Biała herbata przez wzgląd na to, że jest robiona z młodych listków, a w zasadzie z pąków, jest najmniej przetworzoną herbatą, a przez to i najzdrowszą. Zawiera bardzo dużo polifenoli i katechin, które są przeciwutleniaczami. Głównym zadaniem przeciwutleniaczy jest niszczenie wolnych rodników, a więc komórek odpowiedzialnych za stres oksydacyjny, szybsze starzenie się organizmu, a nawet rozwój nowotworów.

Katechiny pomagają utrzymać właściwy poziom cholesterolu przez co działają dobroczynnie na układ krwionośny, zapobiegając rozwojowi miażdżycy, wystąpieniu zawału serca i udaru mózgu. To nie koniec zalet białej herbaty - przeciwdziała próchnicy, stymuluje pracę mózgu (ułatwia koncentrację, poprawia pamięć i delikatnie pobudza). Biała herbata pomaga uregulować ciśnienie krwi, wzmacnia kości i stawy (jest polecana chorym na osteoporozę i zapalenie stawów).

Regularne picie białej herbaty pomaga usunąć toksyny z organizmu, poprawia wygląd cery, a stosowana zewnętrznie działa przeciwbakteryjnie i przeciwgrzybiczo.

Biała herbata jest źródłem witaminy C, przez co wspomaga układ odpornościowy organizmu, a także łagodzi napięcia. W białej herbacie znajdziemy także mikroelementy - mangan i fluor oraz niacynę, czyli witaminę B3 niezbędną do prawidłowego funkcjonowania mózgu i obwodowego układu nerwowego.

Biała herbata - na oczy

Biała herbata jest łagodna, a także wykazuje działanie przeciwzapalne i przeciwgrzybicze, może być więc stosowana zewnętrznie, także na oczy. Zazwyczaj okłady z herbaty stosuje się w przypadku pieczenia, uczucia świądu, a także na opuchnięte i zmęczone oczy.

Biała herbata - parzenie

Biała herbata ma bardzo jasny kolor, a przez wzgląd na swój skład jest też delikatna i łagodna w smaku. Nie przypomina czarnej herbaty, daleko jej także do zielonej. Producenci białej herbaty zalecają dawać jedną łyżeczkę suszu na filiżankę. Ważne, aby herbatę zalewać wodą w temperaturze około 80 stopni Celsjusza.

Biała herbatę parzy się od 2 do 5 minut, a te same listki można zaparzać kilka razy (nawet 3 razy, przy czym należy pamiętać, że każdy kolejny napar będzie słabszy w smaku).

Białą herbatę można pić od dwóch do czterech razy na dobę. Nie powoduje skutków ubocznych, jednak należy pamiętać, aby uzupełniać także wodę, a nie pić herbatę zamiast wody. Pamiętajcie też o tym, że zbyt duża ilość polifenoli dostarczonych naszemu organizmowi może zaburzać wchłanianie żelaza czy witaminy B1.

Co to jest biała herbata?
Liście krzewu herbacianego, które poddane zostały tylko naturalnemu więdnięciu i suszeniu, nazywane są herbatą białą. To produkt dosyć niszowy, dla wielu osób nieznany nawet w jej ojczyźnie, czyli w Chinach, gdzie nazywana jest baicha (白茶). Wywodzi się z Fuding we wschodniej części prowincji Fujian. Chociaż biała herbata jest produkowana w stosunkowo małych ilościach, w Europie cieszy się sporą popularnością ze względu na swój bardzo delikatny smak i aromat. Najwyższej klasy białe herbaty składają się w dużej części (lub nawet w 100%) z młodych, nierozwiniętych pąków liściowych krzewu herbacianego. Krótki opis produkcji herbaty białej wydaje się sugerować, że to najprostsza ze wszystkich herbat. W rzeczywistości odpowiednie przeprowadzenie suszenia białej herbaty wymaga wielkiego doświadczenia, wiedzy i wyczucia.

Gatunki herbaty białej
Najpopularniejszy gatunek białej herbaty to Biała Piwonia, czyli w oryginalnym brzmieniu Bai Mu Dan (w starszej transkrypcji języka chińskiego także Pai Mu Tan). To herbata, w której na każdy nierozwinięty pąk przypada jeden lub dwa rozwinięte liście. Bai Mu Dan ma najlepszy balans aromatu, delikatności i smaku ze wszystkich białych herbat. Za wyższej klasy herbatę białą uważa się „Srebrne Igły” (Yin Zhen), która wytwarzana jest wyłącznie z pąków. Jej zbiory są zatem bardzo pracochłonne i nieduże, co naturalnie wpływa na wyższą cenę tego gatunku. Srebrne Igły to herbata bardzo delikatna i ulotna. Kolejne tradycyjne gatunki herbaty białej to Gong Mei i Shou Mei – herbaty, gdzie rozwinięte liście przeważają nad pąkami. Dają one napar o ciemniejszym kolorze i bardziej intensywnym smaku. Dobrze nadają się do długiego przechowywania, z wiekiem zyskując na wartości. Dla wielu osób pierwszy zachwyt białą herbatą jest zasługą gatunków z Yunnanu. Ya Bao, nietypowa herbata pąkowa, jest jedną z najbardziej zaskakujących herbat.

Nie tylko chińskie
Chociaż Chiny są centrum białej herbaty, królując pod względem jakości i wolumenu produkcji, bardzo ciekawe herbaty białe powstają także w innych krajach, czasem odległych od Chin. Przykładem może być Malawi, które od wielu lat raczy nas herbatą białą o bardzo wyrazistym, lokalnym charakterze. Malawi White Peony ma grupę zagorzałych wielbicieli! Także Nepal radzi sobie całkiem dobrze w produkcji białych herbat, w których wyczuwalny jest niepodrabialny himalajski smak. Tajwańscy mistrzowie herbaciani także próbują swoich sił w niełatwej sztuce białej herbaty – rezultaty są często zachwycające, ale ma to swoją cenę! Kenia zachwyciła nas swoją interpretacją klasycznych Srebrnych Igieł, a nawet Gruzja nieśmiało prezentuje swoje eksperymentalne herbaty białe, które są coraz lepsze!
Jeśli nie jesteś zdecydowany, od której herbaty białej zacząć, to dobrym rozwiązaniem może być dla Ciebie nasz zestaw polecany.

Właściwości białej herbaty
Biała herbata jest utleniana tylko w małym stopniu, więc zawiera wiele przeciwutleniaczy takich, jak nieutleniana herbata zielona. EGCG, najważniejsza i najlepiej przebadana z katechin występujących w herbacie jest obecna w białej herbacie na poziomie podobnym, co w herbacie zielonej. Biała herbata zawiera także teaflawiny, substancje charakterystyczne dla herbaty czarnej, które także są silnymi przeciwutleniaczami. Pąkowe odmiany białej herbaty mogą zawierać sporo kofeiny, bo to właśnie młodych pąkach jej koncentracja jest największa. Wiele badań laboratoryjnych sugeruje, że herbatę białą można uznać za jeden z najzdrowszych typów herbaty, jednak brak badań na ludziach przeprowadzanych na szeroką skalę – na potwierdzenie tych przypuszczeń musimy więc jeszcze poczekać.

Mity na temat białej herbaty
Szukając informacji o tym jak parzyć białą herbatę często można spotkać twierdzenie, że białą herbatę trzeba parzyć wyraźnie przestudzoną wodą. Oczywiście każdy może parzyć herbatę według własnego uznania, ale należy jedną rzecz wyjaśnić: chińscy producenci herbaty białej zalecają parzenie wrzątkiem lub tylko nieznacznie ostudzoną wodą (90-95°C). Tradycyjne i dobrej jakości herbaty białe dopiero w takiej temperaturze mogą pokazać swoje prawdziwe oblicze. Często powtarza się też, że to najdroższa z herbat. Najlepsze oolongi i herbaty pu-erh osiągają obecnie znacznie wyższe ceny, niż najlepsze herbaty białe. Prawdą jest natomiast, że średnia cena herbaty białej jest wyższa, niż na przykład herbaty zielonej czy czarnej. Kolejny mit: biała herbata jest zbierana tylko wiosną i tylko z najmłodszych listków. To zupełna nieprawda, bo liście na białą herbatę zbiera się o każdej porze roku, a popularny gatunek Shou Mei wytwarzany jest z bardzo dojrzałych liści, których na pewno nie można uznać za najmłodsze i najdelikatniejsze.