Witam. Z meth oraz jej pochodnymi przygodę rozpoczęłam już dawno temu. Postanowiłam jednak zaczerpnąć porady ponieważ wcześniej nie spotkałam się z opisaną niżej sytuacją i nie bardzo wiem jak sobie radzić. Wszystkie wypróbowane metody zawiodły...
No ale po kolei.
Mam kolegę, z którym łączy mnie dość szczególna relacja i za pewne dlatego ta sprawa męczy mnie tak bardzo. Chłopak w życiu lekko nie miał, sam nie jest święty i "nie wysypuje za kołnierz". To, że ma swoje teorie spiskowe i paranoje nie jest dla mnie niczym nowym. W niektóre jestem skłonna sama uwierzyć, gdyż są one poparte faktami. Jednak w tym wszystkim jest on przekonany, że ja sama jestem częścią tego wszystkiego. Nigdy nie mówi wprost o co dokładnie mu chodzi, ale raz na jakiś czas zdarza mu się rzucić tekst, który ma na celu wytknięcie mi rzekomej intrygi. Na początku podchodziłam do tego z dystansem i nie przywiązywałam większej wagi do owych oskarżeń. Z czasem jednak stały się one co raz bardziej agresywne i nieprzyjemne...Nie ma nawet co podejmować próby przegadania tego bo on zwyczajnie wie swoje i już. Kiedy zaprzeczam, to tylko jakbym dolewała oliwy do ognia i utwierdza się on jeszcze mocniej w swoim przekonaniu...
Nie mam pojęcia jak do niego dotrzeć...
Wiele z sytuacji, które miały bezpośrednii wpływ na jego porycie znam dokładnie i nigdy nie brałam w nich udziału. Kolega zresztą zna mnie już tyle czasu, że doskonale powinien wiedzieć, że nie tylko nie jestem osobą spiskującą i mieszającą innym w życiu, ale nawet nie posiadam ku temu zdolności. Zawsze potrafił rozpoznać kiedy kłamałam albo coś mi leżało na sumieniu. Wyjątek stanowią te jego chore przekonania. Jakby nagle zaczął postrzegać wszystko odwrotnie...Co więcej, wie on jakie mam relacje z osobami, które faktycznie potrafią nieźle namieszać. No, przynajmniej ja sądziłam że wie.
Nie uukrywam, że sytuacje te są dla mnie krzywdzące i nie chciałabym by miał o mnie takie zdanie. Jest to zupełne przeciwieństwo osoby jaką jestem...
Może coś podpowiecie? Jak to rozsądnie ugryźć? Jak odwieść go od tych przekonań? Może ktoś z was miał podobną sytuację i znalazł jakiś sposób? Ja już nie wiem co robić, a nie chciałabym by nasza relacja zepsuła się przez jakieś urojenia. Zaznaczam dodatkowo, że nigdy nie dałam mu żadnych podstaw aby mógł w ogóle nabrać takich podejrzeń.

Jestem w kropce...

Niech odstawi dragi i zacznie sie leczyc - tu warto zaznaczyc, ze to ON musi zrozumiec i dobrowolnie isc ma odwyk. Jak bedzie nadal cpal to będzie tylko gorzej, nic nie poradzisz.

Te sytuacje jeszcze nie są krzywdzące, ale mogą być. Stymulanty, urojenia i twoje współuzależnienie to jest nieestety tykająca bomba. Kwestia czasu aż albo tobie albo jemu się coś stanie, zwłaszcza jak dalej będzie ćpanie.
Ty też masz jakieś nierealistyczne podejście do sprawy niestety, typ ma urojenia, paranoje, jest odklejony trochę i to wszystko napędzane mocnym stimem - a ty tu oczekujesz że go "przegadasz" albo mu "wytłumaczysz". Widziałaś żeby komuś "wytłumaczyli" żeby nie dostawał padaczki? Albo żeby nie miał wrzodów? Do specjalisty i to już, terapia i wsparcie z twojej strony byłoby dobrym uzupełnieniem, ale na start to musi być abstynencja i dobrze dobrane leki. Z tym że jak naprawdę chcesz mu pomóc to sama też ogarnij może terapię dla osób współuzależnionych bo inaczej to więcej szkody niż pożytku na dłuższą metę.

Najbardziej oczywistym i zdrowym rozwiązaniem byłoby po prostu od niego odejść, ale wiadomo że tego nie bierzesz pod uwagę. jeszcze.

Paranoje podkręcają się tym że to wysoce nielegalny narkotyk, nawet jak ogarnia rozumienie tęgich rozkminek, to zawsze będzie paranoja szpiegowska ciągiem skojarzeń z powodu popełniania przestępstwa z powodu posiadania, co poprzedza kupowanie i strach przed narażeniem dostawcy na przypał......to jest sekta i w tym przypadku HWDP nie ma zastosowania.

ON sam musi sie przekonać żeby odstawić.

kolega się przećpał i nie myśli już racjonalnie, trwałe branie wpływa na wzorce myśleniowe które ciężko zmienić. na detox delikwenta, terapia plus obserwacja świrologa. skutki brania no cóż

Postaw mu warunek niech odstawi wszystko na pol roku albo koniec jego chorych urojen w stosunku do Ciebie i tylko kontakt sms.

Po pol roku to jest minimum aby czlowiek urojeniowy powolutku zaczal myslec normalniejszymi kategoriami.

No przy wdupcaniu meth, to na pewno będzie argument koronny, który przebije się przez warstwy kryształu i ugodzi go prosto w serce i mózg. Nie ma to jak starý dobrý szantaż na odklejeńcu. Najbardziej wieje grozą w części, w której odklej pod naporem szantażu, kończy z urojeniami. Mocna rzecz. Myślę że można tego użyć jako trzynasty krok w walce z uzależnieniem.

Na Twoim miejscu dziewczyno, dała bym sobie spokój, chociaż to brutalnie brzmi. Wątpię abyś na tyle poznała i zrozumiała istotę problemu, żeby być w stanie mu pomóc bez poniesienia uszczerbku na swojej psychice. Przyjaźń przyjaźnią, ale są momenty kiedy trzeba wiedzieć kiedy odpuścić. Może lepiej poinformuj jego najbliższych o problemie, tak by było najrozsądniej. Nie zostawisz go całkiem samego, ale też nie dasz się zniszczyć.

@asystoria Mam osobę w rodzinie, która ma takie jazdy... z tym, że przez alkohol. Rozmawiasz z nią normalnie, a za chwilę próbuje się Ciebie przyczepić, wmówić Ci, że pewnie myślisz tak, a nie siak... że wszyscy spiskujecie za jej plecami, a ona przecież nie mogłaby się pomylić w swoich osądach.

Kochana, obawiam się, że tłumaczenia i rozmowy z takim człowiekiem nie przyniosą efektów. Osoba taka, wskutek nadużywania środków, ma zaburzoną gospodarkę neurochemiczną, a co za tym idzie - ma przede wszystkim problemy emocjonalne i coraz częściej nie potrafi prawidłowo ocenić rzeczywistości, doszukując się miliona innych "prawd", które tworzą w jej mózgu gęstą mgłę, co skutecznie zniekształca jej odbiór wszelkich bodźców.

Udaj się z Twoim przyjacielem na terapię. To dopiero początek jego krzywych lotów. Reagujcie w porę, póki jeszcze nie jest za późno.

Powodzenia!