Kolejnym schorzeniem, dla którego podjęto próbę leczenia
aminokwasami rozgałęzionymi, było zaburzenie afektywne
dwubiegunowe czyli psychiczne zaburzenie maniakalno
-
-depresyjne, polegające na występowaniu cyklicznych, na
-
przemiennych epizodów depresji, hipomanii, manii, stanów
mieszanych oraz stanu pozornego zdrowia psychicznego. Za
podstawę podjęcia leczenia przyjęto fakt, iż zwiększona podaż
aminokwasów rozgałęzionych zmniejsza dostęp tyrozyny do
mózgu, a to z kolei powinno spowolniać syntezę katecholamin
które odpowiadają za rozwój choroby [21]. Uzyskane z badań
wyniki potwierdziły przypuszczenia, że aminokwasy rozga
-
łęzione, podawane chorym pacjentom przez 7 dni w ilości 60
g/dobę powodowały znaczącą redukcję objawów manii [22].

Stosowanie suplementów diety zawierających aminokwasy
rozgałęzione jest korzystne dla pacjentów chorych na fenylo
-
ketonurię. Jest ona dziedziczną chorobą metaboliczną, która
polega na braku hydroksylazy fenyloalaninowej – enzymu
katalizującego przemianę fenyloalaniny w tyrozynę. W rezul
-
tacie u chorych spożywających normobiałkową dietę (0,8 g/kg
m.c./d.), która zawiera około 5% fenyloalaniny, dochodzi do
znacznego podniesienia poziomu tego aminokwasu we krwi
– nawet powyżej 20 razy w stosunku do osób zdrowych [10].
Konsekwencje niewykrycia choroby i niewdrożenia leczenia
mogą być bardzo groźne. Nadmiar fenyloalaniny oraz jej nie
prawidłowych metabolitów prowadzi do uszkodzenia układu
nerwowego, a w konsekwencji do upośledzenia umysłowego,
zaburzeń neurologicznych i gorszego rozwoju fizycznego,
a zmiany te mają charakter nieodwracalny [19]. Podawanie
chorym na fenyloketonurię preparatów zawierających amino
-
kwasy rozgałęzione sprzyja obniżaniu stężenia fenyloalaniny
w mózgu, gdyż podwyższenie poziomu BCAA we krwi po
-woduje obniżenie absorpcji fenyloalaniny przez ten narząd.
W badaniach Pietz i wsp. [20], wykonanych na pacjentach cho
-rych na fenyloketonurię, mierzono przy użyciu spektroskopii
rezonansu magnetycznego stężenie fenyloalaniny w mózgu
po doustnym podaniu fenyloalaniny zarówno oddzielnie, jak
i w połączeniu z innymi aminokwasami naturalnymi, w tym
aminokwasami rozgałęzionymi. Wyniki potwierdziły tezę,
że wzrost poziomu fenyloalaniny w mózgu po spożyciu tego
aminokwasu jest tłumiony przez jednoczesne spożycie BCAA.
-

L-lizyna – znana również jako kwas 2,6-diaminoheksanowy, bądź skrótowo Lys lub K, hydrofilowa substancja z grupy egzogennych aminokwasów zasadowych. Będąc aminokwasem proteogennym, pełni rolę części składowej białek. Jako aminokwas ketogenny, wspiera syntezę energii po uprzednich przemianach do ciał ketonowych. Stanowiąc prekursor karnityny, angażuje się w transport długo łańcuchowych kwasów tłuszczowych do mitochondriów, wspierając tworzenie energii ze substratów tłuszczowych oraz niwelując ich odkładanie w tkance zapasowej, jak również pozwala na wyprowadzanie nadmiaru kwasów tłuszczowych o mniejszej długości łańcucha wykazując tym samym efekt detoksykacyjny. Będąc substratem dla hydroksylizyny, wspiera syntezę kolagenu i elastyny, zapewniając tym samym dobrą kondycję stawów, skóry oraz pozostałych struktur zasobnych w dane składowe. Blokując domenę wiązania lizyny do lipoproteiny(a), wspierając rozszerzanie naczyń krwionośnych poprzez poprawę tworzenia tlenku azotu oraz usprawniając proces tworzenia kolagenu w naczyniach, wpływa na prawidłową pracę układu krwionośnego. Zwiększając wchłanianie wapnia z jelit i zmniejszając wydalanie danego składnika mineralnego z moczem oraz poprawiając jego sieciowanie w strukturach kolagenu kostnego, wspomaga rozwój i utrzymanie dobrej kondycji kośćca. Ograniczając dostępność argininy dla wirusów, hamuje ich wzrost i rozwój, wykazując tym samym działanie przeciwwirusowe w stosunku do wybranych patogenów, szczególnie wirusa opryszczki. Wykazując właściwości immunomodulujące, poprawia funkcjonowanie układu odpornościowego. Jako częściowy antagonista receptora serotoniny, zmniejsza poziom uczucia lęku.
L-treonina – określany mianem kw