuacje. Sytuacje, nawet pełne przenośni, symboli są jedynie ubiorem dla Niewysławialnego. Różnica między przypowieścią a metafizycznym konceptem jest taka, że ta pierwsza chętnie zrzuca ubiór, ten drugi - zakłada kolejne płaszczyki.

"10 000 ludzi może więcej,
rozmawiali bez mówienia,
slyszeli bez sluchania" Sound of Silence. ;)

Jest COŚ, i to wystarczy przyjąć, ale jako ludzie mamy jakąś skłonność próby określenia tego, zrozumienia.
Ja też, ale jakoś odpuściłem. Trzeba sobie zdać sobie sprawę, że JESTEŚMY TU I TERAZ. Świadomość.
I zazdroszczę poglądu, że życie jest łatwe - blueberry. :p

Możemy tak wymieniać zdania, ale jak ktoś tu napisał: punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Od jutra zacznę wierzyć w Najwyższą Popielniczkę. Popiół symbolizuje wszystkie złe zachowania które przesyłam do NPopielniczki. Gdy wywieją jakimś cudem, zostało wybaczone.
I ktoś ma rację i ktoś. Ktoś inny też, tamte też, On również.

Jesteśmy równocześnie Jednością i odrębnymi jednostkami.
Abli, w jaki Ty sposób budujesz swoje wypowiedzi, żeby nie odwracać uwagi w kierunku treści?

Gdy zapalisz zapałkę, wszystkie latarnie zgasną. Gdy rozpalisz ognisko, Słońce oziębnie.

Gdy otworzysz kredens,zapali się żarówka.